Re: Letra Tregime Dashurie

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:10 am

Embelsira e pa fundme, dhurata e ndritshme e jetes sime, qe perveq kesaj, ne tjeter menyre nuk mundem te definoj, rreze e henes, dhurate hyjnore, emocion i embel. Me fal qe kur te them se kjo eshte e pakte, se nganjehere fjalet, edhe pse te kerkuara, por veshtire te deftohen ne mendice dhe ne cdo enderre. Ti me raprezenton shume me shume, dhe dua te te them se te kam ne zemeren e vogel ku gjendesh vetem ti Bukuroshe IME.Te kendshem i shoh syte e tu,e ndjej eren tende te embel,mendoj si te kam prane....Shpirt te falenderoj me gjith forcen e shpirtit qe egziston per mua je shum e shtrenjte per mu jet..Keto fjal dalin nga thellesia e shpirtit tim,sepse eshte ajo qe une mendoj.E nese ndonjehere, ne mbremje gjendesh vetem ne mendimet e tua, mendom, sepse sigurisht ne te njejten kohe do te jem edhe une duke te menduar sepse une te mendoj cdo here! Jeta ime.

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:11 am

Une kisha degjuar nje fjale te urte qe thoshte:"Edhe pse ti je marrezisht i dashuruar dhe gjithcka per ty eshte ai njeri,bota nuk eshte ndalur duke u rrotulluar"-Po,mendoj edhe une,bota nuk eshte ndalur por bota ime nuk sillet me rreth diellit por rreth saj.
Ne mbremje kur shtrihem te flej perpiqem qe te bind veten se gjumi eshte shume i rendesishem,por kam nje problem me zemren:ajo nuk eshte e te njejtit mendim.
Qe aq shume te dua une e kam te qarte,por perse duhet te mos flej kete nuk e kuptoj.Ti je ne syte e mi magjike,sepse vetvetja me duket magji kur ec neper kete parajse ndjenjash te bukura.Cfare do qe te bej ka kuptim dhe eshte e bukur vetem kur mendoj se te kam prane.Po te shihnin boten te gjithe me syte e te dashuruarve sigurisht se kurre nuk do te kishte lufte ne boten tone.Sepse ata qe dashurojne e duan boten te bukur,sepse ata nuk mund te shohin keq...
Une mundohem qe te perkufizoj dashurine qe kam per ty,por me duket se kurre nuk do te mund ta bej nje te tille,sepse asnje fjale nuk eshte me e bukur nga ajo qe ndjej per ty.
Po te me ofronin krejt boten,me beso do te refuzoja sepse nese ate bote nuk do te ishe ti per mua do te ishte nje hic.
Une e falenderoj zotin qe eshte kujtuar per mua atehere kur mendoja se me kane harruar te gjithe,e falenderoj qe ka krijuar dashurine,e falenderoj qe te ka krijuar ty.

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:11 am

Fjalet qe mendoj cdo nate kur mbyll syte jane me mijera dhe te gjithave u buzeqesh vetem nje fytyre ne erresireI!Sepse ti je endrra ime, jeta ime, je arsyeja per te cilen Zoti me dergoi ne toke! hipnotizohem i teri prej teje, i mbyllja syte kur ti dikur me puthje qe mos verbohem nga drita jote dhe merja puthjen prej buzeve te tua mjalte si te ish ushqimi im pas 100 vitesh gjumi!E pra kjo je ti o shpirti im, kjo je ti gjithcka ti perfaqeson!Le te me thone njerezit qe jam i marre, E di, per ty kjo do te ishte pak, sepse ti meriton me shume, madje ti duhej te ishe nje pikture qe un te mundja te te adhuroja pa u trembur se dikush me vezhgon pas shpine!Dashuria ime s'ka kufij, sepse ajo ka vite perjetesia qe eshte larguar prej tyre, ajo ka prekur pafundesite e galaktikave me te pakonceptueshme sepse zemra ime eshte kaq e madhe, ndaj te fut ty te gjithen brenda, zemra ime madje sa nuk cahet prej teje, zemra ime te do ty si nje dhurate e cmuar,Ja kush je ti, ja edhe un, ja kush eshte dashuria qe me lidh pas teje me zinxhire ndjenjash dhe vetemohimi!Le te thone qe jam i cmendur, do i le ta thone prape, gjithmone, sepse un e di qe i tille jam, i cmendur, pas teje i marrosur, sepse ti je frymezimi im, je gjithcka qe kam pasur dhe do te kem brenda trurit!Te dua dhe nuk pyes perse jetohet, sepse e di qe vetem per TY!Te dua!

