Forum
Portalli
Kėrko
Latest images
Regjistrohu
identifikimiPROZE- nga autore te ndryshem.
Faqja 2 e 5
Faqja 2 e 5 • 
1, 2, 3, 4, 5
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:48 pm
nga EDGAR ALLEN POE
Vetė, me veten tėnde, i vetmuar, pėrjetė njė i vetėm dhe tek.
PLATONI: SYMPOS
E vlerėsoja me njė ndjenjė ngrohtėsisht tė thellė dhe tepėr tė veēantė, miken time Morella. I gjėndur rastėsisht nė shoqėrinė ku ajo pėrkiste shumė vjet tė shkuara, qė nė takimin e parė, ndjeva shpirtin tė mė digjej nga njėlloj flake qė nuk e kisha njohur kurrė mė parė; por nuk ishin flakė Erosi ato dhe mė torturonte brėnda meje mendimi qė unė nė njė mėnyrė apo nė njė tjetėr duhet tė pėrcaktoja kuptimin e tyre tė zakonshėm apo tė kthjelloja zjarrin e vagullt qė ato mė sillnin. Ne u takuam dhe fati na ēoi tė dyve drejt altarit, por unė kurrė ndonjėherė nuk i fola pėr pasion dhe as pėr dashuri. Ajo gjithsesi, u largua nga shoqėria e saj dhe qoftė edhe ky pėrkushtimi i saj pėr tė qėndruar vetėm pėr vetėm me mua, mė mbushte me lumturi. Ishte lumturi ta mendoje; njė lumturi deri nė ėndėrrim.
Njohuritė e Morellės mbi botėn, ishin tepėr tė thella. Sipas gjithė dijeve tė mija, talenti i saj i kalonte kufinjtė e normales dhe mėndja e saj kishte njė fuqi tepėr tė madhe. E ndjeja ketė dhe nė shumė gjėra, bėhesha nxėnėsi i saj. Shpejt mora vesh qė ndoshta pėr shkak tė edukimit tė saj nė Presburg, ajo kishte njohur pėrpara meje njė numur tė madh tė atyre shkrimeve mistike tė cilat zakonisht janė konsideruar vetėm mbeturina tė letėrsise sė herėshme Gjermane. Ato, pėr ca arėsye qė unė nuk mund ti imagjinoja, ishin tė preferuarat e saj - dhe me kalimin e kohės ato u bėnė po ashtu edhe pėr mua,- dhe studimi i vazhdueshėm i tyre duhet ti atribuohet ndikimit tė thjeshtė por tė efektshėm, tė forcės sė zakonit dhe shėmbėlltyrės.
Nėse nuk gabohem, arėsyeja ime, kishte shumė pak tė bėnte me tė gjithė ketė. Bindjet e mija,- me sa mbaj mėnd unė,- asnjėherė nuk ishin bazuar mbi gjėra ideale, dhe as qė kishin pasur ndonjė pigment misticizmi ,i cili u lexua mė vonė, vetėm nė qofsha i gabuar nė atė ēka besoja apo nė atė ēka mendoja atėherė. I bindur pėr ketė, unė e braktisa thellėsisht pa kushte veten nė duart e gruas time, dhe u futa me njė zemėr tė dlirė nė labirinthet e studimeve tė saj. Dhe pastaj- pastaj, ndėrsa derdhesha pėrmbi faqet e ndaluara, ndjeja njė shpirt tė ndaluar qė ndizej brėnda meje- Morella vinte atėherė dorėn e saj tė ftohtė mbi timen, dhe ndriēonte me njė zė tė fikur,- nga hiri i njė filozofie tė vdekur- disa fjalė tė veēanta, kuptimi i ēuditshėm i tė cilave i bėnte tė flakėronin pėrmbi kujtesėn time. Pastaj, pėr orė tė tėra, qėndroja si i humbur pėrkrah saj, dhe vegjetoja nėn tingujt jetėsorė tė muzikalitetit tė zėrit tė saj, derisa nė vazhdimėsi melodia e tij fillonte ndėrthurej me nota tmerri, dhe njė hije gradualisht zbriste mbi shpirtin tim, e unė zbehesha e zbehesha, dhe fėrgėlloja brėnda meje nėn kėto tinguj kaq jotokėsorė. Pastaj, tingujt jetėsorė nė zėrin e saj, shuheshin papritur nėn dridhjet e tmerrit, dhe gjėja mė e bukur kthehej nė atė mė tė neveritėshmen, ashtu si Hinnon kthehet nė Ge-Henna.
Ėshtė e panevojshme tė theksoj karakterin e saktė tė kėtyre analizave tė cilat, -nė fakt ishin shumė mė voluminoze nga ēkam treguar unė,- pėrbėnin, pėr njė kohė tė gjatė, pothuajse tė vetmin bashkėbisedim mes meje dhe Morellės. Tė mėsuara nė atė qė emėrtohet moral theologjik ato do dukeshin lehtėsisht te pėrtypėshme pėr mėndjen por nėse do ishe i pamėsuar me tė, sido qė ta ktheje, tė gjitha pikat e diskutimit, do tė dukeshin shumė pak tė kuptueshme.
Pantheismi i egėr i Fichte; Paliggenedia e modifikuar e Pitagorianėve; dhe mbi tė gjitha, doktrina e Identitetit e inkurajuar me forcė nga Shchelling, ishin kryesisht pikat e diskutimit qė i referoheshin gjėse mė tė bukur tė Morellės imagjinative.Ketė identitet i cili ėshtė emėrtuar personal, Z. Locke,- mė duket,- e pėrkufizon si diēka qė konsiston nė gjykimin e shėndoshė tė qėnies njerėzore. Dhe pėrderisa me njeri ne nėnkuptojmė njė thelb inteligjent qė arsyeton, dhe pėrderisa ekziston njė ndėrgjegje qė shoqėron mendimin, ėshtė pikėrisht kjo qė na bėn tė jemi ajo qė ne e quajmė vetja jonė, dhe nė tė njėjtėn kohė na dallon ne nga format e tjera tė qėnieve qė mendojnė, dhe na jep indentitetin personal. Por principi i tė qėnit i veēantė, nocioni i kėtij identiteti qė pas vdekjes ėshtė ose nuk ėshtė i humbur pėrgjithnjė, pėrbėnte pėr mua nė atė kohė, objektin e njė interesi tepėr tė fortė; tashmė jo dhe aq pėr natyrėn pėrpėlitėse dhe ngacmuese tė pasojave tė tij, se sa pėr nga mėnyra e spikatur dhe emocionale me tė cilėn Morella e pėrmėndėte atė.
Por ja erdhi njė kohė kur misteri i gruas time mė pėrfshiu tė tėrin si tė ishte njė formulė magjike. Unė fillova tė mos i duroja dot mė prekjet e gishtėrinjve tė saj tė hollė e tė zbehtė, as tonin e ulėt dhe muzikalitetin e tė folurės, dhe as shkėlqimin e syve tė saj melankolikė. Dhe ajo i dinte tė gjitha kėto, dhe asnjė kundėrshtim nuk shprehte; dukej sikur dobėsia dhe budallallėku im ishin gjėra tė pritėshme dhe tė njohura qė mė parė nga ajo dhe duke buzėqeshur e quante tė gjithė kėtė thjesht fat. Ajo dukej gjithashtu e vetėdijėshme pėr shkakun ,- pėr mua krejt tė panjohur-, tė tjetėrsimit gradual tė vėmėndjes time; por asnjėherė nuk dha ndonjė arėsye pėr ketė apo pėr natyrėn e asaj qė po ndodhte. Nga ana tjetėr ishte ajo grua e cila tretej ditė pas dite. Nė momentet kur e kuqja e faqeve tė saj thellohej dhe venat nė ballė i bėheshin gjithnjė e mė blu; pėrnjėherė qėnia ime shkrihej nė keqardhje dhe kur pas atij momenti kapja vėshtrimin e syve tė saj tė menduar, shpirti mė dhimbte dhe mė trazohej, me trazimin e atij qė hedh vėshtrimin poshtė nė humnera tė pamata.
Mund tė them vallė qė nė ato momente unė dėshiroja thellėsisht me njė dėshire tė zellshme dhe gėrryese momentin e mbarimit tė Morellės? Po, e dėshiroja; por shpirti i brishtė, rezistonte dhe i ngjitej mureve prej balte tė godinės sė tij, pėr ditė, javė dhe muaj tė pafund tė lodhshėm, derisa nervat e mija tė torturuara arrinin tė sundonin mbi llogjikėn time, zemėrimi rritej brėnda meje pėr shkak tė vonesės, dhe me zemrėn e njė shpirti tė keq , mallkoja ditėt , orėt dhe momentet e hidhura qė dukeshin sikur zgjateshin dhe zgjateshin pa fund, ndėrkohė qė jeta e saj delikate shuhej, si hijet qė vdesin nė fund tė ditės.
Por njė mėngjes vjėshtė, kur erėrat akoma flinin nė shtretėrit e tyre qiellore , Morella mė thirri tė qėndroja pranė saj. Njė mjegull e dendur e mbėshtillte tokėn, njė shkėlqim i ngrohtė shtrihej mbi ujrat dhe njė ylber qė nga kupa qiellore i dorėzohej gjetheve tė dėndura tė vjeshtės nė pyll.
“Ėshtė dita e ditėve,” me tha, ndėrsa unė i afrohesha; “nje ditė e tė gjitha ditėve, tė jetės apo tė vdekjes qofshin. Ėshtė njė ditė e kėndėshme pėr bijtė e tokės dhe jetės – ah, por po aq e kėndėshme pėr bijat e qiellit dhe vdekjes!”
Unė e putha nė ballė dhe ajo vazhdoi:
“ Unė po vdes, por akoma do rroj.”
“Morella!”
“ Ditė qė ti tė me kesh dashur, nuk ka pasur,—por atė qė ke neveritur gjatė jetės tėnde, nė vdekje ke pėr ta adhuruar.”
“Morella!”
“ Ja po ta them pėrsėri qė jam duke vdekur. Por brėnda meje pengu i dashurise time ėshtė ngjizur - oh sa e vogel!- dhe ajo ndjen pėr mua, Morrella. Dhe kur shpirti im tė niset fėmija do jetojė – fėmija yt dhe i imi, i Morellės. Por ditėt e tua do jenė ditėt e dhimbjes- Njė dhimbje mė e gjata ndėr ndjenjat siē ėshtė qiparisi mė i forti ndėr drurėt. Pėr ty orėt e lumturisė kanė mbaruar dhe gėzimi nuk kėputet dy herė nė jetė, ashtu si trėndafilat e tempujve nė Paestum qė mblidhen dy herė nė vit. Kjo nuk do zgjasė dhe pastaj, ti nuk do luash mė Tenianin por duke lėnė mėnjanė manjolat dhe hardhitė, ti do mbėshtjellėsh qefinin nė kokė, siē bėjnė myslimanėt nė Mekė.
“Morella!” klitha, “Morella! Si mund tė parathuash tė tilla gjėra?” Por ajo ktheu kokėn mėnjanė mbi jastėk dhe njė dridhje e lehtė i kaloi nėpėr gjymtyrė, dhe kėshtu ajo vdiq dhe zėri i saj nuk u dėgjua mė.
Por ashtu siē e parashikoi,- fėmija qė ajo lindi gjatė vdekjes, dhe qė nuk mori frymė deri nė momentin qė e ėma e saj pushoi sė marri frymė,- fėmija i saj, njė vajzė, erdhi nė jetė. Ajo u rrit nė mėnyrė tė ēuditėshme nė trup dhe intelekt ; ishte ngjashmėria perfekte e asaj qė kishte ikur, dhe unė e desha atė me dashurinė mė tė ethėshme qė do kisha besuar ndonjėherė qė do mund ta ndjeja pėr ndonjė qėnie tė kėsaj toke.
Por atje tej, shumė larg, qielli i kėsaj dashurie tė pastėr, errėsohej, dhe melankolia e thellė, tmerri, dhe dhimbja e mundimshme rrėshqistnin si njė re nė qiellin e saj. Siē thashė, fėmija u rrit e ēuditėshme nė trup dhe nė mėndje. Me gjithė mėnd e pabesueshme ishte rritja e shpejtė e pėrmasave tė saj trupore, por me tė tmerrėshme,- oh sa tė tmerrėshme- ishin mendimet e trazuara qė shėmbeshin mbi mua ndėrsa shikoja zhvillimin e gjėndjes sė saj mendore. E si mund tė ishte ndryshe, kur unė ēdo ditė zbuloja nė konceptet e fėmijės, fuqinė e mėndjes sė njė tė rriture dhe aftėsitė e gruas ? kur mėsimet e pėrvojės mė servireshin nga buzėt e njoma tė fėmijės?... dhe kur urtėsia ose pasioni i pjekurisė qė unė e gjeja nė ēdo moment shkrepte nga sytė e saj tė plotė e kureshtarė? kur,- le tė themi,- tė gjitha kėto spikasnin pėrpara ndjesive tė mija tė lemerisura, kur nuk mundesha mė ta fshihja tė gjithė kėtė prej shpirtit tim, por as ta flakja tej perceptimeve tė mija qė dridheshin nga frika e pranimit tė atij realiteti, duhej vallė tė hamėndėsoja nė kėtė dyshim, tė njė natyre tė frikėshme dhe ngacmuese, qė mė pushtonte ngadalė shpirtin tim, apo ti lija mendimet e mija tė pėrballeshin tė tmerruara me pėrrallat e egra dhe teoritė tronditėse tė Morellės sė pavarrosur? Unė e rrėmbeva prej vėmėndjes sė kėsaj botė atė qėnie tė cilėn fati m’a kishte dhėnė pėr ta adhuruar, dhe mes izolimit tė ethshėm nė shtėpinė time, vėshtroja me njė agoni mbytėse mbi ēdo gjė qė i pėrkiste kėsaj krijese qė aq shumė e doja.
Dhe siē rrokulliseshin vitet, unė vėshtroja ngultazi ditė pas dite fytyrėn e saj tė shenjtė, tė butė dhe shprehėse, si dhe derdhjen mbi tė tė formave tė pjekurisė dhe ditė pas dite unė zbuloja pika tė reja tė ngjashmėrisė se fėmijės me nėnėn e saj, melankolinė dhe vdekjen. Orė pas ore,rritej dėndėsia e kėtyre hijeve tė ngjashmėrise,dhe ato bėheshin mė tė plota, mė tė qarta, mė turbulluese dhe tmerrėsisht neveritėse nė mėnyrėn e tyre. Qė buzėqeshja e saj ishte krejtėsisht si e nėnės se saj, kjo nuk ishte gjė dhe kaq e papranueshme; por pastaj unė dridhesha nga ngjashmeria kaq perfekte, qė sytė e saj kishin me tė Morellės, por mund ta duroja edhe ketė; por mė pas ato dy sytė shpesh mė shikonin thellė brėnda thellėsisė sė shpirtit tim me domethėnien vazhdimisht trullosėse si tė Morellės dhe me tė njėjtin mendim trullosės. Nė konturet e ballit tė lartė, dhe nė valėzimet e flokėve tė mėndafshtė, edhe nė gishtrinjtė e hollė e tė zbehtė qė varrosnin vetveten, edhe nė tonet e dėshpėruara tė muzikalitetit tė tė folurės sė saj, dhe mbi tė gjitha- oh mbi tė gjitha kėto,- nė frazat dhe shprehjet e tė vdekurve nė buzėt e asaj tė gjallės qė kaq shumė e doja, gjeta ushqim pėr mendimet dhe tmerrin qė harxhohej pėr njė krimb qė nuk donte tė vdiste.
Megjithėse kishin kaluar dhjetė vjet nga jeta e saj, vajza ime kishte mbetur e paemėr mbi tokė. “ Fėmija im” dhe “ dashuria ime” ishin pėrkedheljet zakonisht tė projektuara nga dashuria e njė babai dhe fshehja e rreptė e ditėve tė saj i bėnė tė panevojshme tė gjitha ndėrhyrjet e tjera. Emri i Morellės vdiq sė bashku me tė nė vdekjen e saj. Nuk i kisha folur kurrė vajzės pėr nėnėn e saj, e kisha tė pamundur ta bėja kėtė. Nė tė vertetė, gjatė pėriudhės sė shkurtėr tė ekzistencės sė saj, kjo mungesė nuk kishte bere ndonjė pėrshtypje nė botėn e jashtėme, e ruajtur aq sa mund tė ishte e lejuar nga kufijtė e ngushtė tė vetmisė sė saj. Siē kalonte koha, ceremonia e pagėzimit filloi tė mė trokiste nė mėndjen time tė dobėsuar dhe ēoroditur, si njė ēlirim i mundshėm nga tmerri i asaj qė ishte shkruar tė ndodhte. Por nė enėn e pagėzimit, unė hezitova tė thosha emrin e saj. Shumė emra tė urtė dhe tė bukur tė kohėve tė vjetra dhe moderne, nga vendlindja ime apo vėnde tė tjera, vinin deri nė buzė tė buzėve tė mija, emra shumė tė pėrshtatshėm tė butė, tė lumtur, dhe tė mirė. Po ēfarė ishte ajo qė mė nxiti mua atėherė tė shqetėsoja kujtimin e tė vdekurės sė varrosur ? Cili demon mė urdhėroi qė tė gėrmėzoja atė tingull, pikėrisht atė i cili sa herė qė rithirrej ishte mėsuar ta bėnte gjakun e purpurt tė rridhte nė rrėkera prej tempujve tė zemrės ? Cili shpirt i keq foli qė prej rrėnjėve tė shpirtit tim, kur pėrmes atyre shtigjeve tė errėta, dhe nė qetėsinė e natės, unė pėshpėrita nė veshėt e pagėzorit, rrokjet- Morella ? E ēfarė tjetėr pėrveē se njė shpirt i keq e tronditi ashtu tė ardhmen e fėmijės tim, dhe e spėrkati me spektrin e vdekjes, dhe sapo tingujt e lehtė u dėgjuan, ajo ktheu sytė e saj tė qelqtė nga toka pėr nė qiell, dhe duke rėnė nė gjunjė nė rrasėn e zezė tė kubesė sonė stėrgjyshore, u pėrgjigj- « Jam ketu ! »
Dallueshėm, ftohtėsisht, qetėsisht dallueshėm, i lėshoi kėto pak tinguj tė thjeshtė nė veshėt e mi te cilat nė tė njėjtin moment si plumb i shkrirė u rrokullisėn duke fėrshėllyer edhe nė trurin tim. Vite- shumė vite- kaluan, por kurrė nuk u shua tek mua kujtimi i asaj epoke. Jo se unė vėrtetė i lashe mėnjane manjolat dhe hardhitė - por hija e bredhit dhe qiparisit mė ndoqi nga pas ditė e natė. Kurrė nuk i numėrova mė kohėn dhe vėndet, yjet e fatit tim u shuan nė qiell, errėsira mbuloi tokėn dhe kur figurat e saj mė kaluan pranė si hije qė rrėshqasin, nė mes atyre tė gjithave unė dallova Morellėn. Erėrat e kupės qiellore frymuan tė vetmin tingull tė njėjtė nė veshėt e mi, llokocitja e dallgėve mbi det mėrmėriti pėrgjithmonė- Morella. Por ajo vdiq ; me duart e mija unė e varrosa nė varrin e saj ; dhe qesha me njė tė qeshur tė zgjatur, tė hidhur sepse nuk gjeta asnjė shenjė nga ēfarė kisha varrosur mė parė, nė gropėn ku unė kalla trupin e tė dytės.-Morrella.
Perkthyer nga Merita Paparisto
Vetė, me veten tėnde, i vetmuar, pėrjetė njė i vetėm dhe tek.
PLATONI: SYMPOS
E vlerėsoja me njė ndjenjė ngrohtėsisht tė thellė dhe tepėr tė veēantė, miken time Morella. I gjėndur rastėsisht nė shoqėrinė ku ajo pėrkiste shumė vjet tė shkuara, qė nė takimin e parė, ndjeva shpirtin tė mė digjej nga njėlloj flake qė nuk e kisha njohur kurrė mė parė; por nuk ishin flakė Erosi ato dhe mė torturonte brėnda meje mendimi qė unė nė njė mėnyrė apo nė njė tjetėr duhet tė pėrcaktoja kuptimin e tyre tė zakonshėm apo tė kthjelloja zjarrin e vagullt qė ato mė sillnin. Ne u takuam dhe fati na ēoi tė dyve drejt altarit, por unė kurrė ndonjėherė nuk i fola pėr pasion dhe as pėr dashuri. Ajo gjithsesi, u largua nga shoqėria e saj dhe qoftė edhe ky pėrkushtimi i saj pėr tė qėndruar vetėm pėr vetėm me mua, mė mbushte me lumturi. Ishte lumturi ta mendoje; njė lumturi deri nė ėndėrrim.
Njohuritė e Morellės mbi botėn, ishin tepėr tė thella. Sipas gjithė dijeve tė mija, talenti i saj i kalonte kufinjtė e normales dhe mėndja e saj kishte njė fuqi tepėr tė madhe. E ndjeja ketė dhe nė shumė gjėra, bėhesha nxėnėsi i saj. Shpejt mora vesh qė ndoshta pėr shkak tė edukimit tė saj nė Presburg, ajo kishte njohur pėrpara meje njė numur tė madh tė atyre shkrimeve mistike tė cilat zakonisht janė konsideruar vetėm mbeturina tė letėrsise sė herėshme Gjermane. Ato, pėr ca arėsye qė unė nuk mund ti imagjinoja, ishin tė preferuarat e saj - dhe me kalimin e kohės ato u bėnė po ashtu edhe pėr mua,- dhe studimi i vazhdueshėm i tyre duhet ti atribuohet ndikimit tė thjeshtė por tė efektshėm, tė forcės sė zakonit dhe shėmbėlltyrės.
Nėse nuk gabohem, arėsyeja ime, kishte shumė pak tė bėnte me tė gjithė ketė. Bindjet e mija,- me sa mbaj mėnd unė,- asnjėherė nuk ishin bazuar mbi gjėra ideale, dhe as qė kishin pasur ndonjė pigment misticizmi ,i cili u lexua mė vonė, vetėm nė qofsha i gabuar nė atė ēka besoja apo nė atė ēka mendoja atėherė. I bindur pėr ketė, unė e braktisa thellėsisht pa kushte veten nė duart e gruas time, dhe u futa me njė zemėr tė dlirė nė labirinthet e studimeve tė saj. Dhe pastaj- pastaj, ndėrsa derdhesha pėrmbi faqet e ndaluara, ndjeja njė shpirt tė ndaluar qė ndizej brėnda meje- Morella vinte atėherė dorėn e saj tė ftohtė mbi timen, dhe ndriēonte me njė zė tė fikur,- nga hiri i njė filozofie tė vdekur- disa fjalė tė veēanta, kuptimi i ēuditshėm i tė cilave i bėnte tė flakėronin pėrmbi kujtesėn time. Pastaj, pėr orė tė tėra, qėndroja si i humbur pėrkrah saj, dhe vegjetoja nėn tingujt jetėsorė tė muzikalitetit tė zėrit tė saj, derisa nė vazhdimėsi melodia e tij fillonte ndėrthurej me nota tmerri, dhe njė hije gradualisht zbriste mbi shpirtin tim, e unė zbehesha e zbehesha, dhe fėrgėlloja brėnda meje nėn kėto tinguj kaq jotokėsorė. Pastaj, tingujt jetėsorė nė zėrin e saj, shuheshin papritur nėn dridhjet e tmerrit, dhe gjėja mė e bukur kthehej nė atė mė tė neveritėshmen, ashtu si Hinnon kthehet nė Ge-Henna.
Ėshtė e panevojshme tė theksoj karakterin e saktė tė kėtyre analizave tė cilat, -nė fakt ishin shumė mė voluminoze nga ēkam treguar unė,- pėrbėnin, pėr njė kohė tė gjatė, pothuajse tė vetmin bashkėbisedim mes meje dhe Morellės. Tė mėsuara nė atė qė emėrtohet moral theologjik ato do dukeshin lehtėsisht te pėrtypėshme pėr mėndjen por nėse do ishe i pamėsuar me tė, sido qė ta ktheje, tė gjitha pikat e diskutimit, do tė dukeshin shumė pak tė kuptueshme.
Pantheismi i egėr i Fichte; Paliggenedia e modifikuar e Pitagorianėve; dhe mbi tė gjitha, doktrina e Identitetit e inkurajuar me forcė nga Shchelling, ishin kryesisht pikat e diskutimit qė i referoheshin gjėse mė tė bukur tė Morellės imagjinative.Ketė identitet i cili ėshtė emėrtuar personal, Z. Locke,- mė duket,- e pėrkufizon si diēka qė konsiston nė gjykimin e shėndoshė tė qėnies njerėzore. Dhe pėrderisa me njeri ne nėnkuptojmė njė thelb inteligjent qė arsyeton, dhe pėrderisa ekziston njė ndėrgjegje qė shoqėron mendimin, ėshtė pikėrisht kjo qė na bėn tė jemi ajo qė ne e quajmė vetja jonė, dhe nė tė njėjtėn kohė na dallon ne nga format e tjera tė qėnieve qė mendojnė, dhe na jep indentitetin personal. Por principi i tė qėnit i veēantė, nocioni i kėtij identiteti qė pas vdekjes ėshtė ose nuk ėshtė i humbur pėrgjithnjė, pėrbėnte pėr mua nė atė kohė, objektin e njė interesi tepėr tė fortė; tashmė jo dhe aq pėr natyrėn pėrpėlitėse dhe ngacmuese tė pasojave tė tij, se sa pėr nga mėnyra e spikatur dhe emocionale me tė cilėn Morella e pėrmėndėte atė.
Por ja erdhi njė kohė kur misteri i gruas time mė pėrfshiu tė tėrin si tė ishte njė formulė magjike. Unė fillova tė mos i duroja dot mė prekjet e gishtėrinjve tė saj tė hollė e tė zbehtė, as tonin e ulėt dhe muzikalitetin e tė folurės, dhe as shkėlqimin e syve tė saj melankolikė. Dhe ajo i dinte tė gjitha kėto, dhe asnjė kundėrshtim nuk shprehte; dukej sikur dobėsia dhe budallallėku im ishin gjėra tė pritėshme dhe tė njohura qė mė parė nga ajo dhe duke buzėqeshur e quante tė gjithė kėtė thjesht fat. Ajo dukej gjithashtu e vetėdijėshme pėr shkakun ,- pėr mua krejt tė panjohur-, tė tjetėrsimit gradual tė vėmėndjes time; por asnjėherė nuk dha ndonjė arėsye pėr ketė apo pėr natyrėn e asaj qė po ndodhte. Nga ana tjetėr ishte ajo grua e cila tretej ditė pas dite. Nė momentet kur e kuqja e faqeve tė saj thellohej dhe venat nė ballė i bėheshin gjithnjė e mė blu; pėrnjėherė qėnia ime shkrihej nė keqardhje dhe kur pas atij momenti kapja vėshtrimin e syve tė saj tė menduar, shpirti mė dhimbte dhe mė trazohej, me trazimin e atij qė hedh vėshtrimin poshtė nė humnera tė pamata.
Mund tė them vallė qė nė ato momente unė dėshiroja thellėsisht me njė dėshire tė zellshme dhe gėrryese momentin e mbarimit tė Morellės? Po, e dėshiroja; por shpirti i brishtė, rezistonte dhe i ngjitej mureve prej balte tė godinės sė tij, pėr ditė, javė dhe muaj tė pafund tė lodhshėm, derisa nervat e mija tė torturuara arrinin tė sundonin mbi llogjikėn time, zemėrimi rritej brėnda meje pėr shkak tė vonesės, dhe me zemrėn e njė shpirti tė keq , mallkoja ditėt , orėt dhe momentet e hidhura qė dukeshin sikur zgjateshin dhe zgjateshin pa fund, ndėrkohė qė jeta e saj delikate shuhej, si hijet qė vdesin nė fund tė ditės.
Por njė mėngjes vjėshtė, kur erėrat akoma flinin nė shtretėrit e tyre qiellore , Morella mė thirri tė qėndroja pranė saj. Njė mjegull e dendur e mbėshtillte tokėn, njė shkėlqim i ngrohtė shtrihej mbi ujrat dhe njė ylber qė nga kupa qiellore i dorėzohej gjetheve tė dėndura tė vjeshtės nė pyll.
“Ėshtė dita e ditėve,” me tha, ndėrsa unė i afrohesha; “nje ditė e tė gjitha ditėve, tė jetės apo tė vdekjes qofshin. Ėshtė njė ditė e kėndėshme pėr bijtė e tokės dhe jetės – ah, por po aq e kėndėshme pėr bijat e qiellit dhe vdekjes!”
Unė e putha nė ballė dhe ajo vazhdoi:
“ Unė po vdes, por akoma do rroj.”
“Morella!”
“ Ditė qė ti tė me kesh dashur, nuk ka pasur,—por atė qė ke neveritur gjatė jetės tėnde, nė vdekje ke pėr ta adhuruar.”
“Morella!”
“ Ja po ta them pėrsėri qė jam duke vdekur. Por brėnda meje pengu i dashurise time ėshtė ngjizur - oh sa e vogel!- dhe ajo ndjen pėr mua, Morrella. Dhe kur shpirti im tė niset fėmija do jetojė – fėmija yt dhe i imi, i Morellės. Por ditėt e tua do jenė ditėt e dhimbjes- Njė dhimbje mė e gjata ndėr ndjenjat siē ėshtė qiparisi mė i forti ndėr drurėt. Pėr ty orėt e lumturisė kanė mbaruar dhe gėzimi nuk kėputet dy herė nė jetė, ashtu si trėndafilat e tempujve nė Paestum qė mblidhen dy herė nė vit. Kjo nuk do zgjasė dhe pastaj, ti nuk do luash mė Tenianin por duke lėnė mėnjanė manjolat dhe hardhitė, ti do mbėshtjellėsh qefinin nė kokė, siē bėjnė myslimanėt nė Mekė.
“Morella!” klitha, “Morella! Si mund tė parathuash tė tilla gjėra?” Por ajo ktheu kokėn mėnjanė mbi jastėk dhe njė dridhje e lehtė i kaloi nėpėr gjymtyrė, dhe kėshtu ajo vdiq dhe zėri i saj nuk u dėgjua mė.
Por ashtu siē e parashikoi,- fėmija qė ajo lindi gjatė vdekjes, dhe qė nuk mori frymė deri nė momentin qė e ėma e saj pushoi sė marri frymė,- fėmija i saj, njė vajzė, erdhi nė jetė. Ajo u rrit nė mėnyrė tė ēuditėshme nė trup dhe intelekt ; ishte ngjashmėria perfekte e asaj qė kishte ikur, dhe unė e desha atė me dashurinė mė tė ethėshme qė do kisha besuar ndonjėherė qė do mund ta ndjeja pėr ndonjė qėnie tė kėsaj toke.
Por atje tej, shumė larg, qielli i kėsaj dashurie tė pastėr, errėsohej, dhe melankolia e thellė, tmerri, dhe dhimbja e mundimshme rrėshqistnin si njė re nė qiellin e saj. Siē thashė, fėmija u rrit e ēuditėshme nė trup dhe nė mėndje. Me gjithė mėnd e pabesueshme ishte rritja e shpejtė e pėrmasave tė saj trupore, por me tė tmerrėshme,- oh sa tė tmerrėshme- ishin mendimet e trazuara qė shėmbeshin mbi mua ndėrsa shikoja zhvillimin e gjėndjes sė saj mendore. E si mund tė ishte ndryshe, kur unė ēdo ditė zbuloja nė konceptet e fėmijės, fuqinė e mėndjes sė njė tė rriture dhe aftėsitė e gruas ? kur mėsimet e pėrvojės mė servireshin nga buzėt e njoma tė fėmijės?... dhe kur urtėsia ose pasioni i pjekurisė qė unė e gjeja nė ēdo moment shkrepte nga sytė e saj tė plotė e kureshtarė? kur,- le tė themi,- tė gjitha kėto spikasnin pėrpara ndjesive tė mija tė lemerisura, kur nuk mundesha mė ta fshihja tė gjithė kėtė prej shpirtit tim, por as ta flakja tej perceptimeve tė mija qė dridheshin nga frika e pranimit tė atij realiteti, duhej vallė tė hamėndėsoja nė kėtė dyshim, tė njė natyre tė frikėshme dhe ngacmuese, qė mė pushtonte ngadalė shpirtin tim, apo ti lija mendimet e mija tė pėrballeshin tė tmerruara me pėrrallat e egra dhe teoritė tronditėse tė Morellės sė pavarrosur? Unė e rrėmbeva prej vėmėndjes sė kėsaj botė atė qėnie tė cilėn fati m’a kishte dhėnė pėr ta adhuruar, dhe mes izolimit tė ethshėm nė shtėpinė time, vėshtroja me njė agoni mbytėse mbi ēdo gjė qė i pėrkiste kėsaj krijese qė aq shumė e doja.
Dhe siē rrokulliseshin vitet, unė vėshtroja ngultazi ditė pas dite fytyrėn e saj tė shenjtė, tė butė dhe shprehėse, si dhe derdhjen mbi tė tė formave tė pjekurisė dhe ditė pas dite unė zbuloja pika tė reja tė ngjashmėrisė se fėmijės me nėnėn e saj, melankolinė dhe vdekjen. Orė pas ore,rritej dėndėsia e kėtyre hijeve tė ngjashmėrise,dhe ato bėheshin mė tė plota, mė tė qarta, mė turbulluese dhe tmerrėsisht neveritėse nė mėnyrėn e tyre. Qė buzėqeshja e saj ishte krejtėsisht si e nėnės se saj, kjo nuk ishte gjė dhe kaq e papranueshme; por pastaj unė dridhesha nga ngjashmeria kaq perfekte, qė sytė e saj kishin me tė Morellės, por mund ta duroja edhe ketė; por mė pas ato dy sytė shpesh mė shikonin thellė brėnda thellėsisė sė shpirtit tim me domethėnien vazhdimisht trullosėse si tė Morellės dhe me tė njėjtin mendim trullosės. Nė konturet e ballit tė lartė, dhe nė valėzimet e flokėve tė mėndafshtė, edhe nė gishtrinjtė e hollė e tė zbehtė qė varrosnin vetveten, edhe nė tonet e dėshpėruara tė muzikalitetit tė tė folurės sė saj, dhe mbi tė gjitha- oh mbi tė gjitha kėto,- nė frazat dhe shprehjet e tė vdekurve nė buzėt e asaj tė gjallės qė kaq shumė e doja, gjeta ushqim pėr mendimet dhe tmerrin qė harxhohej pėr njė krimb qė nuk donte tė vdiste.
Megjithėse kishin kaluar dhjetė vjet nga jeta e saj, vajza ime kishte mbetur e paemėr mbi tokė. “ Fėmija im” dhe “ dashuria ime” ishin pėrkedheljet zakonisht tė projektuara nga dashuria e njė babai dhe fshehja e rreptė e ditėve tė saj i bėnė tė panevojshme tė gjitha ndėrhyrjet e tjera. Emri i Morellės vdiq sė bashku me tė nė vdekjen e saj. Nuk i kisha folur kurrė vajzės pėr nėnėn e saj, e kisha tė pamundur ta bėja kėtė. Nė tė vertetė, gjatė pėriudhės sė shkurtėr tė ekzistencės sė saj, kjo mungesė nuk kishte bere ndonjė pėrshtypje nė botėn e jashtėme, e ruajtur aq sa mund tė ishte e lejuar nga kufijtė e ngushtė tė vetmisė sė saj. Siē kalonte koha, ceremonia e pagėzimit filloi tė mė trokiste nė mėndjen time tė dobėsuar dhe ēoroditur, si njė ēlirim i mundshėm nga tmerri i asaj qė ishte shkruar tė ndodhte. Por nė enėn e pagėzimit, unė hezitova tė thosha emrin e saj. Shumė emra tė urtė dhe tė bukur tė kohėve tė vjetra dhe moderne, nga vendlindja ime apo vėnde tė tjera, vinin deri nė buzė tė buzėve tė mija, emra shumė tė pėrshtatshėm tė butė, tė lumtur, dhe tė mirė. Po ēfarė ishte ajo qė mė nxiti mua atėherė tė shqetėsoja kujtimin e tė vdekurės sė varrosur ? Cili demon mė urdhėroi qė tė gėrmėzoja atė tingull, pikėrisht atė i cili sa herė qė rithirrej ishte mėsuar ta bėnte gjakun e purpurt tė rridhte nė rrėkera prej tempujve tė zemrės ? Cili shpirt i keq foli qė prej rrėnjėve tė shpirtit tim, kur pėrmes atyre shtigjeve tė errėta, dhe nė qetėsinė e natės, unė pėshpėrita nė veshėt e pagėzorit, rrokjet- Morella ? E ēfarė tjetėr pėrveē se njė shpirt i keq e tronditi ashtu tė ardhmen e fėmijės tim, dhe e spėrkati me spektrin e vdekjes, dhe sapo tingujt e lehtė u dėgjuan, ajo ktheu sytė e saj tė qelqtė nga toka pėr nė qiell, dhe duke rėnė nė gjunjė nė rrasėn e zezė tė kubesė sonė stėrgjyshore, u pėrgjigj- « Jam ketu ! »
Dallueshėm, ftohtėsisht, qetėsisht dallueshėm, i lėshoi kėto pak tinguj tė thjeshtė nė veshėt e mi te cilat nė tė njėjtin moment si plumb i shkrirė u rrokullisėn duke fėrshėllyer edhe nė trurin tim. Vite- shumė vite- kaluan, por kurrė nuk u shua tek mua kujtimi i asaj epoke. Jo se unė vėrtetė i lashe mėnjane manjolat dhe hardhitė - por hija e bredhit dhe qiparisit mė ndoqi nga pas ditė e natė. Kurrė nuk i numėrova mė kohėn dhe vėndet, yjet e fatit tim u shuan nė qiell, errėsira mbuloi tokėn dhe kur figurat e saj mė kaluan pranė si hije qė rrėshqasin, nė mes atyre tė gjithave unė dallova Morellėn. Erėrat e kupės qiellore frymuan tė vetmin tingull tė njėjtė nė veshėt e mi, llokocitja e dallgėve mbi det mėrmėriti pėrgjithmonė- Morella. Por ajo vdiq ; me duart e mija unė e varrosa nė varrin e saj ; dhe qesha me njė tė qeshur tė zgjatur, tė hidhur sepse nuk gjeta asnjė shenjė nga ēfarė kisha varrosur mė parė, nė gropėn ku unė kalla trupin e tė dytės.-Morrella.
Perkthyer nga Merita Paparisto
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:49 pm
Letra tė pashkruara
Bijė e dashur,
Po ngryset mbi oborr e mbi shkallėt e gurta. Me njė muzg tė lehtė dhe
shtrėngues ngjyrė lejla. Pėrpiqem tė lehtėsoj dhimbjen e largėsisė, duke
menduar qė edhe tek ty i njėjti muzg po bie ngadalė- ngadalė. Por ndoshta
ėshtė mė ftohtė atje. Patjetėr qė duhet tė jetė mė ftohtė nė atė
fshatin tėnd mes malesh. Vallė i ke veshur ēorapet e leshit qė tė dhashė
mė vete ? Po trikon e trashė ? Nuk di nėse keni filluar ta ndizni zjarrin
nė vatėr.
Bija imė sa shumė qė mė ka marrė malli pėr ty. Kam kohė pa tė parė,
qė ditėn qė u nise me atė malukatin. Po ku e gjete moj bijė aq larg… U
mbaruan burrat e tjerė kėtu ? Ah kjo lufta qė na solli mbrapsht gjithēka.
Mė mbyt meraku pėr ty, bija ime. E di qė je natyrė e hedhur dhe energjike,
por je kaq e sinqertė dhe e drejtė, sa zor do e kesh tė ēash nė kėtė
botė jallane.
Unė mirė kam qėnė kėto kohė dhe nga jot’ motėr ke tė fala. Po rritet
dhe ajo. Nuk kam asnjė lajm tė ri nga tė dy vėllezėrit e tu dhe nuk di
fare ēfarė bėhet me ta.
Uroj tė jesh mirė dhe bėhu e fortė e me mėnd nė kokė, ashtu si tė kam
porositur.
