Humor

Loja me fjalë

Një mbrëmje në një kafene diku në Kosovë, një i ri e vuri një maskë në kokë
dhe filloi t¹i legjitimonte klientët, dhe atë në gjuhën serbe, si
³liçna-karta², sharje e fyerje tjera. Një nga të pranishmit nuk mundi t¹i
duronte me sjelljet e tij dhe e theri me thikë, duke e pandehur për
provokator serb. 
Këshillë: Edhe nëse bëni shaka bëni ato në gjuhën tuaj, se ju marrin pastaj
për të huaj.

Fill pas drejtorit

Njëri kishte ardhur nga Kosova për një vizitë në Zvicër te një mik i veti.
Ky edhe e priti mirë dhe kaluan një kohë bukur të gjatë duke biseduar e duke
e çmallur. Pas një kohe, vizitori duke e vërejtur se shoku i tij i paskësh
rregulluar punët për merak, mendoi se ky do ta ketë një vend të mirë të
punës dhe më të ardhura të majme. Filloi ngadalë e po e pyet: -Ti, lum miku,
ç¹punë bën këtu? 
-Jam fill mas drejtori, - ia ktheu ky.
-Zëvendës apo nëndrejtor?, - e pyeti ai sërish.
-Jo, jo, -ia ktheu ky. -Kur mbaron punën drejtori e niset për në shtëpi,
fill pas tij futem unë në zyrë me fshesë në dorëŠ

Nuk është për ju

Njëri kur e kishte martuar djalin, kishte bërë një dasëm të madhe.
Kur erdhën krushqit dhe nusja, plasi vallja dhe gëzimi. Nusja kishte qenë
shumë e pashme. Të nesërmen dasmorët kishin filluar të shkonin nëpër shtëpi
të tyre, por disa të rinj po silleshin ende aty pari dhe kishin dëshirë që
ta shihnin nusen edhe njëherë. I zoti i dasmës ishte lodhur dhe kur i diktoi
të rinjtë, u thotë: -Hajtni bre bac se vallahi nuk është për ju. Nusja e ka
të zotin e besa edhe nuk është mirë me i kqyrë senet e huaja.

Diçka kemi nuhatur

Pas disa vrasjesh të policëve serbë në Kosovë, një grup intelektualësh ishin
ndarë në dy grupe: njëri që e pranonte ekzistencën e UÇK-së dhe tjetri që e
mohonte këtë fakt.
Njëri nga të pranishmit po u thot: Zotërinj, më vjen keq që edhe nuk
doni t¹ i shihni gjërat realisht, ngase nuk merrni vesh në të nuhatur. E ke
gabim, i tha njëri. Për të nuhatur edhe ne kemi nuhatur diçka, por të
nuhaturit është aftësi e shqisave të zagarit e jo të intelektualit.

Qysh i kemi punët?

Po e pyet njëri shokun e vet: -Allahile qysh i kemi punët në politikë?
-Punët a? Si puna e kusherirës sime.
-Po si është puna e kusherirës sate?
-Kusherira ime, u martue dhe kur erdhi s¹pari te shpija, po e pyesin shoqet:
-Allahile qysh e kalove natën e parë me burrin?
-Çka t¹ju them, -tha ajo. Pasi u bëra gati me ra, po e bëj mend se qysh me
ra. Me u kthye kah burri, thashë se do t¹mendojë se jam kurvë. Me ia kthye
shpinën, do t¹mendojë se jam budallicë! Atëherë rash në kokërr t¹shpinës dhe
thash t¹bëhët çka të bëhët!
Si duket, edhe ne këtu në Kosovë jemi në kokërr të shpinës, si ajo
kushërira ime, po i thot ai...

Kush ia ngreh këmbën

Një semimaturant nga fshati, sa kishte mbaruar filloren. Për ta vazhduar të
mesmen duhej shkuar në qytet ku edhe mund të takohej me milicë serbë, të
cilët atë kohë i maltretonin edhe nxënësit. Ky duke e ndjerë rezikun, po e
pyet një të rritur: - A s¹është mirë me i vra milicinë serbe?
-Po, -ia ktheu ai. 
-Po nuk kam revole, - i tha nxënësi.
-Edhe revolen ta gjejë unë.
-Nxënësi u mendua pak dhe pyeti: -E kamën kush me ia ngreh?
-E, që besa, kamën nuk po ia ngreh sot gjithkush!

Të rrahën prap, a?