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:12 am

Shum mu desh te pres t'te shoh te te kem prane , te te ndjeje zemra ime,sot shoh, ndjej, kam prane vee§ hijen tende qe ndjen e iken si nje trup i rregullt, i papercaktuar...
Jam kthyer ne nje bashkeudhetar i shpirtit magjistar nga agimi ne mesnate.... Shiu bie dhe une derdh lot; me tingullin e zerit tim shqiptoj emrin tend dhe ate ndjenje qe me bluan shpirtin "Te dua!"
Ne keto e§aste ndjej nje dridhje te lehte te zemres, nje ndjenje limontie te embel, pasi e§do gje me shfaqet e pafund e mjaft misterioze. Jam futur ne nje bote me endrra ku deshira mungonte e rizgjohet serish. Jane e§astet magjike te endrrave me ty shpirti im, imazhi yt me shfaqet kaq afer saqe per momentin, afrohem te te puth, por puthja mbetet enigme dhe une mbetem i zhgenjyer. Vegimi yt hyn brenda meje per te me kujtuar e§astet e bukura qe kemi kaluar bashke. e‡astet e kronometruara me ore te shkurtera, por ne ato momente kemi jetuar dashurine tone mjaft reale. Sot ato ore i jetojme dhe jetojme vee§se endrrat qe i perkasin. Mes kesaj dashurie marramendese ne endemi te dy mes endrrave tona, dashurojme dhe vuajme dashurine qe ne te dy koha kaq shume na ka mallkuar. Trishtimi dhe melankolia kane zene vend ne zemren time. Shpirti im ka heshtur dhe i heshtur qan. Emrin JANI e ndjen ekzistencen time, a e ndjen e§apitjen e hapave te mi, a e ndjen freskine dhe bukurine e ndjenjave te mia. A i ndjen syte e mi tek depertojne tek te tute. A ka ndonje liqenes shpirti yt ku mund te mblidhen lotet e mi? Jam kthyer ne asgje".
Jetoj rreth asgjese. Ditet iken, thyhet mbi lotet dhe asgjene. Pushoj mbi rrenoja asgjeje. Koha ime po plaket nga kjo asgje. Ky terren i gurshem, i forte nga mosekzistenca jote me ka bere te hesht, me ka tjetersuar si njeri.
Jetoj ditet monotone, te zbrazta, te pakuptimta pa ty. Vetmia ka hyre ne zemren time dhe perpin ditet e mia, ditet qe ikin dhe s'kthehen me prapa. A mos valle me afrojne diten e vdekjes?
Oh, kurre s'do e deshiroja kete, sepse dua ti jetoj pak e§aste me ty nen frymen tende, dashuria ime e vetme. Ne kujtimet e tua une jetoj me shpirtin e vertete, mendoj vee§ lumturine prane teje, tek deshiroj lindjen e agimit te dites se re me puthjen tende mbi buze, sy, trup.Nje lutje i bej zotit, te ndali kohen qe po me shkon pa ty,. 1001 puthje m'bartin ditet e mia dhe su lodhen; 1001 endrra thur pergjumshem per ty shpirti im. 1001 Nete udhetova mes permes dashurise tende e rruga kishte prane liqenin. 1001 vdekje me ndoqen dhe me ndenjen prane si truproje dhe s'me lane te vija tek ti. 1001 heshtje perkedhelen fjalen time dhe se gezuan dot nga ai gjume shekullor.
1001 here me humbe ne enderr dhe te gjeta. 1001 dhimbje m'bart zemra ime ne dite per ty. 1001 puthje, perkedhelje, dashuri me oren qe nis. Pa ty asgje nuk ka kuptim. Jeta ime ka ngelur ne vend. Pa ty gjithe§ka eshte e kote, lumturia nuk ekziston Sybukur