~o~
Nėnėz e dashur
U bė kaq kohė qė asnjė lajm nuk kam nga ty. Si janė vallė motra dhe
vėllezėrit e mi ? Ndjehem kaq e shkėputur kėtu mes malesh ku kam ardhur.
Bėn ftohtė, sidomos muzgjeve, dhe tė kam uruar kaq e kaq herė qė m’i dhe
me zor ēorapet e leshit dhe trikon e trashė.
Ėshtė kaq ndryshe kėtu, o nėna ime ! Njerėz tė tjerė, shtėpi tjetėr,
jete tjetėr. Mė mungon vatra e odės sė zjarrit me dy kėndet mbuluar me
kuverta tė leshta, oxhaku dhe masha me tė cilėn mė pėlqente aq shumė qė
tė ngacmoja drutė derisa ato lėshonin xixa si fishekzare dhe prushi shtohej
pėrmbi vatėr. Kėtu nuk mė bie rradha tė luaj me zjarrin. Jemi shumė vetė
ne tė njėjtėn shtėpi dhe ne gratė mė tė shumtėn e kohės e kalojmė me
punė rrotull shtėpisė ose, dhe kur kemi kohė, nuk ulemi dot pranė vatrės,
ku qėndrojnė burrat. Me burrin tim shkoj mirė dhe jam e lumtur, por akoma nuk
ndjehem si ne shtėpinė time kėtu.
Kam shumė merak pėr ty. Si je tani ? Si po ia del e vetme ? Si bėni pėr
t’u ushqyer ti dhe motra ? Ah sa larg qė jemi nėnė e dashur ! Kjo rrugė e
ngushtė, e pėrdredhur mes malesh tė larta, mė shumė na ndan, se na bashkon.
Dal nė muzg dhe ngre sytė nė qiell a thua se ata yje me atė ndriēim tė
ftohtė do mund tė bėhen lajmėtare mes meje dhe teje. Ime vjehrrė po mė
thėrret pėr t’u futur brėnda. Mė thotė qė do ftohem nė lagėshtirėn e
ajrit. Ika, nėna ime, dhe tė puth fort.
~o~
E dashur bija ime
Ti e di qė unė nuk di as shkrim as kėndim. Edhe kur duhet tė firmos ndonjė
dokument, mė duhet tė ngjyej gishtin nė bojė. Kjo ishte koha ime, o bijė,
dhe asnjė nuk tentoi ta shkollonte ketė jetimen qė u rrit dyerve tė fisit
dhe u martua pesėmbėdhjetė vjeēe. Por ti e di sa dėshirė kam pasur unė
pėr shkollėn dhe pėr dijen, sa shumė kam dashur qė fėmijet e mi tė
shkolloheshin dhe tė bėheshin tė zotėt pėr veten e tyre. Ty nuk tė la
lufta, o bijė, qė t’i mbaroje ato tė shkreta studime dhe nė vėnd tė
shkoje nė shkollė, fillove tė shkoje nėpėr ato mbledhjet e fshehta ku
njohe edhe ketė karafilin qė tė mori me vete atje mes malesh.
Mban mėnd atė trendafilin e kuq ne mes tė oborrit qė e ke mbjellė me duart
e tua kur ke qėnė e vogėl ? Duart e vogla qė t’u shpuan nga gjėmbat dhe
pikėzat e kuqe tė gjakut. Aq tė kuqe i ēeli fletėt ai trėndafil! Tani
ėshtė rritur shumė. I janė harlisur degėt dhe trungu i ėshtė trashur.
Kurora i mbushet plot me lule tė kuqe. Aty dal dhe i them fjalėt qė do doja
tė t’i thosha ty.
Ti e di bijėzė qė unė pėrditė e laj ketė shaminė e bardhė qė mbledh
flokėt dhe pėrditė i nder mendimet e mija tek trėndafili yt. Ai lėkund
petalet e brishta. Nga malli apo nga trishtimi im?
Por jo, nuk ėshtė tharė nga hallet dhe hidhėrimi im. Ka dashurinė tėnde
pėr jetėn bija ime.
Ėshtė vjeshtė dhe kurora i ėshtė skuqur mė shumė sė kurrė, a thua se
do i shpėrthejė jeta si gjak i kuq nga petalet.
Ia mbuloj kokėn me shaminė time tė bardhė dhe i pėshpėris vetėm me sy
fjalė qė do doja tė t’i thosha vetėm ty.
Vėshtirė e kemi pasur kėto kohė, vetėm dy femra nė shtėpi, unė dhe
jot’ motėr, e vogla. Por thonė qė kohė mė tė mira do vinė dhe ne
rrimė dhe presim me shpresėn te e ardhmja. Patjetėr qė kohė mė tė mira
do vinė dhe unė do mundem sė paku tė kem njė lajm nga ty qė mė ke ikur
kaq larg. T’i puth flokėt e tua tė bukura….
~o~
E dashur nėnė,
Ditėt janė tkurrur nėn tė ftohtin e malit dhe nėn frymėn e dimrit qė po
vjen. Ah larg shumė larg jam prej teje dhe ti e di qė nuk ka kėtu as telefon
dhe as zyrė postare . Duhet tė zbresim poshtė nė qytet pėr tė dėrguar
letrat dhe shumė rrallė zbresin njėrėzit nga fshati ynė pėr nė qytet
sidomos tani qė fillojnė dhe zihen rrugėt nga dėbora. Gjethet e pemėve po
marrin arratinė pas fėrshėllimės sė erės qė i kėndon kėnge
gėnjeshtare nė vesh. Por duket sikur jeta qė po shuhet aty jashtė, po
ngjizet brėnda meje. Mė lėvrijnė rrėnjė nėpėr gjymtyrė. Trupi i
brishtė mė ėshtė rrumbullakosur. Pėrgjumja m’i mbėrthen qepallat pas
jastėkut nė mėngjes. Mė janė rėnduar hapat dhe kėrthiza po
buzėqeshet.
Dje vjehrra ime nxorri nga sėndyqi dhe mė dha njė pallto tė madhe tė
leshtė qė tė mbėshtillesha me tė. Nuk dua ta vesh, se m’i rėndon supet,
por skam ēfarė bėj, duhet t’i ruhem tė ftohtit. Nuk dal mė pėr tė
ndihmuar burrin nė tė mbjella. Mė shumė rri brėnda dhe bėj punė nėpėr
shtėpi. Nuset e tjera mė shikojnė shtrembėr dhe midis tyre mė quajnė «
nusja e qytetit ». Ti e di qė unė jam e gjallė dhe e fortė zakonisht por
kjo jetė qė rritet brėnda meje, po mė ligėshton.
Tė pėrqafoj nga larg, o nėna ime, dhe mė ka marrė malli shumė pėr ju tė
gjithė!
~o~
Po si u bė kėshtu moj bijė?
Asnjė lajm akoma nga ty. Merak i madh mė bren nga brėnda dhe nuk kam se kujt
t’ia them. Nuk dua tė rėndoj supet e njoma tė sat’ motre me hallet e
mija. Mjaft e kam rėnduar me sėmundjen time. Vėllai yt i madh ėshtė nė
njė qytet tjetėr dhe tepėr i zėne me punė dhe familjen e tij. Rrallė vjen
e na sheh. Vėllai i vogėl ushtar atje larg mes malesh dhe ai.
Ēdo natė dal tek praku dhe pėshpėris lutjen e mbrėmjes. Netėt janė tė
gjata pa fund. Zėra tė ēuditshėm mė lėvrijnė nėpėr trup. Ēdo
mėngjes, ia mbuloj flokėt trėndafilit tėnd me mendimet e mia tė bardha. Po
e lenė edhe atė dalė nga dalė tė gjitha ngjyrat e shpresės. Lot tė kuq
malli janė petalet e rėna. Mė janė rralluar fjalėt akoma mė shumė. Ka
kohė qė nuk tė pėrmėnd mė nėpėr shtėpi. Kur mė pyesin komshinjtė
pėr ty « Mire qoftė, atje ku ėshtė » i them. Ngre kokėn ēdo mbrėmje
shikoj shkėlqimin e ftohtė tė yjeve dhe kėrkoj tė tė shoh me sytė e
tyre.
Por ai trėndafil nė qoshe tė oborrit tund degėt… tund degėt… dhe mban
shaminė timė nė kokė.
Eh bijė e dashur sa larg qė mė ike….
~o~
Nėna ime,
Sot ndjehem mė mire pas kaq ditėsh qė kalova nė shtrat. Njė e ftohtė e
fortė mė mbėrtheu dhe pėr ditė tė tėra u dogja nėn ethe. Nuk ka asnjė
doktor kėtu nė fshat. Njė plakė e vjetėr erdhi dhe mė dha ca ēajra me
bimė mali. Dora jote e fresket mbi ballė, ishte gjeja qė mė mungonte mė
shumė. Pas kaq ditėsh ndjehem mė mirė. Jam ngritur dhe vi rrotull vetė
nėpėr shtėpi. E mban mėnd atė trėndafilin e kuq qė mbolla nė fund tė
oborrit ? Njė tjetėr farė e mbjellė brėnda meje sė shpejti do shohė
dritė. Dua tė vi atje tek ty. Dua tė jesh pranė meje kur tė lind. Ėshtė
kaq ftohtė dhe errėt kėtu. Dimėr i madh ka mbėrthyer. Bagėtitė i mbajmė
brėnda nė dhomėn ku rrimė dhe ne. Ato rrinė aty nė njė qoshe nė
errėsirė dhe sytė i shkėlqejnė.Vjerra nuk donte qė tė vija tek ty, sepse
zakoni ėshtė qė nusja duhet tė lindė nė shtėpinė e burrit, ndėrsa burri
mė tha qė rrugėt janė tė zėna tashmė nga dėbora dhe unė jam ė rėndė
dhe nuk eci dot. Kam frikė, kam frikė. Nuk di ēfarė do ndodhė me mua. Por
ti mė ke mėsuar tė jem trime dhe t’i pėrballoj vėshtirėsitė e jetės
me kurajo. Do ia dal patjetėr, pėr veten pėr bebin dhe pėr ty.
Tė puth ballin e mbuluar me shamine tėnde tė bardhė….
~o~
Bija ime,
Ditė dimri, por mua kurrė nuk mė ėshtė dukur mė ngrohtė se sot. Ky qiell
gri asnjėherė nuk ka shkėlqyer pėr mua mė tepėr. Mė nė fund mora njė
lajm nga ty. Vėllai yt i madh nėpėrmjet miqsh tė tij, ishte lidhur me
repartin ushtarak pranė fshatit tuaj. Mė thanė qė ti je mirė dhe njė bebe
e vockėl rritet brėnda trupit tėnd. Pastė bekimin tim dhe qoftė si dritė e
hėnės! M’u shtua meraku pėr ty, o bijė, tani. Pėrpiqem tė mbys ato
zėrat e egėr qė flasin brėnda meje dhe qė mė thonė vetėm gjėra
ogurzeza. Duhet tė jem e lumtur. Sė shpejti njė fėmijė do i shtohet
familjes sonė. Ardhtė me kėmbė tė mbarė!
~o~
Oh, nėnė, moj nėnė,
Jam kaq e dobėt sot. Bebja qan me kokėn tek jastėku im dhe unė nuk zgjas
dot duart ta marr e t’i jap pėr tė pirė.Vetėm tre ditė e lindur. Emrin
ia vumė Hėna. A do kenė vallė sot forcėn e duhur keto mendimet e mija qė
tė udhėtojnė pėr tek ty? Petalet e trėndafilit po rrjedhin nga trupi im
pėrditė. Tre ditė mė parė, kur ndjeva trokitjet e dhimbshme tė foshnjės,
nuk kishte asnjeri nė shtėpi qė tė mė ndihmonte. Mė pas erdhi vjerra dhe
pasi nuk ia doli dot tė mė ndihmonte, thirrėn prap atė plakėn qė mė dha
ato ēajrat kur isha ftohur. Ajo erdhi pėrsėri me njė enė tė bakėrt me
vete dhe thonj tė mėdhenj tė palarė. Pas shtatė orė tė mundimshme Hėna
e vogėl doli nė dritė, ndėrsa mua m’u errėsuan sytė. Nuk di ēfarė
bėne me mua mė pas, por, kur erdha nė vete, mė thanė qė kisha humbur
ndjenjat pėr njė farė kohe dhe qė kisha pasur shumė hemoragji. Sot ėshtė
dita e tretė dhe ti mė mungon mė shumė sė ēdo gjė. Dua tė qėndroj e
shtrirė ne ēarcafėt e tu tė bardhė aq tė pastėr dhe tė ngrohtė.
Ėshtė kaq errėt kėtu brėnda. Kam ethe. Gjymtyrėt i kam si tė mpire dhe
trupi mė ėshtė mbushur pulla pulla. Nuk duroj dot dritėn qė hyn nga
dritarja e vogėl nė tavan. Vetėm kjo fije dritė hėne qė mė qėndron nė
jastėk mė bėn tė pėrpiqem pėr tė mbledhur forcat.
O nėnė, kam ftohtė dhe mė dhėmbin shumė kėmbet, mė dhėmbin kėmbėt,
nuk ngrihem dot. Ku i kam ēorapet e leshta ? Ku je… ku je ?
~o~
E shkreta bija ime,
Ata erdhėn atė ditė tė gjithe tufė, njerėz tė rėndėsishėm. Qė kur
lufta kishte mbaruar dhe ata kishin zenė karriget e tyre, nuk para kujtoheshin
mė pėr vatrėn qė i strehoi dhe mbajti nė ato kohėt e vėshtira. Por dje,
ato erdhėn tė gjithe dhe u ulėn ne odėn e zjarrit. Unė rrija si e ngrirė
dhe pa fjalė. Zėrat e errėt mė pėshpėrisnin vetėm mėnxyra.Kishte ardhur
dhe yt vėlla, i madhi, me nusen e tij, por vėllai i vogėl ushtar dhe ti ishit
larg. Ēfarė kishtė ndodhur valle ? Biseda filloi tė shtjellohej rreth
kohėve tė shkuara, sa karakter tė fortė qė kisha pasur, sa trime dhe e
palėkundur qė isha treguar ne situata tė caktuara. Por une nuk i degjoja.
Zerat e keqinj po mė mbysnin. Pas pak u ngrita e ngrire. Ēfarė zė i
ēuditshėm brėnda meje foli ashtu vallė ? « Mos ma rrotulloni muhabetin.
» - thashe ” Mė thoni tė vėrtėten njėherė e mirė ! Ka vdekur ajo
atje ? » Njėri nga ata u ngrit dhe mė pėrqafoi dhe shtrėngoi fort nė
heshtje. Heshtja e zisė mbuloi shtėpinė. Une nuk fola mė asnjė fjalė.
Asnjė lot, asnjė ulėrimė, asnjė psherėtimė. Tė gjitha, tė gjitha u
mbyllėn dhe vulosėn njėherė e pėrgjithmonė brėnda krahėrorit tim. Ti
nuk ishe mė qė tė t’i thosha. Ti nuk ishe mė qė tė mė lexoje tė
pashkruar. Fijet ishin prerė. Mė pas ata ikėn dhe mė lanė ashtu, pa fjalė
e pa zė. Mė dridheshin gjymtyrėt, mė keputeshin kėmbėt. Fjalėn e parė e
nxorra vetėm tė nesėrmen nė mėngjes. I kėrkova nuses se tėt vėllai tė
mė bėnte njė kafe. Ti e di unė kurrė nuk e kisha pirė kafen, por atė
mėngjes e doja. Mė thanė qė ti kishe tre muaj qė nuk ishe mė dhe
Hėnėzėn e vogėl e kishe marrė me vete vetėm njė muaj mė parė.
Bijė, moj bija ime… Nuk tė vranė dot plumbat qė tė kaluan aq pranė
gjatė luftės dhe tė mori vdekja duke sjelle jetėn nė jetė.Vetėm
trėndafili yt mė ka ngelur nga ty. Petalet e purpurta si gjaku yt i pastėr.
Ja mbuloj kokėn ēdo mėngjes me shamine e mendimeve tė mija dhe flas me tė.
Tė shkruaj si gjithnje me mendje ty letrat qė kurrė nuk do tė
vinė…letrat qė kurrė nuk do mund t’i lexosh.
Bijė e dashur,
Po ngryset mbi oborr e mbi shkallėt e gurta. Me njė muzg tė lehtė dhe
shtrėngues ngjyrė lejla. Pėrpiqem tė lehtėsoj dhimbjen e largėsisė, duke
menduar qė edhe tek ty i njėjti muzg po bie ngadalė- ngadalė. Por ndoshta
ėshtė mė ftohtė atje. Patjetėr qė duhet tė jetė mė ftohtė nė atė
fshatin tėnd mes malesh. Vallė i ke veshur ēorapet e leshit qė tė dhashė
mė vete ? Po trikon e trashė ? Nuk di nėse keni filluar ta ndizni zjarrin
nė vatėr.
Bija imė sa shumė qė mė ka marrė malli pėr ty. Kam kohė pa tė parė,
qė ditėn qė u nise me atė malukatin. Po ku e gjete moj bijė aq larg… U
mbaruan burrat e tjerė kėtu ? Ah kjo lufta qė na solli mbrapsht gjithēka.
Mė mbyt meraku pėr ty, bija ime. E di qė je natyrė e hedhur dhe energjike,
por je kaq e sinqertė dhe e drejtė, sa zor do e kesh tė ēash nė kėtė
botė jallane.
Unė mirė kam qėnė kėto kohė dhe nga jot’ motėr ke tė fala. Po rritet
dhe ajo. Nuk kam asnjė lajm tė ri nga tė dy vėllezėrit e tu dhe nuk di
fare ēfarė bėhet me ta.
Uroj tė jesh mirė dhe bėhu e fortė e me mėnd nė kokė, ashtu si tė kam
porositur.
~o~
Nėnėz e dashur
U bė kaq kohė qė asnjė lajm nuk kam nga ty. Si janė vallė motra dhe
vėllezėrit e mi ? Ndjehem kaq e shkėputur kėtu mes malesh ku kam ardhur.
Bėn ftohtė, sidomos muzgjeve, dhe tė kam uruar kaq e kaq herė qė m’i dhe
me zor ēorapet e leshit dhe trikon e trashė.
Ėshtė kaq ndryshe kėtu, o nėna ime ! Njerėz tė tjerė, shtėpi tjetėr,
jete tjetėr. Mė mungon vatra e odės sė zjarrit me dy kėndet mbuluar me
kuverta tė leshta, oxhaku dhe masha me tė cilėn mė pėlqente aq shumė qė
tė ngacmoja drutė derisa ato lėshonin xixa si fishekzare dhe prushi shtohej
pėrmbi vatėr. Kėtu nuk mė bie rradha tė luaj me zjarrin. Jemi shumė vetė
ne tė njėjtėn shtėpi dhe ne gratė mė tė shumtėn e kohės e kalojmė me
punė rrotull shtėpisė ose, dhe kur kemi kohė, nuk ulemi dot pranė vatrės,
ku qėndrojnė burrat. Me burrin tim shkoj mirė dhe jam e lumtur, por akoma nuk
ndjehem si ne shtėpinė time kėtu.
Kam shumė merak pėr ty. Si je tani ? Si po ia del e vetme ? Si bėni pėr
t’u ushqyer ti dhe motra ? Ah sa larg qė jemi nėnė e dashur ! Kjo rrugė e
ngushtė, e pėrdredhur mes malesh tė larta, mė shumė na ndan, se na bashkon.
Dal nė muzg dhe ngre sytė nė qiell a thua se ata yje me atė ndriēim tė
ftohtė do mund tė bėhen lajmėtare mes meje dhe teje. Ime vjehrrė po mė
thėrret pėr t’u futur brėnda. Mė thotė qė do ftohem nė lagėshtirėn e
ajrit. Ika, nėna ime, dhe tė puth fort.
~o~
E dashur bija ime
Ti e di qė unė nuk di as shkrim as kėndim. Edhe kur duhet tė firmos ndonjė
dokument, mė duhet tė ngjyej gishtin nė bojė. Kjo ishte koha ime, o bijė,
dhe asnjė nuk tentoi ta shkollonte ketė jetimen qė u rrit dyerve tė fisit
dhe u martua pesėmbėdhjetė vjeēe. Por ti e di sa dėshirė kam pasur unė
pėr shkollėn dhe pėr dijen, sa shumė kam dashur qė fėmijet e mi tė
shkolloheshin dhe tė bėheshin tė zotėt pėr veten e tyre. Ty nuk tė la
lufta, o bijė, qė t’i mbaroje ato tė shkreta studime dhe nė vėnd tė
shkoje nė shkollė, fillove tė shkoje nėpėr ato mbledhjet e fshehta ku
njohe edhe ketė karafilin qė tė mori me vete atje mes malesh.
Mban mėnd atė trendafilin e kuq ne mes tė oborrit qė e ke mbjellė me duart
e tua kur ke qėnė e vogėl ? Duart e vogla qė t’u shpuan nga gjėmbat dhe
pikėzat e kuqe tė gjakut. Aq tė kuqe i ēeli fletėt ai trėndafil! Tani
ėshtė rritur shumė. I janė harlisur degėt dhe trungu i ėshtė trashur.
Kurora i mbushet plot me lule tė kuqe. Aty dal dhe i them fjalėt qė do doja
tė t’i thosha ty.
Ti e di bijėzė qė unė pėrditė e laj ketė shaminė e bardhė qė mbledh
flokėt dhe pėrditė i nder mendimet e mija tek trėndafili yt. Ai lėkund
petalet e brishta. Nga malli apo nga trishtimi im?
Por jo, nuk ėshtė tharė nga hallet dhe hidhėrimi im. Ka dashurinė tėnde
pėr jetėn bija ime.
Ėshtė vjeshtė dhe kurora i ėshtė skuqur mė shumė sė kurrė, a thua se
do i shpėrthejė jeta si gjak i kuq nga petalet.
Ia mbuloj kokėn me shaminė time tė bardhė dhe i pėshpėris vetėm me sy
fjalė qė do doja tė t’i thosha vetėm ty.
Vėshtirė e kemi pasur kėto kohė, vetėm dy femra nė shtėpi, unė dhe
jot’ motėr, e vogla. Por thonė qė kohė mė tė mira do vinė dhe ne
rrimė dhe presim me shpresėn te e ardhmja. Patjetėr qė kohė mė tė mira
do vinė dhe unė do mundem sė paku tė kem njė lajm nga ty qė mė ke ikur
kaq larg. T’i puth flokėt e tua tė bukura….
~o~
E dashur nėnė,
Ditėt janė tkurrur nėn tė ftohtin e malit dhe nėn frymėn e dimrit qė po
vjen. Ah larg shumė larg jam prej teje dhe ti e di qė nuk ka kėtu as telefon
dhe as zyrė postare . Duhet tė zbresim poshtė nė qytet pėr tė dėrguar
letrat dhe shumė rrallė zbresin njėrėzit nga fshati ynė pėr nė qytet
sidomos tani qė fillojnė dhe zihen rrugėt nga dėbora. Gjethet e pemėve po
marrin arratinė pas fėrshėllimės sė erės qė i kėndon kėnge
gėnjeshtare nė vesh. Por duket sikur jeta qė po shuhet aty jashtė, po
ngjizet brėnda meje. Mė lėvrijnė rrėnjė nėpėr gjymtyrė. Trupi i
brishtė mė ėshtė rrumbullakosur. Pėrgjumja m’i mbėrthen qepallat pas
jastėkut nė mėngjes. Mė janė rėnduar hapat dhe kėrthiza po
buzėqeshet.
Dje vjehrra ime nxorri nga sėndyqi dhe mė dha njė pallto tė madhe tė
leshtė qė tė mbėshtillesha me tė. Nuk dua ta vesh, se m’i rėndon supet,
por skam ēfarė bėj, duhet t’i ruhem tė ftohtit. Nuk dal mė pėr tė
ndihmuar burrin nė tė mbjella. Mė shumė rri brėnda dhe bėj punė nėpėr
shtėpi. Nuset e tjera mė shikojnė shtrembėr dhe midis tyre mė quajnė «
nusja e qytetit ». Ti e di qė unė jam e gjallė dhe e fortė zakonisht por
kjo jetė qė rritet brėnda meje, po mė ligėshton.
Tė pėrqafoj nga larg, o nėna ime, dhe mė ka marrė malli shumė pėr ju tė
gjithė!
~o~
Po si u bė kėshtu moj bijė?
Asnjė lajm akoma nga ty. Merak i madh mė bren nga brėnda dhe nuk kam se kujt
t’ia them. Nuk dua tė rėndoj supet e njoma tė sat’ motre me hallet e
mija. Mjaft e kam rėnduar me sėmundjen time. Vėllai yt i madh ėshtė nė
njė qytet tjetėr dhe tepėr i zėne me punė dhe familjen e tij. Rrallė vjen
e na sheh. Vėllai i vogėl ushtar atje larg mes malesh dhe ai.
Ēdo natė dal tek praku dhe pėshpėris lutjen e mbrėmjes. Netėt janė tė
gjata pa fund. Zėra tė ēuditshėm mė lėvrijnė nėpėr trup. Ēdo
mėngjes, ia mbuloj flokėt trėndafilit tėnd me mendimet e mia tė bardha. Po
e lenė edhe atė dalė nga dalė tė gjitha ngjyrat e shpresės. Lot tė kuq
malli janė petalet e rėna. Mė janė rralluar fjalėt akoma mė shumė. Ka
kohė qė nuk tė pėrmėnd mė nėpėr shtėpi. Kur mė pyesin komshinjtė
pėr ty « Mire qoftė, atje ku ėshtė » i them. Ngre kokėn ēdo mbrėmje
shikoj shkėlqimin e ftohtė tė yjeve dhe kėrkoj tė tė shoh me sytė e
tyre.
Por ai trėndafil nė qoshe tė oborrit tund degėt… tund degėt… dhe mban
shaminė timė nė kokė.
Eh bijė e dashur sa larg qė mė ike….
~o~
Nėna ime,
Sot ndjehem mė mire pas kaq ditėsh qė kalova nė shtrat. Njė e ftohtė e
fortė mė mbėrtheu dhe pėr ditė tė tėra u dogja nėn ethe. Nuk ka asnjė
doktor kėtu nė fshat. Njė plakė e vjetėr erdhi dhe mė dha ca ēajra me
bimė mali. Dora jote e fresket mbi ballė, ishte gjeja qė mė mungonte mė
shumė. Pas kaq ditėsh ndjehem mė mirė. Jam ngritur dhe vi rrotull vetė
nėpėr shtėpi. E mban mėnd atė trėndafilin e kuq qė mbolla nė fund tė
oborrit ? Njė tjetėr farė e mbjellė brėnda meje sė shpejti do shohė
dritė. Dua tė vi atje tek ty. Dua tė jesh pranė meje kur tė lind. Ėshtė
kaq ftohtė dhe errėt kėtu. Dimėr i madh ka mbėrthyer. Bagėtitė i mbajmė
brėnda nė dhomėn ku rrimė dhe ne. Ato rrinė aty nė njė qoshe nė
errėsirė dhe sytė i shkėlqejnė.Vjerra nuk donte qė tė vija tek ty, sepse
zakoni ėshtė qė nusja duhet tė lindė nė shtėpinė e burrit, ndėrsa burri
mė tha qė rrugėt janė tė zėna tashmė nga dėbora dhe unė jam ė rėndė
dhe nuk eci dot. Kam frikė, kam frikė. Nuk di ēfarė do ndodhė me mua. Por
ti mė ke mėsuar tė jem trime dhe t’i pėrballoj vėshtirėsitė e jetės
me kurajo. Do ia dal patjetėr, pėr veten pėr bebin dhe pėr ty.
Tė puth ballin e mbuluar me shamine tėnde tė bardhė….
~o~
Bija ime,
Ditė dimri, por mua kurrė nuk mė ėshtė dukur mė ngrohtė se sot. Ky qiell
gri asnjėherė nuk ka shkėlqyer pėr mua mė tepėr. Mė nė fund mora njė
lajm nga ty. Vėllai yt i madh nėpėrmjet miqsh tė tij, ishte lidhur me
repartin ushtarak pranė fshatit tuaj. Mė thanė qė ti je mirė dhe njė bebe
e vockėl rritet brėnda trupit tėnd. Pastė bekimin tim dhe qoftė si dritė e
hėnės! M’u shtua meraku pėr ty, o bijė, tani. Pėrpiqem tė mbys ato
zėrat e egėr qė flasin brėnda meje dhe qė mė thonė vetėm gjėra
ogurzeza. Duhet tė jem e lumtur. Sė shpejti njė fėmijė do i shtohet
familjes sonė. Ardhtė me kėmbė tė mbarė!
~o~
Oh, nėnė, moj nėnė,
Jam kaq e dobėt sot. Bebja qan me kokėn tek jastėku im dhe unė nuk zgjas
dot duart ta marr e t’i jap pėr tė pirė.Vetėm tre ditė e lindur. Emrin
ia vumė Hėna. A do kenė vallė sot forcėn e duhur keto mendimet e mija qė
tė udhėtojnė pėr tek ty? Petalet e trėndafilit po rrjedhin nga trupi im
pėrditė. Tre ditė mė parė, kur ndjeva trokitjet e dhimbshme tė foshnjės,
nuk kishte asnjeri nė shtėpi qė tė mė ndihmonte. Mė pas erdhi vjerra dhe
pasi nuk ia doli dot tė mė ndihmonte, thirrėn prap atė plakėn qė mė dha
ato ēajrat kur isha ftohur. Ajo erdhi pėrsėri me njė enė tė bakėrt me
vete dhe thonj tė mėdhenj tė palarė. Pas shtatė orė tė mundimshme Hėna
e vogėl doli nė dritė, ndėrsa mua m’u errėsuan sytė. Nuk di ēfarė
bėne me mua mė pas, por, kur erdha nė vete, mė thanė qė kisha humbur
ndjenjat pėr njė farė kohe dhe qė kisha pasur shumė hemoragji. Sot ėshtė
dita e tretė dhe ti mė mungon mė shumė sė ēdo gjė. Dua tė qėndroj e
shtrirė ne ēarcafėt e tu tė bardhė aq tė pastėr dhe tė ngrohtė.
Ėshtė kaq errėt kėtu brėnda. Kam ethe. Gjymtyrėt i kam si tė mpire dhe
trupi mė ėshtė mbushur pulla pulla. Nuk duroj dot dritėn qė hyn nga
dritarja e vogėl nė tavan. Vetėm kjo fije dritė hėne qė mė qėndron nė
jastėk mė bėn tė pėrpiqem pėr tė mbledhur forcat.
O nėnė, kam ftohtė dhe mė dhėmbin shumė kėmbet, mė dhėmbin kėmbėt,
nuk ngrihem dot. Ku i kam ēorapet e leshta ? Ku je… ku je ?
~o~
E shkreta bija ime,
Ata erdhėn atė ditė tė gjithe tufė, njerėz tė rėndėsishėm. Qė kur
lufta kishte mbaruar dhe ata kishin zenė karriget e tyre, nuk para kujtoheshin
mė pėr vatrėn qė i strehoi dhe mbajti nė ato kohėt e vėshtira. Por dje,
ato erdhėn tė gjithe dhe u ulėn ne odėn e zjarrit. Unė rrija si e ngrirė
dhe pa fjalė. Zėrat e errėt mė pėshpėrisnin vetėm mėnxyra.Kishte ardhur
dhe yt vėlla, i madhi, me nusen e tij, por vėllai i vogėl ushtar dhe ti ishit
larg. Ēfarė kishtė ndodhur valle ? Biseda filloi tė shtjellohej rreth
kohėve tė shkuara, sa karakter tė fortė qė kisha pasur, sa trime dhe e
palėkundur qė isha treguar ne situata tė caktuara. Por une nuk i degjoja.
Zerat e keqinj po mė mbysnin. Pas pak u ngrita e ngrire. Ēfarė zė i
ēuditshėm brėnda meje foli ashtu vallė ? « Mos ma rrotulloni muhabetin.
» - thashe ” Mė thoni tė vėrtėten njėherė e mirė ! Ka vdekur ajo
atje ? » Njėri nga ata u ngrit dhe mė pėrqafoi dhe shtrėngoi fort nė
heshtje. Heshtja e zisė mbuloi shtėpinė. Une nuk fola mė asnjė fjalė.
Asnjė lot, asnjė ulėrimė, asnjė psherėtimė. Tė gjitha, tė gjitha u
mbyllėn dhe vulosėn njėherė e pėrgjithmonė brėnda krahėrorit tim. Ti
nuk ishe mė qė tė t’i thosha. Ti nuk ishe mė qė tė mė lexoje tė
pashkruar. Fijet ishin prerė. Mė pas ata ikėn dhe mė lanė ashtu, pa fjalė
e pa zė. Mė dridheshin gjymtyrėt, mė keputeshin kėmbėt. Fjalėn e parė e
nxorra vetėm tė nesėrmen nė mėngjes. I kėrkova nuses se tėt vėllai tė
mė bėnte njė kafe. Ti e di unė kurrė nuk e kisha pirė kafen, por atė
mėngjes e doja. Mė thanė qė ti kishe tre muaj qė nuk ishe mė dhe
Hėnėzėn e vogėl e kishe marrė me vete vetėm njė muaj mė parė.
Bijė, moj bija ime… Nuk tė vranė dot plumbat qė tė kaluan aq pranė
gjatė luftės dhe tė mori vdekja duke sjelle jetėn nė jetė.Vetėm
trėndafili yt mė ka ngelur nga ty. Petalet e purpurta si gjaku yt i pastėr.
Ja mbuloj kokėn ēdo mėngjes me shamine e mendimeve tė mija dhe flas me tė.
Tė shkruaj si gjithnje me mendje ty letrat qė kurrė nuk do tė
vinė…letrat qė kurrė nuk do mund t’i lexosh.
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:50 pm
Buzeqeshja.....
Kembet te zhyteshin deri ne nocke, ne barin e fushes se golfit. Ca pata te egra, kullosni pak me tutje krej te qeta, pothuajse inekzistente.
- E di? Sot u grinda me bossin tim. Me nervozoi. Ajo bertiti dhe une bertita.....
- Dhe kush fitoi ne fund?
- Asnjeri nuk fitoi, u pajtuam. Nuk di pse jam kaq nervoze kohet e fundit. Nuk mbaj dot asgje. E di brenda meje qe duhet te permbahem por nuk mundem. Them te fundit ne fillim. Keshtu bej edhe me ty. Behem si mace ndonjehere me ty e? Po me bie shume shpejt inati dhe harroj dhe fal shume shpejt, e?
- mmmmmm-
Buzeqeshja ja ngriti cepat e syve perpjete. I shikoja profilin dhe buzeqeshja edhe une.
- Po nuk eshte se jam gjithmone keshtu e keqe, apo jo? Brenda meje nuk dua as te bej ashtu, por ja qe shperthej.....
Buzeqeshja fluturoi ne ajer pak me siper se kokat tona, ngrita duart ta kap.....
- ehe......
- Me thuaj praaaa......
- po
- si po? Ma thuaj me fjali te gjate, si na thoshte mesuesja ne klase te pare, qe ti shprehim mendimet me fjali te plota, jo vetem me nje po ose jo.
E kapa, e mora buzeqeshjen ne duar dhe e mbaja me kujdes...
- cfare te them me fjali te plote?
- Me thuaj a nuk bej ndonjehere si mace?
- po, ben ndonjehere si mace
Po luaja tani me buzeqeshjen. Sa e ngrohte, nuk e shtrengoja shume
- Po ti si me duron e?
Me shpetoi prap nga duart dhe flluturoi diku aty siper kokave tona.
- hmmm, epo jam njeri i durueshem une.........
Aroma e pemeve te sapocelura dhe gjelberimi i akoma i virgjer na mbeshtillte.
Kembet te zhyteshin deri ne nocke, ne barin e fushes se golfit. Ca pata te egra, kullosni pak me tutje krej te qeta, pothuajse inekzistente.
- E di? Sot u grinda me bossin tim. Me nervozoi. Ajo bertiti dhe une bertita.....
- Dhe kush fitoi ne fund?
- Asnjeri nuk fitoi, u pajtuam. Nuk di pse jam kaq nervoze kohet e fundit. Nuk mbaj dot asgje. E di brenda meje qe duhet te permbahem por nuk mundem. Them te fundit ne fillim. Keshtu bej edhe me ty. Behem si mace ndonjehere me ty e? Po me bie shume shpejt inati dhe harroj dhe fal shume shpejt, e?
- mmmmmm-
Buzeqeshja ja ngriti cepat e syve perpjete. I shikoja profilin dhe buzeqeshja edhe une.
- Po nuk eshte se jam gjithmone keshtu e keqe, apo jo? Brenda meje nuk dua as te bej ashtu, por ja qe shperthej.....
Buzeqeshja fluturoi ne ajer pak me siper se kokat tona, ngrita duart ta kap.....
- ehe......
- Me thuaj praaaa......
- po
- si po? Ma thuaj me fjali te gjate, si na thoshte mesuesja ne klase te pare, qe ti shprehim mendimet me fjali te plota, jo vetem me nje po ose jo.
E kapa, e mora buzeqeshjen ne duar dhe e mbaja me kujdes...
- cfare te them me fjali te plote?
- Me thuaj a nuk bej ndonjehere si mace?
- po, ben ndonjehere si mace
Po luaja tani me buzeqeshjen. Sa e ngrohte, nuk e shtrengoja shume
- Po ti si me duron e?
Me shpetoi prap nga duart dhe flluturoi diku aty siper kokave tona.
- hmmm, epo jam njeri i durueshem une.........
Aroma e pemeve te sapocelura dhe gjelberimi i akoma i virgjer na mbeshtillte.
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:50 pm
Mungesa
Ajo ishte aq e hollė dhe e tejdukshme saqė ngjante si frymė e bardhė qė bie nga qielli. E ngrirė nė kristale tė ndritėshme shtronte qilimin e tokės dhe e mardhte ditėn. E nė ditė tė mardhura si kjo, metroja rrėshqiste e pėrgjumur nėpėr shina me barqet e vagonave pothuajse bosh.
Nė vagonin e parafundit gjėndeshin gjithsej 6 njerėz midis tė cilėve ata tė dy tė ulur ballė pėr ballė. Imtėsia e tipareve tė saj bjonde, sytė e ēelur dhe hunda e vogėl pėrpjetė, flokėt e buta tė gjata, i shkonin kaq shumė dėborės sė asaj dite. Flokė tė gjata kishte dhe ai, por pak tė rėna nė pjesėn e ballit, gėshtenjė tė errėt dhe tė kapura bisht nga mbrapa. Njė palė syze tepėr tė errėta dhe tė puthitura mirė pas syve iu bėnin hije tipareve tė latuara dhe lėkurės sė zeshkėt. Shpatullat e bėshme ia mbulonte njė xhakoventė lėkure dhe njėra dorė shtrėngonte fort njė shkop tė verbėri.
« Stacioni tjetėr eshtė stacioni X. Po arrijmė nė stacionin X » pėrsėriti me njė monotoni robotike zėri i metrosė. Ajo shtrėngoi ēantėn nė duar, ndėrsa ai drejtoi shkopin dhe u ngrit. E trokiti me pasiguri nė dysheme dhe njė buzėqeshje pashprehje iu ngjit nė buzė. Trokitja lėvizi majtas - djathtas duke kėrkuar derėn.
"Dėshironi tė mbaheni nė krahun tim ? " .
Zėri i erdhi i ngrohtė dhe i butė nga ana e djathtė. Zgjati dorėn dhe e mbėshtolli pas njė stofi tė leshtė palltoje brėnda tė cilit ndihej butėsia dhe eshtra e njė krahu tė hollė femėror.
Dy turma kryesore ka nė stacionet e metrove. Turma e tė sapombrriturve, qe me inercinė e lėvizjes se trenit mbartur, kėrkon tė dalė dhe turma e tė sapoardhurve, statikė qė presin tė hynė. Ata iu bashkuan turmės sė parė dhe lėvizėn kujdesshėm nėpėr korridor.
Njė aromė e lehtė mimoze i erdhi atij nė hundė nga trupi i vajzės.