Sa herë që zbriste në qytet Agimi e bënte nga një eksces të vogël dhe shpesh
rrahej me milicinë serbe. Një ditë u kthye në shtëpi i rrahur dhe i dërrmuar
nga milicia. 
-A prap të rrahën, a?, -e pyeti e shoqja.
-Po, ia ktheu ky. 
-Eh, moj qyqe, -i tha e shoqja, -me qenë pak ma sabërli, nuk të kishin
rrahur kurrë. 
-E si të sillem unë moj grua kur të dalë në pazar?
-Po merr yrrnek pak, nga këta sabërlitë!
-Hajt moj më sjellë një gotë ujë se milicia kanë punë me burra e jo me
sabërli!

Eh sikur të pëlciste edhe një herë!

Tek po e shihnin një film dokumentar për UÇK-në, një burrë po qante me lot.
-Mbaje vehten he burrë, -po i thotë e shoqja.
-Eh sikur të plaste lufta edhe njëherë, -tha ai, -qe besa nuk e lë kurrë
pa u bashku me UÇK-në.
-Po lufta ishte, -ia priti ajo.
-Ishte, por më zuri në befasi e të papërgatitur.
-Si të papërgatitur, kur lufta zgjati gati tri vjet!
-Qe besa edhe tridhjetë vjet me pas zgjatë ty gjithmonë të gjenë ta
papërgatitur, -ia ktheu ajo!

Po na sheh zoti!

Dy dilinxhi që në kohën e LKJ-së nuk kishin lënë gjë pa bërë, kur u
plakën, filluan t¹i kthehen rrugës së zotit. Mbanin ramazanin dhe luteshin.
Një ditë tek po e falnin drekën, në oborr të xhamisë, po i thotë
njëri-tjetrit, afër veshit: -A futemi nën atë mollë dhe e falim drekën?
-Pse të futemi nën mollë?, e pyeti tjetri.
-Sepse aty fshihemi e ndoshta nuk na sheh zoti, se bani e na pa që ne dy po
falemi, na vret te dyve ditë e m¹drekë.

Ku është Shtabi?

Kur UÇK-ja luftonte, shpalli përfaqësuesin e saj politik, zëdhënësin,
Shtabin etj. Disa nuk donin të besonin se kjo është e vërtetë.
U ngrit njëri në një tubim dhe po thotë: -Eh, sikur të kishte shtab
UÇK-ja, do të tregonte se ku e ka vendin ky shtab në Kosovë!
-Mirë e ke besa, ia priti tjetri, - edhe Beogradi është shumë i interesuar
që ta dijë se ku është ky shtab, e besa për këtë edhe paguan majm!

Nal ta qes një cigare

Tek po kalonte qytetit të Deçanit një i sapoliruar nga burgu, shumë njerëz
që e njihnin po e shihnin me simpati. Por edhe shumë spiunë jugosllavë po e
shihnin me sy të keq. Njëri nga ata spiunë po e thërret nga ana e tjetër e
rrugës: -O Jashar, eja ta qes ni cigare!
Jashari ia ktheu: -Qe besa ni paqet po ta blejë vetëm e vetëm mos të të shoh
me sy.

Iu ngulet fort, bile!

Në ish-sistemin, disa pushte-tarë nga Gjakova vendosën ta hapin një kurs
politik edhe për gratë e tyre. Pas dy-tre muajsh, personi që e kishin
angazhuar për të mbajtur kursin, shkon në komunë dhe u thotë burrave të
këtyre grave: -Unë nuk iu jap mësim më grave tuaja!
-Pse?, - i thanë ata.
-Sepse që tre muaj po mun-dohem me ua ngulë mësimin në kokë, por kot se nuk
po iu ngulet! 
-Ngadalë, ngadalë, se iu ngulet, si jo, -i thanë ata.
-Unë po them se nuk po iu ngulet mësimi në kokë bre bacë, se atje ku po
thuani ju, iu ngulet fort bile!

Po besa

Po bisedojnë dy veta: -Të gjithë të burgosurit politikë kishin pas qenë
bashkëpunëtorë të UDB-së, madje edhe demonstratat e ¹81-ës i ka organizuar
Serbia! 
-Po besa, edhe unë ashtu mendoj, sepse, nëse të kujtohet, pas vitit Œ81 kur
këta ishin nëpër burgjet e Serbisë, mua edhe ty disa herë na ka pas thënë
edhe Jovica!

