Poezi te preferuara

Humba edhe unë..

Po ankohen shokët se më s'po ndihem,
se si sëpata pa bisht humba edhe unë,
se u them jam e zënë, e mbytur në punë
se s'po më mbetet më kohë as për vete,
se më kujtohet kur thosh dikur një poete "s'më mjaftojnë as 24 orë që t'i bëj të gjitha"
të bëj punë nëpër shtëpi, të rris fëmijë,
të pi kafen me ty, një llaf të shkëmbej,
dorën në duar ta marr, të të shoh në sy..

Ku vete e dashur?

Midis dy botëve,
midis dy jetëve,
njëra e lënë,
tjetra e panxënë
ku vete e dashur?

nëna e braktisur ,
njerka e stolisur,
ti ëndër e grisur..

Ëndesh rrugëve si hije
Me bukuri perëndie
Natyre pranvere përreth
Për ty asnjë shije ..

Mbetur përjashta
në gysëm të rrugës,
shpirtdjegur, gaztretur
Fytyrë e mermertë,
Me bardhësi vdekje
Ënde e pavdekur

Gusht 2001

Për ELDËN

Një shall të hollë mbi sy do të hedh,
një shall të zi
Flokët e gjata nën kapuç do mbledh,
do ti fsheh nga ti
këpucët me taka tutje do ti flak
të mos i gjej njeri
me rripa lëkure këmbët do lidh,
s'do e besoje as ti
me vrap nga deti te shkëmbinjtë do marr,
nga venim të dy
se malli për ty më mori çdo gaz,
e s’ma di njeri
Maj, 2001

Mos me idealizo!

Mos me zbukuro e dashur, mos me idealizo
Se nuk jam ashtu
Sikur te guxoja te te veshtroja thelle ne sy,
E di se cfare do te te thoja tani?

Kur t’u afrova ne fillim
Desha vetem te lozja..
Tani qe te njoh
Nuk jam i denje per TY!

Luleshqerat ne Williamsburg

Uaa!
Se dija qe mbreme
kisha rene te flija ne nje hotel
te rethuar me luleshqera.
Lulet e femijerise sime.

Te kujtohet?
Mbushnim dikur preherin me to
I benim kurore, i vinim mbi floke
sa here qe çelte pranvera.
Pastaj guisnim, qeshnim, gezonim
te çkujdesura kodres poshte vraponim
ndersa fustanët na i merrte era.

Uaa!
Nuk e dija qe ne Williamsburg (colonial)
do gjeja kaq luleshqera!Lulet e rinise sime.
Te kujtohet?
U këpusja petalet: me do s’më do, më do s’më do..
tek ngjiteshim nga kodrat pasditeve vonë
Ti qeshje: Pse s’e nis ne te kundert,
Te te dua pergjithmone?

Çudi!
Nuk e prisja te zgjohesha sot
Ne kete vend te huaj, ne Williamsburg
e rethuar me luleshqera,
Ndjeva si erdhi tek une, edhe nje here mrekullisht
Pranvera!

Pushteti i muzikes

O Zot,sa e ndjej
pushtetin e muzikës!
Më rrëmben të tërën
më derdhet ne zemër
më vërshon në shpirt
më ngre peshë në ajer
lotë lumturie notojnë në sy
është i vetmi moment
kur të tradhëtoj ty!

Ç’bote e mpleksur!

Telefoni im ra dje..
Dikush me quajti shpirt,
Uf! e shtyva me dore tutje..
(pse valle, na duan ata qe si duam?)
Nje telefoni tjeter i bie une sot
me vjen ti them ‘zemer".. dhe ngrij
Po sikur te me shtyje
tutje me dore mua, AI?
Ç’bote e mpleksur!

Trupi dhe shpirti

Tani kam filluar ta besoj
kete teori te vjeter
vetem se,
me nje ndryshim te vogel
Ndersa shpirti im rri tek ty
Trupi m' endet ne nje bote tjeter

Mbetje poezish..

E di sa mbetje poezish kam?
Të harruara në sirtar, të lëna në kompjuter
Të hedhura mbi tavolinë, te shkara nën të
Të ngjeshura në çantë e nuk di ku më..

