Humor

Hej Medet kush koka metë

Shkon një i Gallapit në Lluga të Llapit për me pa të Osman Zhitia. Aty e
presin sipas zakonit e ishin kanë qëllue mbi tridhjetë burra të Llapit, pasi
u la kryeshnoshjen filloi muhabeti e dikur Osmani po e pyet: Allahile bre
mik kush a mbet tash në Gallap prej trimave? Ky duke menduar se do të ia
mbush syrin burrave të Llapit thotë: Valla pas atyre trimave në Gallap jam
mbet unë! Osmani qohet në dy gjunjët e i ofrohet më afër që ta shosh ma mirë
dhe i thotë: -Ti je met a?
-Po valla, -iu përgjigj ky.
-Haj medet kush koka mbet bre mik, ia kthen Osmani.

Jo, më mirë në terr!

Njëri shkon për ta vizituar një shok në një shtëpi azilkërkuesish. Në dhomë
ishte terr. Vizitori po i thotë: -Pse nuk po i ndizni dritat?
-Është e djegur, - ia ktheu ai.
-Ja paratë e blini dy - tri llampa elektrike, -i tha vizitori duke menduar
se nuk kanë para. 
-Eh, ia ktheu ai! -Sikur t¹i vëmë llampat, s¹mund të fus gjumë në sy kush
këtu! Tërë natën do të rrinë duke luajtur letra. Më mirë bisedë nëpër terr e
rehat, sesa me llampa e me ³taksirat²!
-Si po të duket, - e pyste ai herë pas here mysafirin.
-Mirë besa, - kjo është një zgjidhje taktike - paqësore që çdo kujt nuk i
shkon përdore!

Ne po e hajshim ni namŠ

Dikur në Kosovë kishte pak vetura, e në veçanti në Skënderaj, si pjesa më e
varfër e Kosovës. Një ³posllanik² Lata e kishte blerë një veturë. Mirëpo,
nuk dinte që ta ngiste. Pasi ia mori pak dorën, me mësimin që ia kishte bërë
një shok i tij, Lata deshi që ta provojë me nga veturën vetëm. Shoku i tha
Latës: -Ti nisu në këtë drejtim dhe kur të shkosh në Polac të lisat e Xanit
ktheu se unë po të pres në shtëpinë tënde. Ky shkoi në shtëpi të Latës dhe
po bënin muhabet me të shoqen e Latës, kurse Lata i gjorë prit se po kthehet
këtu, e prit këtu, shkoi deri në Gllogovc, sepse s¹kishte guxim të ndalonte.
Deri sa erdhi, shkoi më shumë se një orë. E shoqja e Latës i tha: -Ne po e
hajshim ni nam me këtë shokun tënd, derisa po vije ti, Latë!
E kishte fjalën për darkën e shkreta.

O puthu me mua, o me priftin!

Një vajzë e sapomartuar po e vëren se i shoqi po i kthehet vonë në shtëpi.
Një ditë ajo vendosi që ta përcjell të shoqin. Ajo e pa se i shoqi hyri në
një objekt, ku zakonisht mbaheshin rituale fetare. Ajo u afrua e po e
shikonte të shoqin, i cili kur u përshëndet me priftin e puthi në të dy
faqet. Nusja u kthye në shtëpi dhe po e pret të shoqin. Mirëpo i shoqi nga
ritet fetare kishte shkuar në kafene, ia kishte grahë rakisë dhe u kthye si
zakonisht pas mesnate. Kur i erdhi i afrohet nuses dhe po do me e puthë.
Nusja e hidhëruar në kulm që i shoqi ishte vonuar prap, ia priti: -O puthem
mua në faqe, o priftin e kafenenë, se qebesa, kështu më jo!

Po i mpreh dhëmbët biro!

Një ³poreznik², shkon te një fshatar i varfër për t¹i kërkuar ³porezin² që
ai nuk ia kishte paguar Serbisë. Fshatari i gjorë nuk kishte gjë pas
shpirtit veçse pesë kokë dele. ³Porezniku² ishte lodhur e uritur, fshatarit
i tha që t¹ia bëjë pak bukë, kurse një çunakut po i thotë: ³Më sill legenin
dhe pak ujë, dhe filloi e po i lan dhëmbët. Çuni nuk kishte parë kurrë njeri
duke i larë dhëmbët dhe po e pyet babanë e vet: -Babë, çka po u bën dhëmbëve
ky njeri? 
I ati (pasi nuk diti se çka me i thënë të birit), ia priti: -Valla more bir
qysh ashtë kah i mpreh dhëmbët me kët farë furçe, po m¹duket se po bahet
gati me na i hangër qito pesë copë dele që na kanë mbetun mas shpriti!²

Prej Xhamisë e në kafe të rakisë!