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:13 am

Lumturia me e madhe eshte kur jam me ty,
Oret jan shume te shkurtera kur jemi bashk une dhe ti
ahhh sa te lumtur do te jemi se bashku deri ne perjetesi,
E di qe zoti me te vertet me ka krijuar vetem per ty,
E di qe edhe ti je krijuar per mua sepse me se shumti nga dashurickat e tua ti me do mua,
E tash dashurickat e tua jan te kaluara dhe te harruara se tash me dashuron vetem e vetem mua,
Prandaj te lus:
Mos u largo se vetem ty te kam
Mos me le se vetem e jotja jam
Mos ik se vdes pa ty
Mos me bej te lotoj se do te shtjerrem per ty
Mos me tradhto se nuk e meritoj
Mos me lendo sepse do ta lendosh njeriun qe me gjith zemer te do
Mos e plagos nje zemeres te pa faj dhe shum te dashuruar, Se te denon i madhi zot qe te ke krijuar. MOS LENDONI ZEMERA....

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:14 am

Ate dite vere………
Hyre
ne mendimet e mia dhe ne endrrat e mia...Hyre ne jeten time,si nje
tregim apo nje film i bukur qe mbetet ne kujtese dhe gjithmone ndjen
kenaqesi ta kujtosh???
U dashurova me syte e tu ,me veshtrimin
tend...Nuk flisnim...Syte tone flisnin,ato fjale qe zemra dhe buzet
tona si shprehin dot.Per ore te tera shiheshim , ndonje shikim i
fshehur apo i vjedhur...
U DASHURUAM
Kaq shpejt...njerezit qe na rethonin qeshnin e flisnin ,dhe ne te humbur ne ate bote shikimesh.
...Ndjej mall...
Kur u pame nje shtrengim duarsh , nje puthje e lehte dhe nje kujtim i bukur qe nuk
Do te vdes kurre...?...

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:15 am

Nese e doni dike po ende nuk i keni treguar ateher lexojeni nje pjes te jetes se nje vajaze dhe ne fund do ta kuptoni