Vargje të vetmuara
Shkulur nga poezitë e mia
Copëza dhimbjesh të fshehura në gji
Vetëm për të mos t'i dhënë ty.

Qortime për pakujdesitë e tua
Për lëndimin e krenarisë sime
Fjalë të tuat të hedhura pa vënd
Kafshime mbi buzë të emrit tënd

Janë zëmërime, kapërdime, përbetime
Për hakmarrje që kurrë s'ndodhen
Buzeqeshje të prera në mes, ironi,
Dëshira të shtypura, që ti si di..

Ti s'do ta marresh vesh kurrë
Sa herë më pate ligeshtuar
Sa herë malli me pat marrë,
Sa here, që të njoha ..jam penduar!

Çukitje ne dritare

Nje zog i vogel çukiti ne dritare
E mora ne pellembe e mrekulluar fare
e mbeshteta ne faqe,
e ushqeva ne duar..
"Ika, tha papritur
se kam shume per te fluturuar.."

Stinen tjeter per çudi
U kthye perseri
Çuk-çuk, çuk-çuk
"Si ti, qe atehere
S'me ka perkedhelur njeri.."

"Zog i dashur.. - thashe
S'te perkedhel dot me,
edhe po te dua
Nuk i sheh duart e mija,
ende ne fasho nga çukitjet e tua?

Tradhetisht

Me the se kishe mbetur
Pa gjysmen tende..
Ta zgjata doren
bujarisht

Ndersa une shijoja
miqesine me endje
Ti shkiste tutje
Tradhetisht..

Prifti i çpriftëruar

(Ate dite ne kishe mungonte prifti Dominik
dhe ne radhen e pare, e bukura Anna Mary Shik).

Kur ai ngrinte lart syte e kalter dhe i falej zotit per besimtaret e tij,
ngrinte mbi ta dashurine e mbledhur nga dyqind pale sy,
Zoti ngjyren e kalter ia kthente ne gjelbrim katarakti qe t'ja percillte
atyre te ndare ne dyqind sterkala kristal uji dashurie

Por ajo Anna Mari Shik, syzeza e bukura,
perria e Kishes, gjithnje ne rradhen e pare
te teren per vehte e donte
dashurine e Dominikut, ne dyqind pjese te ndare

Dashurine 200 pjeseshe e ndare shenjterisht,
me fuqi magjie, djalli (kush e di si)
e shumezoi me vehtevehten tinezisht
dhe e derdhi ne syte e Anna Maris

Kur vajza ngriti qepallat me zjarrin e dashurise qe vjedhur
Te digjte priftin e bukur, te devotshmin Dominik.
Prifti ndjeu turbullim gjaku, turbullim djali,
E kaltra e syve u mbulua me mist,
tek ngrinte syte lart nga Altari
ndjeu zbrazetire t' i zgjaste Zotit perunjesisht.

Ne gjunje e ulen prifti Dominik,
me syte perdhe, i poshteruar te pranonte fajin
qe s'qe me i denje per altarin,
se urdherin e vet kish dhunuar
se kishte fyer vete te madhin Zot,
Shen Merine, me Anna Marine kishte nderruar
nemur nga Ati do qe pergjithmone,
nga njerzia pergjithmone i harruar.

Ate dite ne kishe mungonte prifti Dominik
dhe ne radhen e pare, e bukura Anna Mary Shik.

Dhimbje dhe mall

(emocione nga vizita ime e pare ne Kosove)

Sot bulevardi i rinise sime tiranase
me rruget e tua Prishtine u shkri e u be nje
E tronditur ne mes pranveres se dubluar,
shpirti mall e lot mbi faqe per ty derdhte,
Kuptova se aq gjate sa une Prishtinen,
ju o vellezer Tiranen time enderuat!

Nje molle ndahet ne mes per dashuri, nje pjeshke po ashtu,
por nje atdhe per dashuri nuk ndahet ne mes, kurrsesi!