Pajaziti nga Kuqica, ³poreznik² i pashpirt. Në kohën e tij, s¹kishte lënë
gjë pa bërë, për t¹u treguar besnik i hyqymetit.
U plak ky Pajazit aga dhe u pensionua,kur erdhi e lumja demokra-ci, na e
vuri kapuqin e zi me një antenë përmbi kry llafet e njerëzve më mirë me i
ndi për me tregue në milici, na i bleu dhe një palë tespi, e shkoj drejt e
në xhami!Š
Ditë tregu. Ramazan. Po e takoj një vendas, i cili e mbante ramazanin.
Për habi, ai në kafene. Cigare e birrë përpara!!!
Hë Agim, çka u bë me ty kështu? E din ti që është ramazan, apo unë nuk jam
në terezi? 
-Eh, more vëlla - po tregon Agimi - ramazanin e kam mbajtur shumë. Parmbrëmë
shkova me i falë edhe taravitë në Mitrovicë, plot xhamia me xhemat, kur ç¹të
shoh, Pajazit ³Porezniku² ishte bërë myezin. Eu, - i thashë xhematit, po a
mas Pajazitit me u fal a?! Jo bre pasha zotin kurrë, - u thashë, - e drejt
prej xhamisë e në kafe të rakisë. Dhe m¹beso, qysh prej djehit nuk e kam
hjek prej goje.

Mos a kanë tjetër kush biro?

Tahir Hajdini e kishte mbaruar ushtrinë dhe shkon një shok për ta vizituar.
Në ndejë e sipër, babai i Tahirit i lodhur kërkoi të falur, dhe u shtri në
një qoshe të odës. Shtihej se gjoja po flinte, por qëllimin e kishte që
shokët t¹i linte që të bisedonin lirshëm. Tahiri, pasi që ja mori mendja se
i ati flinte, ia nisi bisedës e po tregon për ³trimëritë² që i kishte bërë
gjatë shërbimit ushtarak. E rreha një ushtar, -po thotë Tahiri, -pastaj një
rreshter, mandej një dhjetar, por më interesant ka qenë kur e kam rrahur një
kapiten! Besoni burra, -fliste ai, -kapiteni i ka patur nja 90 kg., dhe si i
kam rënë boks, me të parën e kam rrëzuar! Babai i Tahirit, po dremiste, por
kur i dëgjoi këto fjalë (duke e njohur të birin që s¹është që i bjen kujt) u
ngrit e po i thotë: -Mos u kanë tjetër kush biro?
-Po pra babë, - ia drodh Tahiri, -isha duke treguar për një shok timin që e
ka pas rrëzuar një oficer me një të rame.
-E kështu po, -ia ktheu plaku, -se ti nuk je që i bjen kuj pasha babën, veç
taksirati i këtyre shokëve dhe i jemi që na le pa gjumë sonte.

Dhëndrri i ³mençur²

Një bujk nga Vraniçi merrej edhe me kultivimin e bletëve dhe për to
bisedonte përherë dhe kudo. Shkon një ditë te i vjehrri i vet dhe fillon e
po i shpjegon atij për dobinë e bletëve dhe i thotë se veç mjaltit, bletët
kanë edhe veti tjera shëruese. Pra s¹ka nevojë për barëra të mjekut po i
thotë ai vjehrrit të vet. Më mirë është me të thumbuar nja 20-30 bletë sesa
me e marrë një kuti hapa!
-Hajt he djalë, le atë muhabet, - po i thot i vjehrri, se me qenë ashtu,
mjeku në vend të ilaqeve e mban një krojshe me bletë dhe kur të shkosh për
t¹u vizituar, ta fut një grusht bletë në pantollana...!

Mbase kërset vetë

Ish-pushteti serb e kishte rrethuar një fshat me forcat e veta, ndërkaq
helikopterin ua kishte lëshuar përmbi. Agroni, rreth 13 vjeçar e kishte
marrë çiften që e kishte patur me leje gjyshi i tij, dhe u fut në odë e po i
thotë babait të vet: ³O babë, merre çiften e gjuje helikopterin se po vjen!
-Besa more bir me pas qenë unë ai që e gjuej s¹kisha pritë hiç që të më
thuash ti. Nëse ta merr mendja gjuje vetë se unë jo qebesaŠ Ose çoja gjyshit
ndoshta ai ban gajret Š
Gjyshi i tyre po i dëgjon e po thotë: -Besa me pas qenë gjyshi i pushkës,
tash ma kishit sjellë bukën në mejdan të luftësŠ po lene atë të uruar te
lama, mbase kërset vetë e i del kënga!