Ashtu mbante erė edhe ajo, kur nuk ishte e dehur. Ai ishte i urritur pėr atė erė…i etur…i djegur… Ato pak ēaste, orė, minuta, ai i shtrėngohej nė prehėr dhe ajo i pėrkėdhelte kokėn me ngadalė dhe e puthte lehtėsisht. Po sa pak… sa pak…Pastaj vinin ulėrimat e saj “ti bastard i ndyrė, rracė e tyt’ eti”… thyerjet e shisheve bosh dhe plot, erė alkoli nėpėr shtėpi. Copa xhamash dhe kėmbė tė shpuara qė kullonin gjak, gjurmė gjaku nė dysheme…
Ai strukej i trembur nė tė ndarėn me njė mur dėrrase qė quhej "dhoma e tij". Vetėm njė krevat dhe njė komodinė kishte aty. Aty e kalonte mė tė shumtėn e kohės ose poshtė tavolinės se rrumbullakėt nė dhomėn e ndenjes, mbuluar deri nė fund me njė mbulesė tė kuqe. Kur ishte vetėm, futej aty poshtė dhe luante me njė makinė tė vogėl qė ia kishte falur njėri nga burrat qė ajo sillte nė shtėpi. Ai kishte nje mjekėrr tė shkurtėr dhe tė thinjur vėnde vėnde. Sillej gjithmonė me dashamirėsi dhe i sillte djalit dhurata herė pas here.
Ua degjonte grahmat atyre,”miqve” te sė ėmės, herė kur qėndronte aty poshtė tavolinės me mbulesė tė kuqe e herė nė strofėn e tij. Kur pushonin, ngrihej ngadalė- ngadalė dhe i shihte tė shtrirė, zhveshur ose gjysėm tė zhveshur, herė mbi krevat dhe herė mbi dysheme, me trupa ngėrthyer nė mėnyrat nga mė tė ēuditėshme dhe e urrente, e urrente deri nė kufijtė e krimit atė pėrqafimin e tyre… atė pėrqafim qė duhet t'i takonte atij… atij dhe vetėm atij… atė pėrqafim qė atij i mungonte prej kohėsh. Dhe kur ndodhte qė ajo zgjohej pėrsėri gjysėm e dehur dhe e shihte duke i vėshtruar, i ulėrinte : “ Shpejt, shko nė vrimėn tėnde, kėlysh!”. Por ajo ishte pėr vete fėmijė…
Vajza po e udhėhiqte me kujdes drejt shkallėve dhe tė dy kishin nė fytyrė atė buzėqeshjen pa shprehje, buzėqeshje ngjitėse, ai nė shenjė falenderimi pėr shėrbimin dhe ajo nė shenjė krenarie pėr ēfarė po bėnte.
“Mendoj qė duhet tė jesh bjonde me sy bojeqielli tė kristaltė”, i foli ai papritur.
Ajo buzėqeshi pak e shtangur dhe ndaloi pa dashje.
“Si mund ta dini kėte?”
"Vetėm njė bjonde me sy bojė qielli tė kristaltė mund tė ketė tė tillė zė tė ėmbėl dhe tė butė qė ke ti ".
"Aha... ", u ēlirua ajo nga shtangia kėsaj here.
Pėrjashta rrugėt ishin zbardhur. Ai hoqi krahun, e falenderoi dhe bėri tutje. Pak hapa mė pas rrėshqiti dhe pėr pak ra... ajo iu afrua prape dhe e mbajti.
"Ku keni pėr tė shkuar ?"
"Deri tek kthesa aty pranė.. aty e kam shtėpinė"
"Atėherė po ju shoqėroj deri aty"
Gjurmėt e kujdesshme mbeteshin mbi shtresėn e freskėt tė dėborės.
"Duhet tė jetė vėshtirė pėr ju nė tė tillė kohė", foli sa pėr t'u gjendur nė muhabet.
"Jo dhe aq" - ia ktheu ai - ka vite qė jetoj kėshtu. Dritėn e fundit tė diellit e kam parė kur kam qėnė 6 vjeē »
Ajo e kqyri me vėmėndje nė fytyrė. Fundja ai nuk e shihte. Ia veshtroi me kujdes tė gjitha tiparet. Nuk ishte i vjetėr, por sapo kishte kaluar pragun e rinisė. Njė shenjė e thellė djegieje i fillonte nė mollėzėn e majtė... i gjarpėronte pėrgjatė qafės dhe i futej brėnda nė trup.
Burri u afrua pak mė pranė dhe nuhati pėrsėri aromėn e saj. Ndjeu ngrohtėsinė e trupit tė brishtė qė i rrinte fare pranė, fare ngjitur dhe pėrpiqej tė hidhte hapat nė mėnyrė tė sinkronizuar me tė. Flokėt e gjata tė verdha, i tundeshin dhe e preknin mbi xhakoventėn e lėkurtė. Dora me tė cilėn mbahej pas krahut tė saj ndjente se si nėn pallton e zezė pluskonte e lėngėshme jeta. Donte qė ajo rrugė tė mos kishte mbarim dhe ai tė ngopte vetėm njė grimcė… njė grimcė tė vetme tė asaj urie, etje, djegie qė e mundonte. Vajza i kundroi pėrsėri fytyrėn. Shenja e djegies i dukej mė e thellė nėn tkurrjen e lėkurės prej tė ftohtit.
Atė natė ajo kishte ndezur qirinj nėpėr shtėpi dhe kishte blerė shampanjė. Si duket kishte ndonjė vizitor tė rėndėsishėm. E kishte urdhėruar tė futej nė kthinėn e tij me herėt se zakonisht dhe tė flinte. Mė pas ai i kishte dėgjuar tė qeshnin, tė pinin, kėndonin, bėrtisnin, rėnkonin dhe pastaj kishin pushuar. Ai kishte pritur dhe pak dhe kishte dalė. I kishte parė aty, nė dysheme, tė shtrirė tė dy. Fytyra e sė ėmės me tipare tė imta dhe hundė tė vogėl tė ngritur pėrpjetė qėndronte e futur nė gropėn e supit tė atij tjetrit dhe flokėt e saj bjondė tė butė, rrėshkisnin mbi shpinėn e tij. Ai i vėshtroi gjatė... urrejtje ngashėrim, zili pėrzier... Pastaj mori makinėn e vogėl dhe u fut poshtė tavolinės me mbulesė tė kuqe deri nė dysheme. Qėndronte nė gjunjė dhe luante me makinėn duke e shtyrė dhe rrotulluar poshtė tavolinės. « Brrrummm... brruumm... brrruuummm... » imitonte zhurmėn e ndezjes sė makinės. E kapi pa dashje me gjunjė mbulesėn dhe e tėrhoqi poshtė. Qirinjtė e ndezur ranė nė dysheme mbi mbulesė. I lebetitur doli nga vendi ku ishte dhe u pėrpoq tė fiktė flakėn, por ajo ishte mė e shpejtė se ai. Filloi ta shkelte me kėmbė dhe tė qante me zė tė ulėt. Gjuhėt pėrpinin me shpejtėsi ēfarė gjenin pėrpara. Ai u afrua tek trupat qė flinin dhe e shkundi tė ėmėn pėr supesh. " Ma... ma.... maaaaa...! " Ajo nuk dilte dot nga gjumi i thellė nė tė cilin ishte futur. Djali qante me zė tė lartė tashmė, luftonte me zjarrin qė po ngjitej nė dritaret e po pėrpinte gjithēka gjente pėrpara me gjuhet e gjata tė kuqe. Tymi po i futej nga hundėt, goja dhe njė kollė e vazhdueshme po e mbyste nė momentin kur dera u shpėrthye dhe dy duar tė fuqishme e mbėrthyen dhe nxorrėn pėrjashta. Trarėt e vjetėr tė shtėpisė u shembėn pas tyre dhe flakėt pėrpinė gjithēka. Zjarrfikėsi qė e kishte shpėtuar e shtrėngonte fort pas vetes qė tė mos e linte tė kthehej pėrsėri aty ku e kishte gjetur. Ai pėrpėlitej nė duart e fuqishme dhe ulėrinte duke thirrur emrin e tė ėmės qė dergjej nėn flakė nėn gjumin e thellė tė drogės.
"Arritėm tek qoshja" i tha vajza. Ai u mbėshtet pėr herė tė fundit pranė asaj ngrohtėsie njėrėzore me erė mimoze pastaj e hoqi dorėn nga krahu i saj me kujdes dhe ia zgjati nė shenjė falenderimi. Ata shtrėnguan duart. Trokitja e shkopit e udhėhoqi deri tek dera e shtėpisė tij. Nxorri ēelėsin dhe e hapi. Kapėrceu pragun, hodhi shkopin mbrapa derės dhe ngjiti me shpejtėsi shkallėt pėr nė katin e dytė, tejet i kėnaqur. Hoqi syzet e errėta, mori shtypin e dites nė duar, u rehatua nė divan dhe ndezi TV tek kanali qė jepte motin. Tė nesėrmen do ishte pėrsėri kohė me borė dhe barku i vagonave tė metrosė do ishte pėrsėri bosh.
Ajo ishte aq e hollė dhe e tejdukshme saqė ngjante si frymė e bardhė qė bie nga qielli. E ngrirė nė kristale tė ndritėshme shtronte qilimin e tokės dhe e mardhte ditėn. E nė ditė tė mardhura si kjo, metroja rrėshqiste e pėrgjumur nėpėr shina me barqet e vagonave pothuajse bosh.
Nė vagonin e parafundit gjėndeshin gjithsej 6 njerėz midis tė cilėve ata tė dy tė ulur ballė pėr ballė. Imtėsia e tipareve tė saj bjonde, sytė e ēelur dhe hunda e vogėl pėrpjetė, flokėt e buta tė gjata, i shkonin kaq shumė dėborės sė asaj dite. Flokė tė gjata kishte dhe ai, por pak tė rėna nė pjesėn e ballit, gėshtenjė tė errėt dhe tė kapura bisht nga mbrapa. Njė palė syze tepėr tė errėta dhe tė puthitura mirė pas syve iu bėnin hije tipareve tė latuara dhe lėkurės sė zeshkėt. Shpatullat e bėshme ia mbulonte njė xhakoventė lėkure dhe njėra dorė shtrėngonte fort njė shkop tė verbėri.
« Stacioni tjetėr eshtė stacioni X. Po arrijmė nė stacionin X » pėrsėriti me njė monotoni robotike zėri i metrosė. Ajo shtrėngoi ēantėn nė duar, ndėrsa ai drejtoi shkopin dhe u ngrit. E trokiti me pasiguri nė dysheme dhe njė buzėqeshje pashprehje iu ngjit nė buzė. Trokitja lėvizi majtas - djathtas duke kėrkuar derėn.
"Dėshironi tė mbaheni nė krahun tim ? " .
Zėri i erdhi i ngrohtė dhe i butė nga ana e djathtė. Zgjati dorėn dhe e mbėshtolli pas njė stofi tė leshtė palltoje brėnda tė cilit ndihej butėsia dhe eshtra e njė krahu tė hollė femėror.
Dy turma kryesore ka nė stacionet e metrove. Turma e tė sapombrriturve, qe me inercinė e lėvizjes se trenit mbartur, kėrkon tė dalė dhe turma e tė sapoardhurve, statikė qė presin tė hynė. Ata iu bashkuan turmės sė parė dhe lėvizėn kujdesshėm nėpėr korridor.
Njė aromė e lehtė mimoze i erdhi atij nė hundė nga trupi i vajzės.
Ashtu mbante erė edhe ajo, kur nuk ishte e dehur. Ai ishte i urritur pėr atė erė…i etur…i djegur… Ato pak ēaste, orė, minuta, ai i shtrėngohej nė prehėr dhe ajo i pėrkėdhelte kokėn me ngadalė dhe e puthte lehtėsisht. Po sa pak… sa pak…Pastaj vinin ulėrimat e saj “ti bastard i ndyrė, rracė e tyt’ eti”… thyerjet e shisheve bosh dhe plot, erė alkoli nėpėr shtėpi. Copa xhamash dhe kėmbė tė shpuara qė kullonin gjak, gjurmė gjaku nė dysheme…
Ai strukej i trembur nė tė ndarėn me njė mur dėrrase qė quhej "dhoma e tij". Vetėm njė krevat dhe njė komodinė kishte aty. Aty e kalonte mė tė shumtėn e kohės ose poshtė tavolinės se rrumbullakėt nė dhomėn e ndenjes, mbuluar deri nė fund me njė mbulesė tė kuqe. Kur ishte vetėm, futej aty poshtė dhe luante me njė makinė tė vogėl qė ia kishte falur njėri nga burrat qė ajo sillte nė shtėpi. Ai kishte nje mjekėrr tė shkurtėr dhe tė thinjur vėnde vėnde. Sillej gjithmonė me dashamirėsi dhe i sillte djalit dhurata herė pas here.
Ua degjonte grahmat atyre,”miqve” te sė ėmės, herė kur qėndronte aty poshtė tavolinės me mbulesė tė kuqe e herė nė strofėn e tij. Kur pushonin, ngrihej ngadalė- ngadalė dhe i shihte tė shtrirė, zhveshur ose gjysėm tė zhveshur, herė mbi krevat dhe herė mbi dysheme, me trupa ngėrthyer nė mėnyrat nga mė tė ēuditėshme dhe e urrente, e urrente deri nė kufijtė e krimit atė pėrqafimin e tyre… atė pėrqafim qė duhet t'i takonte atij… atij dhe vetėm atij… atė pėrqafim qė atij i mungonte prej kohėsh. Dhe kur ndodhte qė ajo zgjohej pėrsėri gjysėm e dehur dhe e shihte duke i vėshtruar, i ulėrinte : “ Shpejt, shko nė vrimėn tėnde, kėlysh!”. Por ajo ishte pėr vete fėmijė…
Vajza po e udhėhiqte me kujdes drejt shkallėve dhe tė dy kishin nė fytyrė atė buzėqeshjen pa shprehje, buzėqeshje ngjitėse, ai nė shenjė falenderimi pėr shėrbimin dhe ajo nė shenjė krenarie pėr ēfarė po bėnte.
“Mendoj qė duhet tė jesh bjonde me sy bojeqielli tė kristaltė”, i foli ai papritur.
Ajo buzėqeshi pak e shtangur dhe ndaloi pa dashje.
“Si mund ta dini kėte?”
"Vetėm njė bjonde me sy bojė qielli tė kristaltė mund tė ketė tė tillė zė tė ėmbėl dhe tė butė qė ke ti ".
"Aha... ", u ēlirua ajo nga shtangia kėsaj here.
Pėrjashta rrugėt ishin zbardhur. Ai hoqi krahun, e falenderoi dhe bėri tutje. Pak hapa mė pas rrėshqiti dhe pėr pak ra... ajo iu afrua prape dhe e mbajti.
"Ku keni pėr tė shkuar ?"
"Deri tek kthesa aty pranė.. aty e kam shtėpinė"
"Atėherė po ju shoqėroj deri aty"
Gjurmėt e kujdesshme mbeteshin mbi shtresėn e freskėt tė dėborės.
"Duhet tė jetė vėshtirė pėr ju nė tė tillė kohė", foli sa pėr t'u gjendur nė muhabet.
"Jo dhe aq" - ia ktheu ai - ka vite qė jetoj kėshtu. Dritėn e fundit tė diellit e kam parė kur kam qėnė 6 vjeē »
Ajo e kqyri me vėmėndje nė fytyrė. Fundja ai nuk e shihte. Ia veshtroi me kujdes tė gjitha tiparet. Nuk ishte i vjetėr, por sapo kishte kaluar pragun e rinisė. Njė shenjė e thellė djegieje i fillonte nė mollėzėn e majtė... i gjarpėronte pėrgjatė qafės dhe i futej brėnda nė trup.
Burri u afrua pak mė pranė dhe nuhati pėrsėri aromėn e saj. Ndjeu ngrohtėsinė e trupit tė brishtė qė i rrinte fare pranė, fare ngjitur dhe pėrpiqej tė hidhte hapat nė mėnyrė tė sinkronizuar me tė. Flokėt e gjata tė verdha, i tundeshin dhe e preknin mbi xhakoventėn e lėkurtė. Dora me tė cilėn mbahej pas krahut tė saj ndjente se si nėn pallton e zezė pluskonte e lėngėshme jeta. Donte qė ajo rrugė tė mos kishte mbarim dhe ai tė ngopte vetėm njė grimcė… njė grimcė tė vetme tė asaj urie, etje, djegie qė e mundonte. Vajza i kundroi pėrsėri fytyrėn. Shenja e djegies i dukej mė e thellė nėn tkurrjen e lėkurės prej tė ftohtit.
Atė natė ajo kishte ndezur qirinj nėpėr shtėpi dhe kishte blerė shampanjė. Si duket kishte ndonjė vizitor tė rėndėsishėm. E kishte urdhėruar tė futej nė kthinėn e tij me herėt se zakonisht dhe tė flinte. Mė pas ai i kishte dėgjuar tė qeshnin, tė pinin, kėndonin, bėrtisnin, rėnkonin dhe pastaj kishin pushuar. Ai kishte pritur dhe pak dhe kishte dalė. I kishte parė aty, nė dysheme, tė shtrirė tė dy. Fytyra e sė ėmės me tipare tė imta dhe hundė tė vogėl tė ngritur pėrpjetė qėndronte e futur nė gropėn e supit tė atij tjetrit dhe flokėt e saj bjondė tė butė, rrėshkisnin mbi shpinėn e tij. Ai i vėshtroi gjatė... urrejtje ngashėrim, zili pėrzier... Pastaj mori makinėn e vogėl dhe u fut poshtė tavolinės me mbulesė tė kuqe deri nė dysheme. Qėndronte nė gjunjė dhe luante me makinėn duke e shtyrė dhe rrotulluar poshtė tavolinės. « Brrrummm... brruumm... brrruuummm... » imitonte zhurmėn e ndezjes sė makinės. E kapi pa dashje me gjunjė mbulesėn dhe e tėrhoqi poshtė. Qirinjtė e ndezur ranė nė dysheme mbi mbulesė. I lebetitur doli nga vendi ku ishte dhe u pėrpoq tė fiktė flakėn, por ajo ishte mė e shpejtė se ai. Filloi ta shkelte me kėmbė dhe tė qante me zė tė ulėt. Gjuhėt pėrpinin me shpejtėsi ēfarė gjenin pėrpara. Ai u afrua tek trupat qė flinin dhe e shkundi tė ėmėn pėr supesh. " Ma... ma.... maaaaa...! " Ajo nuk dilte dot nga gjumi i thellė nė tė cilin ishte futur. Djali qante me zė tė lartė tashmė, luftonte me zjarrin qė po ngjitej nė dritaret e po pėrpinte gjithēka gjente pėrpara me gjuhet e gjata tė kuqe. Tymi po i futej nga hundėt, goja dhe njė kollė e vazhdueshme po e mbyste nė momentin kur dera u shpėrthye dhe dy duar tė fuqishme e mbėrthyen dhe nxorrėn pėrjashta. Trarėt e vjetėr tė shtėpisė u shembėn pas tyre dhe flakėt pėrpinė gjithēka. Zjarrfikėsi qė e kishte shpėtuar e shtrėngonte fort pas vetes qė tė mos e linte tė kthehej pėrsėri aty ku e kishte gjetur. Ai pėrpėlitej nė duart e fuqishme dhe ulėrinte duke thirrur emrin e tė ėmės qė dergjej nėn flakė nėn gjumin e thellė tė drogės.
"Arritėm tek qoshja" i tha vajza. Ai u mbėshtet pėr herė tė fundit pranė asaj ngrohtėsie njėrėzore me erė mimoze pastaj e hoqi dorėn nga krahu i saj me kujdes dhe ia zgjati nė shenjė falenderimi. Ata shtrėnguan duart. Trokitja e shkopit e udhėhoqi deri tek dera e shtėpisė tij. Nxorri ēelėsin dhe e hapi. Kapėrceu pragun, hodhi shkopin mbrapa derės dhe ngjiti me shpejtėsi shkallėt pėr nė katin e dytė, tejet i kėnaqur. Hoqi syzet e errėta, mori shtypin e dites nė duar, u rehatua nė divan dhe ndezi TV tek kanali qė jepte motin. Tė nesėrmen do ishte pėrsėri kohė me borė dhe barku i vagonave tė metrosė do ishte pėrsėri bosh.
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:51 pm
Aroma e vėndit tim.
Unė i merrja.
Tė gjallė, me ngjyra tė ndritėshme, gjithė jetė...
Kryeneēe... gjithmonė doja t'i mbushja mėndjen vetes, se njė copė jetė e shkulur prej atje, mund tė ngulej pėr bukuri kėtu ku kisha ardhur unė dhe tė jetonte. Madje doja qė sfida tė shkonte edhe mė larg. Doja tė sillja qė andej nga kisha ardhur jo vetėm jetėn, por edhe aromėn. Aromėn dhe ngjyrat e mrekullueshme tė mesdheut. Doja t'i mbushja mėndjen vetes qė nė fund tė fundit tė gjitha copėzat e botės ishin njėlloj pėr njeriun. Qė ishte i njėjti qiell dhe i njėjti dhe.
Unė i mbillja.
Tė brydhėt dhe tė freskėt. E zgjidhja dheun dhe i ujisja me kujdes. Gjatė verės i mbroja nga dielli i fortė, ndėrsa nė dimėr detyrohesha t'i fusja brėnda pėr t'i mbrojtur nga i ftohti i padurueshėm. Aty fillonte katastrofa.
Njė vit mė parė tė gjitha lėshuan rrėnjė, por jo fletė. Njė ngrirje makabre. As thaheshin dhe as lulėzonin. Jo. As thaheshin dhe as lėshonin fletė. Pėr tė lulėzuar as qė bėhej fjalė akoma. Gjithė dimrin u pėrpoqa t'i jap frymė dhe jetė, u pėrpoqa t'i ngroh me shikim dhe kujdes, me ngrohtėsinė e akumuluar nė vite brėnda meje pikėrisht nga ai vend ku i kisha shkulur....
Nė tė dalė tė dimrit disa nga ato nuk u thanė, por u shkrinė. Njė pjesė e vogėl jetoi deri nė pranverė. I nxorra prap nė ballkon nėn rrezet e diellit. Filluan tė nxirrnin disa gjethe tė holla e tė gjata, me njė ngjyrė shumė mė tė ēelur se ngjyra origjinale. U rritėn ca lastarė rrakitikė, tė shėmtuar dhe pastaj.... pastaj u ra njė sėmundje gjethesh, si hi dhe i thau njė e nga njė bashkė me shpresėn time.
Por nuk ishte tharė akoma kėmbėngulja ime. Ketė vit i mora prapė. Mora mė shumė, i mora mė tė reja, me vitale, i mblodha me kujdes me pece tė lagura qė t'i rrezistonin udhėtimit tre ditor dhe i solla pėrsėri. Prapė i mbolla me kėmbėnguljen mėndjembushėse qė ēdo gjė qė shkulet qė andej mund tė lulėzojė kėtu pėr bukuri. Pėrsėri procesi i zgjedhjes sė dheut. Ketė herė e pėrzieva dheun artificial tė dyqanit me dhe origjinal, tė marrė nga njė pyll i vogėl. Prapė i futa ne dimėr brenda qė t'i mbroj nga ngricat. Tė gjitha zunė rrėnjė dhe pėrsėri shkrirja.... Shkrirja i fillonte nė mes, pikėrisht aty ku lidhet dega me rrėnjėt. Pikėrisht ai vend, behej i pari hi dhe pluhur. Pluhur dhe erė. Kapėrcente oqeanin pėr tė shkuar prapė aty nga kishte ardhur. Pastaj gjethet binin dhe shkriheshin ngadale si eshtra tė njė kufome.
Vetėm njė me ka mbetur. As gjallė, as varrosur. As nė jetė dhe as i tharė. I ngurtėsuar. Unė pres pranverėn qė tė shoh rrugėn qė do marrė. A do tė mbijetoje? Nėse mbijeton njė dimėr-verė, ka pėr t'i mbijetuar edhe tė tjerėt. Nėse jo..... Nėse jo.... Unė pėrseri do shkoj atje, pėrsėri do marr degėzat e njoma dhe tė reja dhe pėrseri do t'i mbjell kėtu, derisa tė ndjej aromėn e vėndit tim.
Unė i merrja.
Tė gjallė, me ngjyra tė ndritėshme, gjithė jetė...
Kryeneēe... gjithmonė doja t'i mbushja mėndjen vetes, se njė copė jetė e shkulur prej atje, mund tė ngulej pėr bukuri kėtu ku kisha ardhur unė dhe tė jetonte. Madje doja qė sfida tė shkonte edhe mė larg. Doja tė sillja qė andej nga kisha ardhur jo vetėm jetėn, por edhe aromėn. Aromėn dhe ngjyrat e mrekullueshme tė mesdheut. Doja t'i mbushja mėndjen vetes qė nė fund tė fundit tė gjitha copėzat e botės ishin njėlloj pėr njeriun. Qė ishte i njėjti qiell dhe i njėjti dhe.
Unė i mbillja.
Tė brydhėt dhe tė freskėt. E zgjidhja dheun dhe i ujisja me kujdes. Gjatė verės i mbroja nga dielli i fortė, ndėrsa nė dimėr detyrohesha t'i fusja brėnda pėr t'i mbrojtur nga i ftohti i padurueshėm. Aty fillonte katastrofa.
Njė vit mė parė tė gjitha lėshuan rrėnjė, por jo fletė. Njė ngrirje makabre. As thaheshin dhe as lulėzonin. Jo. As thaheshin dhe as lėshonin fletė. Pėr tė lulėzuar as qė bėhej fjalė akoma. Gjithė dimrin u pėrpoqa t'i jap frymė dhe jetė, u pėrpoqa t'i ngroh me shikim dhe kujdes, me ngrohtėsinė e akumuluar nė vite brėnda meje pikėrisht nga ai vend ku i kisha shkulur....
Nė tė dalė tė dimrit disa nga ato nuk u thanė, por u shkrinė. Njė pjesė e vogėl jetoi deri nė pranverė. I nxorra prap nė ballkon nėn rrezet e diellit. Filluan tė nxirrnin disa gjethe tė holla e tė gjata, me njė ngjyrė shumė mė tė ēelur se ngjyra origjinale. U rritėn ca lastarė rrakitikė, tė shėmtuar dhe pastaj.... pastaj u ra njė sėmundje gjethesh, si hi dhe i thau njė e nga njė bashkė me shpresėn time.
Por nuk ishte tharė akoma kėmbėngulja ime. Ketė vit i mora prapė. Mora mė shumė, i mora mė tė reja, me vitale, i mblodha me kujdes me pece tė lagura qė t'i rrezistonin udhėtimit tre ditor dhe i solla pėrsėri. Prapė i mbolla me kėmbėnguljen mėndjembushėse qė ēdo gjė qė shkulet qė andej mund tė lulėzojė kėtu pėr bukuri. Pėrsėri procesi i zgjedhjes sė dheut. Ketė herė e pėrzieva dheun artificial tė dyqanit me dhe origjinal, tė marrė nga njė pyll i vogėl. Prapė i futa ne dimėr brenda qė t'i mbroj nga ngricat. Tė gjitha zunė rrėnjė dhe pėrsėri shkrirja.... Shkrirja i fillonte nė mes, pikėrisht aty ku lidhet dega me rrėnjėt. Pikėrisht ai vend, behej i pari hi dhe pluhur. Pluhur dhe erė. Kapėrcente oqeanin pėr tė shkuar prapė aty nga kishte ardhur. Pastaj gjethet binin dhe shkriheshin ngadale si eshtra tė njė kufome.
Vetėm njė me ka mbetur. As gjallė, as varrosur. As nė jetė dhe as i tharė. I ngurtėsuar. Unė pres pranverėn qė tė shoh rrugėn qė do marrė. A do tė mbijetoje? Nėse mbijeton njė dimėr-verė, ka pėr t'i mbijetuar edhe tė tjerėt. Nėse jo..... Nėse jo.... Unė pėrseri do shkoj atje, pėrsėri do marr degėzat e njoma dhe tė reja dhe pėrseri do t'i mbjell kėtu, derisa tė ndjej aromėn e vėndit tim.
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:51 pm
Vetem te te shikoja ne drite...
Rrotullohem ne shtratin e ashper te mendimve. S'kam gjume. Me ka fluturuar. Mori flatrat e nje korbi dhe iku. Per tek ty? S'e di. Ndoshta endet drite hijeve te tua, ndoshta endet perpjekjeve te mija per te te pare ne drite.
Vetem te te shikoja ne drite doja...
Nuk e dija qe krahet e deshires mund te sterzgjateshin dhe sterholloheshin aq ethshem dhe te arrinin atje ne skajin tjeter deri tek ty.Nuk di se si arrija here here te te mbertheja me gishtat e lodhur dhe te te nxirrja ne drite. Te mbaja atje shtrenguar,.... te shikoja,.. Ishte bukur. Aspak perfekte. Pa emer... vec ndjesi turbulluese, dhimbese, kerkuese,.... kerkuese,...kerkuese, tejzgjatese,...pakzgjatese. E cuditeshme.... e cuditeshme... e cuditeshme, aspak perfekte!
Por krahet lodheshin nga sterzgjatja dhe sterhollimi dhe ti i shpetoje gishtave te endrres dhe prap me fshiheshe ne hije. Dhe krahet vareshin pajete deri ne momentin tjeter kur ti prap vezulloje diku aty ne dritehijet e tua. Atehere fillonte sterzgjatja e sterhollimi i ethshem. Gishtat kerkonin midis dritehijeve te tua perseri, te te kapnin dhe nxirrnin ne drite dhe une te shikoja. Pamje aspak perfekte por E VERTETE!
E pse doja te te shikoja valle? Perse te doja ne drite? A ka ndonje lidhje instiktive midis ethes njerezore per te kerkuar te verteten dhe mazokizmit shpirteror? Pse nuk na gjen shpirti rehat me genjeshtrat e kendeshme por duam patjeter te dime te verteten edhe pse ajo pothuajse gjithmone vret? Genjeshtra eshte hije lozonjare dhe e verteta drite e eger.
Por krahet nuk kane tru.... Ato kane vetem deshire instiktive zgjatje dhe gishtat kane vetem deshire instiktive mberthimi dhe terheqje drejt drites ku syte plotesojne deshiren instiktive te te kundruarit.
Sa here jam tejzgjatur nuk e di...Sa shume jam lodhur nuk e di dhe nuk di saktesisht nese kam vdekur akoma apo jo.
Vetem te te shikoja ne drite doja!
Rrotullohem ne shtratin e ashper te mendimve. S'kam gjume. Me ka fluturuar. Mori flatrat e nje korbi dhe iku. Per tek ty? S'e di. Ndoshta endet drite hijeve te tua, ndoshta endet perpjekjeve te mija per te te pare ne drite.
Vetem te te shikoja ne drite doja...
Nuk e dija qe krahet e deshires mund te sterzgjateshin dhe sterholloheshin aq ethshem dhe te arrinin atje ne skajin tjeter deri tek ty.Nuk di se si arrija here here te te mbertheja me gishtat e lodhur dhe te te nxirrja ne drite. Te mbaja atje shtrenguar,.... te shikoja,.. Ishte bukur. Aspak perfekte. Pa emer... vec ndjesi turbulluese, dhimbese, kerkuese,.... kerkuese,...kerkuese, tejzgjatese,...pakzgjatese. E cuditeshme.... e cuditeshme... e cuditeshme, aspak perfekte!
Por krahet lodheshin nga sterzgjatja dhe sterhollimi dhe ti i shpetoje gishtave te endrres dhe prap me fshiheshe ne hije. Dhe krahet vareshin pajete deri ne momentin tjeter kur ti prap vezulloje diku aty ne dritehijet e tua. Atehere fillonte sterzgjatja e sterhollimi i ethshem. Gishtat kerkonin midis dritehijeve te tua perseri, te te kapnin dhe nxirrnin ne drite dhe une te shikoja. Pamje aspak perfekte por E VERTETE!
E pse doja te te shikoja valle? Perse te doja ne drite? A ka ndonje lidhje instiktive midis ethes njerezore per te kerkuar te verteten dhe mazokizmit shpirteror? Pse nuk na gjen shpirti rehat me genjeshtrat e kendeshme por duam patjeter te dime te verteten edhe pse ajo pothuajse gjithmone vret? Genjeshtra eshte hije lozonjare dhe e verteta drite e eger.
Por krahet nuk kane tru.... Ato kane vetem deshire instiktive zgjatje dhe gishtat kane vetem deshire instiktive mberthimi dhe terheqje drejt drites ku syte plotesojne deshiren instiktive te te kundruarit.
Sa here jam tejzgjatur nuk e di...Sa shume jam lodhur nuk e di dhe nuk di saktesisht nese kam vdekur akoma apo jo.
Vetem te te shikoja ne drite doja!
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:52 pm
Dashuria me veladon te kuq.
E gjitha filloi pikėrisht atėherė kur mediat dhanė sinjalin e parė qė shėn Valentini po afrohej. Ndėrsa reklamat komerciale oshėtinin nėpėr qytet, ajo filloi tė kishte ca halucinacionė tė ēuditėshme, tė pa provuara kurrė mė parė. Njė fytyrė shėnjti e sfumuar si nė njė negativ filmi filloi ti shfaqej papritur nė ambiente tė caktuara, kohė e pa kohė dhe ndonjėherė jo vetėm fytyra, por i tėrė shėn Valentini me gjithė trup i veshur me njė veladon tė kuq.Veladooonn te kuuuqq?! Po pse tė kuq vallė ? Nga e kishte gjetur fantazia e saj kėtė veladon tė kuq ? Gjithsesi nė fillim nuk i kushtoi shumė rėndėsi, duke e menduar si lajthitje tė mėndjes, qė vinė e shkojnė e nuk lenė gjurmė, por pasi i ndodhi nja dy tre herė, kjo gjė filloi ta shqetėsonte, sikletoste dhe mė e keqja ishte se nuk kishte ndėrmėnd t’ia thoshte asnjeriu kėtė qė po i ndodhte, qoftė dhe njerėzve tė saj mė tė afėrt.
Atė mėngjes, ajo shkonte si zakonisht nė punė e mbėshtjellė me shall dhe kapuē pėr t’i shpėtuar erės sė ftohtė tė shkurtit, ndėrsa mbi kokė i qėndronte varur njė qiell gri i dendur dhe i mėrzitshėm qė pikonte trishtim aty kėtu. Dhe era e ftohtė qė lepinte fytyrat e ngrira e krejt pa shprehje ishte gri dhe e trishtuar. Ia trembi shikimin njė reklamė e madhe me dy trėndafila tė kuq tė spikatur qe i doli nė rrugė papritur. Nuk e kishte parė mė pėrpara aty, nė atė vėnd, nė atė rrugė qė ajo e bėnte pėrditė. Dhe ja, ndėrsa shihte shkarazi reklamėn me ēiftin e trėndafilave vezullues tė spėrkatur me pikėza brilante nė petale, diku aty pas xhamit tė reklamės, iu shfaq e zbehtė njė fytyrė e ēuditėshme shėnjti me kurorėn e shėnjtėrimit mbi krye. Ndaloi hapat dhe ktheu sytė pėr tė vėrtetuar qė ajo qė pa ishte pjesė e reklamės, por jo. Fytyra u zhduk, nuk ishte mė. Fėrkoi sytė dhe pa pėrsėri, por jo. Nuk ishte. Pėrpjekjet pėr tė harruar ēfarė i ndodhi u tėrhoqėn pa sukses, ndėrsa trėndafilat e kuq dhe fytyra e shėnjtit i ngelėn tė varura nė njė cep tė trurit. Aty i lėkundeshin nga era e mendimeve qė iknin dhe vinin me vrull. Trėndafilat... ato tė ėndėrruarit qė ajo kurrė nuk i kishte pasur. Ato tė dėshiruarit me ngulm pėr vite me rradhė, ndėrsa shėn Valentinat iknin dhe vinin, ato tė gjithmonė munguarit. Dhe jo, nuk ishte ngaqė nuk ishte e dashuruar dhe nuk e njihte kėtė ndjenjė. Jo. Ja qė ai qė ajo kishte dashuruar nuk dhuronte trėndafila. Midis njė burri qė dhuron trėndafila por qė nuk e dashuron dhe midis njė tjetri qė nuk dhuron trėndafila por qė e dashuron ajo kishte bėrė zgjedhjen e dytė, mangėsia e sė cilės i shkaktonte ca tė gėrvishtura ēdo shėn Valentin.
Dhe ndėrsa festa afrohej, ajo e zėnė me punėn fėmijėt dhe pėrkujdesjet pėr familjen kishte filluar ta harronte ēfarė i kishte ndodhur me reklamėn e trėndafilave dhe kokėn e shėn Valentinit, deri nė atė pasditen kur shoqja e saj erdhi pėr vizitė nė shtėpi dhe duke pirė kafe, i tha qė sė bashku me te fejuarin e saj, kishin vendosur qė ta kalonin natėn e shėn Valentinit nė njė lokal, tė cilin e kishin pronotuar qė mė parė. Ajo filloi pėrsėri tė shihte ėndrra dite me sy hapur. Fytyra e shėnjtit kėtė rradhė iu shfaq nė mes tė njė rrėmuje njerėzish nė Romėn e Lashtė, nė festėn e Lupercalia-s . Djem dhe vajza tė reja, veshur me tunika dhe sandale tė lidhura nė nyjet e kėmbėve, me flokė tė praruara nė njė mbrėmje shkurti, iu shfaqėn mes zhurmės dhe muzikės, kėngėve dhe kėrcimeve dhe shėnjti vetėm fytyra dhe duart e tij, aty nė mes... mbante nė duar dy enė tė mėdhaja me ca letra tė shkruara tė palosura dhe femrat tėrhiqnin letra nga ena me emrat e meshkujve ndėrsa meshkujt tėrhiqnin letrat me emra, nga ena me emrat e femrave. Shkundi kokėn me rrėmbim. « E di prejardhjen e kėsaj feste ? –pyeti shoqen, dhe vazhdoi pa pritur ndonjė pėrgjigje- me sa kam lexuar e ka zanafillėn nė Romėn e lashtė dhe rrėnjėt i ka nė njė festė pagane. Djemtė dhe vajzat e reja mbaheshin nė atė kohė rreptėsisht tė izoluar nga njėri tjetri, por njėherė nė vit, dhe pikėrisht nė mes tė shkurtit, ata lejoheshin qė tė festonin bashkė pėr disa ditė. Mblidheshin nė njė mbrėmje dhe nga dy enė me emrat e tyre, pra tė femrave veē dhe tė meshkujve veē, tėrhiqnin emrat ; me atė qė i binte nė pjesė, kalonin ditėt e festės duke u argėtuar.... » Shoqja e shiki pak e ēuditur, pa ndonjė interesim tė veēantė. La filxhanin e kafesė dhe ai ktheu « Jo, kurrė nuk e kam dėgjuar kėtė. Po ju, keni planifikuar gjė se ku do e kaloni ? Ēfarė do bėni atė natė ? ». « Akoma nuk e kemi planifikuar - iu pėrgjigj- por do mendojmė ndonjė gjė deri atėherė » . Ajo e dinte mirė. Asgjė nuk kishte pėr tė menduar. Asgjė nuk do ndodhte. Tashmė pas kaq vjet martesė e dinte qė shėn Valentini nuk trokiste nė derėn e saj, e kishte harruar me kohė, ose mė saktė kurrė nuk e kishte kujtuar ndonjėherė, por kjo nuk donte tė thoshte aspak qė edhe dashuria e kishte harruar. Ajo dashuronte me tėrė qėnien e saj burrin e saj, i cili nė fund tė fundit kishte qėnė zgjedhja e saj. Por ai kurrė nuk e kishte ēuar pėr tė festuar shėn Valentinin diku, edhe pse ai gjithashtu e dashuronte . Dhe ja, kėtė vit ēudia kishte ndodhur. Asaj i shfaqej Shėn Valentini dora vetė, herė me kokė e herė me duar e herė me veladon tė kuq. Pikėrisht kėtė vit, kur pėrpjekjet dhe ankthet e saj kishin mbaruar, kėtė vit kur poshtėrimi i tė mosqėnit njėsoj me turmėn, ishte gėlltitur thellė brėnda shpirtit dhe ajo besonte qė tashmė ai ishte duke kaluar nė sistemin e jashtėqitjes sė shpirtit tė saj, pikėrisht kėtė vit kur ajo nuk kishte menduar as pėr dhurata as pėr tu pėrpjekur pėr tė bėrė diēka ndryshe, pikėrisht kėtė vit zhurmat e bujshme tė turmės dhe medias, ia kishin sjellė shėnjtin nė trurin e saj tė lodhur nga lufta kundėr rrymės.