Shkarkimi

Pak kohë pas luftës, nga QPK-ja u shkarkua një ministër dhe vendimi iu bë i
njohur me shkrim. Të nesërmen ministri i shkarkuar u shpreh për opinion:
-Mua mund të më shkarkoj vetëm z. Kushner!
Dikur një nuse e kishte ndarë i shoqi. Shoqet e saj po i thonë: -Moj, sikur
kemi dëgjuar se të ka ndarë burri?!
-Jo besa, e keni gabim. Mua mund të më ndajë vetëm plaku i katundit e jo
burri im!

Me cigare në pleme

Një burrë zbret nga fshati në qytet dhe futet me cigare në gojë në një
barnatore, për marrë ca ilaqe.
Farmacistja po i thotë: -Axhë, të lutem fike cigaren! Ky po shikon
përreth dhe po i thotë farmacistes: -Hajt moj shoqe, unë bashkë me Sefën
para dy ditësh kemi pi duhan në pleme me kashtë mbi dy orë, e s¹a kanë
rrezik, le ma këtu që nuk paska çka kallet!

Mbasi ramë

Në një dasëm për dy ditë me radhë, daire e aheng. Gratë duke u marrur me
dasmën, kishin harruar fare për t¹iu qitur lopëve sanën në grazhd.
Ato duke i rënë defit dhe duke vallëzuar mbi divanhanën e ahurit, thyhen
trenët dhe disa nga gratë bien mbi koshin e sanës, të mbushur që para dy
ditësh.
Pasi ranë, njërës iu kujtua e tha: -Allahile mori gra, mbasi ramë poshtë
a t¹u qesim lopëve pakë sanë.

E pres lisin

Një vajzë e dashuruar në një djalë të ri kishte qitur fjalën, o e marr
Gazmendin, o do të varem n¹Lis t¹kronit!
Disa shokë që kishin dëgjuar për këtë po e pyesin Gazmendin se çka do të
bënte. Ai u tha: -Më vjen keq. Unë nuk mund ta marr, por kam vendosur që ta
shpëtojë!
-Si?, - e pyetën shokët.
-Do ta pres lisin, u tha Gazmendi.

Qysh është dreqi, hoxhë?

Shaban Sadiku i anës së Deçanit, edhe pse në moshë dhe haxhi, e ngiste
motoçikletën dhe t¹a bënte tym e pluhur.
Një ditë po e ngiste motoçikletën me shpejtësi nëpër Deçan dhe ashtu në
shpejtësi e ndali para imamit të Irzniqit. Hoxhën e mbuloi pluhuri nga
shpejtësia e motorrit dhe i hyri frika në palcë. -Hoxhë, -po i thotë Haxhi
Shabani, -me m¹kallxu a ka dreq edhe si është dreqi?
-Po bre haxhi, -po i thotë hoxha, dhe dreqi është qeshtu sikur ti, me kapuq
të haxhisë në krye, hypun n¹motorr, që ta bënë pluhur e mjegull e t¹bënë
turr me t¹shkelë.

Sa për naj llaf

Një i Drenicës kishte mbetur vejan, si mos më keq. Kaloi një kohë bukur e
gjatë dhe ai nuk u martua. Një natë i shkojnë tre katër shokë në konak.
Gjatë bisedës njëri nga shokët po i thotë: Pash besën, pse s¹u martove hala?
Ti edhe nuk je aq i vjetër.
-Qebesa, -ia ktheu i drenicësi, -edhe unë po e shoh që nuk bëhët pa u
martua. Jo aq shumë për ato punët tjera, sa për atë që kam mbetur fillikat
vetëm pa pas me kand me ndërrue një llaf.
N¹a dhashë besën si s¹hin më fellë, sa për naj llaf po t¹i sjellim gratë
tona, burrë, -po i thotë mysafiri.

Fol diçka

Nebihu shkon tek një Qerimi për ta futur mësit, në një fshat përtej, për të
birin. Qerimi e priti mirë, po bisedojnë, hanë drekë, pinë kafe dhe po pret
se sa mësitni po i folë Nebihu për ta kryer punën e mësitit.
Nebihu nuk foli asgjë. Në ndejë e sipër, ai po thotë. ³Qerim, unë nisa me u
que², por ti fol diçka! A don me ma nxjerrë t¹bijën e filanit apo jo?
Qerimi ia ktheu: -Jo, fol ti besa more Nebih, a don me i nxanë djalit nuse a
jo?