Edhe filxhanin ta ha

Shkon Ferat Beqa me shokë te një mik i veti për ta ngushëlluar për një
vdekje. I pritën mirë e sipas zakonit. Pak pasi që i pinë kafetë, miku po i
thotë Feratit: -Allahile a ta sjell edhe një kafe?
-Jo nuk mundem më, ti mos u mërzit se e kryem, - ia ktheu Ferati.
-Allahile a mundesh me e pi edhe një kafe a jo?, -prapë po e pyet miku.
-Allahile edhe 10 kafe mundem me i pi, edhe filxhanin ta ha mas mbrami, po
nuk ka nevojë më shumë se një kafe. Kjo është mortë në të ngushlluem, kafetë
i pimë e me na dhanë leje t¹ecim, -ia ktheu Ferati.

A bleve gjë?

Dy vëllezër, kishin mbetur vetëm, si mos më keq në pleqëri. Njëri prej tyre
një ditë doli në treg të Gjilanit për t¹i blerë gjërat e nevojshme për
shtëpi. Në të kthyer u takua me dy miq të tij dhe nisën e po bisedonin.
-Më falni se tash m¹duhet të shkojë! Edhe vëllaun e kam lënë vetëm në
shtëpi, -u tha plaku. Të dy miqtë u shikuan mes veti dhe i thanë:
-Edhe ne deshëm të vinim tek ju sonte! Ky u zu ngushtë, megjithatë iu tha:
-Po ejani, pse jo? Po ju e dini se s¹ka kush iu shtron e gatuan. Ne, siç e
dini jemi vetëm! 
- Ani s¹ka gjë, - ia pritën ata dhe ia morën gjërat që i kishte blerë ky për
t¹i ndihmuar e u nisën. Kur mbërrinë në shtëpi, vëllai tjetër i priti mirë,
u vuri kafe e duhan përpara dhe po bisedojnë. Pas pak ai po e pyet të
vëllain se si kishte kaluar në treg dhe a kishte blerë gjë?
-Po besa i bleva dy kuaj, - iu përgjegj i vëllai.
-Po a erdhi hip a zhdrip, - po e pyet i vëllai.
-Jo, nuk u hipa, veç i ngarkova, - po i përgjigjet ky.
-Njëri nga miqtë duke e kuptuar aludimin po thotë: Besa është dashtë me u
hypë e pak ka qenë!

Unë jam në shtëpinë time!

Avdiu, fqi i Bislim Prekazit shkon një ditë për të ndenjur tek ai. Avdiu
ndenji gjer në mesnatë! Edhe pse ishte dimër njeriu i gjallë duhet të
lëvizte, kurse atë ditë iu desh që mbi 16 orë të rri ngujuar në odë duke e
dëgjuar Avdiun se çka po i thotë!Š Hëngrën mëngjesin, drekën e darkën e
Avdiu nuk po lëvizte. Dikur, pasi kishte kaluar mesnata Avdiu po thotë:
³Bislimo, a qohemi?!²- Bislimi ia ktheu: Unë jam në shtëpinë time e nuk kam
ku e kaj nënën me shkue, kurse ti bëja si të duash Avdio...

Ata nuk vesin

Njëfarë djali goxha i sert, para lufte po i thotë një plaku: ³Jam trim e qe
besa frikës nuk ia di se nga i ka dyert, por me i vra milicët e Serbisë po
më thonë ³shpiun e dorë e zgjatur e UDB-së, mos me i vra, prapë po më thonë
frikacak e i pa kurriz- çka me ba mixho, m¹drejto pak! He, more djalë, - po
i thotë plaku, -rri kështu si je, ma mirë, se ata që vrasin milicinë e
serbisë, tybe nuk vesin!Š

Nuk është borxh me këqyr seri!

Po bisedonin dy shokë në Zvicër, të cilët iu takonin partive të ndryshme.
Zgjedhjet u kryen në Kosovë dhe tash po afrohet seanca e parë e parlamentit,
po i thotë njëri tjetrit. Çka ta merr mendja, kush do të zgjidhet president?
Megjithëse jemi anëtarë partishë, është mirë që ne të mërgatës të mos
përzihemi fort! 
-Dmth., të rrimë të paanshëm, siç po thua ti?
-Mirë pra, a ka mundësi të ta bëjë edhe një pyetje?
-Vetëm urdhëro, -ia kthen ky që hiqej si më i ditur.
-A e kemi ne Kosovën nënë?
-Po, si jo. 
-E pra, nuk është mirë me ndejt i pa anshëm e me këqyrë seri e nënës me na i
hip turli agllamazi e me na e lodrue poshtë e lartë.