Ankthi i rritej e rritej me afrimin e ditės. Nuk mendonte aspak pėr dhuratat apo lokalet ku mund ta kalonte, por tashmė ishte e shqetėsuar pėr gjėndjen e trurit tė saj dhe ajo frika dhe shqetėsimi qė kishte ēdo vit, se si ti fshihej turmės kėtė ditė, ishte kthyer nė makthin dhe frikėn haluēinative. Sigurisht nuk priste dhurata, ishte mėsuar me kėtė tashmė. Burri i saj i dashur nuk bėnte pothuajse asnjėherė dhurata dhe veēanėrisht pėr shėn Valentin. Ajo ishte pėrpjekur tia fuste nė mėndje pėr vite me rradhė, kishte pasur raste qė edhe e kishte marrė pėr krahu dhe e kishte futur nė ndonjė dyqan dhe e kishte detyruar qė ti blinte ndonjė gjė, jo pėr kėnaqėsinė e saj, se sa pėr faktin qė tė nesėrmen do e pyesnin nė punė se si ia kishte kaluar dhe ēfarė i kishin dhuruar dhe ndėrsa tė tjerat tregonin dhuratat e tyre, ajo do ishte e shtrėnguar tė thoshte genjeshtrėn e saj tė rradhės. Por koha, ia kishte gdhėndur shpirtin dhe bėrė mė tė fortė, mė tė pandjeshėm dhe mė tė mbyllur ndaj turmės. Preokupacioni kėtė vit, ishte vetja e saj, mėndja e saj e lodhur nga rrathėt e shtrėngesave.
Atė mėngjes tė ftohtė shkurti, dashuria u derdh nėpėr rrugė si ēdo vit tjetėr. Fytyra tė mbėrdhifura nga syte e te cilave shpirti rridhte materialisht, dilnin nga ēdo cep i rrugės dhe mbushnin rrugėt qė nė mėngjes herėt, ndėrsa ajo shkonte nė punė si ēdo ditė tjetėr me njė ankth mė shumė nė shpirt kėtė vit, me ankthin e haluēinacioneve.
I lanė tė iknin dy orė mė shpejt nga puna atė ditė dhe ndėrsa kthehej nė shtėpi shikonte lokalet plot me ēifte, femrat me fytyrat teje tė kėnaqura dhe meshkujt duke pritur shpėrblimin pėr ēfarė kishin dhuruar. Turma e hallakatur endej rrugėve. Sa shumė dashuri qė mbajnė njerėzit brėnda tyre, por sa keq qė e shfaqin vetėm nė njė ditė tė vitit dhe e tkurrin pastaj nė skaje tė shpirtit pėr njė vit tė tėrė. Dashuria varej nė cepat e reklamave atė ditė... ishte ulur nė tavolinat e lokaleve.... nė sirtaret e parave tė shitėsave nėn banak. Dashuria flinte shtretėrve tė moteleve atė ditė, qė i kishin rritur ēmimet pėr orė dhe trokisnin nė dyer sapo shkonte ora qė duhet tė dilje. Dashuria ishte kėputur atė ditė ashtu si mijra gonxhe trėndafilash , ishte mbėshtjelle me njė letėr dhe kishte udhėtuar dorė mė dorė dhe derė mė derė. Dashuria ishte ngjitur jo nė fytyrat, por nė duart e njerėzve atė ditė, nė duart e njerėzve qė mbanin dicka, patjetėr dicka, atė simbolin famėmadh tė dashurisė. Dashuria, kjo gje kaq e rrallė, kaq e brishtė, kaq e fuqishme dhe qiellore ishte vėne nė garė ate ditė…kush tė mund ta shpallte dhe tregonte mė shumė nė fytyra, veshje, e gjithēka. Nuk kishte shumė rėndėsi nėse ekzistonte apo jo nė shpirt, vetėm shpalle, tregoje, vish maskėn e saj. Ata qė nuk e tregonin dukeshin tė mjerė para turmės dhe cila ego vallė do ishte aq e pathyeshme sa tė pėrballonte vėshtrimet keqardhėse dhe pse jo ndoshta edhe pėrbuzėse tė turmės?
Ajo nuk kishte asgjė nė duar dhe nuk priste tė merrte asgjė . Dhuratėn e fundit e kishte bėrė pėr shėn Valentinin e kaluar, njė pako me ēokollata qė ia kishte lenė burrit qė flinte tek komodina e anės sė tij me njė shėnim tė dashur pėrsipėr, por qė ai nuk e kishte parė fare kur ishte zgjuar. Nuk i kishte thėnė asgjė edhe pasi ishin kthyer tė dy nga puna dhe as ajo nuk ia kishte pėrmėndur, duke u pėrpjekur tė qetėsonte pjesėn e vrarė tė shpirtit tė saj. Kishin kaluar ditė dhe asnjė fjalė pėr pakon me ēokollata qė vazhdonte tė qėndronte tek koka e komodinės e heshtur, deri kur njė ditė fėmijėt kishin kėrkuar ēokollata duke e marrė pakon nė dorė dhe duke e sjelle nė dhomėn ku ata rrinin.
Pasi rrotulloi ēelsin dhe hyri nė shtėpi, u gjend e rrethuar nga dy palė krahe tė hollė tė ngrohtė fėminorė qė e pushtuan, dy engjėjt e saj tė vegjėl qė ajo i mbuloi me tė puthura, ndėrsa ato e mbulonin me cicėrrimat e tyre. Shkoi nė dhomė dhe u ul pėr tu shlodhur pak dhe ndėrsa ato vazhdonin ti cicėrinin nė vesh, me mė melodiozin dhe mė tė dashurin zė nė botė, asaj papritur i erdhėn prap ato haluēinacionet e tmerrshme. Kėsaj rradhe shėnjti iu shfaq nė njė kishė tė vogėl ndėrsa bekonte martesėn e njė ēifti. Errėsira e kishės ndriēohej vetėm nga drita qirinjsh dhe ajo ndjeu erėn e ėmbėl tė temjanit. Prifti me veladonin e kuq, bekonte fshehurazi martesėn. « .... nė emėr tė Atit, Birit dhe Shpirtit tė Shenjtė, unė iu shpall burrė e grua ». Tė rinjtė me veshje romake dhe kurora me lule portokallesh nė kokė, putheshin tė heshtur... Shhhttt pa zhurmė, aty mė pas, aty mė tutje, aty nė rrugė, ushtarėt e Klaudiusit pėrgjonin martesat. Perandori Romak kishte shpallur tė paligjshme tė gjitha martesat, ngaqė lidhjet familjare, i pengonin meshkujt tė shkonin nė luftė dhe tė vriteshin pa pasur merakun e gruas dhe fėmijėve qė mund tė linin pas. Pastaj, ashtu e pazonja qė tė dilte nga thonjtė e haluēinacioneve, ajo pa njė hordhi ushtarėsh tė derdhej nė dyert e kishes, po ashtu si turma qė derdhej rrugės ditėn e shėn Valentinit nė qytetin e saj. Ajo pa se si e mbėrthyen priftin me veladon tė kuq mes hekurave, ndėrsa ēifti i sapo martuar shpėtoi duke dalė nga njė dalje e fshehtė.
Cicėrima , ajo mė e ėmbla e solli kėsaj here nė realitet : « mami im, sa e buēkur qė je dhe sa xhan tė kam » dhe mplluq zhurma melodioze e buzėve tė njoma nė faqe. U shkund, u ngrit dhe vazhdoi jetėn e saj tė zakonėshme nėpėr shtėpi si ēdo ditė tjetėr. Shyqyr qė nuk lėshonin edhe fishekzare atė ditė. Nata pas dritareve tė shtėpisė ishte e qetė dhe e heshtur si zakonisht.
Por nuk kishte qėnė pikėrisht dita e Shėn Valentinit ankthi i saj i vėrtete. Ajo i shtynte minutat atė ditė, mes turmės sė zhurmėshme dhe tė zbrazur, mes vanitetit dhe haresė fallco, deri tė nersėrmen nė mėngjes.... atėherė kur bėhej ballafaqimi.. « ēfarė bėre ? ēfarė tė bleu ? ēfarė i bleve ? » Kaq herė kishte vendosur qė tė thoshte tė vėrtetėn : “ Asgjė nuk me bleu dhe asgjė nuk i bleva!....” dhe po aq herė nė momentet kur ishte gjėndur para fytyrave dhe duarve qė tregonin dhuratat ajo ishte njėhsuar me turmėn dhe kishte gėnjyer... mė shpesh njė genjeshtėr tė improvizuar nė ēast, tė shoqėruar nga ngjyra e purpurt e faqeve qė pėrpiqej ti mbulonte nėn flokėt e gjatė tė cilat i lėshonte fytyrės. Mėndja i punonte me ankth tė nesėrmen e asaj dite : « Ah, kur do mbarojė edhe kjo ditė, tė shpėtoj... » dhe fytyra e Shėnjtit iu shfaq pėrsėri, kėsaj here nė burg, i munduar dhe rraskapitur, me veladonin e ējerrė, dhe e bija e gardianit tė burgut qė vinte dhe i sillte letra mirėnjohje, ushqim dhe lule, nga tė gjithė ata qė ai i kishte martuar ilegalisht. Koleget e saj filluan ritualin e zakonshėm tė ditės sė pas shėn Valentinit, me pyetjet e tyre dhe tregimet e lumtura, se sa shumė dashuri kishin dhėnė dhe marrė ato, sa shumė kishin shitur dhe blerė, sa e shtrenjtė kishte qėnė dashuria e tyre, sa e artė, argjėndė, diamantė apo e perl-tė kishte qėnė dhe sa shumė vlera materiale kishin merituar nė shkėmbim tė asaj ēfarė ato kishin falur. Ajo aty nė qėndėr tė zhurmės sė fjalėve, nuk shihte dhe dėgjonte gjė tjetėr veē shėnjtit me veladonin e kuq, me kokėn e prere nė duar qė bėnte disa hapa dhe rrėzohej... pastaj e pa ashtu tė shtrirė nė arkivol dhe papritur, iu kujtuan ritet mortore tė krahinės sė saj, ku gratė i qanin tė vdekurit me fjalė dhe me oi dhe i erdhi tė ligjėronte aty, nė mes tė turmės sė grave qė flisnin e flisnin pa pushim, e qė mos bėnte kėtė, u ngrit e shkoi nė banjo dhe i hodhi njė grusht ujė fytyrės.nga
Drita.
E gjitha filloi pikėrisht atėherė kur mediat dhanė sinjalin e parė qė shėn Valentini po afrohej. Ndėrsa reklamat komerciale oshėtinin nėpėr qytet, ajo filloi tė kishte ca halucinacionė tė ēuditėshme, tė pa provuara kurrė mė parė. Njė fytyrė shėnjti e sfumuar si nė njė negativ filmi filloi ti shfaqej papritur nė ambiente tė caktuara, kohė e pa kohė dhe ndonjėherė jo vetėm fytyra, por i tėrė shėn Valentini me gjithė trup i veshur me njė veladon tė kuq.Veladooonn te kuuuqq?! Po pse tė kuq vallė ? Nga e kishte gjetur fantazia e saj kėtė veladon tė kuq ? Gjithsesi nė fillim nuk i kushtoi shumė rėndėsi, duke e menduar si lajthitje tė mėndjes, qė vinė e shkojnė e nuk lenė gjurmė, por pasi i ndodhi nja dy tre herė, kjo gjė filloi ta shqetėsonte, sikletoste dhe mė e keqja ishte se nuk kishte ndėrmėnd t’ia thoshte asnjeriu kėtė qė po i ndodhte, qoftė dhe njerėzve tė saj mė tė afėrt.
Atė mėngjes, ajo shkonte si zakonisht nė punė e mbėshtjellė me shall dhe kapuē pėr t’i shpėtuar erės sė ftohtė tė shkurtit, ndėrsa mbi kokė i qėndronte varur njė qiell gri i dendur dhe i mėrzitshėm qė pikonte trishtim aty kėtu. Dhe era e ftohtė qė lepinte fytyrat e ngrira e krejt pa shprehje ishte gri dhe e trishtuar. Ia trembi shikimin njė reklamė e madhe me dy trėndafila tė kuq tė spikatur qe i doli nė rrugė papritur. Nuk e kishte parė mė pėrpara aty, nė atė vėnd, nė atė rrugė qė ajo e bėnte pėrditė. Dhe ja, ndėrsa shihte shkarazi reklamėn me ēiftin e trėndafilave vezullues tė spėrkatur me pikėza brilante nė petale, diku aty pas xhamit tė reklamės, iu shfaq e zbehtė njė fytyrė e ēuditėshme shėnjti me kurorėn e shėnjtėrimit mbi krye. Ndaloi hapat dhe ktheu sytė pėr tė vėrtetuar qė ajo qė pa ishte pjesė e reklamės, por jo. Fytyra u zhduk, nuk ishte mė. Fėrkoi sytė dhe pa pėrsėri, por jo. Nuk ishte. Pėrpjekjet pėr tė harruar ēfarė i ndodhi u tėrhoqėn pa sukses, ndėrsa trėndafilat e kuq dhe fytyra e shėnjtit i ngelėn tė varura nė njė cep tė trurit. Aty i lėkundeshin nga era e mendimeve qė iknin dhe vinin me vrull. Trėndafilat... ato tė ėndėrruarit qė ajo kurrė nuk i kishte pasur. Ato tė dėshiruarit me ngulm pėr vite me rradhė, ndėrsa shėn Valentinat iknin dhe vinin, ato tė gjithmonė munguarit. Dhe jo, nuk ishte ngaqė nuk ishte e dashuruar dhe nuk e njihte kėtė ndjenjė. Jo. Ja qė ai qė ajo kishte dashuruar nuk dhuronte trėndafila. Midis njė burri qė dhuron trėndafila por qė nuk e dashuron dhe midis njė tjetri qė nuk dhuron trėndafila por qė e dashuron ajo kishte bėrė zgjedhjen e dytė, mangėsia e sė cilės i shkaktonte ca tė gėrvishtura ēdo shėn Valentin.
Dhe ndėrsa festa afrohej, ajo e zėnė me punėn fėmijėt dhe pėrkujdesjet pėr familjen kishte filluar ta harronte ēfarė i kishte ndodhur me reklamėn e trėndafilave dhe kokėn e shėn Valentinit, deri nė atė pasditen kur shoqja e saj erdhi pėr vizitė nė shtėpi dhe duke pirė kafe, i tha qė sė bashku me te fejuarin e saj, kishin vendosur qė ta kalonin natėn e shėn Valentinit nė njė lokal, tė cilin e kishin pronotuar qė mė parė. Ajo filloi pėrsėri tė shihte ėndrra dite me sy hapur. Fytyra e shėnjtit kėtė rradhė iu shfaq nė mes tė njė rrėmuje njerėzish nė Romėn e Lashtė, nė festėn e Lupercalia-s . Djem dhe vajza tė reja, veshur me tunika dhe sandale tė lidhura nė nyjet e kėmbėve, me flokė tė praruara nė njė mbrėmje shkurti, iu shfaqėn mes zhurmės dhe muzikės, kėngėve dhe kėrcimeve dhe shėnjti vetėm fytyra dhe duart e tij, aty nė mes... mbante nė duar dy enė tė mėdhaja me ca letra tė shkruara tė palosura dhe femrat tėrhiqnin letra nga ena me emrat e meshkujve ndėrsa meshkujt tėrhiqnin letrat me emra, nga ena me emrat e femrave. Shkundi kokėn me rrėmbim. « E di prejardhjen e kėsaj feste ? –pyeti shoqen, dhe vazhdoi pa pritur ndonjė pėrgjigje- me sa kam lexuar e ka zanafillėn nė Romėn e lashtė dhe rrėnjėt i ka nė njė festė pagane. Djemtė dhe vajzat e reja mbaheshin nė atė kohė rreptėsisht tė izoluar nga njėri tjetri, por njėherė nė vit, dhe pikėrisht nė mes tė shkurtit, ata lejoheshin qė tė festonin bashkė pėr disa ditė. Mblidheshin nė njė mbrėmje dhe nga dy enė me emrat e tyre, pra tė femrave veē dhe tė meshkujve veē, tėrhiqnin emrat ; me atė qė i binte nė pjesė, kalonin ditėt e festės duke u argėtuar.... » Shoqja e shiki pak e ēuditur, pa ndonjė interesim tė veēantė. La filxhanin e kafesė dhe ai ktheu « Jo, kurrė nuk e kam dėgjuar kėtė. Po ju, keni planifikuar gjė se ku do e kaloni ? Ēfarė do bėni atė natė ? ». « Akoma nuk e kemi planifikuar - iu pėrgjigj- por do mendojmė ndonjė gjė deri atėherė » . Ajo e dinte mirė. Asgjė nuk kishte pėr tė menduar. Asgjė nuk do ndodhte. Tashmė pas kaq vjet martesė e dinte qė shėn Valentini nuk trokiste nė derėn e saj, e kishte harruar me kohė, ose mė saktė kurrė nuk e kishte kujtuar ndonjėherė, por kjo nuk donte tė thoshte aspak qė edhe dashuria e kishte harruar. Ajo dashuronte me tėrė qėnien e saj burrin e saj, i cili nė fund tė fundit kishte qėnė zgjedhja e saj. Por ai kurrė nuk e kishte ēuar pėr tė festuar shėn Valentinin diku, edhe pse ai gjithashtu e dashuronte . Dhe ja, kėtė vit ēudia kishte ndodhur. Asaj i shfaqej Shėn Valentini dora vetė, herė me kokė e herė me duar e herė me veladon tė kuq. Pikėrisht kėtė vit, kur pėrpjekjet dhe ankthet e saj kishin mbaruar, kėtė vit kur poshtėrimi i tė mosqėnit njėsoj me turmėn, ishte gėlltitur thellė brėnda shpirtit dhe ajo besonte qė tashmė ai ishte duke kaluar nė sistemin e jashtėqitjes sė shpirtit tė saj, pikėrisht kėtė vit kur ajo nuk kishte menduar as pėr dhurata as pėr tu pėrpjekur pėr tė bėrė diēka ndryshe, pikėrisht kėtė vit zhurmat e bujshme tė turmės dhe medias, ia kishin sjellė shėnjtin nė trurin e saj tė lodhur nga lufta kundėr rrymės.
Ankthi i rritej e rritej me afrimin e ditės. Nuk mendonte aspak pėr dhuratat apo lokalet ku mund ta kalonte, por tashmė ishte e shqetėsuar pėr gjėndjen e trurit tė saj dhe ajo frika dhe shqetėsimi qė kishte ēdo vit, se si ti fshihej turmės kėtė ditė, ishte kthyer nė makthin dhe frikėn haluēinative. Sigurisht nuk priste dhurata, ishte mėsuar me kėtė tashmė. Burri i saj i dashur nuk bėnte pothuajse asnjėherė dhurata dhe veēanėrisht pėr shėn Valentin. Ajo ishte pėrpjekur tia fuste nė mėndje pėr vite me rradhė, kishte pasur raste qė edhe e kishte marrė pėr krahu dhe e kishte futur nė ndonjė dyqan dhe e kishte detyruar qė ti blinte ndonjė gjė, jo pėr kėnaqėsinė e saj, se sa pėr faktin qė tė nesėrmen do e pyesnin nė punė se si ia kishte kaluar dhe ēfarė i kishin dhuruar dhe ndėrsa tė tjerat tregonin dhuratat e tyre, ajo do ishte e shtrėnguar tė thoshte genjeshtrėn e saj tė rradhės. Por koha, ia kishte gdhėndur shpirtin dhe bėrė mė tė fortė, mė tė pandjeshėm dhe mė tė mbyllur ndaj turmės. Preokupacioni kėtė vit, ishte vetja e saj, mėndja e saj e lodhur nga rrathėt e shtrėngesave.
Atė mėngjes tė ftohtė shkurti, dashuria u derdh nėpėr rrugė si ēdo vit tjetėr. Fytyra tė mbėrdhifura nga syte e te cilave shpirti rridhte materialisht, dilnin nga ēdo cep i rrugės dhe mbushnin rrugėt qė nė mėngjes herėt, ndėrsa ajo shkonte nė punė si ēdo ditė tjetėr me njė ankth mė shumė nė shpirt kėtė vit, me ankthin e haluēinacioneve.
I lanė tė iknin dy orė mė shpejt nga puna atė ditė dhe ndėrsa kthehej nė shtėpi shikonte lokalet plot me ēifte, femrat me fytyrat teje tė kėnaqura dhe meshkujt duke pritur shpėrblimin pėr ēfarė kishin dhuruar. Turma e hallakatur endej rrugėve. Sa shumė dashuri qė mbajnė njerėzit brėnda tyre, por sa keq qė e shfaqin vetėm nė njė ditė tė vitit dhe e tkurrin pastaj nė skaje tė shpirtit pėr njė vit tė tėrė. Dashuria varej nė cepat e reklamave atė ditė... ishte ulur nė tavolinat e lokaleve.... nė sirtaret e parave tė shitėsave nėn banak. Dashuria flinte shtretėrve tė moteleve atė ditė, qė i kishin rritur ēmimet pėr orė dhe trokisnin nė dyer sapo shkonte ora qė duhet tė dilje. Dashuria ishte kėputur atė ditė ashtu si mijra gonxhe trėndafilash , ishte mbėshtjelle me njė letėr dhe kishte udhėtuar dorė mė dorė dhe derė mė derė. Dashuria ishte ngjitur jo nė fytyrat, por nė duart e njerėzve atė ditė, nė duart e njerėzve qė mbanin dicka, patjetėr dicka, atė simbolin famėmadh tė dashurisė. Dashuria, kjo gje kaq e rrallė, kaq e brishtė, kaq e fuqishme dhe qiellore ishte vėne nė garė ate ditė…kush tė mund ta shpallte dhe tregonte mė shumė nė fytyra, veshje, e gjithēka. Nuk kishte shumė rėndėsi nėse ekzistonte apo jo nė shpirt, vetėm shpalle, tregoje, vish maskėn e saj. Ata qė nuk e tregonin dukeshin tė mjerė para turmės dhe cila ego vallė do ishte aq e pathyeshme sa tė pėrballonte vėshtrimet keqardhėse dhe pse jo ndoshta edhe pėrbuzėse tė turmės?
Ajo nuk kishte asgjė nė duar dhe nuk priste tė merrte asgjė . Dhuratėn e fundit e kishte bėrė pėr shėn Valentinin e kaluar, njė pako me ēokollata qė ia kishte lenė burrit qė flinte tek komodina e anės sė tij me njė shėnim tė dashur pėrsipėr, por qė ai nuk e kishte parė fare kur ishte zgjuar. Nuk i kishte thėnė asgjė edhe pasi ishin kthyer tė dy nga puna dhe as ajo nuk ia kishte pėrmėndur, duke u pėrpjekur tė qetėsonte pjesėn e vrarė tė shpirtit tė saj. Kishin kaluar ditė dhe asnjė fjalė pėr pakon me ēokollata qė vazhdonte tė qėndronte tek koka e komodinės e heshtur, deri kur njė ditė fėmijėt kishin kėrkuar ēokollata duke e marrė pakon nė dorė dhe duke e sjelle nė dhomėn ku ata rrinin.
Pasi rrotulloi ēelsin dhe hyri nė shtėpi, u gjend e rrethuar nga dy palė krahe tė hollė tė ngrohtė fėminorė qė e pushtuan, dy engjėjt e saj tė vegjėl qė ajo i mbuloi me tė puthura, ndėrsa ato e mbulonin me cicėrrimat e tyre. Shkoi nė dhomė dhe u ul pėr tu shlodhur pak dhe ndėrsa ato vazhdonin ti cicėrinin nė vesh, me mė melodiozin dhe mė tė dashurin zė nė botė, asaj papritur i erdhėn prap ato haluēinacionet e tmerrshme. Kėsaj rradhe shėnjti iu shfaq nė njė kishė tė vogėl ndėrsa bekonte martesėn e njė ēifti. Errėsira e kishės ndriēohej vetėm nga drita qirinjsh dhe ajo ndjeu erėn e ėmbėl tė temjanit. Prifti me veladonin e kuq, bekonte fshehurazi martesėn. « .... nė emėr tė Atit, Birit dhe Shpirtit tė Shenjtė, unė iu shpall burrė e grua ». Tė rinjtė me veshje romake dhe kurora me lule portokallesh nė kokė, putheshin tė heshtur... Shhhttt pa zhurmė, aty mė pas, aty mė tutje, aty nė rrugė, ushtarėt e Klaudiusit pėrgjonin martesat. Perandori Romak kishte shpallur tė paligjshme tė gjitha martesat, ngaqė lidhjet familjare, i pengonin meshkujt tė shkonin nė luftė dhe tė vriteshin pa pasur merakun e gruas dhe fėmijėve qė mund tė linin pas. Pastaj, ashtu e pazonja qė tė dilte nga thonjtė e haluēinacioneve, ajo pa njė hordhi ushtarėsh tė derdhej nė dyert e kishes, po ashtu si turma qė derdhej rrugės ditėn e shėn Valentinit nė qytetin e saj. Ajo pa se si e mbėrthyen priftin me veladon tė kuq mes hekurave, ndėrsa ēifti i sapo martuar shpėtoi duke dalė nga njė dalje e fshehtė.
Cicėrima , ajo mė e ėmbla e solli kėsaj here nė realitet : « mami im, sa e buēkur qė je dhe sa xhan tė kam » dhe mplluq zhurma melodioze e buzėve tė njoma nė faqe. U shkund, u ngrit dhe vazhdoi jetėn e saj tė zakonėshme nėpėr shtėpi si ēdo ditė tjetėr. Shyqyr qė nuk lėshonin edhe fishekzare atė ditė. Nata pas dritareve tė shtėpisė ishte e qetė dhe e heshtur si zakonisht.
Por nuk kishte qėnė pikėrisht dita e Shėn Valentinit ankthi i saj i vėrtete. Ajo i shtynte minutat atė ditė, mes turmės sė zhurmėshme dhe tė zbrazur, mes vanitetit dhe haresė fallco, deri tė nersėrmen nė mėngjes.... atėherė kur bėhej ballafaqimi.. « ēfarė bėre ? ēfarė tė bleu ? ēfarė i bleve ? » Kaq herė kishte vendosur qė tė thoshte tė vėrtetėn : “ Asgjė nuk me bleu dhe asgjė nuk i bleva!....” dhe po aq herė nė momentet kur ishte gjėndur para fytyrave dhe duarve qė tregonin dhuratat ajo ishte njėhsuar me turmėn dhe kishte gėnjyer... mė shpesh njė genjeshtėr tė improvizuar nė ēast, tė shoqėruar nga ngjyra e purpurt e faqeve qė pėrpiqej ti mbulonte nėn flokėt e gjatė tė cilat i lėshonte fytyrės. Mėndja i punonte me ankth tė nesėrmen e asaj dite : « Ah, kur do mbarojė edhe kjo ditė, tė shpėtoj... » dhe fytyra e Shėnjtit iu shfaq pėrsėri, kėsaj here nė burg, i munduar dhe rraskapitur, me veladonin e ējerrė, dhe e bija e gardianit tė burgut qė vinte dhe i sillte letra mirėnjohje, ushqim dhe lule, nga tė gjithė ata qė ai i kishte martuar ilegalisht. Koleget e saj filluan ritualin e zakonshėm tė ditės sė pas shėn Valentinit, me pyetjet e tyre dhe tregimet e lumtura, se sa shumė dashuri kishin dhėnė dhe marrė ato, sa shumė kishin shitur dhe blerė, sa e shtrenjtė kishte qėnė dashuria e tyre, sa e artė, argjėndė, diamantė apo e perl-tė kishte qėnė dhe sa shumė vlera materiale kishin merituar nė shkėmbim tė asaj ēfarė ato kishin falur. Ajo aty nė qėndėr tė zhurmės sė fjalėve, nuk shihte dhe dėgjonte gjė tjetėr veē shėnjtit me veladonin e kuq, me kokėn e prere nė duar qė bėnte disa hapa dhe rrėzohej... pastaj e pa ashtu tė shtrirė nė arkivol dhe papritur, iu kujtuan ritet mortore tė krahinės sė saj, ku gratė i qanin tė vdekurit me fjalė dhe me oi dhe i erdhi tė ligjėronte aty, nė mes tė turmės sė grave qė flisnin e flisnin pa pushim, e qė mos bėnte kėtė, u ngrit e shkoi nė banjo dhe i hodhi njė grusht ujė fytyrės.nga
Drita.
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:53 pm
Albert Zholi
Ēami i Filatit dhe kosovari i Mynihut
“... GJUHA JONĖ SA E MIRĖ...”
Bashkė me njė mikun tim hymė nė njė lokal tė vogėl, nė rrugėn “Zinono” , Athinė, dhe porositėm nga njė birrė. Kamarieri ishte njė mesoburrė i shkurtėr e i shkathėt. Ne akoma nuk kishin kėmbyer dy fjalė, ai u gjend me dy birrat qė i mbante majė gishtave tė dorės sė majtė, nė njė tabaka, nė dukje argjendi.
-Shqiptarė jeni zotėrinj ?- foli kamarieri duke na pėrshėndetur me kokė.
-Po, po juve, mos jeni nga Gjirokastra?
Ai qeshi, na pa nė sy me dashamirėsi dhe na tha se ishte shqiptar, por jo nga Gjirokastra.
-Nga dialekti dukeni si gjirokastrit, ia ktheu miku im.
Por unė s’kam qenė asnjėherė nė Shqipėri ,-sqaroi kamarieri.
- Si s’keni qenė nė Shqipėri ?- pyeta unė.
- Jam ēam nga Filati,-shpjegoi pėrsėri kamarieri. Ndėrsa kamarieri vajti tek njė klient i porsaardhur, ne mbetėm disi tė shushatur.
- Epo tė ka faj ēami ?! Ėshtė mė shqiptar se shqiptarėt –foli si me shaka miku im dhe e gjysmoi birrėn me njė frymė.
- I rritur dhe i lindur kėtej dhe e flet shqipen mė mirė se disa emigrantė qė mė shpejt kanė harruar shqipen se kanė mėsuar greqishten- fola unė me mikun e tavolinės.
Nė kėtė kohė ia mbėrriti kamarieri.
-Nuk dua t’ju lė vetėm, por puna ...
-Si ka ndodhur qė nuk e keni harruar shqipen?- e pyeti sėrish miku im.
-Ndonjė i ikur nga Shqipėria mund ta harrojė, kurėse ne e kemi folur brez pas brezi . Atė qė do shumė nuk e harron – dhe ai pėrsėri qeshi miqėsisht.
- Kini vite kėtu tek kjo punė ?- pyeti miku im sa pėr tė vazhduar bisedėn.
- Kam katėr vjet. Mė parė kam qenė nė kurbet. Nė Amerikė, nė Gjermani ...edhe andej shqipen nuk e harruam, se do bėheshim harram...
- Pse thua “ nuk e harruam”?-fola unė.
- Se nuk kam qenė vetėm . Isha nė punė me njė kosovar nė Mynih .Ai kosovari mbante ca libra nė shqip dhe lexoja edhe unė bashkė me tė ... “Gjuha jonė sa e mirė / sa e ėmbėl, sa e dlirė ...” recitoi ai vargjet e Naimit dhe fluturoi tek njė klient i porsaardhur ...
Duke marrė vargjet e Naimit me vete , dolėm nga lokali tė mrekulluar.
Athinė 1997
Ēami i Filatit dhe kosovari i Mynihut
“... GJUHA JONĖ SA E MIRĖ...”
Bashkė me njė mikun tim hymė nė njė lokal tė vogėl, nė rrugėn “Zinono” , Athinė, dhe porositėm nga njė birrė. Kamarieri ishte njė mesoburrė i shkurtėr e i shkathėt. Ne akoma nuk kishin kėmbyer dy fjalė, ai u gjend me dy birrat qė i mbante majė gishtave tė dorės sė majtė, nė njė tabaka, nė dukje argjendi.
-Shqiptarė jeni zotėrinj ?- foli kamarieri duke na pėrshėndetur me kokė.
-Po, po juve, mos jeni nga Gjirokastra?
Ai qeshi, na pa nė sy me dashamirėsi dhe na tha se ishte shqiptar, por jo nga Gjirokastra.
-Nga dialekti dukeni si gjirokastrit, ia ktheu miku im.
Por unė s’kam qenė asnjėherė nė Shqipėri ,-sqaroi kamarieri.
- Si s’keni qenė nė Shqipėri ?- pyeta unė.
- Jam ēam nga Filati,-shpjegoi pėrsėri kamarieri. Ndėrsa kamarieri vajti tek njė klient i porsaardhur, ne mbetėm disi tė shushatur.
- Epo tė ka faj ēami ?! Ėshtė mė shqiptar se shqiptarėt –foli si me shaka miku im dhe e gjysmoi birrėn me njė frymė.
- I rritur dhe i lindur kėtej dhe e flet shqipen mė mirė se disa emigrantė qė mė shpejt kanė harruar shqipen se kanė mėsuar greqishten- fola unė me mikun e tavolinės.
Nė kėtė kohė ia mbėrriti kamarieri.
-Nuk dua t’ju lė vetėm, por puna ...
-Si ka ndodhur qė nuk e keni harruar shqipen?- e pyeti sėrish miku im.
-Ndonjė i ikur nga Shqipėria mund ta harrojė, kurėse ne e kemi folur brez pas brezi . Atė qė do shumė nuk e harron – dhe ai pėrsėri qeshi miqėsisht.
- Kini vite kėtu tek kjo punė ?- pyeti miku im sa pėr tė vazhduar bisedėn.
- Kam katėr vjet. Mė parė kam qenė nė kurbet. Nė Amerikė, nė Gjermani ...edhe andej shqipen nuk e harruam, se do bėheshim harram...
- Pse thua “ nuk e harruam”?-fola unė.
- Se nuk kam qenė vetėm . Isha nė punė me njė kosovar nė Mynih .Ai kosovari mbante ca libra nė shqip dhe lexoja edhe unė bashkė me tė ... “Gjuha jonė sa e mirė / sa e ėmbėl, sa e dlirė ...” recitoi ai vargjet e Naimit dhe fluturoi tek njė klient i porsaardhur ...
Duke marrė vargjet e Naimit me vete , dolėm nga lokali tė mrekulluar.
Athinė 1997
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:53 pm
Albert Zholi
NĖNA
Pranė muzeut qėndror tė Athinės, nė kthesėn e njė udhe, gjithmonė shihja njė grua plakė qė lypte me njė tas kaucuku mbi gjunjė. E veshur nė tė zeza, me kokėn tė rėnduar nga mosha e nga hallet, e me sytė nėn kėmbėt e kalimtarėve, ajo heshtėte me dhimbjen nė gjoks, duke pritur lėmoshėn.
E shihja dhe e shihja atė plakė tė heshtur dhe, sa herė dora ndjente monedha metalike nė xhep, pėrkulesha mbi tasin kaucuku pa i mbajtur kėmbėt. Por njė ditė plaka i ngriti sytė, nga nėnkėmbėt e kalimtėarėve pėr t’i dhėnė njė cast pushimi a njė cast lirie, apo pėr tė treguar se akoma jetonte dhe kishte fytyrė njeriu.Sa i pashė sytė e saj, nė atė fytyrė ikone, mbeta. I njihja ata sy. Edhe atė fytyrė e njihja. E njihja tė gjithėn atė plakė, atė nėnė tė dhimbsur, qė ishte bėrė e gjitha dhimbje. Djalin e saj e kisha shok dhe sa e sa herė i kisha shkuar nė shtėpi, e kisha pėrqafuar si nėnėn time e mė kish pėrqafuar si Spiron e saj ... Sa mė pa, lėshoi tasin mėnjanė e bėri tė ngrihej, por gjunjėt s’e mbanin. Edhe duart, qė i dridheshin, nuk e ndihmuan dot. Edhe loti, qė iu kėput nga syri, nuk e ēliroi dot shpirtin e dridhur.
E mbėrtheva nga dy supet e ajo cuditėrisht m’u gjend nė gjoks. Edhe unė nė gjoksin e saj u gjeta.
U ulėm nė njė stol aty pranė. Ajo shihte malluar, mė fėrkonte duart me duart e saj tė reshkura dhe pėrsėri heshtėte.
Edhe unė nuk guxoja t’a prishja atė heshtje malli, dhe pse nė tru mė godisnin pyetjet: “Ē’ėshtė bėrė Spirua ?...Pse e ka lėnė kėshtu nėnėn??? Nga tė gjithė ato pyetje, qė mė godisnin trurin, asnjėra nuk arriti tek fjala. Vec kur dėgjova nga nga gjuha ime, atė qė truri nuk e kishte ndjerė goditjen e saj: “Spirua ėshtė martuar ?”Ajo i hoqi sytė nga fytyra ime, e kėrkoi frymė nga fundi i shpirtit dhe mė nje zė tė trembur u pėrgjigj :”Ėshtė martuar”. Dhe pėrsėri e lėshoi frymėn nė fund tė shpirtit e ra nė heshtjen e saj tė zakonėshme. Nuk e lėndova mė zemrėn e saj tė dhimbur... Pyeta veten e ajo mi tregoi tė gjitha ...
Aty tek anė e udhės, tasi prej kaucuku mori pamjen e njė arkivoli tė zbrasur, qė mezi priste kėtė plakė tė sosur, qė ta treste gjer nė fund .
NĖNA
Pranė muzeut qėndror tė Athinės, nė kthesėn e njė udhe, gjithmonė shihja njė grua plakė qė lypte me njė tas kaucuku mbi gjunjė. E veshur nė tė zeza, me kokėn tė rėnduar nga mosha e nga hallet, e me sytė nėn kėmbėt e kalimtarėve, ajo heshtėte me dhimbjen nė gjoks, duke pritur lėmoshėn.
E shihja dhe e shihja atė plakė tė heshtur dhe, sa herė dora ndjente monedha metalike nė xhep, pėrkulesha mbi tasin kaucuku pa i mbajtur kėmbėt. Por njė ditė plaka i ngriti sytė, nga nėnkėmbėt e kalimtėarėve pėr t’i dhėnė njė cast pushimi a njė cast lirie, apo pėr tė treguar se akoma jetonte dhe kishte fytyrė njeriu.Sa i pashė sytė e saj, nė atė fytyrė ikone, mbeta. I njihja ata sy. Edhe atė fytyrė e njihja. E njihja tė gjithėn atė plakė, atė nėnė tė dhimbsur, qė ishte bėrė e gjitha dhimbje. Djalin e saj e kisha shok dhe sa e sa herė i kisha shkuar nė shtėpi, e kisha pėrqafuar si nėnėn time e mė kish pėrqafuar si Spiron e saj ... Sa mė pa, lėshoi tasin mėnjanė e bėri tė ngrihej, por gjunjėt s’e mbanin. Edhe duart, qė i dridheshin, nuk e ndihmuan dot. Edhe loti, qė iu kėput nga syri, nuk e ēliroi dot shpirtin e dridhur.
E mbėrtheva nga dy supet e ajo cuditėrisht m’u gjend nė gjoks. Edhe unė nė gjoksin e saj u gjeta.
U ulėm nė njė stol aty pranė. Ajo shihte malluar, mė fėrkonte duart me duart e saj tė reshkura dhe pėrsėri heshtėte.