Një herë majtas e një herë djathtas

Një vejan, punëtor në Gjermani, një ditë e thërret një gjermankë, shoqe e
punës, në dasëm. Ditën e dasmës gjermanka i afrohet kolegut vejan dhe në
shenjë respekti i thotë: -Eja ta hapim dasmën sëpari unë e ti me një
vallëzim! 
Ky edhe po e refuzon duke u arsyetuar se nuk ka haber nga vallëzimi. Ngreu
se të mësoi unë, po i thotë ajo.
Ia hodhi duartë rreth qafe, u afruan trup më trup dhe ajo po i thotë: ³ein
mal links, ain mal rechts² (një herë majtas, një herë djathtas). Ky edhe
dikur u nxeh pak e po i thotë në gjuhën e saj: -A bënë drejtë një herë bre
zojë se, mbaruam herë majtjas e herë djathtas!

Kemi qenë shokë

Para disa vitesh, do burra të Prekazit paskëshin luftuar me hyqymet të
Serbisë. U shtërnguan dhe dolën kaçak, malit. Kështu kaloi një kohë bukur e
gjatë. Një i shaljan u mbyll brendë në shtëpi. Një ditë po i thotë e ëma:
-ǹke more bir që ke mbetur ngujue? Ti vra kënd nuk kie e as me hyqymet nuk
ke luftue?!
-E, moj nënë, -ia ktheu ai, -unë luftue nuk kam, por kam qenë shok me ata
burrat e Prekazit që ia kthyen pushkën Serbisë.
-Besa moj loke, nuk është borxh me u shoqërue me trima kur nuk ia kie
hallin, se jet mshelë, pasha loken!

Ma presin dardhën

Në një dimër kishte rënë borë e madhe. Ismet Domi i Gjakovës, po sa e sheh
borën, merr rugën për Zhabel, fshat ky i Dushkajës midis malit. Në të dalë
të qytetit takohet me do të njofshëm dhe ata e pyesin: -Për ku je nis Ismet,
në këtë kijamet?
-Burra, ka ra gjithë kjo borë e i ka nxanë Zhebelin pa dru. Shkova se ma
presin dardhën!

Mos shihni kusur

Një i Zhebelit po e martonte djalin e madh. Natën e dasmës e kishte të
shtunën. Ditë tregu në Pejë dhe i zoti i shtëpisë kishte shkuar në treg për
të blerë edhe ca cikrrime. Dasmorët kishin filluar të mbledhen në odë e s¹u
qitte kush kafe as duhan, por herë pas here u thonte i vëllai i të zotit të
shtëpisë, -Burra, mos shihni kusur se na kini nxanë ³gafil². Baca hala s¹ka
ardhë prej Peje!


Mehmet Bislimi lindi më 24 mars 1958 në fshatin Prekaz i epërm.
Shkollën fillore e kreu në vendlindje, gjimnazin - drejtimi i shkencave
natyrore në Skenderaj. Studjoi në Prishtinë në Fakultetin e Shkencave
Natyrore në katedrën e Kimisë.
Në korrik të vitit 1981 burgoset dhe mbanë 5 vjet burg.
Pas daljes nga burgu (1986), anëtarësohet në LPRK. Ishte në të gjitha
instancat e organizatës gjer tek anëtari i Kryesisë së Përkohshme të saj.
Gjatë luftës ishte bartës i veprimtarisë së Fondit të UÇK-së
³Vendlindja Thërret². Gjatë mandatit të QPK-së ishte Përfaqësues i
Përgjithshëm për Diasporë i Ministrisë së Financave në kuadër të QPK-së.
Pas formimit të Degës së PDK-së në Zvicër, Mehmet Bislimi zgjedhet kryetar i
Degës. 
Me krijimtari letrare ka filluar të merret qysh në rini.
Shkrimet e para i ka botuar në revistën ³Bota e re², në ³Alternativa²,
pastaj pak kohë ka shkruar edhe për të përditshmën ³Rilindja² botimi në
Zvicër. Tri vite me radhë ka shkruar në gazetën ³Zëri i Kosovës² artikuj të
ndryshëm, si dhe për kaq vite në këtë gazetë e ka mbajtur këndin me humor e
barcoleta me pseudonimin³Ngucakeqi². Poashtu ka shkruar edhe për gazetën
³Rruga jonë² shkrime të ndryshme dhe barcoleta me pseudonimin ³Gjembi².
Momentalisht jeton dhe vepron në Zvicër. Kohë pas kohe shkruan edhe poezi si
dhe mendime të urta.