I gjithë rrëfimi fillon në kohën kur unë i kisha 16 vjet.Përderisa luaja para shtëpisë, e takova një djalë. Ai ishte një lloj djaloshi që të ngacmonte dhe të bënte të vrapoje pas tij për ta goditur. Pas takimit tonë të pare, ne vazhduam të takoheshim në takimet tona duke lozur me njëri tjetrin. Shpesh unë i tregoja shumë fshehtësi të zemrës sime atij. Ai me një qetësi hyjnore, me shikonte dhe vetëm dëgjonte se çka i flas. Në të gjeta njeriun të cilit mund t'i rrëfehesha dhe të cilit mund t'i tregoja gjithçka. Në shkollë, unë dhe ai kishim shoqëri të ndarë, por kur ktheheshim në shtëpi, bisedonim mbi atë se çka kishte ndodhur gjatë ditës në shkollë. Një ditë unë i tregova se një djalë që unë e pëlqeja, më lëndoi dhe ma theu zemrën. Ai vetëm më trimëronte dhe më tha se çdo gjë do të bëhet mire. Më thoshte fjalë që ngjallnin shpresë dhe guxim, më ndihmoi të kaloj nëpër atë tmerr. Isha e lumtur që kisha një mik të tillë të vërtetë. Dikur kuptova se në të vërtetë kishte diç më tepër mes nesh. Unë e pëlqeja atë. Atë mbrëmje mendova për këtë ndjenjë, dhe konstatova se ishte në pyetje vetëm miqësia e tij ajo që më pëlqente. Gjatë gjithë kohës në shkollë dhe në kolegj, ne ishim së bashku, dhe natyrisht përherë mendoja për të si për një mik të mire. Por dhe e dija se diku thellë në brendi, ndihesha ndryshe. Natën e diplomimit, edhe pse kishim data të veçanta për promovim, unë doja që të isha me të. Atë mbrëmje, pasi që çdo kush shkoi në shtëpi, unë shkova në shtëpinë e tij dhe desha t'i thoja se dëshiroja ta shihja. Atë natë ishte rasti shumë i madhë për t'i treguar se ç'ka ndieja. E tëra që bëra ishte, qëndroja me të, i shikonim yjet dhe flitnim se çka do të bëjë unë dhe çka do të bënë ai mëtej. Ia shikoja sytë dhe e dëgjoja gjersa më fliste se çka ishte ëndërra e tij. Si dëshironte të martohej dhe si dëshironte të vendosej në jetë. Ai më tha se si dëshironte të bëhej i pasur dhe i suksesshëm. E tëra që unë munda të bëjë ishte, t'ia tregoja ëndrën time dhe të lëdhatohesha rreth tij. Shkova në shtëpi e lënduar, ngase nuk munda t'i tregoj se si ndihesha. Desha t'i them se e doja, por isha shumë e friksuar dhe e tmerruar nga ai mendim. I lashë ndjenjat le të rrjedhin dhe i thashë vetes: "Një ditë do t'i tregoj se si ndihem". Gjat gjithë kohës së studimeve dëshiroja t'i tregoja, por gjithnjë
dikush ishte me të. Pas diplomimit ai u punësua në New York. Isha e lumtur për të por dhe e pikëlluar që shkoi larg meje. Isha e pikëlluar edhe për atë se nuk i tregova si ndihem. Por s'mundesha tash t'i tregoja kur ai bëhej gati për një punë me perspektiv. E mbajta veten dhe e shikoja derisa hipte në aeroplan. Përderisa e përqafova, qava me lotë ngase e dija se kjo do të jetë ndoshta hera e fundit që e shoh. Në shtëpi qava tërë natën. Ndjehesha e thyer që nuk ia tregova se çka kisha brenda në zemër. Në ndërkohë u punësova si sekretareshë dhe punoja si analiste e kompjuterëve. Isha e kënaqur me atë që kisha arritur. Një ditë e morra një letër nga postjeri. Ishte ftesë për martesë. Ai martohej dhe më ftonte në dasëm. Isha e lumtur dhe e pikëlluar në të njëjtën kohë. Tash e dija se kurrë më nuk do të jem me të, dhe se gjithnjë do të jemi vetëm miq. Muajin tjetër shkova në dasmën e tij. Ishte dasëm madhështore. E takova nusen dhe poashtu bisedova edhe me të. Por ja që u dashurova edhe njëherë në të! Mundohesha të bëhesha e lumtur, tentoja të argëtohesha, por më vrante diçka përbrenda kur shikoja se si ai ishte aq i lumtur, e unë vetëm shtiresha se jam e lumtur ndërsa përbrenda binte shi i lotëve. U largova nga New Yorku dhe ky veprim që bëra ishte i drejtë. Nuk doja t'ia prishja lumturinë. Para se të hipja në aeroplan, ai erdhi për t'u
përshëndetur, dhe më tha se ishte shumë i lumtur që më kishte takuar. U ktheva në shtëpi dhe përpiqesha të harroj gjithçka. Jeta duhej vazhduar. Vitet kalonin dhe ne i shkruanin njëri tjetrit, kohë pas kohe. Më shkruante se si i mungonin çastet kur bisedonim së bashku... Për një kohë u ndërprenë letrat e
tija. Nuk më shkruante më. Nuk përgjigjej. Brengosesha se pse nuk më shkruan tash e një kohë. Unë i shkrova gjashtë letra. Dhe pasi që gjithçka filloi të më duket e pashpresë dhe pikëlluese në jetën time, e morra një porosi që thoshte. "Më tako në vendin tone ku më parë bisedonim së bashku". Shkova dhe atë e pash atje. Isha e lumtur që e takoj, por ai ishte me zemër të thyer dhe i pikëlluar përbrenda. Më pas më tregoi për shkurorëzimin dhe arsyen pse nuk më kishte shkruar për një kohë. Filloi të qante aq sa nuk mund të qante më. Më në fund u kthyem në shtëpi dhe biseduam dhe qeshëm duke i përkujtuar kohërat e vjetra. Dhe në gjithë këtë bisedë, nuk munda ti them se çka ndjeja për të. Ditët e ardhme, ai argëtohej dhe e harroi shkurorëzimin e tij. Sërish u dashurova në të. Dhe erdhi koha që ai të kthehej. E urreja kohën kur ai largohej. Shkova ta takoj dhe qaja. Por ai më premtoi se do t'më takoj sa here që të ketë pushim. Kështu gjithnjë argëtoheshim kur takoheshim gjat pushimeve. Por një ditë që e prisja nuk u lajmërua ashtu si më premtoi. Mendova se ndoshta është i zënë. Ditët u shndruan në muaj dhe thjesht harrova në këtë që duhej të takoheshim. Dhe një ditë cingëroi telefoni. Ishte një avokat nga New Yorku. Avokati më thas e ai kishte vdekur në një aksident trafiku drejt aeroportit, dhe se kishte kaluar një kohë gjersa gjithçka u vendos në vendin e vet. Mbeta e shokuar. M'u thye zemra! Tash e dija se pse ai nuk erdhi atë ditë. Qava gjithë natën. E pyesja veten. "Pse kjo i ndodhi një djali siç ishte ai?" I mblodha gjërat dhe shkova në New York për të qenë e pranishme kur lexohet dëshira e tij. Natyrisht, gjërat e tij iu dhanë familjes, ish gruas së tij. Më në fund sërish e takova nusën e tij. Ajo më sqaronte se pa marr parasysh çka kishte tentuar t'i bëjë për t'ia plotësuar dëshirën, ai gjithnjë kishte qenë i palumtur. Vazhdimisht kishte provuar ajo, por asgjë nuk e kishte bërë të lumtur atë. Dhe dëshira e tij u lexua, dhe e vetmja që ma dhanë mua ishte ditari i tij. Nuk dija se çka të mendoja. Qava. Pse ma dhanë mua? Ishte ditari i jetës së tij. Dhe u ktheva mbrapa në Kaliforni. Fillova ta lexoj ditarin. Ditari fillonte në ditën kur ne u takuam së pari. Lexova derisa fillova të qaja me të madhe. Ditari më thoshte se ai ishte dashuruar në mua atë ditë kur mua më ishte thyer zemra nga tjetri. Por që ai ishte tejet i frikësuar për të më treguar se çka ndjente. Për këtë ai ishte aq i qetë dhe dëshironte vetëm të më dëgjonte. Ditari më tregoi së në sa mënyra ai kishte patur dëshirë të më tregoj për dashurinë e tij, por ishte frikuar të thoshte çkadoqoftë lidhur me atë ndjenjë. Ditari më tregonte se sa i lumtur ishte ai ditën e martesës kur më kishte pare pranë duke luajtur në dasmën e tij. Ai kishte imagjinuar dasmën tone! Në ditar shkruante arsyet pse ishte gjithnjë i palumtur derisa nuk gjeti zgjidhje tjetër pos të ndahej nga gruaja. Ditari më tregoi se pjesa më e mire e jetës së tij ishte gjersa i lexonte letrat e mia nga disa here. Më në fund, ditari përfundon kur ai kishte shkruar. "Sot do t'i them se e dua". Ishte dita kur ishte nisur të më takoj dhe vdiq në aksident. Dita kur duhej që unë më në fund të kuptoj se çka kishte në zemrën e tij.