Edhe unė nuk guxoja t’a prishja atė heshtje malli, dhe pse nė tru mė godisnin pyetjet: “Ē’ėshtė bėrė Spirua ?...Pse e ka lėnė kėshtu nėnėn??? Nga tė gjithė ato pyetje, qė mė godisnin trurin, asnjėra nuk arriti tek fjala. Vec kur dėgjova nga nga gjuha ime, atė qė truri nuk e kishte ndjerė goditjen e saj: “Spirua ėshtė martuar ?”Ajo i hoqi sytė nga fytyra ime, e kėrkoi frymė nga fundi i shpirtit dhe mė nje zė tė trembur u pėrgjigj :”Ėshtė martuar”. Dhe pėrsėri e lėshoi frymėn nė fund tė shpirtit e ra nė heshtjen e saj tė zakonėshme. Nuk e lėndova mė zemrėn e saj tė dhimbur... Pyeta veten e ajo mi tregoi tė gjitha ...
Aty tek anė e udhės, tasi prej kaucuku mori pamjen e njė arkivoli tė zbrasur, qė mezi priste kėtė plakė tė sosur, qė ta treste gjer nė fund .
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:53 pm
Albert Zholi
GJASHTĖ SY
-skice-
Hyri nė shtėpi, gati nė pėrhumbje tė plotė. Gjymtyrėt nuk i bindeshin. Nė fytyrė i qe salduar njė nėnqeshje abstrakte. Ēdo gjė pėrreth dukej e turbullt dhe e paqartė. Sa hyri, u plas nė kolltuk. Babai, nėna dhe motra trembėdhjetė vjeēare e shihnin si tė mpirė. Asnjėri nuk guxonte t’i afrohej. E shihnin dhe mendonin se ai kish marrė mbidozė heroine.
Arturi kishte mbi gjashtė muaj qė kish hyrė nė grupin e narkotikėve. Kohė me dhimbje, ankth, para tė vjedhura nė shtėpinė e tyre. Befas lėshoi njė klithmė tė pėrgjysmuar:
-Ujė!
Si me komandė u ēuan tė tre, por e jėma u gjend mė pranė me godėn nė dorė. Ai e mori godėn, instiktivisht, dhe e afroi nė buzė. Dora i dridhej aq shumė sa gjysma e ujit u derdh nė trup. Atė gjysmėujė e thithi me njė tė kthyer. Godėn e lėshoi pa pėrgjegjėsi. E motra e shihte me keqardhje, me lotė nė sy. Nė atė heshtje, shtėpia dukej si njė burg-bunker pa asnjė rreze drite. Pas disa minutash dremitje sikur u pėrmend. Edhe gjashtė sytė qė ishin mbi tė sikur morrėn jetė. Ai hapi sytė plotėsiht dhe i ndaloi me rradhė tek nėna, babai, motra. Te motra ndaloi mė gjatė. Si duket i bėnė pėrshtypje lotėt nė sytė e saj.
-Pse mė shikoni kėshtu, nuk ju pėlqej?! Eh, sot kam marrė diēka mė tepėr, por do tė mė kalojė. Si duket ju shqetėsoj, atėherė po iki dhe nuk vij mė qė tė mos mė shihni-tentoi qė tė ngrihej. Ata u sulėn dhe e ulėn nė kolltuk.
-Faleminderit, kjo tregon se mė doni. Mos qaj ti motėr, unė s’i bėj dem njeriu veē vetes sime.
-Po, pse kėshtu mor bir, nesėr mbush nėntėmbėdhejtė vjeē. Ti duhet t’i dalėsh krahė familjes tani-i foli babai me ton tė butė.
-Unė krah familjes?! Unė s’jam i zoti i vetes. Unė dua vetėm drogė dhe gjumė. Nuk jam i aftė as tė mėsoj as tė punoj.
-Ne lame atdheun pėr pak ekonomi e ti u katandise kėshtu pa njė udhė nė jetė?!
-Po, ne, ne, atdheu, ekonomia, turpi, nuk i njoh kėto fjalė. Nuk i njoh morėt vesh! Vetėm pluhurin e bardhė, ai ėshtė gjithėēka. Vetė mė late tė lire. As mė flisnit nga veja e ēfar bėja. Tė mė kishit futur nė punė mė parė…
Gjashtė sy e shikonin me dhimbje.
Gjashtė sy s’e besonin.
Gjashtė sy, qė dikur e adhuronin…
Glifadha, 27.8.2000
GJASHTĖ SY
-skice-
Hyri nė shtėpi, gati nė pėrhumbje tė plotė. Gjymtyrėt nuk i bindeshin. Nė fytyrė i qe salduar njė nėnqeshje abstrakte. Ēdo gjė pėrreth dukej e turbullt dhe e paqartė. Sa hyri, u plas nė kolltuk. Babai, nėna dhe motra trembėdhjetė vjeēare e shihnin si tė mpirė. Asnjėri nuk guxonte t’i afrohej. E shihnin dhe mendonin se ai kish marrė mbidozė heroine.
Arturi kishte mbi gjashtė muaj qė kish hyrė nė grupin e narkotikėve. Kohė me dhimbje, ankth, para tė vjedhura nė shtėpinė e tyre. Befas lėshoi njė klithmė tė pėrgjysmuar:
-Ujė!
Si me komandė u ēuan tė tre, por e jėma u gjend mė pranė me godėn nė dorė. Ai e mori godėn, instiktivisht, dhe e afroi nė buzė. Dora i dridhej aq shumė sa gjysma e ujit u derdh nė trup. Atė gjysmėujė e thithi me njė tė kthyer. Godėn e lėshoi pa pėrgjegjėsi. E motra e shihte me keqardhje, me lotė nė sy. Nė atė heshtje, shtėpia dukej si njė burg-bunker pa asnjė rreze drite. Pas disa minutash dremitje sikur u pėrmend. Edhe gjashtė sytė qė ishin mbi tė sikur morrėn jetė. Ai hapi sytė plotėsiht dhe i ndaloi me rradhė tek nėna, babai, motra. Te motra ndaloi mė gjatė. Si duket i bėnė pėrshtypje lotėt nė sytė e saj.
-Pse mė shikoni kėshtu, nuk ju pėlqej?! Eh, sot kam marrė diēka mė tepėr, por do tė mė kalojė. Si duket ju shqetėsoj, atėherė po iki dhe nuk vij mė qė tė mos mė shihni-tentoi qė tė ngrihej. Ata u sulėn dhe e ulėn nė kolltuk.
-Faleminderit, kjo tregon se mė doni. Mos qaj ti motėr, unė s’i bėj dem njeriu veē vetes sime.
-Po, pse kėshtu mor bir, nesėr mbush nėntėmbėdhejtė vjeē. Ti duhet t’i dalėsh krahė familjes tani-i foli babai me ton tė butė.
-Unė krah familjes?! Unė s’jam i zoti i vetes. Unė dua vetėm drogė dhe gjumė. Nuk jam i aftė as tė mėsoj as tė punoj.
-Ne lame atdheun pėr pak ekonomi e ti u katandise kėshtu pa njė udhė nė jetė?!
-Po, ne, ne, atdheu, ekonomia, turpi, nuk i njoh kėto fjalė. Nuk i njoh morėt vesh! Vetėm pluhurin e bardhė, ai ėshtė gjithėēka. Vetė mė late tė lire. As mė flisnit nga veja e ēfar bėja. Tė mė kishit futur nė punė mė parė…
Gjashtė sy e shikonin me dhimbje.
Gjashtė sy s’e besonin.
Gjashtė sy, qė dikur e adhuronin…
Glifadha, 27.8.2000
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:54 pm
Albert Zholi
TAKOHEMI NĖ KOSOVĖ
Vėrini poshtė interesat, grindjet dhe egoizmat e veēanta dhe pėrmbi gėrmadhat e kėtyre gjarpėrinjve, ngrini statujėn e hijėshme tė interesit tė pėrgjithshėm tė Kombit.
FAN NOLI
Kemi mbaruar tė tėrė po qe se, secili mendon pėr vete e jo pėr kombin.
MARIN BARLETI
TAKOHEMI NĖ KOSOVĖ
-skice-
Me E.M., nga Gjirokastra, isha njohur rastėsisht, te kioska “Everest” nė Athinė, ku shiten gazetat shqip. Ishte fundjanari 1998. Ato ditė shoqatat shqiptare nė Athinė po bėnin pėrgatitjet pėr pritjen e gjeniut tė letrave shqipe Ismail Kadare.
Atė ditė E.M ai rrinte disi i tėrhequr, jashtė natyrės sė tij.
-Nuk je ai qė tė kam njohur-i them.
Ai mė pa nė sy, rrotulloi kokėn dhe psherėtiu. Ajo psherėtimė nuk tregonte lodhje, por diēka midis sigurisė dhe ankthit.
-Po ja, pronari grek ku punoj ėshtė fanatik i mbrojtjes sė serbėve. Millosheviēi ka tė drejtė-mė thotė. Akoma mė i tėrbuar ėshtė djali i tij qė punon me mua. Ai thotė se ortodoksėt sllave kanė shumė tė drejtė qė tė mbajnė ndėnė thunder kosovarėt. Feja ortodokse ėshtė mė e besueshmja dhe mė e pėrparuara sot nė botė.
Unė mundohesha t’i sillja pėr ne fakte qė vėrtetonin tė kundėrtėn e kėtij problemi, por … Dhe tashmė kur problemi kosovar e ka marrė nė dorė NATO, dje me tha se do tė nisej pėr nė Kosovė qė tė luftonte pėrkrahė forcave tė Millosheviēit. Kur e pashė se ishte verbuar deri nė indet e trurit, iu pėrgjigja:
-Takohemi nė Kosovė.
Ai nuk u besoi syve e veshėve. Por edhe unė e vendosa. Shkova mora paratė pėr sa kisha punuar. Ja tani ndodhem para teje. Do tė marr pjesė edhe nė kėtė demostrim dhe nė mbremje do marr udhė. Do takoj prindėrit nė Gjirokastėr dhe tė nesmėn do shkoj nė Kosovė.
E dėgjoja i pėrlotur. Dhe ashtu e pėrqafova.
Dhe ai iku. Nuk mora asnjė njoftim pėr njeriun e mire E.M.nga Gjirokastra. Ditėn e Bajramit tė vitit 2000, rastėsisht, u ndodha nė plazhin e Durrėsit. Miku qė shoqėrohesha mė tha qė tė shkonim tė vizitonim njė lokal me emėrin “Drenica” tė vėllezėrve KAPITI, i cili, gjatė luftės nė Kosovė u bė qendėr e grumbullimit tė vullnetarėve. Kishte dhe njė arsye tjetėr qė mė shtyu tė shkoja aty. Data 5 mars ėshtė data e vrasjes tė legjendarit Adem Jashari. E sosėm frymėn te ai lokal i thjeshtė. U befasova. Ishte njė lokal-muze, ku paraqitej gjithė aktiviteti i kėtij lokali pėr mobilizimin e shqiptarėve tė diasporas, qė shkonin nė frontin e luftės nė Kosovė. Nė faqen kryesorte tė lokalit ishte fotografia e Adem Jasharit, me njė mitroloz qėė nxirrte zjarr pa ndėprerė, dhe pranė tij flamuri kombėtar shqiptar. Duke pare fotografitė e shumta u pėrballa me njė fytyrė tė njohur. Ishte E.M. nga
Gjirokastra. U pėrqafuam tė malluar. Pastaj ai mė prezantoi me tė fejuarėn. Ajo ishte nga Drenica legjendare e Kosovės.
-Nga ky lokal u nisa pėr nė Kosovė. Shkova, luftova bshkė me shokėt, fituam dhe u fejova. Sot duhej tė isha nė Drenicė, por ashtu e pata njė hall dhe erdha te “Drenica” Kapiti. Vetėm njė gjė mė ka ngelur merak gjatė luftės, se nuk e takova djalin e pronarit grek. Dua tė shkoj nė Athinė sa t’ju them se me kė ishte e drejta dhe kush fitoi, pastaj nuk dua tė shkoj mė nė Greqi. Me gjithatė ndoshta dhe ai e ka kuptuar...
5 Mars 2000
TAKOHEMI NĖ KOSOVĖ
Vėrini poshtė interesat, grindjet dhe egoizmat e veēanta dhe pėrmbi gėrmadhat e kėtyre gjarpėrinjve, ngrini statujėn e hijėshme tė interesit tė pėrgjithshėm tė Kombit.
FAN NOLI
Kemi mbaruar tė tėrė po qe se, secili mendon pėr vete e jo pėr kombin.
MARIN BARLETI
TAKOHEMI NĖ KOSOVĖ
-skice-
Me E.M., nga Gjirokastra, isha njohur rastėsisht, te kioska “Everest” nė Athinė, ku shiten gazetat shqip. Ishte fundjanari 1998. Ato ditė shoqatat shqiptare nė Athinė po bėnin pėrgatitjet pėr pritjen e gjeniut tė letrave shqipe Ismail Kadare.
Atė ditė E.M ai rrinte disi i tėrhequr, jashtė natyrės sė tij.
-Nuk je ai qė tė kam njohur-i them.
Ai mė pa nė sy, rrotulloi kokėn dhe psherėtiu. Ajo psherėtimė nuk tregonte lodhje, por diēka midis sigurisė dhe ankthit.
-Po ja, pronari grek ku punoj ėshtė fanatik i mbrojtjes sė serbėve. Millosheviēi ka tė drejtė-mė thotė. Akoma mė i tėrbuar ėshtė djali i tij qė punon me mua. Ai thotė se ortodoksėt sllave kanė shumė tė drejtė qė tė mbajnė ndėnė thunder kosovarėt. Feja ortodokse ėshtė mė e besueshmja dhe mė e pėrparuara sot nė botė.
Unė mundohesha t’i sillja pėr ne fakte qė vėrtetonin tė kundėrtėn e kėtij problemi, por … Dhe tashmė kur problemi kosovar e ka marrė nė dorė NATO, dje me tha se do tė nisej pėr nė Kosovė qė tė luftonte pėrkrahė forcave tė Millosheviēit. Kur e pashė se ishte verbuar deri nė indet e trurit, iu pėrgjigja:
-Takohemi nė Kosovė.
Ai nuk u besoi syve e veshėve. Por edhe unė e vendosa. Shkova mora paratė pėr sa kisha punuar. Ja tani ndodhem para teje. Do tė marr pjesė edhe nė kėtė demostrim dhe nė mbremje do marr udhė. Do takoj prindėrit nė Gjirokastėr dhe tė nesmėn do shkoj nė Kosovė.
E dėgjoja i pėrlotur. Dhe ashtu e pėrqafova.
Dhe ai iku. Nuk mora asnjė njoftim pėr njeriun e mire E.M.nga Gjirokastra. Ditėn e Bajramit tė vitit 2000, rastėsisht, u ndodha nė plazhin e Durrėsit. Miku qė shoqėrohesha mė tha qė tė shkonim tė vizitonim njė lokal me emėrin “Drenica” tė vėllezėrve KAPITI, i cili, gjatė luftės nė Kosovė u bė qendėr e grumbullimit tė vullnetarėve. Kishte dhe njė arsye tjetėr qė mė shtyu tė shkoja aty. Data 5 mars ėshtė data e vrasjes tė legjendarit Adem Jashari. E sosėm frymėn te ai lokal i thjeshtė. U befasova. Ishte njė lokal-muze, ku paraqitej gjithė aktiviteti i kėtij lokali pėr mobilizimin e shqiptarėve tė diasporas, qė shkonin nė frontin e luftės nė Kosovė. Nė faqen kryesorte tė lokalit ishte fotografia e Adem Jasharit, me njė mitroloz qėė nxirrte zjarr pa ndėprerė, dhe pranė tij flamuri kombėtar shqiptar. Duke pare fotografitė e shumta u pėrballa me njė fytyrė tė njohur. Ishte E.M. nga
Gjirokastra. U pėrqafuam tė malluar. Pastaj ai mė prezantoi me tė fejuarėn. Ajo ishte nga Drenica legjendare e Kosovės.
-Nga ky lokal u nisa pėr nė Kosovė. Shkova, luftova bshkė me shokėt, fituam dhe u fejova. Sot duhej tė isha nė Drenicė, por ashtu e pata njė hall dhe erdha te “Drenica” Kapiti. Vetėm njė gjė mė ka ngelur merak gjatė luftės, se nuk e takova djalin e pronarit grek. Dua tė shkoj nė Athinė sa t’ju them se me kė ishte e drejta dhe kush fitoi, pastaj nuk dua tė shkoj mė nė Greqi. Me gjithatė ndoshta dhe ai e ka kuptuar...
5 Mars 2000
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:54 pm
Albert Zholi
NDĖRGJEGJE
Ata tė tre ecnin pa folur. Ecnin, pas njėri-tjetrit, nė distancėn 2-3 metėr. Secili nė shpinė mbante nga njė ēantė sportive tė mbushur me ushqime e me ndėrresa. Tė tre ishin nga njė fshat dhe ishte hera e dytė qė e bėnin kėtė rrugė. Herėn e parė, para njė viti, kishin udhėtuar dymbėdhjetė orė, nė kėmbė e kishin mbėrritur nė njė fshat, nė periferi tė Athinės. Zunė punė nė njė fermer. Ai u dha pa lekė, njė dhomė pėrdhese, qė pėrdorej si depo veglash. Ata e rregulluan aq mire sa tė nesėrmen pronari nuk u besoi syve. Jetuan pėr njė vit, si njė familje me tre vėllezėr. Punonin njėsoj, paguheshin njėsoj, ushqeheshin njėsoj. I kishin mėsuar me imtėsi huqet e njėri-tjetrit. Pronari, fjalėpak e kėrkues, bėnte ēudi me “tre shokėt-vėllezėr”. Emėrat as qė morėn mundim t’i ndėrronin, ishin Doriani, Albani e Kreshniku. Edhe nė moshė ishin njėzetė e shtatė vjeēarė. Albani e
Doriani ishin tė martuar, kurse Kreshniku akoma beqar. Ai ishte edhe mė hokatari e mė i shkathėti edhe nė punė. Pronari disa here donte ta paguante mė tepėr nga shokėt, por ai i kishte thėnė “Jemi njėsoj tė tre”. Pasi mbushėn vitin dhe vunė disa para mėnjanė, vendosėn tė shkonin nė Shqipėri e tė shmalleshin. Morrėn lejė nga pronari dhe u nisėn. U cmallėn dhe …
Tė tre, morėn sėrish, rrugėn drejt Greqisė. Sigurisht nė kėmbė se pėr vizė as mund tė bėhej fjalė. Pėrsėri kaluan nga Konispoli. I ishin afruar Filatit, pranė rrugės automibilistike kryesore. Ora ishte 04-30 e mėngjesit. Tek-tuk dėgjoheshin tė lehura qensh dhe kėngė kėndezash. Pjesėn mė tė rreziksjhme tė rrugės e kishin kaluar, pikėn kufitare greke. Koha ishte freskuar sė tepėrmi, nė atė mes shtatori.
-U ēmenda pėr njė cigare-tha Doriani me tė avashtė.
-Edhe unė-ia priti Albani.
-Pa mė pyesni mua?-vazhdoi Kreshniku.
-Tani me kujdes-tha Albani qė ecte i pari,-ėshtė e pėrpjeta shkėmbore.
Donin edhe disa metra qė tė mbėrrinin te rruga matanė, kur Kreshniku rrėshqiti me njė “oh” tė zgjatur. Kur iu afruan, panė Kreshnikun qė mbante gjurin e djathtė me tė dy duart dhe shtrėngohej nga dhimbja. Ēdo sekondė qė kalonte ia shtonte dhimbjet e gjurit, sa kėmba filloi t’i mpihej. Nė fillim mendoi se do tė ishte njė goditje e zakonshme, por problemi ishte mė serioz. Kėmbėn nuk mund ta urdhėronte dot mė. Ishte jashtė funksionit tė trupit. Po zbardhėte. Qėndrimi i gjatė aty, nė anė tė udhės, ishte i rezikshėm. Mund tė binin pre e policies. E kapėn nga krahėt shokun e tyre dhe e fshehėn nė njė guvė jashtė vrojtimit. I ngritėn pantallonin e kėmbės sė djathtė dhe pane me kujdes. Kėmba kish nisur tė enjtej
-Po zbardh.
-Do na kapin.
-Ikni ju-foli me dhėmbė tė shtrėnguar Kreshniku-mė mirė tė mė kapin mua se tė treve. Ju jeni mė hallexhi se unė.
Ata pane njėri-tjetrin nė sy. Sytė u shkėlqyen. Si duket mezi e prisnin atė “lejė” tė shokut tė plagosur. Pėrgatitėn ēantat, duke hequr ushqimet e Kreshnikut dhe pasi u pėrshėndetėn, me shokun e mbetur, u larguan. Ai i ndoqi me sy deri tutje pas kodrės. Dhimbja po i shtohej. Gjuri po i enjtej edhe mė. Nxorri nga ēanta bidonin e ujit dhe lagu buzėn qė i digjte. Ishte zbardhur plotėsisht. Makinat po shtoheshin nga ēasti nė ēast, duke e mbushur rrugėn me zhurmėn e motorave. Kėmba i dhimbte egėr, sa nuk mund ta prekte as me dorėn e vetė. Poa orėn e dorės. Ishte 11-tė. Kishte pesė orė qė qe ndarė nga shokėt. Me siguri do tė kenė mbėrritur nė Janinė-mendoi. Do zoti nuk i ka kapur policia. Ky mendim e gėzoi dhe sikur e lehtėsoi ca. Lėvizi nga vendi. Donte t’i shmangej disi diellit. Befas dėgjoi tingullin e njė zileje. Nuk qe kope dhėnsh apo dhish, ishte zile e vetmuar. Zilja sa vente e po
afrohej, deri sa u dėgjua edhe zhurma e patkonjve. Ishte njė fshatar me mushkė tė kuqe. Edhe donte edhe s’donte ta shihte fshatari me mushkė. Sa po rrotullonte kėto mendime, mushka mbėrriti aty te kėmba e tij. Fshatari zbriti nga mushka me njė kėrcim atleti dhe i foli:
-Apo pu ise pedhi mu? (Nga je djali im?)
-Nga Shqipėria-iu pėrgjegj ai greqisht.
-Pse rri ashtu?
-Kam vrarė kėmbėn e s’mundem.
Burri rreth tė 55 vjetėt, me njė pamje babaxhani, me mustaqe tė trasha e tė zverdhura nga duhani, iu afrua e i pa gjurin me kujdes. Gjuri ishte enjtur e nxirė, sa fshatari u shqetėsua.
-Ē’pak mė thua, ky ėshtė bėrė katran. Vetėm ke ardhur?
-Vetėm-gėnjeu.
-Si tė quajnė?
-Kreshnik.
-Nuk e them dot atė emėr, Niko do tė tė thėrras. Mua mė quajnė Llambi. Tani do tė tė marr me mushkė dhe do shkojmė nė shtėpi.
Xha Llambi ecte duke tėrhequr mushkėn. Njerėzve qė e pėrshėndesnin rrugės nuk u jepte shumė sqarime. Sa hyri nė oborrin e shtėpisė foli me zė tė trashė:
-Eleni, shpejt ujė tė vakėt dhe njė govatė!
Sa i ngjan babait tim!-tha Kreshniku me vete.
Eleni doli tek dera dhe pa me kurreshtje djaloshin mbi mushkė. Zbriti shkallėt pėr tė ndihmuar….
***
NDĖRGJEGJE
Ata tė tre ecnin pa folur. Ecnin, pas njėri-tjetrit, nė distancėn 2-3 metėr. Secili nė shpinė mbante nga njė ēantė sportive tė mbushur me ushqime e me ndėrresa. Tė tre ishin nga njė fshat dhe ishte hera e dytė qė e bėnin kėtė rrugė. Herėn e parė, para njė viti, kishin udhėtuar dymbėdhjetė orė, nė kėmbė e kishin mbėrritur nė njė fshat, nė periferi tė Athinės. Zunė punė nė njė fermer. Ai u dha pa lekė, njė dhomė pėrdhese, qė pėrdorej si depo veglash. Ata e rregulluan aq mire sa tė nesėrmen pronari nuk u besoi syve. Jetuan pėr njė vit, si njė familje me tre vėllezėr. Punonin njėsoj, paguheshin njėsoj, ushqeheshin njėsoj. I kishin mėsuar me imtėsi huqet e njėri-tjetrit. Pronari, fjalėpak e kėrkues, bėnte ēudi me “tre shokėt-vėllezėr”. Emėrat as qė morėn mundim t’i ndėrronin, ishin Doriani, Albani e Kreshniku. Edhe nė moshė ishin njėzetė e shtatė vjeēarė. Albani e
Doriani ishin tė martuar, kurse Kreshniku akoma beqar. Ai ishte edhe mė hokatari e mė i shkathėti edhe nė punė. Pronari disa here donte ta paguante mė tepėr nga shokėt, por ai i kishte thėnė “Jemi njėsoj tė tre”. Pasi mbushėn vitin dhe vunė disa para mėnjanė, vendosėn tė shkonin nė Shqipėri e tė shmalleshin. Morrėn lejė nga pronari dhe u nisėn. U cmallėn dhe …
Tė tre, morėn sėrish, rrugėn drejt Greqisė. Sigurisht nė kėmbė se pėr vizė as mund tė bėhej fjalė. Pėrsėri kaluan nga Konispoli. I ishin afruar Filatit, pranė rrugės automibilistike kryesore. Ora ishte 04-30 e mėngjesit. Tek-tuk dėgjoheshin tė lehura qensh dhe kėngė kėndezash. Pjesėn mė tė rreziksjhme tė rrugės e kishin kaluar, pikėn kufitare greke. Koha ishte freskuar sė tepėrmi, nė atė mes shtatori.
-U ēmenda pėr njė cigare-tha Doriani me tė avashtė.
-Edhe unė-ia priti Albani.
-Pa mė pyesni mua?-vazhdoi Kreshniku.
-Tani me kujdes-tha Albani qė ecte i pari,-ėshtė e pėrpjeta shkėmbore.
Donin edhe disa metra qė tė mbėrrinin te rruga matanė, kur Kreshniku rrėshqiti me njė “oh” tė zgjatur. Kur iu afruan, panė Kreshnikun qė mbante gjurin e djathtė me tė dy duart dhe shtrėngohej nga dhimbja. Ēdo sekondė qė kalonte ia shtonte dhimbjet e gjurit, sa kėmba filloi t’i mpihej. Nė fillim mendoi se do tė ishte njė goditje e zakonshme, por problemi ishte mė serioz. Kėmbėn nuk mund ta urdhėronte dot mė. Ishte jashtė funksionit tė trupit. Po zbardhėte. Qėndrimi i gjatė aty, nė anė tė udhės, ishte i rezikshėm. Mund tė binin pre e policies. E kapėn nga krahėt shokun e tyre dhe e fshehėn nė njė guvė jashtė vrojtimit. I ngritėn pantallonin e kėmbės sė djathtė dhe pane me kujdes. Kėmba kish nisur tė enjtej
-Po zbardh.
-Do na kapin.
-Ikni ju-foli me dhėmbė tė shtrėnguar Kreshniku-mė mirė tė mė kapin mua se tė treve. Ju jeni mė hallexhi se unė.
Ata pane njėri-tjetrin nė sy. Sytė u shkėlqyen. Si duket mezi e prisnin atė “lejė” tė shokut tė plagosur. Pėrgatitėn ēantat, duke hequr ushqimet e Kreshnikut dhe pasi u pėrshėndetėn, me shokun e mbetur, u larguan. Ai i ndoqi me sy deri tutje pas kodrės. Dhimbja po i shtohej. Gjuri po i enjtej edhe mė. Nxorri nga ēanta bidonin e ujit dhe lagu buzėn qė i digjte. Ishte zbardhur plotėsisht. Makinat po shtoheshin nga ēasti nė ēast, duke e mbushur rrugėn me zhurmėn e motorave. Kėmba i dhimbte egėr, sa nuk mund ta prekte as me dorėn e vetė. Poa orėn e dorės. Ishte 11-tė. Kishte pesė orė qė qe ndarė nga shokėt. Me siguri do tė kenė mbėrritur nė Janinė-mendoi. Do zoti nuk i ka kapur policia. Ky mendim e gėzoi dhe sikur e lehtėsoi ca. Lėvizi nga vendi. Donte t’i shmangej disi diellit. Befas dėgjoi tingullin e njė zileje. Nuk qe kope dhėnsh apo dhish, ishte zile e vetmuar. Zilja sa vente e po
afrohej, deri sa u dėgjua edhe zhurma e patkonjve. Ishte njė fshatar me mushkė tė kuqe. Edhe donte edhe s’donte ta shihte fshatari me mushkė. Sa po rrotullonte kėto mendime, mushka mbėrriti aty te kėmba e tij. Fshatari zbriti nga mushka me njė kėrcim atleti dhe i foli:
-Apo pu ise pedhi mu? (Nga je djali im?)
-Nga Shqipėria-iu pėrgjegj ai greqisht.
-Pse rri ashtu?
-Kam vrarė kėmbėn e s’mundem.
Burri rreth tė 55 vjetėt, me njė pamje babaxhani, me mustaqe tė trasha e tė zverdhura nga duhani, iu afrua e i pa gjurin me kujdes. Gjuri ishte enjtur e nxirė, sa fshatari u shqetėsua.
-Ē’pak mė thua, ky ėshtė bėrė katran. Vetėm ke ardhur?
-Vetėm-gėnjeu.
-Si tė quajnė?
-Kreshnik.
-Nuk e them dot atė emėr, Niko do tė tė thėrras. Mua mė quajnė Llambi. Tani do tė tė marr me mushkė dhe do shkojmė nė shtėpi.
Xha Llambi ecte duke tėrhequr mushkėn. Njerėzve qė e pėrshėndesnin rrugės nuk u jepte shumė sqarime. Sa hyri nė oborrin e shtėpisė foli me zė tė trashė:
-Eleni, shpejt ujė tė vakėt dhe njė govatė!
Sa i ngjan babait tim!-tha Kreshniku me vete.
Eleni doli tek dera dhe pa me kurreshtje djaloshin mbi mushkė. Zbriti shkallėt pėr tė ndihmuar….
***
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:55 pm
Atė mbasdite Kreshniku do tė dilte nga spitali i Janinės. Plot tetė ditė kishte qėndruar nė atė spitalė. Nėnė Eleni i kish ndenjur te koka. “Edhe nėna ime nuk do kujdesej kėshtu” mendonte Kreshniku dhe nuk dinte si ta falenderonte. Ajo i tregonte pėr djalin e vetėm qė ishte shpėrngulur nė Amerikė. Ata, burrė e grua, jetonin vetėm nė atė fshat kufitar me Shqipėrinė. Ajo i pėrgatiti valixhen me roba pėr tė dale nga spitali dhe priste tė shoqin qė tė vinte. Ai erdhi sė bashku me infermieren. Ajo solli fletėdaljen dhe faturėn, qė shėnonte 150 mijė dhrahmi.
-Do paguhen nė katin e parė-foli infermierja me buzė nė gaz.
-Shėndet tė mbarė-uroi ajo Kreshnikun duke i rrahur shpatullat.
Atij sa nuk i ra pika. Kush do t’i paguante gjithė ato para? Ku do t’i gjente? Kjo dhimbje ishte mė e madhe se ajo e gjurit para njė jave.
-Eleni, merre djalin dhe mė prisni te makina. Ja erdha unė-dhe si njė djalė i ri nisi tė zbresė shkallėt.
Iu afruan qendrės sė Janinės.
-Kėtu afėr ėshtė njė lokal i njė fshatarit tone, marrim diēka pėr tė ngrenė dhe bisedojmė-tha xha Llambi dhe ndaloi me kujdes makinėn. Hynė nė lokal dhe zunė vend. Lokali ishte i thjeshtė, por tė binte nė sy njė pastėrti tėrheqėse. Pronari i lokalit pėrshėndeti nga banaku. Kamarieri solli menjėherė gjellėt dhe tre birra “Amstel”.
-Tė shkuara tė harruara!-uroi xha Llambi dhe pėrplasi goten me “Nikon”.
Uroi edhe nėnė Eleni.
-Faleminderit shumė pėr gjithėēka, qė bėtė pėr mua!
-Dėgjo mor bir, punėn tėnde e diskutuam sė bashku me gruan. Ti pėr punė ke ardhur nė Greqi. Ne na duhet njė njeri pėr punė. Kemi vreshta, kemi edhe bagėti. Mire do tė paguhesh, me ne do tė hash, me ne do tė jetosh, si njė familje. Kemi pesė dhoma, njėra ėshtė dhoma jote. Ky ėshtė mendimi ynė, ti bėj si tė tė dalė mė e mira.
Ky propozim ishte i papritur pėr Kreshnikun. Kish menduar tė nisej sa mė pare nė Athinė, tė punonte dhe t’ju kthente borxhin e spitalit. Me siguri shokėt dhe pronari e prisnin. Ē’tė bėnte?
-Dakord do tė rri tė punoj te ju, por sot do tė shkoj nė Athinė tė takoj dy shokė-pune, qė mė ruajnė punėn sė bashku me pronarin. Dua t’i sqaroj, qė tė mos dal i pabesė. Pas dy ditėsh do tė kthehem. Xha Llambi ngriti kokėn nga pjata dhe e pa nė sy. Sytė e tij shprehnin mosbesim. Por e pranoi arsyetimin e djaloshit.
-Atėhere tė mbarojmė sė ngrėni dhe tė nxitojmė tė zemė autobuzin e fundit pėr nė Athinė-tha ai dhe u ngrit vetė i pari.
-Do paguhen nė katin e parė-foli infermierja me buzė nė gaz.
-Shėndet tė mbarė-uroi ajo Kreshnikun duke i rrahur shpatullat.
Atij sa nuk i ra pika. Kush do t’i paguante gjithė ato para? Ku do t’i gjente? Kjo dhimbje ishte mė e madhe se ajo e gjurit para njė jave.
-Eleni, merre djalin dhe mė prisni te makina. Ja erdha unė-dhe si njė djalė i ri nisi tė zbresė shkallėt.
Iu afruan qendrės sė Janinės.
-Kėtu afėr ėshtė njė lokal i njė fshatarit tone, marrim diēka pėr tė ngrenė dhe bisedojmė-tha xha Llambi dhe ndaloi me kujdes makinėn. Hynė nė lokal dhe zunė vend. Lokali ishte i thjeshtė, por tė binte nė sy njė pastėrti tėrheqėse. Pronari i lokalit pėrshėndeti nga banaku. Kamarieri solli menjėherė gjellėt dhe tre birra “Amstel”.
-Tė shkuara tė harruara!-uroi xha Llambi dhe pėrplasi goten me “Nikon”.
Uroi edhe nėnė Eleni.
-Faleminderit shumė pėr gjithėēka, qė bėtė pėr mua!
-Dėgjo mor bir, punėn tėnde e diskutuam sė bashku me gruan. Ti pėr punė ke ardhur nė Greqi. Ne na duhet njė njeri pėr punė. Kemi vreshta, kemi edhe bagėti. Mire do tė paguhesh, me ne do tė hash, me ne do tė jetosh, si njė familje. Kemi pesė dhoma, njėra ėshtė dhoma jote. Ky ėshtė mendimi ynė, ti bėj si tė tė dalė mė e mira.
Ky propozim ishte i papritur pėr Kreshnikun. Kish menduar tė nisej sa mė pare nė Athinė, tė punonte dhe t’ju kthente borxhin e spitalit. Me siguri shokėt dhe pronari e prisnin. Ē’tė bėnte?
-Dakord do tė rri tė punoj te ju, por sot do tė shkoj nė Athinė tė takoj dy shokė-pune, qė mė ruajnė punėn sė bashku me pronarin. Dua t’i sqaroj, qė tė mos dal i pabesė. Pas dy ditėsh do tė kthehem. Xha Llambi ngriti kokėn nga pjata dhe e pa nė sy. Sytė e tij shprehnin mosbesim. Por e pranoi arsyetimin e djaloshit.
-Atėhere tė mbarojmė sė ngrėni dhe tė nxitojmė tė zemė autobuzin e fundit pėr nė Athinė-tha ai dhe u ngrit vetė i pari.
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:56 pm
Nė Athinė mbėrriti rreth ores 21-30. Autobuzi eci pėr mrekulli. Sa mbėrriti shkoi te gabina pėr tė marrė pronarin nė telefon. Tre karta telefoni ia kish dhenė xha Llambi para se tė hypte nė autobus. Merak-plaku, mendoi Kreshniku. Formoi numėrin:
-Ne(po)–u dėgjua zėri i tij i vrazhdė.
-Zoti Filip, jam Kreshniku, Kristua, siē mė flisni ju.
-Si, Kristua, shqiptari, punėtori im? Po ku je mor bir, shokėt mė kanė thėnė se nuk do tė vije tani shpejt.
-Flas nga stacioni i autobuzėve, jam kėtu nė Athinė, tė lutem eja e mė merr se nuk kam asnjė dokument dhe …
-Erdha, pėr njėzetė minuta jam aty.
Morri dhe xha Llambron nė telefon, i tha se u gjend mirė nė Athinė dhe do kthehesh sipas fjalės.
-Pse nuk erdhe me shokėt-e pyeti z. Filip sa u takuan.
-Kisha njė problem familjar.
-Ndihet mungesa jote. Tani kemi edhe shumė punė.
Makina ecte me shpejtėsi drejt shtėpisė ku ishin edhe dy shokėt-bashkėfshatarė. Kur Kreshniku hyri nė dhomėn e tyre, ata ishin shtrirė dhe dėgjonin muzikė. U shtangėn sa e panė. Kreshniku, pėr tė mos e dhėnė veten i pėrqafoi me mall dhe i pyeti pėr shėndetin.
-Ne jemi fajtorė ndaj teje-foli Albani pa e parė nė sy.
-Tani do sjell diēka pėr tė ngrenė. Nesėr kemi punė tė reja. Tani erdhi edhe Krtistoja me fuqi tė reja.
-Zoti Filip, unė erdha vetėm pėr t’ju takuar. Nuk do tė punoj mė kėtu.
-Si, ku do tė punosh?
-Nė njė fshat tė Janinės.
-Oh, sa do tė tė paguajnė aty. Unė do tė tė paguaj mire.
-Nuk kam bėrė Pazar, por do ma vlerėsojnė mire punėn qė do tė bėj.
-Pyete nė telefon pronarin sa do tė paguaj dhe unė do tė jap mė shumė.
-Jo zoti Filip. Ata m’u gjendėn nė kohėn mė tė vėshtirė. Kur u ktheva vetėm u rrėzova dhe vrava gjurin keq. Mbeta nė udhė. Zoti Llambro mė mori, mė shtroi nė spitalė e mė trajtoi si djalin e betė. U kam shumė detyrime atyre. Nga juve jam shumė i kėnaqur, ndaj edhe erdha t’ju falenderoj, por mė duhet qė tė kthehem nė Janinė…
Z.Filip tundi kokėn. Shokėve u kish ikur ngjyra e fytyrės.
-Mirė, tė tė vejė mbarė! Punėtorėt si ti, gjithėmonė e hapin vetė rrugėn e jetės-uroi z.Filip. Tashti ejani ta kalojmė bashkė darkėn…
Brahami, 6.9.2000
-Ne(po)–u dėgjua zėri i tij i vrazhdė.
-Zoti Filip, jam Kreshniku, Kristua, siē mė flisni ju.
-Si, Kristua, shqiptari, punėtori im? Po ku je mor bir, shokėt mė kanė thėnė se nuk do tė vije tani shpejt.
-Flas nga stacioni i autobuzėve, jam kėtu nė Athinė, tė lutem eja e mė merr se nuk kam asnjė dokument dhe …
-Erdha, pėr njėzetė minuta jam aty.
Morri dhe xha Llambron nė telefon, i tha se u gjend mirė nė Athinė dhe do kthehesh sipas fjalės.
-Pse nuk erdhe me shokėt-e pyeti z. Filip sa u takuan.
-Kisha njė problem familjar.
-Ndihet mungesa jote. Tani kemi edhe shumė punė.
Makina ecte me shpejtėsi drejt shtėpisė ku ishin edhe dy shokėt-bashkėfshatarė. Kur Kreshniku hyri nė dhomėn e tyre, ata ishin shtrirė dhe dėgjonin muzikė. U shtangėn sa e panė. Kreshniku, pėr tė mos e dhėnė veten i pėrqafoi me mall dhe i pyeti pėr shėndetin.
-Ne jemi fajtorė ndaj teje-foli Albani pa e parė nė sy.
-Tani do sjell diēka pėr tė ngrenė. Nesėr kemi punė tė reja. Tani erdhi edhe Krtistoja me fuqi tė reja.