Damaret e gjakut na i prene vellezer, damaret e jetes
ne fasha mbeshtjelle i kemi mbajtur, gjaku te mos na ike,
te mos na prishet, te fiket te mos na bjere, ne toke te mos biem,
dhe ne gjunje te mos biem gjithashtu….

S'e ndjeva mungesen tende ne Prishtine, Tirane,
çfarë ndjeva ishte dhrmbje dhe mall...

Te dashuruar ne internet

Çudi sa te lumtur ishim,
sikur kishim kapur rete
s'pushonim se foluri
ne internet!

Ku i gjenim tere ato fjale
Ate dialog qe fund s'kish..
Naten s'na zinte gjumi
duke pritur diten te vinte
serish

S' ishim pare kurre..
Po c'ka rendesi?
Kur ty te duket se je une
dhe mua me duket
se jam Ti?

Eh, sefundi kuptuam
se s'ishim vetem shpirtera..
Erdhi ai moment
Ngopje apo urie(?!)
(qe moment gjenie)
kur une doja te vija tek ty,
apo ndoshta tek une,
doje te vije ti..

Dhe erdhem..
e bashke me ne erdhi edhe
zgjimi
I dashur,
Ekrani duhej te kishte pasqyre
qe te na ruante nga
zhgenjimi!

Trinity Church

Trinity Church- kishë ne Manhattan
perballe American Stock Exchange
(Mos thuaj qe se gjen dot)
Eshte kishe si çdo kishe ..
Rrotull me varre e lule plot
por ndryshe nga gjithe te tjerat
ketu nuk gjen hidherim, as lot.

Kisha Triniti ka varre,
te gurte, te mermerte, te lashte
e stola n'mes varresh me çifte plot
te vdekur treqind vjeçare,
burra shteti ka, dhe emra te ralle,
fisnike qe injoruan friken
Angline luftuan per te bere Ameriken!

Triniti Church eshte kishë si çdo kishë
veç si askund tjeter, n'oborr te saj
sheh te rinj qe kembet shtriqin mbi stola,
(stolat te rethuar nga varret)
vajzat qe i zgjasin diellit buzet, sheh,
symbyllur tek zbathin sandalet.

Po te vini ne Manhattan, NY City
perballe me American Stock Exchange,
mos rrini pa ndalur ne Kishen Triniti
Duket kishë si çdo kishë,
apo mbase me e bukur se tere te tjerat,
Ne stole rethuar nga varret e lashte
sheh te rinj qe i gezohen pranveres..

Jeta siç vjen..
(intermexo familjare)

Mbrëmje vonë
në divan sytë
mi mbyll gjumi
ti thua "ngrihu fli"
ik, se edhe unë,
ja, tani do vi!

Duke u lëkundur
unë ngrihem,
hyj në dhomë
deren e le pak hapur
si gjithnji,
që te mos bësh zhurmë
kur te vish ti

Jam ne gjumë
më zgjon përplasja jote e derës
si gjithnji..
Nën jorgan këmbën shtri
ajo bie në të ftohtë..
Paska qenë era që mbylli derën
s'paske qenë ti!?

Hej, bela..
duhet të çohem, se e di
në divan pambuluar
do të kete zënë gjumi ty
Sahati trokiti: një, dy!

Nuk kuptova atëhere..

O Zot, çfare gjenialiteti
te jep te bërit esëll!
Te kuptosh nje pyetje aq te thjeshte
Qe bota e dinte prej mijra vjetesh..

"A me ndjen ti mua?
Nuk di ç'mërmërita atehere
mendimesh e ndjenjash ngatëruar
U ktheva sot prape këtu
A vlen pergjigje e vonuar?

Po, i dashur te ndjeja
Siç nuk kisha ndjere me pare
Ndofta dyfish,
per ty qe te mungoja une
dhe per mua
qe lumi me kish marre

Po, i dashur, te ndjeja
Te ndjeja aq sa fryma me merrej
por e verteta ish që
të shtyja tutje

Se guximi im s'shkonte me tej
Se imazhi i kokes tënde ne prehërin tim
Duke u trembur se ai do qe fundi
Po ti, s'e kuptoje që mund
edhe fillimi te ish?