Nëse e doni dike, mos pritni të nesërmen t'ia tregoni dashurinë
tuaj. Ndoshta dita e nesërme kurrë më nuk do të vjen.. Andaj thuajani tani.

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:16 am

Të dua sepse më pëlqen, Të dashuroj sepse më dashuron, Të puthi sepse më lejon, Të kujtoj sepse në zemër më qëndron. Të dua më shumë se gjithëçka, Edhe më shumë se vetvetën, Me shikimin e parë, Më ke hyrë në zemër.Të dua ashtu si je, Pa qenë e maskeruar, Më pëlqen aroma jote, Që e ndiej kur më qëndron pran....
Vuajtje dhe merzi, lot e vetem lot , e kujtoj e dashur, ndarjen sikur sot, e kujtoj ate dite, diten e veshtire, kur me thae zemer, mua Lamtumire, kur ne syte e mi, loti te me pikoj, dije se ne zemren tende, me nuk ekzistoj, ne qastin e fundit, kur vdekja ka ardhe, do te pres e dashur me fustan te bardhe, nese une per ty , ne rini e dhash jeten, do te me mbetet mbrese, qe se kuptova te verteten.
Do te dua shume edhe ne ate bote, sdo te jem i lumtur por do te qaj me lote, do te vuaj me zemer edhe ne ahiret, se bota tjeter te gjitheve do na pret, nese e kupton nje dite vuajtjen qe kisha per ty, do te kuptosh se te kam dashur dhe te dua perseri, te dua te thash nga zemra askush te mos na ndaje...
Tani pa ty une mbeta, me lot ne sy te qaje dhe zemren ta dhurova per ty nuk mu dhimb fare sepse te deshta shum , se ishe nje femer Qe une U'hamenda Fare per ty. Per ty jetova zemren ne zjarr e hodha, por ti me ike pa meshire, duke te kerkuar kurr nuk u lodha, nje lot per ty me mbeti ne zemren time kujtim, per ty shpirti me treti