-Zoti Filip, unė erdha vetėm pėr t’ju takuar. Nuk do tė punoj mė kėtu.
-Si, ku do tė punosh?
-Nė njė fshat tė Janinės.
-Oh, sa do tė tė paguajnė aty. Unė do tė tė paguaj mire.
-Nuk kam bėrė Pazar, por do ma vlerėsojnė mire punėn qė do tė bėj.
-Pyete nė telefon pronarin sa do tė paguaj dhe unė do tė jap mė shumė.
-Jo zoti Filip. Ata m’u gjendėn nė kohėn mė tė vėshtirė. Kur u ktheva vetėm u rrėzova dhe vrava gjurin keq. Mbeta nė udhė. Zoti Llambro mė mori, mė shtroi nė spitalė e mė trajtoi si djalin e betė. U kam shumė detyrime atyre. Nga juve jam shumė i kėnaqur, ndaj edhe erdha t’ju falenderoj, por mė duhet qė tė kthehem nė Janinė…
Z.Filip tundi kokėn. Shokėve u kish ikur ngjyra e fytyrės.
-Mirė, tė tė vejė mbarė! Punėtorėt si ti, gjithėmonė e hapin vetė rrugėn e jetės-uroi z.Filip. Tashti ejani ta kalojmė bashkė darkėn…
Brahami, 6.9.2000
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:56 pm
Albert Zholi
GĖZIMI
-tregim-
Me Gėzimin jemi vėrsnikė. Bashkė mbaruam shkollėn e mesme dhe shkollėn e lartė, paēka se nė degė tė ndryshme. Edhe pas universitetit na caktuan nė punė nė qytetin ku banonim. Gėzimi ishte i pashėm e shumė inteligjent. Tė gjithė ndjenin kėnaqėsi qė tė shoqėroheshin me tė, sidomos vajzat. Kisha shumė shoqe-pune qė mė kishin kėrkuar t’i njihja me Gėzimin. Kishte trup tė bukur dhe vishej hijshėm. Kishte me dhjetra raste pėr fejesė, por qėndronte indiferent. Nė mesin e vitit 1989 unė shkova nė Tiranė pėr specializim. Njė ditė mė lajmėrojnė se mė kėrkonte njė shok. Dola dhe shikoj Gėzimin me njė vajzė brune. Ajo e kish mbėrthyer pėr mesi dhe kokėn e kish vendosur nė gjoksin e tij. Ishte hera e parė qė shihja njė Gėzim kaq intim me njė femėr. U gėzova se mė sė fundi e kish hedhur tej indiferentizmin femėror. Pasi u pėrqafuam ai mė prezantoi:
-Lida, njė shoqja ime, ose mė shumė se njė shoqe…
Ajo mė zgjati dorėn, gjithė delikatesė, pa ia hequr dorėn tjetėr nga mezi Gėzimit. E ka nga dashuria e tepėrt-mendova. Dhe kėshtu vazhduan pėr shumė kohė. Sa herė dilnin bashkė Lida thoshte “E dua mė shumė se jetėn!”
Erdhėn vitet e demokracisė. Lida i lutej Gėzimit qė tė shkonin nė Greqi, megjithėse ai ishte nė njė punė tė mire. Erdhėn nė lagjen ku banoja unė. Nė Athinė lindėn edhe njė djalė. Shkonim e vinim rregullisht te njėri-tjetri. Gėzimi mundohej tė punonte ditė e natė. Do punoj tani sa kam fuqi thoshte megjithėse vuante nga stomaku. Edhe Lida, derisa lindi, punoi nė disa punė. Mė vonė ia vari fare. Kur dilja tė bleja diēka e shihja me djalin pėr dore deri vonė nė rrugė. Gėzimi vetėm nė punė. Kur shkoja nė shtėpinė e tyre Lida ngrihej me pėrtesė. Nė kolltukun ku ulej do gjeje njė deng me roba tė pahekurosura ku mbizotėronin tė brendėshmet e saj. Mbante pėrpara njė filxhan tė madh me kafe, pėrtypte kore-buke me kėrcitje qė tė nervozonin. Robat prisnin aty sa tė vinte nėna e saj, pasi Lidės i prishej manykyri i gishtave. Nė shtėpi gatuhej rrallė. Gėzimi, i shkretė, mė shumė hante ushqim
tė thatė edhe pse stomaku e mundonte. Bizhuteritė e Lidės nuk i linin paratė e mezimarra qė tė grumbulloheshin. Gėzimi kishte njė vit pa blerė njė pale kėpucė. “Ai Gėzim qė vishej me aq shije kur ishte djalė!”. Lida kish harruar qė ta puthte me aq dashuri e ta mbante prej mezi Gėzimin e saj.
Njė ditė nuk m’u durua dhe i thashė Lidės ato qė mendoja.
-Kanė ndryshuar kohėt-m’u pėrgjigj. Duhet t’i pėrshtatemi jetės greke. Duhet tė bėjmė banjė edhe nė mėngjes, bile, shpesh, duhet tė hamė edhe jashtė.
Gėzimi ishte prerė nė fytyrė. Ajo fliste vetėm greqisht, edhe pse bėnte aq gabime sa mezi gjente fjalėt.
-Dėgjo Lida, ti pėr dhjetė vjet ke nxjerrė nga goja vetėm fjalėt “Gėzimi, Gėzimi, e di Gėzimi, si tė dojė Gėzimi”, ndėrsa sot, mė mirė tė mos tė tė kisha njohur!-dhe ika i turbulluar. Duke ikur m’u kujtua njė thenie e Niēes: “Zgjodha gruan mė tė hidhur se vdekja!”… kėtė thėnie ndoshta e dinte edhe Gėzimi, por akoma nuk e dinte fėmija e tyre…
GĖZIMI
-tregim-
Me Gėzimin jemi vėrsnikė. Bashkė mbaruam shkollėn e mesme dhe shkollėn e lartė, paēka se nė degė tė ndryshme. Edhe pas universitetit na caktuan nė punė nė qytetin ku banonim. Gėzimi ishte i pashėm e shumė inteligjent. Tė gjithė ndjenin kėnaqėsi qė tė shoqėroheshin me tė, sidomos vajzat. Kisha shumė shoqe-pune qė mė kishin kėrkuar t’i njihja me Gėzimin. Kishte trup tė bukur dhe vishej hijshėm. Kishte me dhjetra raste pėr fejesė, por qėndronte indiferent. Nė mesin e vitit 1989 unė shkova nė Tiranė pėr specializim. Njė ditė mė lajmėrojnė se mė kėrkonte njė shok. Dola dhe shikoj Gėzimin me njė vajzė brune. Ajo e kish mbėrthyer pėr mesi dhe kokėn e kish vendosur nė gjoksin e tij. Ishte hera e parė qė shihja njė Gėzim kaq intim me njė femėr. U gėzova se mė sė fundi e kish hedhur tej indiferentizmin femėror. Pasi u pėrqafuam ai mė prezantoi:
-Lida, njė shoqja ime, ose mė shumė se njė shoqe…
Ajo mė zgjati dorėn, gjithė delikatesė, pa ia hequr dorėn tjetėr nga mezi Gėzimit. E ka nga dashuria e tepėrt-mendova. Dhe kėshtu vazhduan pėr shumė kohė. Sa herė dilnin bashkė Lida thoshte “E dua mė shumė se jetėn!”
Erdhėn vitet e demokracisė. Lida i lutej Gėzimit qė tė shkonin nė Greqi, megjithėse ai ishte nė njė punė tė mire. Erdhėn nė lagjen ku banoja unė. Nė Athinė lindėn edhe njė djalė. Shkonim e vinim rregullisht te njėri-tjetri. Gėzimi mundohej tė punonte ditė e natė. Do punoj tani sa kam fuqi thoshte megjithėse vuante nga stomaku. Edhe Lida, derisa lindi, punoi nė disa punė. Mė vonė ia vari fare. Kur dilja tė bleja diēka e shihja me djalin pėr dore deri vonė nė rrugė. Gėzimi vetėm nė punė. Kur shkoja nė shtėpinė e tyre Lida ngrihej me pėrtesė. Nė kolltukun ku ulej do gjeje njė deng me roba tė pahekurosura ku mbizotėronin tė brendėshmet e saj. Mbante pėrpara njė filxhan tė madh me kafe, pėrtypte kore-buke me kėrcitje qė tė nervozonin. Robat prisnin aty sa tė vinte nėna e saj, pasi Lidės i prishej manykyri i gishtave. Nė shtėpi gatuhej rrallė. Gėzimi, i shkretė, mė shumė hante ushqim
tė thatė edhe pse stomaku e mundonte. Bizhuteritė e Lidės nuk i linin paratė e mezimarra qė tė grumbulloheshin. Gėzimi kishte njė vit pa blerė njė pale kėpucė. “Ai Gėzim qė vishej me aq shije kur ishte djalė!”. Lida kish harruar qė ta puthte me aq dashuri e ta mbante prej mezi Gėzimin e saj.
Njė ditė nuk m’u durua dhe i thashė Lidės ato qė mendoja.
-Kanė ndryshuar kohėt-m’u pėrgjigj. Duhet t’i pėrshtatemi jetės greke. Duhet tė bėjmė banjė edhe nė mėngjes, bile, shpesh, duhet tė hamė edhe jashtė.
Gėzimi ishte prerė nė fytyrė. Ajo fliste vetėm greqisht, edhe pse bėnte aq gabime sa mezi gjente fjalėt.
-Dėgjo Lida, ti pėr dhjetė vjet ke nxjerrė nga goja vetėm fjalėt “Gėzimi, Gėzimi, e di Gėzimi, si tė dojė Gėzimi”, ndėrsa sot, mė mirė tė mos tė tė kisha njohur!-dhe ika i turbulluar. Duke ikur m’u kujtua njė thenie e Niēes: “Zgjodha gruan mė tė hidhur se vdekja!”… kėtė thėnie ndoshta e dinte edhe Gėzimi, por akoma nuk e dinte fėmija e tyre…
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:57 pm
Albert Zholi
UNĖ DHE AI
Mora pasaportėn te polici i shėrbimit dhe u nisa pėr nė shtėpi. Ato dy ditė brenda rajonit tė policies mė kishin tjetėrsuar fare. Koha e verifikimit tė dokumentave kishte zgjatur sikur tė ishin qindra vetė. Polici qė mė dha pasaportėn, jashtė natyrės sė edukates sime, nuk mė pėrshėndeti fare. Doja tė fitoja edhe tė qindėn e sekondės pėr tė qenė jashtė asaj biruce ku ndenja padrejtėsisht 48 orė. Sa dola nga porta e policies eca me nxitim pa vėnė re se ē’bėhej rreth meje. Desh u pėrplasa te kthesa e rrugės me njė patrullė policie, qė kish venė nė mes tre djem 20-25 vjeēarė. Njėri prej tyre nuk m’i ndau sytė deri te kthesa. Qė ishin shqiptarė nuk kisha mėdyshje, por atė qė mė shihte nuk e njihja. Me kėto mendime mbėrrita te stacioni i autobuzėve nė “Sintagma.
U ula te stolat e stacionit. Ishte e diel dhe nė stacion u gjend vetėm njė mesoburrė, i dobėt, i parruar e i veshur keq. Shqiptar duhet tė jetė-thashė me vete. Hamendja nuk mė gėnjeu. Nė xhepin e kėmishės i dilte pasaporta e kuqe, qė kish dale jashtė funksionit, por bashkėatdhetari im ndoshta e mbante si relikė apo pėr ndonjė hall-shqiptari. Rrinte ulur, me shikimin drejt pėrpara, pa lėvizur as qerpikėt.
-Prisni njeri kėtu?-e pyeta.
Ai ndenji edhe disa sekonda nė atė drejtim pa lėvizur, pastaj me njė ngadalsi bezdisėse, foli:
-Jo, pres veten time.
-Mė fal por unė nuk lashė tė kuptonit se po tallem, ju pyeta njerėzisht.
-Pse unė po tallem?-foli normalisht.
-Por, ja…
-Jo, jo zotėri, nuk po tallem. Po them njė tė vėrtetė: Pres veten time. Nuk e di ku jam, nuk edi kush jam. Ndonjėherė harroj dhe emėrin tim. Sa herė kam gjetur punė tė rastit, aq emėra tė rinj mė kanė venė pronarėt grekė. Kur harroj kush jam, nxjerr nga xhepi kėtė palo pasaportė, qė ka dale nga pėrdorimi. Rrapo Mali mė quajnė, he, he(qeshi).
-Punon?
-Kam ditė pa punė. Tė kisha punė tė vazhdueshme nuk do tė kisha kohė tė harroja veten time. Papunėsia t’i sjell tė gjitha: tė ēburrėron, tė verbon, tė bėn shurdh e ē’nuk tė bėn… Kam njėzetė e pesė ditė pa punė. Mė pushuan se nuk kisha dokumenta. Edhe nga banesa mė zbuan se nuk kisha mese tė paguaja qeranė. Nė Shqipėri, gruaja dhe dy fėmijėt presin nga unė, po unė nga kush tė pres?!
-Tani ē’do bėsh?
-Ē’tė bėj? Ditėn kėrkoj punė te Omonia, natėn bredh rrugėve tė Athinės tė mė zerė policia. U dal pėrpara policėve por ata kthejnė rrugė ose bėjnė sikur nuk mė shohin. Mė pandejnė pėr ndonjė drogaxhi. Kėsaj ē’i thua. Kur do edhe policėt nuk tė kapin, kur nuk do, tė gjejnė edhe nė vrimė tė halesė. Mos di ti ndonjė rajon policie?
-Po, tani sapo dola andej. Mė mbajtėn 48 orė pėr verifikim dokumentash., - dhe i tregova rajonin.
-Faleminderit, faleminderit shumė, mė ke bėrė nder. Mė mirė nė birucė, pak bukė - thatė dhe pastaj nė Shqipėri. Tė mė shohin fėmijtė tė paktėn, tė mos mendojnė ndryshe…
Athinė, 14 shtator 1999
UNĖ DHE AI
Mora pasaportėn te polici i shėrbimit dhe u nisa pėr nė shtėpi. Ato dy ditė brenda rajonit tė policies mė kishin tjetėrsuar fare. Koha e verifikimit tė dokumentave kishte zgjatur sikur tė ishin qindra vetė. Polici qė mė dha pasaportėn, jashtė natyrės sė edukates sime, nuk mė pėrshėndeti fare. Doja tė fitoja edhe tė qindėn e sekondės pėr tė qenė jashtė asaj biruce ku ndenja padrejtėsisht 48 orė. Sa dola nga porta e policies eca me nxitim pa vėnė re se ē’bėhej rreth meje. Desh u pėrplasa te kthesa e rrugės me njė patrullė policie, qė kish venė nė mes tre djem 20-25 vjeēarė. Njėri prej tyre nuk m’i ndau sytė deri te kthesa. Qė ishin shqiptarė nuk kisha mėdyshje, por atė qė mė shihte nuk e njihja. Me kėto mendime mbėrrita te stacioni i autobuzėve nė “Sintagma.
U ula te stolat e stacionit. Ishte e diel dhe nė stacion u gjend vetėm njė mesoburrė, i dobėt, i parruar e i veshur keq. Shqiptar duhet tė jetė-thashė me vete. Hamendja nuk mė gėnjeu. Nė xhepin e kėmishės i dilte pasaporta e kuqe, qė kish dale jashtė funksionit, por bashkėatdhetari im ndoshta e mbante si relikė apo pėr ndonjė hall-shqiptari. Rrinte ulur, me shikimin drejt pėrpara, pa lėvizur as qerpikėt.
-Prisni njeri kėtu?-e pyeta.
Ai ndenji edhe disa sekonda nė atė drejtim pa lėvizur, pastaj me njė ngadalsi bezdisėse, foli:
-Jo, pres veten time.
-Mė fal por unė nuk lashė tė kuptonit se po tallem, ju pyeta njerėzisht.
-Pse unė po tallem?-foli normalisht.
-Por, ja…
-Jo, jo zotėri, nuk po tallem. Po them njė tė vėrtetė: Pres veten time. Nuk e di ku jam, nuk edi kush jam. Ndonjėherė harroj dhe emėrin tim. Sa herė kam gjetur punė tė rastit, aq emėra tė rinj mė kanė venė pronarėt grekė. Kur harroj kush jam, nxjerr nga xhepi kėtė palo pasaportė, qė ka dale nga pėrdorimi. Rrapo Mali mė quajnė, he, he(qeshi).
-Punon?
-Kam ditė pa punė. Tė kisha punė tė vazhdueshme nuk do tė kisha kohė tė harroja veten time. Papunėsia t’i sjell tė gjitha: tė ēburrėron, tė verbon, tė bėn shurdh e ē’nuk tė bėn… Kam njėzetė e pesė ditė pa punė. Mė pushuan se nuk kisha dokumenta. Edhe nga banesa mė zbuan se nuk kisha mese tė paguaja qeranė. Nė Shqipėri, gruaja dhe dy fėmijėt presin nga unė, po unė nga kush tė pres?!
-Tani ē’do bėsh?
-Ē’tė bėj? Ditėn kėrkoj punė te Omonia, natėn bredh rrugėve tė Athinės tė mė zerė policia. U dal pėrpara policėve por ata kthejnė rrugė ose bėjnė sikur nuk mė shohin. Mė pandejnė pėr ndonjė drogaxhi. Kėsaj ē’i thua. Kur do edhe policėt nuk tė kapin, kur nuk do, tė gjejnė edhe nė vrimė tė halesė. Mos di ti ndonjė rajon policie?
-Po, tani sapo dola andej. Mė mbajtėn 48 orė pėr verifikim dokumentash., - dhe i tregova rajonin.
-Faleminderit, faleminderit shumė, mė ke bėrė nder. Mė mirė nė birucė, pak bukė - thatė dhe pastaj nė Shqipėri. Tė mė shohin fėmijtė tė paktėn, tė mos mendojnė ndryshe…
Athinė, 14 shtator 1999
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:58 pm
Albert Zholi
NĖ TREGUN E PIREUT
Kushdo qė ka shkuar nė Pire (Athinė) ėshtė mrekulluar. Njė vend me histori e me bukuri tė madhe. Edhe pse ėshtė njė lagje e Athinės, me shumė lagje, Pireun grekėt e veēojnė dhe e mbajnė pėr qytet mė vete. “Parajsa e zhytur nė det” thonė pėr Pireun.
Historikisht Pireu ka qenė nga portet mė tė vjetėr tė Mesdheut e tė botės. Historia e luftrave tė Greqisė sė Lashtė nuk mund tė diskutohet pa tė. Tashmė limanet e vjetėr kanė mbetur me nga njė pllakė historie nė gjoks, pėr t’u treguar brezave se pa histori nuk ka zhvillim, nuk ka modernizėm.
Sa zbret nga vagonat e trenit elektrik pėrballesh me pamjen gjigande tė portit, ku ēdo ditė nisen dhjetra vaporė tė mėdhenj pėr gjithė skajet e botės-lundruese. Nė Pire ndodhen me dhjtera banka, me qindra dyqane tė gjithėllojeve. Por nė kėto dekadat e fundit Pireu ka bėrė emėr edhe pėr tregun e famshėm tė sė dielave. Ky treg ėshtė i vetmi nė Greqi (pas mbylljes sė Manastiraqit mė 1994) dhe nė Europė. Kjo mbase lidhet dhe me traditėn dhe nivelin ekonomik tė Greqisė. Me njhė gjatėsi prej 1,5km., Tregu i Pireut mban brenda mijėra klientė nga e gjithė Greqia, turistė, kurreshtarė, pa llogaritur pastaj emigrantėt, ku nė gjithė orėt flitet mė shumė shqip. Nė tetė orėt e jetės sė tregut nėpėr tė kalojnė mbi njėmilion vizitorė: blerės-shitės-shikues. Shqiptarėt-tregėtarė janė si ndihmės tė pronarėve grekė, por edhe tregėtarė tė pavarur.
Tė dielėn e dytė tė korrikut hyra nė Tregun e Pireut pėr tė blerė disa kaseta filmash shqiptarė. Edhe pse dielli tė digjte, si nė Athinė, tregu ishte plot e vetėm plot sa nuk mund tė ecėsh dot pa u kthyer brinjazėn. Me njė gazette “Labėria” nė duar kaloja bango mė bango. Befas dėgjova tingujt e njė kėnge:
“Bilbilejtė trembėdhjetė,
Vanė nė litare vetė…”.
Ishte kėnga e Bilbil Shakos, qė e vuri vetė litarin tek rrapi i Janinės, pa pritur dorėn e dridhur tė vrastarėve turq. (Thuhet se aty ku u varėn trembėdhjetė Bilbilejtė ēdo vit bien rrufetė). Sa mbaroi kėnga u gjenda pėrballė dy tė rinjve qė tregėtonin kaseta me kėngė labe.
-Nga jeni?-i pyes duke buzėqeshur.
-Nga Tepelena-mė thotė mė i madhi nė moshė.
-Nxirrni gjė me kėto kaseta?
-Sa tė nxjerrim, po njerėzit nuk i kursejnė njėmijė dhrahmi pėr tė kėnaqur veten.
-Edhe unė e dua njė kasetė me Bilbilejtė.
-Pse ka gazetė “Labėria”?-pyeti i gėzuar djaloshi tepelenas duke mė parė gazetėn “Labėria” nė dorė.
-Tė lutem tė tė dhuroj “Bilbilejtė” do mė dhurosh “Labėrinė”. Mė ka marrė malli tė lexoj pėr Labėrinė time.
-Gazetėn do tė ta dhuroj, por kasetėn do e blej se kushton shumė.
-Lėri llafet, atė e di unė-foli i kėnaqur tepelenasi.
U largova shumė i emocionuar. Ata edhe fitonin edhe mbanin gjallė dashurinė pėr vendlindjen, pėr kėngėn shqipe.
“Kėnga ėshtė shpirti i kombit. Ajo kėndohet nė lindje, nė dasma, por edhe nė vdekje, kush harron kėngėt e tij s’ka mė atdhč!”.-mė thoshte njė shoku im poet nga Lunxhėria.
Dhe mė recitonte disa nga vargjet e tij:
Kėnga kur ka lindur,
Ē’thotė pėr tė zemra?
Njė ditėlindje kanė
Shqiptari dhe kėnga…”
Athinė, 1999
NĖ TREGUN E PIREUT
Kushdo qė ka shkuar nė Pire (Athinė) ėshtė mrekulluar. Njė vend me histori e me bukuri tė madhe. Edhe pse ėshtė njė lagje e Athinės, me shumė lagje, Pireun grekėt e veēojnė dhe e mbajnė pėr qytet mė vete. “Parajsa e zhytur nė det” thonė pėr Pireun.
Historikisht Pireu ka qenė nga portet mė tė vjetėr tė Mesdheut e tė botės. Historia e luftrave tė Greqisė sė Lashtė nuk mund tė diskutohet pa tė. Tashmė limanet e vjetėr kanė mbetur me nga njė pllakė historie nė gjoks, pėr t’u treguar brezave se pa histori nuk ka zhvillim, nuk ka modernizėm.
Sa zbret nga vagonat e trenit elektrik pėrballesh me pamjen gjigande tė portit, ku ēdo ditė nisen dhjetra vaporė tė mėdhenj pėr gjithė skajet e botės-lundruese. Nė Pire ndodhen me dhjtera banka, me qindra dyqane tė gjithėllojeve. Por nė kėto dekadat e fundit Pireu ka bėrė emėr edhe pėr tregun e famshėm tė sė dielave. Ky treg ėshtė i vetmi nė Greqi (pas mbylljes sė Manastiraqit mė 1994) dhe nė Europė. Kjo mbase lidhet dhe me traditėn dhe nivelin ekonomik tė Greqisė. Me njhė gjatėsi prej 1,5km., Tregu i Pireut mban brenda mijėra klientė nga e gjithė Greqia, turistė, kurreshtarė, pa llogaritur pastaj emigrantėt, ku nė gjithė orėt flitet mė shumė shqip. Nė tetė orėt e jetės sė tregut nėpėr tė kalojnė mbi njėmilion vizitorė: blerės-shitės-shikues. Shqiptarėt-tregėtarė janė si ndihmės tė pronarėve grekė, por edhe tregėtarė tė pavarur.
Tė dielėn e dytė tė korrikut hyra nė Tregun e Pireut pėr tė blerė disa kaseta filmash shqiptarė. Edhe pse dielli tė digjte, si nė Athinė, tregu ishte plot e vetėm plot sa nuk mund tė ecėsh dot pa u kthyer brinjazėn. Me njė gazette “Labėria” nė duar kaloja bango mė bango. Befas dėgjova tingujt e njė kėnge:
“Bilbilejtė trembėdhjetė,
Vanė nė litare vetė…”.
Ishte kėnga e Bilbil Shakos, qė e vuri vetė litarin tek rrapi i Janinės, pa pritur dorėn e dridhur tė vrastarėve turq. (Thuhet se aty ku u varėn trembėdhjetė Bilbilejtė ēdo vit bien rrufetė). Sa mbaroi kėnga u gjenda pėrballė dy tė rinjve qė tregėtonin kaseta me kėngė labe.
-Nga jeni?-i pyes duke buzėqeshur.
-Nga Tepelena-mė thotė mė i madhi nė moshė.
-Nxirrni gjė me kėto kaseta?
-Sa tė nxjerrim, po njerėzit nuk i kursejnė njėmijė dhrahmi pėr tė kėnaqur veten.
-Edhe unė e dua njė kasetė me Bilbilejtė.
-Pse ka gazetė “Labėria”?-pyeti i gėzuar djaloshi tepelenas duke mė parė gazetėn “Labėria” nė dorė.
-Tė lutem tė tė dhuroj “Bilbilejtė” do mė dhurosh “Labėrinė”. Mė ka marrė malli tė lexoj pėr Labėrinė time.
-Gazetėn do tė ta dhuroj, por kasetėn do e blej se kushton shumė.
-Lėri llafet, atė e di unė-foli i kėnaqur tepelenasi.
U largova shumė i emocionuar. Ata edhe fitonin edhe mbanin gjallė dashurinė pėr vendlindjen, pėr kėngėn shqipe.
“Kėnga ėshtė shpirti i kombit. Ajo kėndohet nė lindje, nė dasma, por edhe nė vdekje, kush harron kėngėt e tij s’ka mė atdhč!”.-mė thoshte njė shoku im poet nga Lunxhėria.
Dhe mė recitonte disa nga vargjet e tij:
Kėnga kur ka lindur,
Ē’thotė pėr tė zemra?
Njė ditėlindje kanė
Shqiptari dhe kėnga…”
Athinė, 1999
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:58 pm
Albert Zholi
SHQIPTARI NGA AMERIKA
-skice-
E takuam nė hollin e hotelit “La Mirage”, nė Athinė. Ishte njė ditė tejet e nxehtė. Ditė kur ne Athinė lėvizja ėshtė mėse e kufizuar. E kisha me mėdyshje , por vetėm tė qėnit me nėnshtetėsi amerikane dhe shqiptar i mėrguar hershėm, e shkelmuan dyzimin. Jam kureshtar ndaj njerėzve qė vijnė nga kontinenti shembull i respektimit tė fjalės sė lirė dhe i mbrojtjes sė paqes. Miku im e kishte kushėri nga nėna. Shqiptaro-amerikani SK, rridhte nga njė familje me tradita patriotike. Dhe pse i lindur nė Amerikė, ai e fliste shqipen si rilindės. Mė solli ndėr mend artistin e madh Sandėr Prosi te “Udha e shkronjave”. Kish ardhur pėr punė tregėtie nė Athinė (sheqeri), por kish interes tė dinte pėr Shqipėrinė, pėr emigrantėt, shkollimin e fėmijėve . Fjala solli fjalėn dhe biseda ndali te jeta e emigrantėve nė Greqi.
-Jeni tė organizuar kėtu?-pyeti ai
-Kemi disa shoqata.
-Lėre, kuptova, si kudo ne shqiptarėt, 6 ushtarė dhe 7 komandarė. Shoqata mbi baza bindjesh politike, krahinash...Por tė paktėn a e gjeni gjuhėn pėr cėshtje me karakter kombėtar ?
E, herė e gjejmė, herė jo. Siē e thatė edhe vetė, kemi tė gjithė dėshirėn pėr tė qenė kryetarė. Por kemi edhe njerėz qė s’lenė fjalė pa thenė pėr tė tjerėt. Shpifin, trillojnė, hamendėsojnė pa qenė prezent, duke diskutuar se pse janė prishur 2000 dhrahmi pėr njė aktivitet me karakter kombėtar. Ata qė s'afrohen mendojnė se aktivitetet bėhen me frymėn e shenjtė.
Dėgjo mor djalė, tė donim njėri-tjetrin dhe punėn mė shumė se llafet, Shqipėria na mjaftonte e na tepėronte pėr tė jetuar mirė. Por ja qė kėshtu jemi… ju jetoni nė Greqi, grekėt i kini inat por jepu hakun. Lobi grek nė Amerikė, kur ėshtė puna pėr tė ndihmuar atdheun nuk i kursen paratė dhe nuk i zenė nė gojė. Puna atdhetare, patriotike nė mėrgim, nuk matet me para. Ajo ėshtė e tejēmueshme. Ai qė pėrgojon ēdo inisjativė atdhetare nė mėrgim ėshtė i dyshimtė si njeri i asaj rrace, e i atij vendi. Por sigurisht, duke respektuar rregullat e lojės... Flet ai qė e ka mizėn nėn kėsulė dhe xhelozinė kart indetiteti. Bėni sa tė mundėni pėr atdheun pa ka se kush ua di pėr nder.
Ja dy citime:
"Ati ynė qė je nė qiell, na ndihmo ta mbajmė gojėn mbyllur kur s'kemi asgjė pėr tė thėnė".
Faik Konica
"Tri detyrat mė tė rėnda tė kėsaj bote janė: Ta shpėrblesh urrejtjen me dashuri, pranimi i tė pamundshmes dhe thėnia - unė isha gabim".
Sydney J. Harris
Athinė, gusht 1999
SHQIPTARI NGA AMERIKA
-skice-
E takuam nė hollin e hotelit “La Mirage”, nė Athinė. Ishte njė ditė tejet e nxehtė. Ditė kur ne Athinė lėvizja ėshtė mėse e kufizuar. E kisha me mėdyshje , por vetėm tė qėnit me nėnshtetėsi amerikane dhe shqiptar i mėrguar hershėm, e shkelmuan dyzimin. Jam kureshtar ndaj njerėzve qė vijnė nga kontinenti shembull i respektimit tė fjalės sė lirė dhe i mbrojtjes sė paqes. Miku im e kishte kushėri nga nėna. Shqiptaro-amerikani SK, rridhte nga njė familje me tradita patriotike. Dhe pse i lindur nė Amerikė, ai e fliste shqipen si rilindės. Mė solli ndėr mend artistin e madh Sandėr Prosi te “Udha e shkronjave”. Kish ardhur pėr punė tregėtie nė Athinė (sheqeri), por kish interes tė dinte pėr Shqipėrinė, pėr emigrantėt, shkollimin e fėmijėve . Fjala solli fjalėn dhe biseda ndali te jeta e emigrantėve nė Greqi.
-Jeni tė organizuar kėtu?-pyeti ai
-Kemi disa shoqata.
-Lėre, kuptova, si kudo ne shqiptarėt, 6 ushtarė dhe 7 komandarė. Shoqata mbi baza bindjesh politike, krahinash...Por tė paktėn a e gjeni gjuhėn pėr cėshtje me karakter kombėtar ?
E, herė e gjejmė, herė jo. Siē e thatė edhe vetė, kemi tė gjithė dėshirėn pėr tė qenė kryetarė. Por kemi edhe njerėz qė s’lenė fjalė pa thenė pėr tė tjerėt. Shpifin, trillojnė, hamendėsojnė pa qenė prezent, duke diskutuar se pse janė prishur 2000 dhrahmi pėr njė aktivitet me karakter kombėtar. Ata qė s'afrohen mendojnė se aktivitetet bėhen me frymėn e shenjtė.
Dėgjo mor djalė, tė donim njėri-tjetrin dhe punėn mė shumė se llafet, Shqipėria na mjaftonte e na tepėronte pėr tė jetuar mirė. Por ja qė kėshtu jemi… ju jetoni nė Greqi, grekėt i kini inat por jepu hakun. Lobi grek nė Amerikė, kur ėshtė puna pėr tė ndihmuar atdheun nuk i kursen paratė dhe nuk i zenė nė gojė. Puna atdhetare, patriotike nė mėrgim, nuk matet me para. Ajo ėshtė e tejēmueshme. Ai qė pėrgojon ēdo inisjativė atdhetare nė mėrgim ėshtė i dyshimtė si njeri i asaj rrace, e i atij vendi. Por sigurisht, duke respektuar rregullat e lojės... Flet ai qė e ka mizėn nėn kėsulė dhe xhelozinė kart indetiteti. Bėni sa tė mundėni pėr atdheun pa ka se kush ua di pėr nder.
Ja dy citime:
"Ati ynė qė je nė qiell, na ndihmo ta mbajmė gojėn mbyllur kur s'kemi asgjė pėr tė thėnė".
Faik Konica
"Tri detyrat mė tė rėnda tė kėsaj bote janė: Ta shpėrblesh urrejtjen me dashuri, pranimi i tė pamundshmes dhe thėnia - unė isha gabim".
Sydney J. Harris
Athinė, gusht 1999
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 7:58 pm
Albert Zholi
SA TĖ JENI TĖ VARFĖR, DO TĖ JENI TĖ LIDHUR ME PRANGA
Si gjithmonė, nė ata dy muaj-punė, Arturi rrinte para derės sė zdrukthtarisė dhe priste pronarin. Vetėm sot do e niste punėn me njė kusht: qė pronari t’i jepte paratė e dy muajve tė punuar. Nuk mbante mė ujė pilafi. Dy muaj po hante nė kurriz tė shokut tė dhomės, edhe pse po punonte nga mėngjesi nė mbremje. Pa le njė dėfrim, njė shok apo familja qė priste… Sakaq, u duk pronar Kristua. Hijerėndė e gjithmonė i mėrzitur, sa edhe “mirmėngjes” e thoshte tė coptuar e me mėdyshje. Nė atė qytezė ishullore ai njihej si shpirtkatran sidomos me shqiptarėt, qė sa herė i spiunonte nė polici! Edhe veshjen e mbante nė ngjyrėn e policit. I mungonte vetėm kollaroja dhe kapelja. Sa hapi derėn e zdrukthtarisė, priti qė “albanozi” tė hynte brenda, por jo. U kthye nga ergati dhe u pane sy mė sy. Shikimi i tij ishte ndryshe. Kish revoltėn brenda.
-Ē’keni qė nuk hyni? - dhe buzėqeshi pėr here tė pare nė ata dy muaj.
-Zoti Kristo unė nuk do punoj mė po nuk mė paguat paratė pėr punėn qė kam bėrė. Nuk kam mese tė ha bukė dhe familja nė Shqipėri pret para nga unė.
-Ah, kėshtu qenka puna?-dhe e rroku nga shpatullat-mirė, mire, mbas punės do t’i rregullojmė tė gjitha.
-Jo zoti Kristo, unė nuk punoj nė qoftėse nuk mė paguan paratė. Jam pa bukė zotėri. Ju nuk e kuptoni ē’do tė thotė “pa bukė” e tė mos tė tė zerė gjumi pėr familjen atje larg…
-Kuptoj, kuptoj, mbas punė do t’i zgjidhim gjėrat.
-Jo, tani!
-Tani nuk kam lekė, kam vetėm punė.
-Nuk punoj!
-Atėhere largohu nga punishtja, hajde jashtė, palo alvanos!
Brenda njė minut u egėrsua si bishė. Edhe Arturi po e humbiste qetėsinė.
-Nuk largohem pa mare paratė e djersės sime!
-Shporru, qėrohu po tė them!-dhe e kapi nga rrobat.
-Unė dua paratė e mia, nuk jam rrugaē, as hajdut, as gėnjeshtar, jam vetėm punėtor qė do tė jetojė me djerėsn e vetė, me punė tė ndershme.
Kalimtarėt po shihnin ngjarjen dhe, kuptohet, se nga anonte kandari.
-Nuk do tė ikėsh, atėhere prit policinė!-dhe hyri brenda ku ndodhej telefoni.
Nuk kaloi minuti dhe u duk makina e policies, me ulėrimėn e saj tė zakonshme. Hynė brenda. Vetėm kurreshtarėt mbetėn prapa derės sė mbyllur.
Kristoja, me njė servilizėm tė lėpirė para policėve, nisi tė gėn jente: “Kam 15 ditė pa e paguar. I thashė se do ta paguaj pas pune. Ai mė thotė se ja tani ja do bėj gjėmėn. I takojnė 75 mijė do t’i jap 80 mijė, por ky s’ta di tė mirėn.
-Me ju shqiptarėt ėshtė pėr tė ardhur keq-jo vetėm qė u marrin nė punė por bėni efdhe nga kėto presione.
-Jo zoti polic nuk ėshtė e vėrtetė. Ai mė detyrohet dy muaj punė tė pa paguar dhe ēdo ditė katėr orė jashtė orarit, qė bėjnė 550 mijė dhrahmi. Kam dy muaj qė punoj e nuk kam marrė para..
-Nuk e bėn Kristoja kėtė ne e njohim mire, shko tani nė punė dhe pas punės do tė paguhesh me 80 mijė dhrahmi pėr punėn qė ke bėrė te zoti Kristo.
-Jo z.polic unė nuk punoj po nuk mė pagoi dy muajt e punės, 550 mijė dhrahmitė qė mė takojnė, po ha nė kurriz tė shokut tė dhomės.
-Mos do tė hash nė kurriz tė zotit Kristo?
-Ėshtė djersa ime zoti polic, ėshtė puna ime.
-Mirė mor djalė, me ē’dokumenta je?
-Kisha njė vizė tremujore. Tani mė ka mbaruar-foli Arturi dhe ndjeu mornica.
-Atėherė zgjidh, ja punėn te z.Kristo ja nė Shqipėri nga ke ardhur-foli polici me ironi tė pa pėrpunuar.
-Jo, unė dua djersėn time, tė mė paguajė atė qė mė takon dhe iki qysh tani.
-Vuri prangat e nė polici!-urdhėroi polici vartėsin e tij, qė mezi prriste tė bėnte atė detyrė aq shumė tė pėrdorshme.
Me pranga nė duar e futėn nė makinė. Shikuesit lėshuan njė “uaa” habije. Disa lėshuan edhe disa fjalė-pro djalit shqiptar, disa tė tjerė… Z.Kristo mbylli derėn e punishtes me kėnaqėsinė e fitimtarit-mashtrues.
***
Trageti ishte mbushur plot me njerėz e makina. Arturi, me pranga nė duar, ecte kokėulur i shoqėruar nga policėt. Pėrballė tij u ulėn njė ēift-pleqsh, qė mbllaēiteshin ngadalė, duke shijuar sanduiēėt. Polici qėndroi te sedilja tjetėr pa e hequr vėmėndjen nga “I arestuari”. Prezenca e dypleqėve tė ngjallte respekt. Arturi i mendoi si dy prindėrit e tij, qi ishin intelektualė nė pension. Gruaja u ngrit, shkoi nė banak-bufe dhe u kthye me njė sanduiē nė dorė.
-Urdhėro djali im, merre mos ki turp.
Arturi ngriti kokėn ngadalė dhe u prek nga ajo sjellje aq njerėzore prej prindi. Kishte mbi njėzetė orė pa ngrėnė. Zgjati duart e prangosura dhe falnderoi:
-Ju falem nderit tuaj zonjė!
-Tė bėftė mire djali im!-dhe pa nga polici. Polici miratoi me kokė.
-Nga je biri im?
-Nga Shqipėria Nėnė.
-Po ē’ke bėrė qė tė kanė lidhur?
-Kam punuar pa para, dy muaj. Kur i kėrkova paratė zotnisė, ė kallėzoi nė polici dhe mė arestuan.