Mos shkoni atje!

Një politikan kosovar ditë më parë me rastin e një vizite që e bëri në
Shqipëri, takoi edhe parinë e të gjitha partive politike atje. Gjatë bisedës
u tha: -Kohë më parë ju patët shkuar edhe në Beograd, prandaj iu lus që të
mos shkoni më, se nuk na vjen mirë neve në Prishtinë.
-E more vëllaçko, -ia kthyen ata, -ju të Prishtinës po shkoni përditë në
Beograd e besa edhe kokat po i lini në ato rrugë me vetura e ne nuk po u
kritikojmë, kurse ne qemë një herë e ju menjëherë na kritikuat! Ia keni bërë
si dhia deles në atë meselenëŠ

A doli?

Ia dërgova një shkrim një gazete dhe po prisja publikimin e shkrimit. Prita,
e prita, por shkrimi nuk doli! E mora në telefon: Alo, po-unë jam.
-Pse nuk doli shkrimi?
-Shkrimi ishte i mirë, por nëse ka mundësi që ta shkurtoni pak se është
shumë i gjatë dhe sikur po humb pak në vlerë, ia kthei ai. E mora shkrimin,
e shkurtova për bukuri, e përcolla... Prapë nuk doli. E rraha prapë telin:
-Alo, po unë jam. 
-Aaa, ju qenkët? Po, shkrimin e kemi marrë, por nuk kemi botuar, sepse ishte
shumë i shkurtër dhe sikur e kishte humbur kuptimin. Sikur ta zgjatni pak!
Eh, i thash atij: nuk po mund e gjej si iu bie tamam juve të gazetës!Š

Na ka ra kallamoqi në shi!Š

Dy shokë të hutuar nga gëzimi që ju kishte ecur fati dhe kishin fituar
në biznes , tek po ecnin rrugës dhe bisedonin se si do t¹ia bënin me atë
fitim, një fqi i tyre, po i vërenë se nuk janë në terezi dhe po u thotë: -Hë
ç¹është puna? Dukeni si të gëzuar, por edhe të humbur fare, mbaseŠPo ejani,
hyni brenda pushoni pak dhe pastaj vazhdoni!
-Iu faleminderit shumë, -ia kthyen ata, se nuk kemi kohë.
- Pse burra, çka ndodhur?
- Na ka ra kallamoqi në shi, -ia kthyen ata.

Vetni diçka burra

Muja nga Drenica, plak pedant, e i ditur, nuk linte tubim burrash pa
shkuar. Mirëpo, dobësi e tij ishte se fliste shumë dhe nuk ndalej. Në një
dasmë ku ishte edhe Muja, filloj muhabeti. Njëri nga ana tjetër e odës po i
thotë: A po na flet diçka axha Mujë?!
-Po more, -u përgjegj Muja dhe ia filloi bisedës.
Dikur pas, tri orësh e përfundoi e po i shikon të pranishmit se a u ka bërë
përshtypje biseda e tij, apo jo? Asnjëri nga të pranishmit s¹po flet! Muja
po u thotë: Po vetni diçka burra, se unë u tregoj çka të më vetni!
-Besa ka mbi dy orë që po mundohna me të vetë, po ti s¹po lejshe as me
tvetë, mor burrë, -i tha një dasmor.

Ndize një duhan!

Në një odë burrash po bisedohej për tema të ndryshme nga historia, shkenca,
politika, etj. Një plak ndërhynte vazhdimisht, edhe pse kishte ekspertë
lëmishë të ndryshme të pranishëm. Dikur njëri u mundua që t¹ia bëjë të
ditur plakut se e ka tepruar, dhe i tha: ³Ndize një duhan mixho se je
lodhur, -dhe ia gjuajti një cigare.
-Besa jo një duhan, por edhe një kuti po të ma gjuash përpara, s¹e kam ndër
men që ta ndali bisedën, - ia ktheu plaku.

Sa kushton doktor?