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:16 am

Mos me lesho kurre nga duart.....
me shtrengo shpirtin fort,
mos i hiq krahet nga une se me ty do te fluturoj
Te fluturojme te dy si zogj mergimtare e ere e fortune ne krahe te dy ti ndajme...
Ti cajme qiejt larg ashtu me shtrengime shpirtrash pertej nje perendimi blu. te verdhe e te kuq
... pa prekur asnje limit qe do te ngjise mbi shpatullen tone.
Dhe nese fluturon pa mua ndonjehere zogu im, mos harro se krahet ti kam keputur kur dhe ti nuk do ta dish....

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:17 am

TE DUA Tek ti gjeta fjalen dashuri,tek ti gjeta fjalen jete,tek ti gjeta fjalen vdekje duke jetuar.Aq shume te dua saqe nuk di as qka te shkruaj veq se te uroj fat me tjetren.Edhe pse i takon tjetres,zemra te do ty,zemra nuk mundet tet harroj,zemra te do edhe nje here me shume,ti je jeta ime,ti je endrra ime.Me mungon aq shume saqe kur te kujtoj me rrjedhin lot nga brendesia e shpirtit e keta lot i luten Zotit qe te kem edhe nje her afer vehtes te ndegjoj tingujt e zemres tende qe dikur ndegjoja dhe po ata tinguj me than ti nuk do te jesh e imja dhe po ai tingull eshte ende ne veshet e mi ku kjo zhurm e lehte e tingujve te zemres tende me lendoi aq shume mirpo me beri qe te mos harroj,qe gjithnje te jesh ne mendjen dhe shpirtin tim,te jesh gjithmon ne shkrimet e mia,te jesh gjithmon pran buzeve te mia.Syt e tu shkelqejn para meje ne kujtime,buza jote me flet embel ne endrrat e mia,trupi yt me ngroh leht ne lotet e mia te pafund qe derdhen per ty.Kur bie terri qdo nate kerkoj nga Zoti te jem me ty edhe nje here edhe pse nuk do te jesh i imi,mirpo deshira e flakt te jem me ty me ben te duroj edhe ate vetem e vetem qe tet kem para syve te mi edhe nje here,tet shijoj buzet e tua te embla vetem edhe nje here e ateher edhe po te vdes do vdisja me shijen tende,me ngrohtesine e buzeve tua,fyrmen tende dhe tingullin e fundit te zemres tende qe ndegjoj un duke me then me fal,e dija qe me doje e une duke te then te pres ne boten tjeter me krahe hapur dhe me nje flet te perlotur qe shkruan TE DUA,ame takon tashme mua

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:17 am

Dite vjeshte......