-Eh, kėshtu ndodh shpesh. Kam dėgjuar. Ju shqiptarėt jini njerėz punėtorė, por …Eh, mor bir, jam e gjezdisur unė. Nė gjithė botėn mė ka shkelur kėmba. Te kjo botė qė po jetojmė njė gjė kam mėsuar, qė tashti e shoh te ju shqiptarėt: “ Sa tė jeni tė varfėr, kėshtu do tė jeni, tė lidhur me pranga”, eh!
Greqi-Salamina, dhjetor 2000
SA TĖ JENI TĖ VARFĖR, DO TĖ JENI TĖ LIDHUR ME PRANGA
Si gjithmonė, nė ata dy muaj-punė, Arturi rrinte para derės sė zdrukthtarisė dhe priste pronarin. Vetėm sot do e niste punėn me njė kusht: qė pronari t’i jepte paratė e dy muajve tė punuar. Nuk mbante mė ujė pilafi. Dy muaj po hante nė kurriz tė shokut tė dhomės, edhe pse po punonte nga mėngjesi nė mbremje. Pa le njė dėfrim, njė shok apo familja qė priste… Sakaq, u duk pronar Kristua. Hijerėndė e gjithmonė i mėrzitur, sa edhe “mirmėngjes” e thoshte tė coptuar e me mėdyshje. Nė atė qytezė ishullore ai njihej si shpirtkatran sidomos me shqiptarėt, qė sa herė i spiunonte nė polici! Edhe veshjen e mbante nė ngjyrėn e policit. I mungonte vetėm kollaroja dhe kapelja. Sa hapi derėn e zdrukthtarisė, priti qė “albanozi” tė hynte brenda, por jo. U kthye nga ergati dhe u pane sy mė sy. Shikimi i tij ishte ndryshe. Kish revoltėn brenda.
-Ē’keni qė nuk hyni? - dhe buzėqeshi pėr here tė pare nė ata dy muaj.
-Zoti Kristo unė nuk do punoj mė po nuk mė paguat paratė pėr punėn qė kam bėrė. Nuk kam mese tė ha bukė dhe familja nė Shqipėri pret para nga unė.
-Ah, kėshtu qenka puna?-dhe e rroku nga shpatullat-mirė, mire, mbas punės do t’i rregullojmė tė gjitha.
-Jo zoti Kristo, unė nuk punoj nė qoftėse nuk mė paguan paratė. Jam pa bukė zotėri. Ju nuk e kuptoni ē’do tė thotė “pa bukė” e tė mos tė tė zerė gjumi pėr familjen atje larg…
-Kuptoj, kuptoj, mbas punė do t’i zgjidhim gjėrat.
-Jo, tani!
-Tani nuk kam lekė, kam vetėm punė.
-Nuk punoj!
-Atėhere largohu nga punishtja, hajde jashtė, palo alvanos!
Brenda njė minut u egėrsua si bishė. Edhe Arturi po e humbiste qetėsinė.
-Nuk largohem pa mare paratė e djersės sime!
-Shporru, qėrohu po tė them!-dhe e kapi nga rrobat.
-Unė dua paratė e mia, nuk jam rrugaē, as hajdut, as gėnjeshtar, jam vetėm punėtor qė do tė jetojė me djerėsn e vetė, me punė tė ndershme.
Kalimtarėt po shihnin ngjarjen dhe, kuptohet, se nga anonte kandari.
-Nuk do tė ikėsh, atėhere prit policinė!-dhe hyri brenda ku ndodhej telefoni.
Nuk kaloi minuti dhe u duk makina e policies, me ulėrimėn e saj tė zakonshme. Hynė brenda. Vetėm kurreshtarėt mbetėn prapa derės sė mbyllur.
Kristoja, me njė servilizėm tė lėpirė para policėve, nisi tė gėn jente: “Kam 15 ditė pa e paguar. I thashė se do ta paguaj pas pune. Ai mė thotė se ja tani ja do bėj gjėmėn. I takojnė 75 mijė do t’i jap 80 mijė, por ky s’ta di tė mirėn.
-Me ju shqiptarėt ėshtė pėr tė ardhur keq-jo vetėm qė u marrin nė punė por bėni efdhe nga kėto presione.
-Jo zoti polic nuk ėshtė e vėrtetė. Ai mė detyrohet dy muaj punė tė pa paguar dhe ēdo ditė katėr orė jashtė orarit, qė bėjnė 550 mijė dhrahmi. Kam dy muaj qė punoj e nuk kam marrė para..
-Nuk e bėn Kristoja kėtė ne e njohim mire, shko tani nė punė dhe pas punės do tė paguhesh me 80 mijė dhrahmi pėr punėn qė ke bėrė te zoti Kristo.
-Jo z.polic unė nuk punoj po nuk mė pagoi dy muajt e punės, 550 mijė dhrahmitė qė mė takojnė, po ha nė kurriz tė shokut tė dhomės.
-Mos do tė hash nė kurriz tė zotit Kristo?
-Ėshtė djersa ime zoti polic, ėshtė puna ime.
-Mirė mor djalė, me ē’dokumenta je?
-Kisha njė vizė tremujore. Tani mė ka mbaruar-foli Arturi dhe ndjeu mornica.
-Atėherė zgjidh, ja punėn te z.Kristo ja nė Shqipėri nga ke ardhur-foli polici me ironi tė pa pėrpunuar.
-Jo, unė dua djersėn time, tė mė paguajė atė qė mė takon dhe iki qysh tani.
-Vuri prangat e nė polici!-urdhėroi polici vartėsin e tij, qė mezi prriste tė bėnte atė detyrė aq shumė tė pėrdorshme.
Me pranga nė duar e futėn nė makinė. Shikuesit lėshuan njė “uaa” habije. Disa lėshuan edhe disa fjalė-pro djalit shqiptar, disa tė tjerė… Z.Kristo mbylli derėn e punishtes me kėnaqėsinė e fitimtarit-mashtrues.
***
Trageti ishte mbushur plot me njerėz e makina. Arturi, me pranga nė duar, ecte kokėulur i shoqėruar nga policėt. Pėrballė tij u ulėn njė ēift-pleqsh, qė mbllaēiteshin ngadalė, duke shijuar sanduiēėt. Polici qėndroi te sedilja tjetėr pa e hequr vėmėndjen nga “I arestuari”. Prezenca e dypleqėve tė ngjallte respekt. Arturi i mendoi si dy prindėrit e tij, qi ishin intelektualė nė pension. Gruaja u ngrit, shkoi nė banak-bufe dhe u kthye me njė sanduiē nė dorė.
-Urdhėro djali im, merre mos ki turp.
Arturi ngriti kokėn ngadalė dhe u prek nga ajo sjellje aq njerėzore prej prindi. Kishte mbi njėzetė orė pa ngrėnė. Zgjati duart e prangosura dhe falnderoi:
-Ju falem nderit tuaj zonjė!
-Tė bėftė mire djali im!-dhe pa nga polici. Polici miratoi me kokė.
-Nga je biri im?
-Nga Shqipėria Nėnė.
-Po ē’ke bėrė qė tė kanė lidhur?
-Kam punuar pa para, dy muaj. Kur i kėrkova paratė zotnisė, ė kallėzoi nė polici dhe mė arestuan.
-Eh, kėshtu ndodh shpesh. Kam dėgjuar. Ju shqiptarėt jini njerėz punėtorė, por …Eh, mor bir, jam e gjezdisur unė. Nė gjithė botėn mė ka shkelur kėmba. Te kjo botė qė po jetojmė njė gjė kam mėsuar, qė tashti e shoh te ju shqiptarėt: “ Sa tė jeni tė varfėr, kėshtu do tė jeni, tė lidhur me pranga”, eh!
Greqi-Salamina, dhjetor 2000
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 8:02 pm
Albert Zholi
Pedagogu i matematikes
Dielli sapo kish perėnduar. Dritat e pallateve ndrisnin tek-tuk, kur shėtitoret akoma nuk ishin ndriēuar nga neonet. Nė atė tė dielė-gushti temperatyra kish shėnuar 34 gradė, por mbrėmja erdhi e freskėt. Deti valėzonte lehtė pa mundur tė ngrinte dallgė e tė krijonte atė zhurmėn monotone tė lojės me bregun.Varkat e peshkimit po merrnin udhėt e detit pėr tė mbushur rrjetat.
Nga Hotel-Butrinti pėrhapeshin tingujt e njė melodie tė muzikės sė lehtė. Para hotelit ishin parkuar dhjetra autobuzė, nga ku kishin zbritur turistė tė huaj dhe vizitorė nga tė katėr anėt e vendit. Ora po shėnonte 21. Shtėpia buzė-detit po mbushej plot e pėrplot nga tė ardhurit, qė shumė shpejt hynė brenda rregullsisė tė shėtitores sė bukur para hotelit…
Majlinda dhe Anisa, tė kapura krah mė krah, ishin futur mes turmės. Tė dyja ishin moshatare dhe flokėverdha. Por, ēuditėrisht, flokėt e tyre ishin ndryshe nga gjithė biondet-sarandite. E verdha e ēelur me njė kafe tė lehtė shndėritėse i dallonte ato qė nga larg. Njerėzit mendonin se ngjyra e njėjtė e flokėve i kish bashkuar dy-vajzat nė shoqėri, pa ditur mė tej…
Majlinda, pasi mbaroi gjimnazin, vazhdoi studimet pėr Ekonomi-Financė, njė degė qė nuk e kish dėshirė. Qysh nė sezonin e pare tė provimeve mbeti nė matematikė dhe as e mori mundimin pėr ta ridhėnė nė sezonin e vjeshtės. Anisa do tė niste vitin e dytė nė Histori-Gjeografi.
Pėr njė moment Majlinda u rrėnqeth.
-Ē’pate Linda?-pyeti Anisa duke ndalur hapat.
-Nuk e di, ndjeva mornica drithėruese.
-Edhe unė ndjej freskėt.
U shtrėnguan mė fort me njėra-tjetrėn dhe vazhduan shėtitjen.
-Sa vapė gjatė ditės e sa freskėt nė mbremje?!-foli Anisa.
-S’mė bėhej tė dilja nga deti sot. Ti Nisa e duron diellin, je pėr t’u admiruar.
-Edhe ti s’je e paktė, gjithė ditėn ri nė ujė, si tė jesh Zanė-Deti.
-Si do tė bėsh nė shtator?
-Do tė mundohem pėr tė gjetur ndonjė punė. Ku tė jetė, nuk kam pretendime.
-Kot nuk shkove ta japėsh provimin !-e qortoi Anisa.
-Lėre atė muhabet Nisa! Ti e di pse e lashė. Nuk e pėlqej atė degė dhe pike! Prindėt mė detyruan: “ėshtė zanat i mirė pėr femrat… ėshtė shkollė qė s’mbetesh pa punė… ėshtė ….”
-Do tė ishte mė mire tė mos e filloje, tu shpėtoje edhe thashethemeve tė shumta qė rrinė ndezur nė qytetin tonė provincial. Aq mė tepėr qė babanė tėnd e njohin tė gjithė.
-E kuptoj por pasioni i prindėve qe aq i madh sa nuk munda t’i bėja ballė. Ashtu u bė dhe kėshtu ndodhi…
Ecėn disa minuta nė heshtje, pastaj Majlinda u kthye, vrrullshėm, nga shoqja:
-Hėm! Opinioni, opinioni! Eshtė e vėrtetė se opinioni mė dėnon. E mendoj se ē’thonė: “Ē’do gjė e ka fituar nga babai, nga posti i tij”, por kush ia vėrshėllen shokut Sokrat nė Tiranė! “Vajti nė shkollė me shumė zhurmė e me kokėn lart dhe erdhi si pulė e lagur”, kėshtu thonė-psherėtiu e lodhur nga ligjėrata Majlinda. Dorėn e majtė e vendosi nėn mjekėr sikur donte tė lehtėsonte vetveten nga mendimet turbulluese.
-Po, nejse, tė flasin ē’far tė duan. Por unė po t’a doja atė degė do “haja veten me dhėmbė” e diē do arrija. I di mundėsitė e mia. Mund tė arrija mė tepėr se njė note kaluese edhe nė matematikė. Nuk mė tėrhiqte ajo degė. Mundohesha ta doja, pėr hatėr tė prindėrve dhe tė opinionit, por ajo mė largohej. Nuk u dashuruam dot…
-Disa muaj do ta kem tė vėshtirė-vazhdoi Majlinda-do tė kem edhe llafe, por nė vet-vete jam e qetė. Qetėsia e vetvetes do tė mė lehtėsojė.
U panė nė sy dhe qeshėn tė dyja. Lėvizjet nė shėtitore ishin rralluar. Ato shikuan njėra-tjetrėn nė sy tė habitura.
-Sa shkoi ora?-pyeti Linda dhe u drejtua pėr nga bordura, nė anė tė detit, pėrballė “Butrintit”.
-Njėzetė e dy e dhjetė minuta- u pėrgjigj Anisa, duke i ndarė fjalėt nė rokje me theks zanore.
-Sa? Sa?-pyeti e habitur Linda.
-U kėputėm nga kėmbėt.
-Edhe nga mendimet-vazhdoi Linda.
-Do ikim se vajti vonė, do bėhen merak nga shtėpia.
-Rrijmė edhe pak, ėshtė e djela e fundit e verės…
-E, rrijmė…
Para Hotel Butrintit kishte shumė njerėz.
-Vende nuk ka nė hotel, si do tė bejmė?
Ky ishte shqetėsimi qė diskutonin njerėzit nė grupe.
-Sa keq, ku do tė flenė gjithė kėta njerėz-tha Linda me duart mbi flokė-nuk mund tė rregullohen nė dy hotele turistėt e njė qyteti bregdetar.
Nga turma u shkėput njė ēift i moshuar. Burri mbante nė dorėn e djethtė njė ēantė spoorti, kurse nė tė majtė njė ēantė tė vogėl tė zezė. Gruaja trupshėndoshė, mezi e ndiqte tė shoqin duke zvarritur kėmbėt. Ēifti u ul nė bordurėn anės detit, 10-11 metėr larg vajzave kurreshtare.
-Ua!-thirri Majlinda si e befasuar dhe brofi nė kėmbė.
-Ē’pate?-peti e trembur Anisa.
-E sheh atė ēiftin?
-E shoh, pastaj?
-Ai burri ėshtė pedagog Fadili, profesori i matematikės.
-Ohuu! Thashė se ē’pate…
Tė katėr morrėn rrugėn pėr nė qytet. Majlinda e ftoi nė shtėpi pedagogun e matematikės sė bashku me tė shoqen. Anisa u habit: Si mund ta ftonte atė profesor qė e kish ngelur?! Ecnin nė heshtje. Pedagogu, qė nė fillim nguroi shumė pėra ta pranuar ftesėn, diē mendonte.
-Ndoshta s’mė mban mend profesor?-foli Majlinda-por as duhet tė mbani ndėr mend gjithė nxenėsit, aq mė tepėr pėr njė nxėnėse qė nuk i meritoi mėsimet tuaja…
Pedagogu i matematikes
Dielli sapo kish perėnduar. Dritat e pallateve ndrisnin tek-tuk, kur shėtitoret akoma nuk ishin ndriēuar nga neonet. Nė atė tė dielė-gushti temperatyra kish shėnuar 34 gradė, por mbrėmja erdhi e freskėt. Deti valėzonte lehtė pa mundur tė ngrinte dallgė e tė krijonte atė zhurmėn monotone tė lojės me bregun.Varkat e peshkimit po merrnin udhėt e detit pėr tė mbushur rrjetat.
Nga Hotel-Butrinti pėrhapeshin tingujt e njė melodie tė muzikės sė lehtė. Para hotelit ishin parkuar dhjetra autobuzė, nga ku kishin zbritur turistė tė huaj dhe vizitorė nga tė katėr anėt e vendit. Ora po shėnonte 21. Shtėpia buzė-detit po mbushej plot e pėrplot nga tė ardhurit, qė shumė shpejt hynė brenda rregullsisė tė shėtitores sė bukur para hotelit…
Majlinda dhe Anisa, tė kapura krah mė krah, ishin futur mes turmės. Tė dyja ishin moshatare dhe flokėverdha. Por, ēuditėrisht, flokėt e tyre ishin ndryshe nga gjithė biondet-sarandite. E verdha e ēelur me njė kafe tė lehtė shndėritėse i dallonte ato qė nga larg. Njerėzit mendonin se ngjyra e njėjtė e flokėve i kish bashkuar dy-vajzat nė shoqėri, pa ditur mė tej…
Majlinda, pasi mbaroi gjimnazin, vazhdoi studimet pėr Ekonomi-Financė, njė degė qė nuk e kish dėshirė. Qysh nė sezonin e pare tė provimeve mbeti nė matematikė dhe as e mori mundimin pėr ta ridhėnė nė sezonin e vjeshtės. Anisa do tė niste vitin e dytė nė Histori-Gjeografi.
Pėr njė moment Majlinda u rrėnqeth.
-Ē’pate Linda?-pyeti Anisa duke ndalur hapat.
-Nuk e di, ndjeva mornica drithėruese.
-Edhe unė ndjej freskėt.
U shtrėnguan mė fort me njėra-tjetrėn dhe vazhduan shėtitjen.
-Sa vapė gjatė ditės e sa freskėt nė mbremje?!-foli Anisa.
-S’mė bėhej tė dilja nga deti sot. Ti Nisa e duron diellin, je pėr t’u admiruar.
-Edhe ti s’je e paktė, gjithė ditėn ri nė ujė, si tė jesh Zanė-Deti.
-Si do tė bėsh nė shtator?
-Do tė mundohem pėr tė gjetur ndonjė punė. Ku tė jetė, nuk kam pretendime.
-Kot nuk shkove ta japėsh provimin !-e qortoi Anisa.
-Lėre atė muhabet Nisa! Ti e di pse e lashė. Nuk e pėlqej atė degė dhe pike! Prindėt mė detyruan: “ėshtė zanat i mirė pėr femrat… ėshtė shkollė qė s’mbetesh pa punė… ėshtė ….”
-Do tė ishte mė mire tė mos e filloje, tu shpėtoje edhe thashethemeve tė shumta qė rrinė ndezur nė qytetin tonė provincial. Aq mė tepėr qė babanė tėnd e njohin tė gjithė.
-E kuptoj por pasioni i prindėve qe aq i madh sa nuk munda t’i bėja ballė. Ashtu u bė dhe kėshtu ndodhi…
Ecėn disa minuta nė heshtje, pastaj Majlinda u kthye, vrrullshėm, nga shoqja:
-Hėm! Opinioni, opinioni! Eshtė e vėrtetė se opinioni mė dėnon. E mendoj se ē’thonė: “Ē’do gjė e ka fituar nga babai, nga posti i tij”, por kush ia vėrshėllen shokut Sokrat nė Tiranė! “Vajti nė shkollė me shumė zhurmė e me kokėn lart dhe erdhi si pulė e lagur”, kėshtu thonė-psherėtiu e lodhur nga ligjėrata Majlinda. Dorėn e majtė e vendosi nėn mjekėr sikur donte tė lehtėsonte vetveten nga mendimet turbulluese.
-Po, nejse, tė flasin ē’far tė duan. Por unė po t’a doja atė degė do “haja veten me dhėmbė” e diē do arrija. I di mundėsitė e mia. Mund tė arrija mė tepėr se njė note kaluese edhe nė matematikė. Nuk mė tėrhiqte ajo degė. Mundohesha ta doja, pėr hatėr tė prindėrve dhe tė opinionit, por ajo mė largohej. Nuk u dashuruam dot…
-Disa muaj do ta kem tė vėshtirė-vazhdoi Majlinda-do tė kem edhe llafe, por nė vet-vete jam e qetė. Qetėsia e vetvetes do tė mė lehtėsojė.
U panė nė sy dhe qeshėn tė dyja. Lėvizjet nė shėtitore ishin rralluar. Ato shikuan njėra-tjetrėn nė sy tė habitura.
-Sa shkoi ora?-pyeti Linda dhe u drejtua pėr nga bordura, nė anė tė detit, pėrballė “Butrintit”.
-Njėzetė e dy e dhjetė minuta- u pėrgjigj Anisa, duke i ndarė fjalėt nė rokje me theks zanore.
-Sa? Sa?-pyeti e habitur Linda.
-U kėputėm nga kėmbėt.
-Edhe nga mendimet-vazhdoi Linda.
-Do ikim se vajti vonė, do bėhen merak nga shtėpia.
-Rrijmė edhe pak, ėshtė e djela e fundit e verės…
-E, rrijmė…
Para Hotel Butrintit kishte shumė njerėz.
-Vende nuk ka nė hotel, si do tė bejmė?
Ky ishte shqetėsimi qė diskutonin njerėzit nė grupe.
-Sa keq, ku do tė flenė gjithė kėta njerėz-tha Linda me duart mbi flokė-nuk mund tė rregullohen nė dy hotele turistėt e njė qyteti bregdetar.
Nga turma u shkėput njė ēift i moshuar. Burri mbante nė dorėn e djethtė njė ēantė spoorti, kurse nė tė majtė njė ēantė tė vogėl tė zezė. Gruaja trupshėndoshė, mezi e ndiqte tė shoqin duke zvarritur kėmbėt. Ēifti u ul nė bordurėn anės detit, 10-11 metėr larg vajzave kurreshtare.
-Ua!-thirri Majlinda si e befasuar dhe brofi nė kėmbė.
-Ē’pate?-peti e trembur Anisa.
-E sheh atė ēiftin?
-E shoh, pastaj?
-Ai burri ėshtė pedagog Fadili, profesori i matematikės.
-Ohuu! Thashė se ē’pate…
Tė katėr morrėn rrugėn pėr nė qytet. Majlinda e ftoi nė shtėpi pedagogun e matematikės sė bashku me tė shoqen. Anisa u habit: Si mund ta ftonte atė profesor qė e kish ngelur?! Ecnin nė heshtje. Pedagogu, qė nė fillim nguroi shumė pėra ta pranuar ftesėn, diē mendonte.
-Ndoshta s’mė mban mend profesor?-foli Majlinda-por as duhet tė mbani ndėr mend gjithė nxenėsit, aq mė tepėr pėr njė nxėnėse qė nuk i meritoi mėsimet tuaja…
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 8:03 pm
Albert Zholi
BURRI ME ZEMĖR TĖ MADHE
-skice-
Ajo ditė shtatori mė ka ngelur fort nė mendje. Treni elektrik Omonia-Kifisia ishte plot e pėrplot. Edhe pse ende s’ishte gdhirė, nė vagon bėnte shumė vapė. Aty pranė meje, njė burrė rreth 35 vjeē, duke biseduar me dy gra nė shqip, befas bie pėr tokė. Gratė filluan ulėrimat. Nė stacionin e parė e zbritėn dhe e mbėshtetėn nė mur. Sa hapi sytė burri tha:
-Oh, duhet tė shkoj nė punė, mė shkoi vonė-dhe bėri tė ngrihej, por s’kishte fuqi.
-Kė tė lajmėrojmė, si mund tė tė ndihmojmė akoma?-e pyetėn dy gratė.
-Faleminderit, por unė duhet tė shkoj pa tjetėr nė punė. Po humba sot ditėn nuk i dihet nesėr, pronari mund tė mė zboi nga puna.
-Ju ndodh shpesh kėshtu?-pyeti njėra nga gratė.
-Oh, kam disa muaj qė nuk ndjehem mirė. Vuaj nga astma dhe tensioni. Mjekėt mė kanė thenė qė tė mos punoj, por …-sytė iu mbushėn me lotė.
-Po gruaja nuk punon?-e pyeti njėra nga gratė.
Burri psherėtiu dhe uli kokėn.
-Mė duket se tė rėnduam me pyetje, por duam tė tė ndihmojmė.
-Kam dy muaj qė jam martuar, ose mė mire, qė bashkėjetoj me gruan. E kam nga fshati, s’i ka mbushur akoma tė tetėmbėdhjetat, kurse unė jam tridhjetė e pesė. Nė shtėpi ka babanė dhe tre motra tė tjera. Nėna i ka vdekur. Jemi komshinj. Motrėn e madhe e gėnjyen dhe pėrfundoi nė “parajsėn e pistė” tė prostitucionit nė Itali. Sa here shkoja nė shtėpi, me delte para i jati i tyre dhe mė thoshte: “E humba vajzėn Spiro, e humba!”. Mė dhimbte shpirti nga ato fjalė. Nuk dija si ta ndihmoja. Hėna, gruaja ime, ėshtė motra e dytė. Hodhi edhe ajo shtat sa hyri nė planin e atyre qė dijnė tė gjuajnė vajza. Njė ditė i jati i Hėnės mė tha:
-Spiro, jemi komshinj. Njeri tė afėrt nuk kam. Kjo jetė mė ka lėnė tė zhveshur, s’kam as vėllezėr e as djem. Hėna ėshtė rritur. Unė s’e mbaj dot siē kanė ardhur kohėt. Do mė ndodhė ndonjė gjėmė. Kam edhe dy tė tjera qė po rriten. Po tė pėlqen martohu me Hėnėn, ose merre me vete nė Greqi. Vetėm te ti kam besim. Nuk dua ta shfrytėzojnė tė tjerėt. –dhe qau.
-Po unė jam i madh nė moshė, pastaj edhe nga shėndeti-por ai ma preu fjalėn.
-S’ka gjė, ti do dish si do tė bėsh me tė. Nuk do ta shfrytėzosh e nuk do ta hedhėsh nė rrugė.
Nuk dija ē’t’i thoshja. Atė moment nuk i ktheva pėrgjigje. U mendova mirė e mire. Natėn e tretė i shkova nė shtėpi. Ē’tė shihja? Njė fukarallėk i frikshėm. Dy vajzave tė vogla u ēova nga njė kokakola e nga njė ēokollatė. U gėzuan sikur iu dhurova qiejt. Ato sa i morrėn shkuan nga dhoma tjetėr. Babe e bijė mė shihnin nė sy. Deri nė ato momente nuk kisha vendosur. Hodha sytė mbi Hėnėn. E bukur si hėna nė pragmbremje. O Zot, ē’tė bėja me atė bukuri?!
-Dakord, nesėr pa gdhirė, unė e Hėna do tė nisemi!
Erdhėm nė Athinė. Dy muaj kėshtu, si tė martuar, por nė fakt nuk kam fjetur asnjė natė me tė. Mė falni qė po flas kėshtu, por ju them njė tė vėrtetė. As e kam puthur. Si ta kem vajzėn time. Arsyeja, deri tani, ka fituar mbi ndjenjėn. Tani qė ka hyrė pak nė greqishten dua mos i gjej njė punė, si gjithė vajzat e mira shqiptare. Njė punė qė tė fitojė dhe tė ndihmojė edhe familjen e varfėr nė Shqipėri. Prandaj ju lutem tė mė ndihmoni pėr njė punė pėr Hėnėn.
-Do tė tė ndihmojmė-i thanė tė dyja grate nė njė gojė. Qė nesėr do t’i japim nga njė ditė pune nga tonat. Telefin keni nė shtėpi?
-Jo-tha ai si i zėnė nė faj.
-Atėhere na shkruaj adresėn tė vijmė sonte.
Ai buzėqeshi me zor dhe u shkroi adresėn.
-Ēfar tė bėjmė? Na vajti vonė edhe pėr punė.
-Ma lini mua kėtė njeri tė mirė-u thashė dy grave.
Ato u larguan duke thenė:
-Nė darkė na ke nė shtėpi, Hėnėn do ta ndihmojmė.
Ai, i gėzuar, buzėqeshi…
BURRI ME ZEMĖR TĖ MADHE
-skice-
Ajo ditė shtatori mė ka ngelur fort nė mendje. Treni elektrik Omonia-Kifisia ishte plot e pėrplot. Edhe pse ende s’ishte gdhirė, nė vagon bėnte shumė vapė. Aty pranė meje, njė burrė rreth 35 vjeē, duke biseduar me dy gra nė shqip, befas bie pėr tokė. Gratė filluan ulėrimat. Nė stacionin e parė e zbritėn dhe e mbėshtetėn nė mur. Sa hapi sytė burri tha:
-Oh, duhet tė shkoj nė punė, mė shkoi vonė-dhe bėri tė ngrihej, por s’kishte fuqi.
-Kė tė lajmėrojmė, si mund tė tė ndihmojmė akoma?-e pyetėn dy gratė.
-Faleminderit, por unė duhet tė shkoj pa tjetėr nė punė. Po humba sot ditėn nuk i dihet nesėr, pronari mund tė mė zboi nga puna.
-Ju ndodh shpesh kėshtu?-pyeti njėra nga gratė.
-Oh, kam disa muaj qė nuk ndjehem mirė. Vuaj nga astma dhe tensioni. Mjekėt mė kanė thenė qė tė mos punoj, por …-sytė iu mbushėn me lotė.
-Po gruaja nuk punon?-e pyeti njėra nga gratė.
Burri psherėtiu dhe uli kokėn.
-Mė duket se tė rėnduam me pyetje, por duam tė tė ndihmojmė.
-Kam dy muaj qė jam martuar, ose mė mire, qė bashkėjetoj me gruan. E kam nga fshati, s’i ka mbushur akoma tė tetėmbėdhjetat, kurse unė jam tridhjetė e pesė. Nė shtėpi ka babanė dhe tre motra tė tjera. Nėna i ka vdekur. Jemi komshinj. Motrėn e madhe e gėnjyen dhe pėrfundoi nė “parajsėn e pistė” tė prostitucionit nė Itali. Sa here shkoja nė shtėpi, me delte para i jati i tyre dhe mė thoshte: “E humba vajzėn Spiro, e humba!”. Mė dhimbte shpirti nga ato fjalė. Nuk dija si ta ndihmoja. Hėna, gruaja ime, ėshtė motra e dytė. Hodhi edhe ajo shtat sa hyri nė planin e atyre qė dijnė tė gjuajnė vajza. Njė ditė i jati i Hėnės mė tha:
-Spiro, jemi komshinj. Njeri tė afėrt nuk kam. Kjo jetė mė ka lėnė tė zhveshur, s’kam as vėllezėr e as djem. Hėna ėshtė rritur. Unė s’e mbaj dot siē kanė ardhur kohėt. Do mė ndodhė ndonjė gjėmė. Kam edhe dy tė tjera qė po rriten. Po tė pėlqen martohu me Hėnėn, ose merre me vete nė Greqi. Vetėm te ti kam besim. Nuk dua ta shfrytėzojnė tė tjerėt. –dhe qau.
-Po unė jam i madh nė moshė, pastaj edhe nga shėndeti-por ai ma preu fjalėn.
-S’ka gjė, ti do dish si do tė bėsh me tė. Nuk do ta shfrytėzosh e nuk do ta hedhėsh nė rrugė.
Nuk dija ē’t’i thoshja. Atė moment nuk i ktheva pėrgjigje. U mendova mirė e mire. Natėn e tretė i shkova nė shtėpi. Ē’tė shihja? Njė fukarallėk i frikshėm. Dy vajzave tė vogla u ēova nga njė kokakola e nga njė ēokollatė. U gėzuan sikur iu dhurova qiejt. Ato sa i morrėn shkuan nga dhoma tjetėr. Babe e bijė mė shihnin nė sy. Deri nė ato momente nuk kisha vendosur. Hodha sytė mbi Hėnėn. E bukur si hėna nė pragmbremje. O Zot, ē’tė bėja me atė bukuri?!
-Dakord, nesėr pa gdhirė, unė e Hėna do tė nisemi!
Erdhėm nė Athinė. Dy muaj kėshtu, si tė martuar, por nė fakt nuk kam fjetur asnjė natė me tė. Mė falni qė po flas kėshtu, por ju them njė tė vėrtetė. As e kam puthur. Si ta kem vajzėn time. Arsyeja, deri tani, ka fituar mbi ndjenjėn. Tani qė ka hyrė pak nė greqishten dua mos i gjej njė punė, si gjithė vajzat e mira shqiptare. Njė punė qė tė fitojė dhe tė ndihmojė edhe familjen e varfėr nė Shqipėri. Prandaj ju lutem tė mė ndihmoni pėr njė punė pėr Hėnėn.
-Do tė tė ndihmojmė-i thanė tė dyja grate nė njė gojė. Qė nesėr do t’i japim nga njė ditė pune nga tonat. Telefin keni nė shtėpi?
-Jo-tha ai si i zėnė nė faj.
-Atėhere na shkruaj adresėn tė vijmė sonte.
Ai buzėqeshi me zor dhe u shkroi adresėn.
-Ēfar tė bėjmė? Na vajti vonė edhe pėr punė.
-Ma lini mua kėtė njeri tė mirė-u thashė dy grave.
Ato u larguan duke thenė:
-Nė darkė na ke nė shtėpi, Hėnėn do ta ndihmojmė.
Ai, i gėzuar, buzėqeshi…
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 8:03 pm
Albert Zholi
LYPSI QĖ NUK ĖSHTĖ LYPĖS
-skicė-
E hėnė e ftohtė janari. Kodrat pėrreth Athinės janė mbuluar me borė. Era, qė s’dihej nga vinte, tė priste si brisk.
Nė kryqėzimin e njė udhe nė Halandri, pronari im ndali veturėn, nė pritje tė semaforit jeshil. Befas, tek xhami u dritares u zgjat njė dorė lypsi. Ishte njė fėmijė 10-11 vjeēar qė nė dorė mbante njė gotė kaucuku. Ju lutem zotėrinjė, mė ndihmoni,- foli fėmija dhe uli kokėn.
Mė bėri pėrshtypje sjellja e tij delikate. Nga gjuha e kuptova qė ishte nga vendi im. Ndjeva se i vinte rėndė pėr atė qė bėnte. Ndryshonte nga ata fėmijėt, qė ishin kthyer nė lypsa profesionistė. Nga jeni?- e pyes nė shqip.
Ai, nuk e priste qė dikush t’i fliste nė gjuhėn e tij. Uli kokėn me turp, sikur nuk donte qė dorėn e tij tė zgjatur ta shihte njė bashkėatdhetar i tij. Gota e kauēukut i dridhej nė dorėn e plasaritur nga tė ftohtit. Ashtu kokėulur u pėrgjigj:
-Jam me babanė, por ai ka thyer kėmbėn e nuk punon. Nuk mė ka nxjerrė babai nė udhė, por s’ka tjetėr kush tė punojė . Mbushi sytė ne lotė dhe foli me inat, sikur donte tė mbronte familjen e tij- babai im ėshtė mė i miri nė botė. Po nėna nuk punon? -Nėna iku me njė grek, e mori burrė, - dhe ia plasi tė qarit.
Semafori ndez dritėn jeshile. Veē pronarit zgjata edhe unė dorėn pėr tė ndihmuar lypsin fatkeq. Pastaj munda ta pėrkėdhelja nga flokėt.
Ishte djalė i mirė?- tha pronari kur nisi makinėn,- por ja lypės.Nuk ishte lypės – i thashė pronarit- ishte njė fėmijė fatkeq.
Ishte rritur para kohe jo vetėm pėr punė por fhe nė mendime
LYPSI QĖ NUK ĖSHTĖ LYPĖS
-skicė-
E hėnė e ftohtė janari. Kodrat pėrreth Athinės janė mbuluar me borė. Era, qė s’dihej nga vinte, tė priste si brisk.
Nė kryqėzimin e njė udhe nė Halandri, pronari im ndali veturėn, nė pritje tė semaforit jeshil. Befas, tek xhami u dritares u zgjat njė dorė lypsi. Ishte njė fėmijė 10-11 vjeēar qė nė dorė mbante njė gotė kaucuku. Ju lutem zotėrinjė, mė ndihmoni,- foli fėmija dhe uli kokėn.
Mė bėri pėrshtypje sjellja e tij delikate. Nga gjuha e kuptova qė ishte nga vendi im. Ndjeva se i vinte rėndė pėr atė qė bėnte. Ndryshonte nga ata fėmijėt, qė ishin kthyer nė lypsa profesionistė. Nga jeni?- e pyes nė shqip.
Ai, nuk e priste qė dikush t’i fliste nė gjuhėn e tij. Uli kokėn me turp, sikur nuk donte qė dorėn e tij tė zgjatur ta shihte njė bashkėatdhetar i tij. Gota e kauēukut i dridhej nė dorėn e plasaritur nga tė ftohtit. Ashtu kokėulur u pėrgjigj:
-Jam me babanė, por ai ka thyer kėmbėn e nuk punon. Nuk mė ka nxjerrė babai nė udhė, por s’ka tjetėr kush tė punojė . Mbushi sytė ne lotė dhe foli me inat, sikur donte tė mbronte familjen e tij- babai im ėshtė mė i miri nė botė. Po nėna nuk punon? -Nėna iku me njė grek, e mori burrė, - dhe ia plasi tė qarit.
Semafori ndez dritėn jeshile. Veē pronarit zgjata edhe unė dorėn pėr tė ndihmuar lypsin fatkeq. Pastaj munda ta pėrkėdhelja nga flokėt.
Ishte djalė i mirė?- tha pronari kur nisi makinėn,- por ja lypės.Nuk ishte lypės – i thashė pronarit- ishte njė fėmijė fatkeq.
Ishte rritur para kohe jo vetėm pėr punė por fhe nė mendime
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 8:04 pm
Albert Zholi
Hiret e njė gruaje bionde
-tregim-
Atė mėngjes u nisa me pėrtesė nė punė. Koha ishte disi e vrenjtur dhe dielli kryente hyrje-daljet e tij mes reve, duke fshehur ngrohtėsinė e zakonshme qė tė bėn entuziast. Njerėzit rendnin me nxitim nėpėr rrugė dhe dukej se hapat e tyre ishin jashtė normales. Koha e vrenjtur u kishte sjellė pėshtjellim, pse jo kishin frikė se mos nga ēasti nė ēast do tė binte shi. Tirana dukej nė njė lėvizje tė zymtė. I pėrfshirė nė turmė, dy-tri herė kalova rrugėt pa respektuar semaforėt. Nė njė kapėrcim semafori, midis vijave tė bardha u pėrplasa me njė mesogrua. Bėrryli im i djathtė goditi pa dashur nė ijėn e saj tė majtė.
Ajo lėshoi njė “oh” tė dhimbshme. Ndalova dhe i kėrkova ndjesė. Ajo mė pa nga koka te kėmbėt me inat dhe mė tha me tė njėjtin ton: “Tė rroftė tėrė ajo kollare qė ke nė qafė!”. Si duket, tė falurėn time tė sinqertė nuk e mori parasysh. M’u duk e arsyeshme t’i ktheja pėrgjigje.
- Ju faleminderit pėr urimin qė i bėtė kollares sime. E meriton mė shumė se sjellja ime e tė kėrkuarit ndjesė.
Ajo, ngaqė nuk e priste kėtė pėrgjigje, prishi buzėt, shtrėngoi dhėmbėt, afroi mė fort rreth vetes ēantėn e dorės, bėri njė kthim vrikthi djathtas dhe u nis nė tė kundėrt tė lėvizjes sime duke imituar teto Ollgėn te filmi “Zonja nga qyteti”.
Njė vajzė e re, e cila e kishte ndjekur gjithė skenėn tek qėndronte buzė trotuarit, qeshi duke vėnė dorėn para gojės. Unė tunda kokėn duke kapsallitur sytė dhe vazhdova rrugėn. Shtrėngova kollaren mė fort nė qafė duke ia vėnė fajin kohės.
Edhe vetė e ndieja qė isha po aq i mėrzitur dhe pa qejf si gruaja me tė cilėn u pėrplasa. Kjo gjendje e brendshme mė ndodhte rrallė. Zakonisht nė punė shkoja me kėnaqėsi, duke paraprogramuar ēdo gjė. Roja e natės, te hyrja e portės sė zyrave, mė pėrshėndeti si ēdo mėngjes me atė “Mirėmėngjesi” standard. Ndryshe nga herėt e tjera, pėrshėndetjen ia ktheva nėn zė. Hyra nė zyrė duke e lėnė derėn gjysmė tė hapur. Qielli nisi tė gjėmonte. Njė shkreptimė e fuqishme u pėrplas nė xham.
Ndeza kompjuterin, vura pak muzikė klasike dhe fillova tė kėrkoja nėpėr emėrtimet e dokumenteve. Klikova diku pa njė mendim tė qartė. Ē’kisha kėshtu sot? Pėr tė hequr mėrzinė mendova tė shkoja te zyra pėrkarshi, ku zakonisht shkėmbeja mendime me njė koleg. Trokita.