Një bujk i pasiguruar e kishte pasur gruan sëmurë. Shkon te një shok i vet,
i cili punonte në një fabrikë, për t¹ia kërkuar librezën e sigurimit
shëndetësor. Ky e dërgoi të shoqen te mjeku për vizitë. Mjeku e pyeti
pacienten: -Ku ju punon burri, shoqe?
-Në fabrikë të municionit, -ia ktheu ajo. I shoqi i pacientes po i dëgjon
dhe po pret. 
- Si iu quhet burri?, -po e pyet pacienten prap mjeku.
Pacientja sa deshi të hapë gojën, i shoqi ia priti: -Sa kushton vizita me e
pagua me pare në dorë doktor,? -se unë nuk mund ta ndëgjoj gruan time duke
thënë se jam gruaja e filanit, sherri i 50 markave.

Inkasant ish-²porezniku²

Në fshatin Kodrali të Deçanit, aktivi i LDK-së së këtij fshati në një
mbledhje e caktoi edhe një inkasant për 3%-in. Thanë se u emërua një
³poreznik² i cili po me këtë detyrë ishte i ngarkuar edhe nga pushteti serb.
Ky dai, pa hezituar fare, filloi e po e mbledh tatimin e 3%-it, por edhe
porezin e Serbisë! Njerëzit kur e takonin, iknin prej tij!
-Po pse po ikni prej tij bre burra?, -po pyet njëri.
-E more vëlla, ec e dije se për ka është duke mbledhur tatim ai sot, për
qeverinë e Bukoshit a për atë Milloshit?!

Qeshin ata - qeshim ne!

E ju ngjatë jeta burra, -po i përshëndet një kalimtar disa fshatarë që i
njihte, dhe u ndal në bisedë me ta. Gjatë bisedës po i pyet: -Po si po e
kaloni me këta shkie dhe me këtë demokraci?
-Po si të them more vëlla, po na thonë se duhet me ndej urt e mos me i
provokue se na rrahin e na vrasin. Na kanë thënë këta të demokracisë, kur
qeshin ata t¹Serbisë, qeshni ju, qeshim edhe ne të partisë. Kur nuk qeshin
ata të Serbisë, nuk qeshim ne e as ata të partisë. Se kujt do t¹i dalë vaj
kjo e qeshur mor vëlla nuk e di, veç një fjalë e urtë popullore thotë: ³Qesh
ëmbël ai që qesh i fundit²Š

I sëmuri

Sylë Dibrani nga Prekazi ishte sëmuar një herë. Shkojnë shumë vetë për ta
vizituar. Ndër ta edhe kushëriri i tij, Shabani i Osmanit. Pasiqë
përshëndeten, pijnë nga një kafe dhe fillon muhabeti. Shabani po e pyet:
-Baca Sylë! Si po ndihesh, a po mundesh me ngranë ndonjë gjë, apo jo? Eh mor
bir, -ia ktheu Syla, -qe besa e zotit s¹po muj fus gja në gojë veç pak mish
të zogëzave dhe nga pak rrush, -tjetër gjë nuk po më hahet.
-E kuj ja kaj nënën e nuk ja kana zogëzat e rrushin?, - ia peiti Shabani. Po
ti paske marrë mësysh o baca Sylë!

A jemi gati?...

Njëri kthehet i lodhur me tren nga një mbledhje. Sipas marrëveshjes me të
shoqen ajo duhej ta priste me automobil në stacion të trenit. Ky erdhi bukur
vonë. Në parking sheh një makinë dhe i ngjan si e vetja, futet brenda dhe
shtrihet mbrapa duke thënë me vete, derisa të vijë shoqja po flejë pak. E
zonja e makinës vjen, futet në makinë dhe i jep marshit pa shikuar se ç¹ka
mbrapa! Pas një ore ngarjeje, atij i del gjumi dhe e pyet ³të shoqen²: -A
jemi gati me mbërri? Zvicëranja kur dëgjon se e ka dikë brenda tmerrohet e
sa nuk përplaset me automobil. E ndal makinën dhe e flak jashtë e këtij s¹i
i mbetet tjetër, pos të kthehet në shtëpi ngadalë!Š
Kështu së paku është arsyetuar para gruas së vet!

Ma kanë vjedhë automobilin

Një mërgimtar në Zvicër e parkon makinën e tij në një vend bukur larg
shtëpisë. Të nesërmën, me që kishte për të bërë një rrugë të gjatë, zgjohet
heret dhe e kërkon makinen aty ku e linte zakonisht. Makina nuk ishte aty.
Ai duke menduar se ia kanë vjedhur, lajmëron policinë. Ky në të vërtetë e
kishte harruar vendparkimin. Pas nja tri-katër orësh një djalë i tij duke
lozur e sheh makinën të parkuar, dhe vjen e i tregon të atit: -Babi makina
ishte në parking, e ke harruar vendin!
- Mua mos më trego, - ja ktheu i ati, - nëse je trim shko e tregoi policisë!