"Thone të gjitha ndarjet
si dashurite ngjajne,
por ndarjet pa bashkime
moskuptimin qajnë"

Vetem nje moment

Jepmeni nje moment qetesie
o njeres!
Vetem nje moment,
jo nga ato qindra qe u kam dhene une
por timin, vetem timin dua
qe tu them syve çlodhuni,
tu them buzeve mos flisni,
mendimit te lodhur ti them Ndal
se edhe bota ndali
nje çast ..

Jepmeni nje moment,
vetem nje moment prehje dua
qe pastaj ne tornedo te kthehem
me vehte tu marr, ne qiell tu ngre
e pastaj
perjetesisht te fle..

Rini e dyte

I.
Sot arrita moshen tende dikur, nena ime
Te sjell ndermend te vetme,
veshur ne terrta, mbytur ne mendime
buzeqeshja jote mbetej pergjysem
si buka e mengjezit qe ne çante ngrysej.

Dikush atehere me pat thene:
jepi leje nenes te martohet
Ajo eshte e re, ti do largohesh,
e vetmuar do mbetet. E vetme, si jetohet?

Nena ime 40 vjeçe te martohej perseri?
Humor qe, a si? Me beri per te qeshur. ..
Une qe vehten ne te bardha enderroja
si mund te perfytyroja ne vend' tim
nenen, qofte edhe me te kaltra veshur?

Ecja rruges si e dambllosur ate mbremje
s'me ndahej as syri qortues i Henes
Vërtet e ke,
qe s'do ti thuash gje nenes?

Une "fola" me nenen,
tek shtronte darken
si shaka ja vura perpara
Ulu te hash, tha ajo
dhe fshehu syte nen qepalla

Nena ime s'u martua kurre,
Zgjodhi me mire,
mbi kurriz nje mal dhimbjesh te mbante,
se hallet me nje burre te dyte t'i ndante.

II.
Thone qe fatet ngjajne apo trashegohen,
une nuk di ç'te besoj, por erdhi ajo dite
qe jo nena, po une,
per te dyten here te martohem.

Dhe ndodhi kaq larg nga vendi im,
Gezim qe afronte trishtimin
kur nenen time s'e kisha prane
te me jepte nje fjale bekimi

Vjehrra e ardhshme ngriti koken:
E dashur, sikur gje s'me the?
Une martoj djalin, do bej darkë,
gezim kam. Ti, gezim nuk ke?

Dhe vjehrra -nene, ne tavolinen e pare
gezohej me mikesha e miq te pamoshe
veshur me lajle e lule, gjysher e gjyshe
Nga nena ime ..krejt ndryshe.

Im bir 20 plot, shok, vella e djale
doren ma ve ne sup,
faqesh me fshin nje lot
Ai që i vetmi me pat thënë:
E di o ma qe me do shume,
por merak mos kij per mua!
Martohu o ma, martohu!
Une te lumtur te dua!

Shoket e shoqet vijne rrotull
Te kristaltat gota perplasen n'urime
Nga zemra m'pikon ne syte e perlotur
gezim -trishtuara nena ime

III.
Dielli loz me perden e mendafshit
Mengjezi ka ardhur, une ende fle
Me zgjon telefoni vjerres-meme
mesazhin tek le :
"Honey, do shkojme per nje sebep neser,
duhet te veshesh nje fustan te ri
une ngjyre roze do ta blej timin,
ti, mos e do ngjyre flori?

Ky ze i qeshur me dritheron
me kthen ne te largetat kujtime
Me djeg te shkruaj
(sa borxh ja kam!)
per te shtrenjten nenen time…

...gishtrinjte me dridhen
c'te shkruaj valle?
Qe nena ime Zakonin kish ruajtur ne zemer,
me shume se dashurine?
Apo dekoratat e njerzve per ndershmerine?
Se qendroi "e forte" e nje gjysëm llaf si doli,
e bravo i qofte, se burre te dyte s'mori!?

O Zot, ç'të kujtoj, ç'tu them
Eshte Dhimbje e madhe Nëna
Dua t'u rrefej, por s'u rrefej dot
Kuptomeni..
Syte me jane veshur me lot ..