- Hyr! - u dėgjua nga brenda njė zė femre. Nė fillim shtanga. Tek ajo zyrė deri dje punonte vetėm njė kolegu im. Hyra me mėdyshje. Sa hapa derėn, nė tavolinėn pėrkrah kolegut tim u pėrballa me buzėqeshjen e njė gruaje simpatike. Dera e zyrės kishte ngelur gjysmė e hapur, ndėrsa unė, me dorėn e djathtė te doreza e derės, rrija ende i dyzuar. Tė hyja brenda, apo tė largohesha pa e pyetur? E kam zakon qė nė muhabetet me femrat hyj me vėshtirėsi. Qielli ishte zhveshur nga retė dhe njė rreze gjatoshe i jepte njė ndriēim ėndėrr-ndjellės flokėve dhe gjysmėfytyrės sė gruas qė kisha pėrballė. Fytyra e saj ishte e bardhė e limuar, flokėt e verdhė gjysmė kaēurrelė i derdheshin nė fund tė supeve. Njė pjesė e kaēurrelave i binin ēapkėnēe mbi sy dhe e bėnin mė tėrheqėse fytyrėn e saj vezake. Buzėt, as tė trasha, as tė holla, qė lėviznin me njė delikatesė tė pazakontė femėrore, sikur kishin njė
lidhje organike tė veēantė me mjekrėn e vogėl, e cila, kur ajo fliste, formonte nė qendėr njė gropėz shumė interesante. Goja nėn rrumbullakėsinė e fjalėve merrte trajtė ovale, qė stigmatizon natyrshėm pėrpikmėrinė. Dritėhija qė binte nė fytyrėn e saj nė raportet rreze dielli - vendosje karrigeje, i jepnin fytyrės njė shprehje enigmatike, qė tė pėrfshinte tė tėrin nė ėndrrėn e hulumtimit. Dukej si njė studente me atė brishtėsinė, lukun tejet femėror dhe tiparet karakteristike tė njė vajze qė pretendon dhe premton nė koherencėn e kalimit amėsor.
- Nuk ka ardhur Blenardi sot? - pyeta duke mos e tėrhequr brenda vetes kėrshėrinė pėr ta parė ende me kėnaqėsi atė pamje femėrore.
- Jo, sapo mori nė telefon dhe mė tha se do tė vonohet pak. Kishte njė problem familjar.
- Ju mos jeni gruaja e tij? - pyeta pa e kontrolluar veten. Sigurisht, po tė ishte gruaja ai nuk mund tė telefononte nė zyrė pėr hallin familjar. Ajo filloi tė qeshte lezetshėm me hutimin tim.
- Jo, unė jam kolegia e tij e re. Sot filloj punė pėr herė tė parė. Nė fakt nė punė jam paraqitur dje, por shefi sa mė njohu me punėn mė tha se mund tė largohesha.
- Keni qenė mė parė nė punė?
- Po, kam qenė nė njė firmė private,- filloi ajo tė mė sqaronte natyrshėm. Kishte njė zė tė qetė dhe tė ėmbėl. Fliste me tė njėjtin intonacion si zyrtarėt e stazhionuar, tė cilėt i njohin mirė punėt e administratės dhe nuk shqetėsohen me gjėra tė kota. Herė pas here lėvizte kokėn djathtas, pėr tė larguar njė bisht flokėsh qė i binte mbi syrin e djathtė.
- Pse u larguat? - vazhdova unė bisedėn me po atė qetėsi sa edhe ajo.
Atė mėngjes, pėr tė larguar mėrzinė e pakuptimtė qė mė kishte kapluar qenien, sikur ma kishte qejfi shumė pėr muhabet.
- Sepse punonim shumė jashtė orarit. Nuk mund ta pėrballoja jo se ishte punė e lodhshme, por unė kam njė djalė 5 vjeē pėr tė cilin duhet tė kujdesem. Isha shumė e larguar prej tij dhe tė dy e vuanim largėsinė. Ndoshta nė shtet…
VijonAlbert Zholi
Hiret e njė gruaje bionde
-tregim-
Atė mėngjes u nisa me pėrtesė nė punė. Koha ishte disi e vrenjtur dhe dielli kryente hyrje-daljet e tij mes reve, duke fshehur ngrohtėsinė e zakonshme qė tė bėn entuziast. Njerėzit rendnin me nxitim nėpėr rrugė dhe dukej se hapat e tyre ishin jashtė normales. Koha e vrenjtur u kishte sjellė pėshtjellim, pse jo kishin frikė se mos nga ēasti nė ēast do tė binte shi. Tirana dukej nė njė lėvizje tė zymtė. I pėrfshirė nė turmė, dy-tri herė kalova rrugėt pa respektuar semaforėt. Nė njė kapėrcim semafori, midis vijave tė bardha u pėrplasa me njė mesogrua. Bėrryli im i djathtė goditi pa dashur nė ijėn e saj tė majtė.
Ajo lėshoi njė “oh” tė dhimbshme. Ndalova dhe i kėrkova ndjesė. Ajo mė pa nga koka te kėmbėt me inat dhe mė tha me tė njėjtin ton: “Tė rroftė tėrė ajo kollare qė ke nė qafė!”. Si duket, tė falurėn time tė sinqertė nuk e mori parasysh. M’u duk e arsyeshme t’i ktheja pėrgjigje.
- Ju faleminderit pėr urimin qė i bėtė kollares sime. E meriton mė shumė se sjellja ime e tė kėrkuarit ndjesė.
Ajo, ngaqė nuk e priste kėtė pėrgjigje, prishi buzėt, shtrėngoi dhėmbėt, afroi mė fort rreth vetes ēantėn e dorės, bėri njė kthim vrikthi djathtas dhe u nis nė tė kundėrt tė lėvizjes sime duke imituar teto Ollgėn te filmi “Zonja nga qyteti”.
Njė vajzė e re, e cila e kishte ndjekur gjithė skenėn tek qėndronte buzė trotuarit, qeshi duke vėnė dorėn para gojės. Unė tunda kokėn duke kapsallitur sytė dhe vazhdova rrugėn. Shtrėngova kollaren mė fort nė qafė duke ia vėnė fajin kohės.
Edhe vetė e ndieja qė isha po aq i mėrzitur dhe pa qejf si gruaja me tė cilėn u pėrplasa. Kjo gjendje e brendshme mė ndodhte rrallė. Zakonisht nė punė shkoja me kėnaqėsi, duke paraprogramuar ēdo gjė. Roja e natės, te hyrja e portės sė zyrave, mė pėrshėndeti si ēdo mėngjes me atė “Mirėmėngjesi” standard. Ndryshe nga herėt e tjera, pėrshėndetjen ia ktheva nėn zė. Hyra nė zyrė duke e lėnė derėn gjysmė tė hapur. Qielli nisi tė gjėmonte. Njė shkreptimė e fuqishme u pėrplas nė xham.
Ndeza kompjuterin, vura pak muzikė klasike dhe fillova tė kėrkoja nėpėr emėrtimet e dokumenteve. Klikova diku pa njė mendim tė qartė. Ē’kisha kėshtu sot? Pėr tė hequr mėrzinė mendova tė shkoja te zyra pėrkarshi, ku zakonisht shkėmbeja mendime me njė koleg. Trokita.
- Hyr! - u dėgjua nga brenda njė zė femre. Nė fillim shtanga. Tek ajo zyrė deri dje punonte vetėm njė kolegu im. Hyra me mėdyshje. Sa hapa derėn, nė tavolinėn pėrkrah kolegut tim u pėrballa me buzėqeshjen e njė gruaje simpatike. Dera e zyrės kishte ngelur gjysmė e hapur, ndėrsa unė, me dorėn e djathtė te doreza e derės, rrija ende i dyzuar. Tė hyja brenda, apo tė largohesha pa e pyetur? E kam zakon qė nė muhabetet me femrat hyj me vėshtirėsi. Qielli ishte zhveshur nga retė dhe njė rreze gjatoshe i jepte njė ndriēim ėndėrr-ndjellės flokėve dhe gjysmėfytyrės sė gruas qė kisha pėrballė. Fytyra e saj ishte e bardhė e limuar, flokėt e verdhė gjysmė kaēurrelė i derdheshin nė fund tė supeve. Njė pjesė e kaēurrelave i binin ēapkėnēe mbi sy dhe e bėnin mė tėrheqėse fytyrėn e saj vezake. Buzėt, as tė trasha, as tė holla, qė lėviznin me njė delikatesė tė pazakontė femėrore, sikur kishin njė
lidhje organike tė veēantė me mjekrėn e vogėl, e cila, kur ajo fliste, formonte nė qendėr njė gropėz shumė interesante. Goja nėn rrumbullakėsinė e fjalėve merrte trajtė ovale, qė stigmatizon natyrshėm pėrpikmėrinė. Dritėhija qė binte nė fytyrėn e saj nė raportet rreze dielli - vendosje karrigeje, i jepnin fytyrės njė shprehje enigmatike, qė tė pėrfshinte tė tėrin nė ėndrrėn e hulumtimit. Dukej si njė studente me atė brishtėsinė, lukun tejet femėror dhe tiparet karakteristike tė njė vajze qė pretendon dhe premton nė koherencėn e kalimit amėsor.
- Nuk ka ardhur Blenardi sot? - pyeta duke mos e tėrhequr brenda vetes kėrshėrinė pėr ta parė ende me kėnaqėsi atė pamje femėrore.
- Jo, sapo mori nė telefon dhe mė tha se do tė vonohet pak. Kishte njė problem familjar.
- Ju mos jeni gruaja e tij? - pyeta pa e kontrolluar veten. Sigurisht, po tė ishte gruaja ai nuk mund tė telefononte nė zyrė pėr hallin familjar. Ajo filloi tė qeshte lezetshėm me hutimin tim.
- Jo, unė jam kolegia e tij e re. Sot filloj punė pėr herė tė parė. Nė fakt nė punė jam paraqitur dje, por shefi sa mė njohu me punėn mė tha se mund tė largohesha.
- Keni qenė mė parė nė punė?
- Po, kam qenė nė njė firmė private,- filloi ajo tė mė sqaronte natyrshėm. Kishte njė zė tė qetė dhe tė ėmbėl. Fliste me tė njėjtin intonacion si zyrtarėt e stazhionuar, tė cilėt i njohin mirė punėt e administratės dhe nuk shqetėsohen me gjėra tė kota. Herė pas here lėvizte kokėn djathtas, pėr tė larguar njė bisht flokėsh qė i binte mbi syrin e djathtė.
- Pse u larguat? - vazhdova unė bisedėn me po atė qetėsi sa edhe ajo.
Atė mėngjes, pėr tė larguar mėrzinė e pakuptimtė qė mė kishte kapluar qenien, sikur ma kishte qejfi shumė pėr muhabet.
- Sepse punonim shumė jashtė orarit. Nuk mund ta pėrballoja jo se ishte punė e lodhshme, por unė kam njė djalė 5 vjeē pėr tė cilin duhet tė kujdesem. Isha shumė e larguar prej tij dhe tė dy e vuanim largėsinė. Ndoshta nė shtet…
Vijon
Hiret e njė gruaje bionde
-tregim-
Atė mėngjes u nisa me pėrtesė nė punė. Koha ishte disi e vrenjtur dhe dielli kryente hyrje-daljet e tij mes reve, duke fshehur ngrohtėsinė e zakonshme qė tė bėn entuziast. Njerėzit rendnin me nxitim nėpėr rrugė dhe dukej se hapat e tyre ishin jashtė normales. Koha e vrenjtur u kishte sjellė pėshtjellim, pse jo kishin frikė se mos nga ēasti nė ēast do tė binte shi. Tirana dukej nė njė lėvizje tė zymtė. I pėrfshirė nė turmė, dy-tri herė kalova rrugėt pa respektuar semaforėt. Nė njė kapėrcim semafori, midis vijave tė bardha u pėrplasa me njė mesogrua. Bėrryli im i djathtė goditi pa dashur nė ijėn e saj tė majtė.
Ajo lėshoi njė “oh” tė dhimbshme. Ndalova dhe i kėrkova ndjesė. Ajo mė pa nga koka te kėmbėt me inat dhe mė tha me tė njėjtin ton: “Tė rroftė tėrė ajo kollare qė ke nė qafė!”. Si duket, tė falurėn time tė sinqertė nuk e mori parasysh. M’u duk e arsyeshme t’i ktheja pėrgjigje.
- Ju faleminderit pėr urimin qė i bėtė kollares sime. E meriton mė shumė se sjellja ime e tė kėrkuarit ndjesė.
Ajo, ngaqė nuk e priste kėtė pėrgjigje, prishi buzėt, shtrėngoi dhėmbėt, afroi mė fort rreth vetes ēantėn e dorės, bėri njė kthim vrikthi djathtas dhe u nis nė tė kundėrt tė lėvizjes sime duke imituar teto Ollgėn te filmi “Zonja nga qyteti”.
Njė vajzė e re, e cila e kishte ndjekur gjithė skenėn tek qėndronte buzė trotuarit, qeshi duke vėnė dorėn para gojės. Unė tunda kokėn duke kapsallitur sytė dhe vazhdova rrugėn. Shtrėngova kollaren mė fort nė qafė duke ia vėnė fajin kohės.
Edhe vetė e ndieja qė isha po aq i mėrzitur dhe pa qejf si gruaja me tė cilėn u pėrplasa. Kjo gjendje e brendshme mė ndodhte rrallė. Zakonisht nė punė shkoja me kėnaqėsi, duke paraprogramuar ēdo gjė. Roja e natės, te hyrja e portės sė zyrave, mė pėrshėndeti si ēdo mėngjes me atė “Mirėmėngjesi” standard. Ndryshe nga herėt e tjera, pėrshėndetjen ia ktheva nėn zė. Hyra nė zyrė duke e lėnė derėn gjysmė tė hapur. Qielli nisi tė gjėmonte. Njė shkreptimė e fuqishme u pėrplas nė xham.
Ndeza kompjuterin, vura pak muzikė klasike dhe fillova tė kėrkoja nėpėr emėrtimet e dokumenteve. Klikova diku pa njė mendim tė qartė. Ē’kisha kėshtu sot? Pėr tė hequr mėrzinė mendova tė shkoja te zyra pėrkarshi, ku zakonisht shkėmbeja mendime me njė koleg. Trokita.
- Hyr! - u dėgjua nga brenda njė zė femre. Nė fillim shtanga. Tek ajo zyrė deri dje punonte vetėm njė kolegu im. Hyra me mėdyshje. Sa hapa derėn, nė tavolinėn pėrkrah kolegut tim u pėrballa me buzėqeshjen e njė gruaje simpatike. Dera e zyrės kishte ngelur gjysmė e hapur, ndėrsa unė, me dorėn e djathtė te doreza e derės, rrija ende i dyzuar. Tė hyja brenda, apo tė largohesha pa e pyetur? E kam zakon qė nė muhabetet me femrat hyj me vėshtirėsi. Qielli ishte zhveshur nga retė dhe njė rreze gjatoshe i jepte njė ndriēim ėndėrr-ndjellės flokėve dhe gjysmėfytyrės sė gruas qė kisha pėrballė. Fytyra e saj ishte e bardhė e limuar, flokėt e verdhė gjysmė kaēurrelė i derdheshin nė fund tė supeve. Njė pjesė e kaēurrelave i binin ēapkėnēe mbi sy dhe e bėnin mė tėrheqėse fytyrėn e saj vezake. Buzėt, as tė trasha, as tė holla, qė lėviznin me njė delikatesė tė pazakontė femėrore, sikur kishin njė
lidhje organike tė veēantė me mjekrėn e vogėl, e cila, kur ajo fliste, formonte nė qendėr njė gropėz shumė interesante. Goja nėn rrumbullakėsinė e fjalėve merrte trajtė ovale, qė stigmatizon natyrshėm pėrpikmėrinė. Dritėhija qė binte nė fytyrėn e saj nė raportet rreze dielli - vendosje karrigeje, i jepnin fytyrės njė shprehje enigmatike, qė tė pėrfshinte tė tėrin nė ėndrrėn e hulumtimit. Dukej si njė studente me atė brishtėsinė, lukun tejet femėror dhe tiparet karakteristike tė njė vajze qė pretendon dhe premton nė koherencėn e kalimit amėsor.
- Nuk ka ardhur Blenardi sot? - pyeta duke mos e tėrhequr brenda vetes kėrshėrinė pėr ta parė ende me kėnaqėsi atė pamje femėrore.
- Jo, sapo mori nė telefon dhe mė tha se do tė vonohet pak. Kishte njė problem familjar.
- Ju mos jeni gruaja e tij? - pyeta pa e kontrolluar veten. Sigurisht, po tė ishte gruaja ai nuk mund tė telefononte nė zyrė pėr hallin familjar. Ajo filloi tė qeshte lezetshėm me hutimin tim.
- Jo, unė jam kolegia e tij e re. Sot filloj punė pėr herė tė parė. Nė fakt nė punė jam paraqitur dje, por shefi sa mė njohu me punėn mė tha se mund tė largohesha.
- Keni qenė mė parė nė punė?
- Po, kam qenė nė njė firmė private,- filloi ajo tė mė sqaronte natyrshėm. Kishte njė zė tė qetė dhe tė ėmbėl. Fliste me tė njėjtin intonacion si zyrtarėt e stazhionuar, tė cilėt i njohin mirė punėt e administratės dhe nuk shqetėsohen me gjėra tė kota. Herė pas here lėvizte kokėn djathtas, pėr tė larguar njė bisht flokėsh qė i binte mbi syrin e djathtė.
- Pse u larguat? - vazhdova unė bisedėn me po atė qetėsi sa edhe ajo.
Atė mėngjes, pėr tė larguar mėrzinė e pakuptimtė qė mė kishte kapluar qenien, sikur ma kishte qejfi shumė pėr muhabet.
- Sepse punonim shumė jashtė orarit. Nuk mund ta pėrballoja jo se ishte punė e lodhshme, por unė kam njė djalė 5 vjeē pėr tė cilin duhet tė kujdesem. Isha shumė e larguar prej tij dhe tė dy e vuanim largėsinė. Ndoshta nė shtet…
VijonAlbert Zholi
Hiret e njė gruaje bionde
-tregim-
Atė mėngjes u nisa me pėrtesė nė punė. Koha ishte disi e vrenjtur dhe dielli kryente hyrje-daljet e tij mes reve, duke fshehur ngrohtėsinė e zakonshme qė tė bėn entuziast. Njerėzit rendnin me nxitim nėpėr rrugė dhe dukej se hapat e tyre ishin jashtė normales. Koha e vrenjtur u kishte sjellė pėshtjellim, pse jo kishin frikė se mos nga ēasti nė ēast do tė binte shi. Tirana dukej nė njė lėvizje tė zymtė. I pėrfshirė nė turmė, dy-tri herė kalova rrugėt pa respektuar semaforėt. Nė njė kapėrcim semafori, midis vijave tė bardha u pėrplasa me njė mesogrua. Bėrryli im i djathtė goditi pa dashur nė ijėn e saj tė majtė.
Ajo lėshoi njė “oh” tė dhimbshme. Ndalova dhe i kėrkova ndjesė. Ajo mė pa nga koka te kėmbėt me inat dhe mė tha me tė njėjtin ton: “Tė rroftė tėrė ajo kollare qė ke nė qafė!”. Si duket, tė falurėn time tė sinqertė nuk e mori parasysh. M’u duk e arsyeshme t’i ktheja pėrgjigje.
- Ju faleminderit pėr urimin qė i bėtė kollares sime. E meriton mė shumė se sjellja ime e tė kėrkuarit ndjesė.
Ajo, ngaqė nuk e priste kėtė pėrgjigje, prishi buzėt, shtrėngoi dhėmbėt, afroi mė fort rreth vetes ēantėn e dorės, bėri njė kthim vrikthi djathtas dhe u nis nė tė kundėrt tė lėvizjes sime duke imituar teto Ollgėn te filmi “Zonja nga qyteti”.
Njė vajzė e re, e cila e kishte ndjekur gjithė skenėn tek qėndronte buzė trotuarit, qeshi duke vėnė dorėn para gojės. Unė tunda kokėn duke kapsallitur sytė dhe vazhdova rrugėn. Shtrėngova kollaren mė fort nė qafė duke ia vėnė fajin kohės.
Edhe vetė e ndieja qė isha po aq i mėrzitur dhe pa qejf si gruaja me tė cilėn u pėrplasa. Kjo gjendje e brendshme mė ndodhte rrallė. Zakonisht nė punė shkoja me kėnaqėsi, duke paraprogramuar ēdo gjė. Roja e natės, te hyrja e portės sė zyrave, mė pėrshėndeti si ēdo mėngjes me atė “Mirėmėngjesi” standard. Ndryshe nga herėt e tjera, pėrshėndetjen ia ktheva nėn zė. Hyra nė zyrė duke e lėnė derėn gjysmė tė hapur. Qielli nisi tė gjėmonte. Njė shkreptimė e fuqishme u pėrplas nė xham.
Ndeza kompjuterin, vura pak muzikė klasike dhe fillova tė kėrkoja nėpėr emėrtimet e dokumenteve. Klikova diku pa njė mendim tė qartė. Ē’kisha kėshtu sot? Pėr tė hequr mėrzinė mendova tė shkoja te zyra pėrkarshi, ku zakonisht shkėmbeja mendime me njė koleg. Trokita.
- Hyr! - u dėgjua nga brenda njė zė femre. Nė fillim shtanga. Tek ajo zyrė deri dje punonte vetėm njė kolegu im. Hyra me mėdyshje. Sa hapa derėn, nė tavolinėn pėrkrah kolegut tim u pėrballa me buzėqeshjen e njė gruaje simpatike. Dera e zyrės kishte ngelur gjysmė e hapur, ndėrsa unė, me dorėn e djathtė te doreza e derės, rrija ende i dyzuar. Tė hyja brenda, apo tė largohesha pa e pyetur? E kam zakon qė nė muhabetet me femrat hyj me vėshtirėsi. Qielli ishte zhveshur nga retė dhe njė rreze gjatoshe i jepte njė ndriēim ėndėrr-ndjellės flokėve dhe gjysmėfytyrės sė gruas qė kisha pėrballė. Fytyra e saj ishte e bardhė e limuar, flokėt e verdhė gjysmė kaēurrelė i derdheshin nė fund tė supeve. Njė pjesė e kaēurrelave i binin ēapkėnēe mbi sy dhe e bėnin mė tėrheqėse fytyrėn e saj vezake. Buzėt, as tė trasha, as tė holla, qė lėviznin me njė delikatesė tė pazakontė femėrore, sikur kishin njė
lidhje organike tė veēantė me mjekrėn e vogėl, e cila, kur ajo fliste, formonte nė qendėr njė gropėz shumė interesante. Goja nėn rrumbullakėsinė e fjalėve merrte trajtė ovale, qė stigmatizon natyrshėm pėrpikmėrinė. Dritėhija qė binte nė fytyrėn e saj nė raportet rreze dielli - vendosje karrigeje, i jepnin fytyrės njė shprehje enigmatike, qė tė pėrfshinte tė tėrin nė ėndrrėn e hulumtimit. Dukej si njė studente me atė brishtėsinė, lukun tejet femėror dhe tiparet karakteristike tė njė vajze qė pretendon dhe premton nė koherencėn e kalimit amėsor.
- Nuk ka ardhur Blenardi sot? - pyeta duke mos e tėrhequr brenda vetes kėrshėrinė pėr ta parė ende me kėnaqėsi atė pamje femėrore.
- Jo, sapo mori nė telefon dhe mė tha se do tė vonohet pak. Kishte njė problem familjar.
- Ju mos jeni gruaja e tij? - pyeta pa e kontrolluar veten. Sigurisht, po tė ishte gruaja ai nuk mund tė telefononte nė zyrė pėr hallin familjar. Ajo filloi tė qeshte lezetshėm me hutimin tim.
- Jo, unė jam kolegia e tij e re. Sot filloj punė pėr herė tė parė. Nė fakt nė punė jam paraqitur dje, por shefi sa mė njohu me punėn mė tha se mund tė largohesha.
- Keni qenė mė parė nė punė?
- Po, kam qenė nė njė firmė private,- filloi ajo tė mė sqaronte natyrshėm. Kishte njė zė tė qetė dhe tė ėmbėl. Fliste me tė njėjtin intonacion si zyrtarėt e stazhionuar, tė cilėt i njohin mirė punėt e administratės dhe nuk shqetėsohen me gjėra tė kota. Herė pas here lėvizte kokėn djathtas, pėr tė larguar njė bisht flokėsh qė i binte mbi syrin e djathtė.
- Pse u larguat? - vazhdova unė bisedėn me po atė qetėsi sa edhe ajo.
Atė mėngjes, pėr tė larguar mėrzinė e pakuptimtė qė mė kishte kapluar qenien, sikur ma kishte qejfi shumė pėr muhabet.
- Sepse punonim shumė jashtė orarit. Nuk mund ta pėrballoja jo se ishte punė e lodhshme, por unė kam njė djalė 5 vjeē pėr tė cilin duhet tė kujdesem. Isha shumė e larguar prej tij dhe tė dy e vuanim largėsinė. Ndoshta nė shtet…
Vijon
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 8:04 pm
- Eh! - psherėtiva unė duke vendosur instinktivisht dorėn nė kollare mė shumė pėr tė larguar sytė nga vėshtrimi i saj zhbirues sesa pėr ta rregulluar atė nė tė vėrtetė.
- Edhe puna nė shtet ka sikletet e saj, ndoshta dhe mė shumė se puna private, por ajo puna e orarit qėndron. Nė shtet nuk punohet jashtė orarit,- vazhdova dhe shtrova pas gjoksit kollaren, duke e fėrkuar me dorė si me njė hekur rrobash.
- Paske kollare tė bukur,- mė tha kaēurrelsja duke shtuar dozėn e ėmbėlsisė sė zėrit dhe duke anuar kokėn djathtas poshtė si lozonjare, pėr tė vėrtetuar sinqeritetin e komplimentit.
- Disa kanė kollaret, disa janė vetė. Kryesisht kollare tė bukura mbajnė ata qė nuk shquhen pėr kėtė veti njerėzore,- thashė disi me inat tė brendshėm, pasi tė gjithė mė shumė pėlqenin kollaret sesa mendimet e mia. Ajo vuri buzėn nė gaz, pastaj me tonin e komplimentit mė tha:
- Qenkeni interesant. Sikur i keni tė parafabrikuara pėrgjigjet.
- Brenda vetes ndiej se bėhem interesant kur kam pėrpara njerėz tė palexueshėm. Nė raste tė tjera jam tip i vėshtirė, madhe mund tė them i bezdisshėm, sidomos me femrat.
- Pse me femrat?
- Sepse nuk kam kohė tė tepėrt tė merrem vetėm me kėpucėt, kremrat, ngjyrėn e flokėve, lartėsinė e takave tė kėpucėve, manikyrin e thonjve tė tyre, etj.
- Uaa! - shfryu paksa ajo duke kafshuar gishtin tregues. - Po ėshtė nė natyrėn e grave hapja e bisedave tė tilla. Kėshtu ato pasqyrojnė mė realisht gjininė sė cilės i pėrkasin. Nė paraqitje tregoni se mund tė jeni shumė xhentėlmen me femrat, - vazhdoi dhe vendosi tė dyja duart nė skajet e anėve tė tastierės sė kompjuterit.
- Tani qė mė pe dhe bisedove, vėre vetė notėn. Sigurisht, vizitori pritet sipas kostumit dhe pėrcillet sipas mendjes. Unė besoj se vetėm kollarja nuk e justifikoi intelektin apo komunikimin tim,- iu pėrgjigja dhe anova edhe unė kokėn si ajo.
- Ha ha, ha,- qeshi ajo sėrishmi. - Nuk e prisja tė njihja njė tip tė tillė qė ditėn e parė tė punės. Ēudi! Tipa tė tillė rrallė gjen nė jetė. Jeni i martuar?
- Uff! - psherėtiva unė. - S’bėj kompromise me belatė. Unė mėrzitem me veten, jo mė me gratė. Bėj ēudi se sa gjatė po bisedoj me ju.
- Pse, martesėn ju e quani bela?- tha ajo duke vrenjtur vetullat pėr shkak tė fjalėve pa lidhje dhe etikė. E ndjeva se pa dashje, si ato padashjet pa kripė, e kisha fyer. Dukej se, sipas meje, ajo po mė lutej tė qėndroja.
- Jo martesėn, por gratė ose, mė saktė tė themi, femrat. Belaja te femrat konsiston nė:
Gratė nuk ta falin dėshtimin.
Gruaja sheh thellė, burri sheh larg.
- Edhe puna nė shtet ka sikletet e saj, ndoshta dhe mė shumė se puna private, por ajo puna e orarit qėndron. Nė shtet nuk punohet jashtė orarit,- vazhdova dhe shtrova pas gjoksit kollaren, duke e fėrkuar me dorė si me njė hekur rrobash.
- Paske kollare tė bukur,- mė tha kaēurrelsja duke shtuar dozėn e ėmbėlsisė sė zėrit dhe duke anuar kokėn djathtas poshtė si lozonjare, pėr tė vėrtetuar sinqeritetin e komplimentit.
- Disa kanė kollaret, disa janė vetė. Kryesisht kollare tė bukura mbajnė ata qė nuk shquhen pėr kėtė veti njerėzore,- thashė disi me inat tė brendshėm, pasi tė gjithė mė shumė pėlqenin kollaret sesa mendimet e mia. Ajo vuri buzėn nė gaz, pastaj me tonin e komplimentit mė tha:
- Qenkeni interesant. Sikur i keni tė parafabrikuara pėrgjigjet.
- Brenda vetes ndiej se bėhem interesant kur kam pėrpara njerėz tė palexueshėm. Nė raste tė tjera jam tip i vėshtirė, madhe mund tė them i bezdisshėm, sidomos me femrat.
- Pse me femrat?
- Sepse nuk kam kohė tė tepėrt tė merrem vetėm me kėpucėt, kremrat, ngjyrėn e flokėve, lartėsinė e takave tė kėpucėve, manikyrin e thonjve tė tyre, etj.
- Uaa! - shfryu paksa ajo duke kafshuar gishtin tregues. - Po ėshtė nė natyrėn e grave hapja e bisedave tė tilla. Kėshtu ato pasqyrojnė mė realisht gjininė sė cilės i pėrkasin. Nė paraqitje tregoni se mund tė jeni shumė xhentėlmen me femrat, - vazhdoi dhe vendosi tė dyja duart nė skajet e anėve tė tastierės sė kompjuterit.
- Tani qė mė pe dhe bisedove, vėre vetė notėn. Sigurisht, vizitori pritet sipas kostumit dhe pėrcillet sipas mendjes. Unė besoj se vetėm kollarja nuk e justifikoi intelektin apo komunikimin tim,- iu pėrgjigja dhe anova edhe unė kokėn si ajo.
- Ha ha, ha,- qeshi ajo sėrishmi. - Nuk e prisja tė njihja njė tip tė tillė qė ditėn e parė tė punės. Ēudi! Tipa tė tillė rrallė gjen nė jetė. Jeni i martuar?
- Uff! - psherėtiva unė. - S’bėj kompromise me belatė. Unė mėrzitem me veten, jo mė me gratė. Bėj ēudi se sa gjatė po bisedoj me ju.
- Pse, martesėn ju e quani bela?- tha ajo duke vrenjtur vetullat pėr shkak tė fjalėve pa lidhje dhe etikė. E ndjeva se pa dashje, si ato padashjet pa kripė, e kisha fyer. Dukej se, sipas meje, ajo po mė lutej tė qėndroja.
- Jo martesėn, por gratė ose, mė saktė tė themi, femrat. Belaja te femrat konsiston nė:
Gratė nuk ta falin dėshtimin.
Gruaja sheh thellė, burri sheh larg.
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Re: PROZE- nga autore te ndryshem.
Nimfa Sat Dec 06, 2008 8:04 pm
Gruaja te burri i menēur kėrkon tė metat, ndėrsa tek i marri prapėsitė.
Gratė na frymėzojnė tė bėjmė vepra tė mėdha dhe po aq na pengojnė t’i realizojmė ato.
Arsyeja e gruas qėndron nė bukurinė e saj, bukuria e burrit nė arsyen e tij.
Dhe e fundit: Tė martohesh nuk ėshtė e vėshtirė, e vėshtirė ėshtė tė jesh i martuar.
Gruaja tashmė mė shikonte e habitur. E qeshura i ishte arratisur nga buzėt dhe nė gojėn gjysmė tė hapur mbillej habi. Pėr disa sekonda pamė njėri- tjetrin nė heshtje.
- Si ju quajnė? - e theva unė heshtjen hileqare.
- Ermira, - tha ajo, duke buzėqeshur lehtė nė atė formė qė femrat kanė dėshirė tė nxjerrin nė pah formėn dhe bardhėsinė e dhėmbėve. Me tė vėrtetė goja e saj ishte pėr t’i thurur kompliment.
- Mua Elert,- i thashė me njė ton tė prerė. Me kėtė ton i lashė tė kuptonte se e kisha zgjatur sė tepėrmi bisedėn.
- Tė mė falėsh Era qė tė mora pak kohė nga koha jote e vyer dhe e gėzofsh emrin. Ke njė emėr interesant, qė dikur ka qenė personazh nė jetėn time. Punė tė mbarė - dhe bėra tė mbyllja derėn.
- Por nuk m’u prezantuat pėr punėn dhe ēfarė personazhi ka qenė pėr ju emri im? – pyeti ajo sėrishmi.
- Ah, po. E shikon qė fola kot. Kur burri bėhet llafazan, grave u ka mė hije serioziteti. Shef jam edhe unė, si shefi juaj, por nė njė sektor tjetėr. Mirupafshim dhe mos mė emėrto llafazan. Besoj se do tė ma bėsh kėtė lėshim. Ndėrsa pėr tė dytėn nuk mund tė flas. Ėshtė njė dhimbje…
- Besoj i ke gjetur forcat ta pėrballosh kėtė dhimbje. E dyta, nė prezantim tė parė llafet janė tė domosdoshme dhe, duke pasur parasysh kėtė fakt, besoj se e meriton faljen pėr tė tė mos marrė pėr fjalaman. Njė burrė llafazan nuk do ta kėrkonte njė gjė tė tillė, - buzėqeshi ajo kėndshėm.
Buzėqesha edhe unė. Nė zyrė ra sėrish errėsira. Siē duket, diellin e kishin zėnė retė. Por fytyra e saj edhe nė kėtė gjysmerrėsirė vezullonte. Duke u larguar, brenda vetes ndieja kureshtjen ta shihja ēfarė trupi kishte. Ishte hera e parė qė brenda vetes ndieja njė dėshirė pėr tė parė sa mė shpejt trupin e njė femre qė mė ngjall interes. Hyra nė zyrė dhe fillova tė punoja nė kompjuter. Kisha shumė punė pėr tė bėrė, por komunikimi me punonjėsen e re nuk mė shqitej nga mendja. Mė vinte inat me veten qė fola aq shumė, por mė vinte edhe inat me tė qė mė lavdėroi kollaren dhe pastaj mė tha interesant. Nė kompjuter punoja nė mėnyrė instinktive. Ishte hera e parė nė jetė qė isha kaq i trazuar nė mendime. Njė mėngjes i mėrzitshėm, koha e vrenjtur, gruaja te semafori, fqinja e re (sigurisht kolegia) bionde, e qeshur, me dhėmbėt rruazė, e qetė si deti nė agim… Kaloja gishtat nėpėr kompjuter pa
ditur se ato ēka hidhja apo korrigjoja ishin tė sakta. Nuk e di se sa orė punova ashtu kuturu, kur papritur trokiti dera.
- Hyr! – thashė pa e hequr vėshtrimin nga kompjuteri.
Hapjen e derės me atė zhurmėn karakteristike nuk e mora nė konsideratė.
- Ju shqetėsoj? - ishte zėri pyetės i Ermirės.
- Aspak, mund tė hyni.
Gratė na frymėzojnė tė bėjmė vepra tė mėdha dhe po aq na pengojnė t’i realizojmė ato.
Arsyeja e gruas qėndron nė bukurinė e saj, bukuria e burrit nė arsyen e tij.
Dhe e fundit: Tė martohesh nuk ėshtė e vėshtirė, e vėshtirė ėshtė tė jesh i martuar.
Gruaja tashmė mė shikonte e habitur. E qeshura i ishte arratisur nga buzėt dhe nė gojėn gjysmė tė hapur mbillej habi. Pėr disa sekonda pamė njėri- tjetrin nė heshtje.
- Si ju quajnė? - e theva unė heshtjen hileqare.
- Ermira, - tha ajo, duke buzėqeshur lehtė nė atė formė qė femrat kanė dėshirė tė nxjerrin nė pah formėn dhe bardhėsinė e dhėmbėve. Me tė vėrtetė goja e saj ishte pėr t’i thurur kompliment.
- Mua Elert,- i thashė me njė ton tė prerė. Me kėtė ton i lashė tė kuptonte se e kisha zgjatur sė tepėrmi bisedėn.
- Tė mė falėsh Era qė tė mora pak kohė nga koha jote e vyer dhe e gėzofsh emrin. Ke njė emėr interesant, qė dikur ka qenė personazh nė jetėn time. Punė tė mbarė - dhe bėra tė mbyllja derėn.
- Por nuk m’u prezantuat pėr punėn dhe ēfarė personazhi ka qenė pėr ju emri im? – pyeti ajo sėrishmi.
- Ah, po. E shikon qė fola kot. Kur burri bėhet llafazan, grave u ka mė hije serioziteti. Shef jam edhe unė, si shefi juaj, por nė njė sektor tjetėr. Mirupafshim dhe mos mė emėrto llafazan. Besoj se do tė ma bėsh kėtė lėshim. Ndėrsa pėr tė dytėn nuk mund tė flas. Ėshtė njė dhimbje…
- Besoj i ke gjetur forcat ta pėrballosh kėtė dhimbje. E dyta, nė prezantim tė parė llafet janė tė domosdoshme dhe, duke pasur parasysh kėtė fakt, besoj se e meriton faljen pėr tė tė mos marrė pėr fjalaman. Njė burrė llafazan nuk do ta kėrkonte njė gjė tė tillė, - buzėqeshi ajo kėndshėm.
Buzėqesha edhe unė. Nė zyrė ra sėrish errėsira. Siē duket, diellin e kishin zėnė retė. Por fytyra e saj edhe nė kėtė gjysmerrėsirė vezullonte. Duke u larguar, brenda vetes ndieja kureshtjen ta shihja ēfarė trupi kishte. Ishte hera e parė qė brenda vetes ndieja njė dėshirė pėr tė parė sa mė shpejt trupin e njė femre qė mė ngjall interes. Hyra nė zyrė dhe fillova tė punoja nė kompjuter. Kisha shumė punė pėr tė bėrė, por komunikimi me punonjėsen e re nuk mė shqitej nga mendja. Mė vinte inat me veten qė fola aq shumė, por mė vinte edhe inat me tė qė mė lavdėroi kollaren dhe pastaj mė tha interesant. Nė kompjuter punoja nė mėnyrė instinktive. Ishte hera e parė nė jetė qė isha kaq i trazuar nė mendime. Njė mėngjes i mėrzitshėm, koha e vrenjtur, gruaja te semafori, fqinja e re (sigurisht kolegia) bionde, e qeshur, me dhėmbėt rruazė, e qetė si deti nė agim… Kaloja gishtat nėpėr kompjuter pa
ditur se ato ēka hidhja apo korrigjoja ishin tė sakta. Nuk e di se sa orė punova ashtu kuturu, kur papritur trokiti dera.
- Hyr! – thashė pa e hequr vėshtrimin nga kompjuteri.
Hapjen e derės me atė zhurmėn karakteristike nuk e mora nė konsideratė.
- Ju shqetėsoj? - ishte zėri pyetės i Ermirės.
- Aspak, mund tė hyni.
Nimfa- Administator
- Numri i postimeve : 4292
Age : 64
Registration date : 27/05/2008
Faqja 2 e 5 • 1, 2, 3, 4, 5
Faqja 2 e 5
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti pėrgjigjeni temave tė kėtij forumi|
|
|