IV.
Dhe ja tek vini ju, gjenerate e trete
Mbi kete bote te madhe-veshtrim i sinqerte,
Ne bebes ua shoh enderimin
lereni jashte te fluturoje
mos ja prisni rrugen me hije trishtimi

Pellumba te bardhe leshoni ne horizont
E rendni pas tyre si pas balonave femijet
e ne u pengofshi rruges, si femijet ngrihuni prape,
te biesh e te ngrihesh, nuk eshte mekat

Dhe Ju te duruarat, fisniket vajza
ju qe gjithshkaje i jepni jete,
ne gabofshi,
mos i mbytni ne lot qepallat,
mos i ulni syte, degjomeni,
ne dalje te tunelit te erret
ju pret nje RINI e dyte!

Poetit mos i beso..

Ne oazin e dashurise
"ngritur për mua"
më thoje
Në qofte se një ditë
për dashurinë do shkruaj
vargjet do te jene per ty
per keto duar, per keta sy
vec per zemren qe ke ti!

Sa shumë uje kaloi nën urë
Kroi u shter, u tha
Fushe e verdh'u pervelua
kallinjte u poqen,
u mblodhen, u bene duaj
Nje yll shendriti ne qiell
pastaj u keput e ra,
po ajo poezi kurrë s'u shkrua

Ne oazin e dashurise
Ngritur dikur per mua
njerzit te pane, një tjetre
tek i peshperisje ato fjale
qe dikur mi pate thene mua!

Batica

"Sa e vrullshme erdhi dashuria, sa shpejt ra…."

Deti u fry, u zmadhua
Valet e qeta, u shqetesuan
U bene dallge
perendimi i zjarrte i perfaku
pastaj Dielli mengadale
u zhyt i teri
Ne ate batice dashurie..

zjarrin per te shuar,
mallin per te tretur
freskine per tu marre
nese u kish mbetur

Pastaj batica ra, deti u terhoq
Territori i pushtuar, u zbraz,
u zbulua perseri rere e lagur
Dielli s'qe me aty

Deti u ftoh, u tradhetua
zbathur ne breg
Nje vajze fshinte lotet
pulebardhe e vetmuar..
kerkonte shoket..

Nje sandale e vogel

Nga ves’ e mbremjes njomur
ne barin e gjelber
nje sandale e vogel
Shket, rrukulliset
e buze gjolit bje..
Rastisa une atje, qe te
perkulem, ta ngre..

E njoha..
S’e kisha harruar as ate
As kembken qe mbante veshur
e bardhe, e vogel, thember-njome
me sandalka femijesh veshur
Me pelqente t'i gudulisja gishtrinjte
ajo mekej ne te qeshur…

Nga gjoli te lagur sandalen lart ngre,
Kembezbathur pas kurrizit
shfaqesh ti atje
Qetesisht, (O zot sa qetesisht!)
zgjate gishterinjte per ta marre,
A thua se ishe nje vajze tjeter
e une ndonje i panjohur i marre…

Nga ves’ e mbremjes njomur
ne barin e gjelber
nje sandale e vogel
Shket, rrukulliset
e buze gjolit bie
Nga rastisa une atje, qe te
perkulem e ta ngre!

Tri here e hutuar sot..

Sot qe te takova ty:
Me kaloi pa vene re
stacioni i autobuzit ku do zbrisja,
Ngaterrova telefonin e shtepise,
qe tu thoja se do vonohem,
I lashe motrat pa mënd
kur thirra vellain me emrin tend!
A te mjaftojne keto te tria
Te thuash e trullosur nga dashuria?

E papritura

Ç'qe kjo e papritur
për ne sonte!
Habitur, shtangur ,
mekur mbetëm të dy,
bota s’qenka aq e madhe,
sa thonë,
për t’më harruar ti mua,
e humbur unë ty..

Dhimbja

Oh, sa e rëndë kjo barrë,
e rëndë sa padrejtësia
e di që të theu në dysh
kur e lëshova mbi ty,
Po unë? Besomë i dashur
tani mbaj atë dhe
dhimbjen tënde.. të dyja!