Nje rruge e shkrete....
shume gjethe te vyshkura shtruar
si nje qilim vjeshtor plot trishtim
nje ere e thate me perplaset fytyres
shume ftohtesi me sjell
Ne kete dite Tetori dicka ndodhi...
Se ndjej egersine e natyres pasi..
skutat e shpirtit tim jane ndezur
si vullkane te shumte, ku llava
si nje lum i marre merr cdo ndjenje
qe del perpara. Eeshte egersia, krenariae thyer
humbja dhe se fudni dashuria e lenduar. Pse duhet te
ndodhte, Pse?
Eshte pyetja qe me persekuton
qe nga momenti qe morra ate telefonate
e cila shkundi pemen e dahsurise sime te paster,
ku cdo frute ra pa jete ne tokene copetuar
nga korrupsioni imoral.
Ai ze me kumbon akoma, me ndjek me sy hapur, ne
enderr, kudo.
Ai njeriu qe i dhurova zemren time shpirtin tim,
kohen time, me theu ne bese. Mbylli me force librin
e dashurise sone pa pyetur, pa pandehur dhe gervishi
cdo kapitull te saj. Pse, pse , pse me kumbon si nje refren i forte Rocku qe kalon cdo limit me nje shpejtesi sketerre.
Dritherimat e trupit akoma i ndjej, qenien time
te shtypur ne nje imazh bardhe e zi e shoh,
kur ajo lajmeroi ne telefon, "I'm pissed at you!! Dont talk to him anymore!!!. Ishte sikur melodia e jetes sime u shkeput dhe cdo tingull ndaloi, qetesia therese nxiste me shume rrahjet e zemres qe po dilte nga kraharori si nje kal i terbuar, deshte lirine, hapesiren per te jetuar por ishte vone. Cdo gje u erresua, degjova zerin tim qe morri komande dhe mesazhin qe perpunoi, "Ypu deal with him as for me i am done with him long time ago!" Dhe mbyllja e receptorit me pas si nje akt i pakontrollueshem. Spyeta kush ishte, perse ma bente mua kete gjest por ishte nje femer e irrituar , e ere ne moshe, ndoshta adoleshente qe deshte te pronezonte dike qe une ejetoja dhe me perkiste mua per nje kohe te gjate.
Euforia u shnderruar ne dhimbje, lot pa fund qe merrnin me rrjedhen etyre gishterinjt e mi te ftohte nga era e cmendur kembet me conin ne drejtim te paditur, e rrisnin ritmin e tyre si ne nje gare ku trofeu do te ishte shkaterrimi.
Por une eksiha marr goditjen tashmeajo cngelej ishte perfundimi im. Sdija cte beja, imazhet e momenteve te kaluara bashke me shkonin si nje film pa muzike, pa ndjenje, lotet u zevendesuan nga nje ngurtesim, perqendrimi ne nje vend te caktuar dhe e vecuar nga cdo gje e gjalle rreth meje. Mneodja se telefoni do binte, do degjoja zerin e tij por intuita me kishte genjyer kesaj here, prisja buze krevatit si nje femij qe pret gjoksin e nenes te ushqehet por asgje........ qetesia varr me tmerronte, me ritkhente ngjarjen e asaj dite. Mendja me punonte si nje formular shkencor duke kerkuar pergjigje, Pse ma beri keshtu? Cte kisha bere valle? Pyetje te pafundme qe me fusnin ne nje vorbull te pafund konfuzioni,une isha vetem, e dermuar, e lenduar por mbi te gjitha e thyer ne krenari. Mu thye ajo gje qe askush sarrinte ta prekte, ma burgosi, gozhdoi si nje krisht, e vari e dogji si nje Zhan Dark.

E doja? Jo, nese e doja sdo ta lija te lire. E adhuroja? Jo te gjithe qenien e tij mbase natyren e qeshur. Kisha nevoje per te? Po, ai erdhi atehere kur une dnjeja boshllek, desha nje fare ngrohtesie. Por cte jete valle qe me lidh me kete qenie kaq mizore, Ah po, raporti qe ndertuam qeshjet , lotet.
Serish jam vetem, e plagosur, carmatosur nga cdo imunitet social, shpirteror , shendetsor. me neveritet fjala "buke", me neveritet akti "te qesh", e urrej te ndjerit "gjume", kam dal nga cdo faze njerezoredhe kam krijuar nje "guacke mbrojtese" qe eshte larg njerezve, jetes, eshte brenda dhe vetem brenda dhimbjes sime.
Kane kaluar 4 dite, zeri i tij akoma ska trokitur ne veshet e mi, tani cdo shprese po tretet, ai sdo marr kushedi nga eshte duke ecur, qeshur, folur, me ke? Ajo qe vret me shume eshte serish. Pse ma shperbleu keshtu, pse theu ate gje te shtrenjte te jetes sime. I dhurova shume kehsilla, ngrohtesi, vend ku te qante hallet dhe vjen nje dite si per ironi te fatit e ben zemren gure, me hedh tutje si nje leter pa vlere. Me kujtohet nata e fundit me te, thote te dua te dua pa rreshtur duke kafshuar puthjen time ne marrezine e pijes dhe e besoj me shume se cdo here tjeter por ploti i kesaj historie mbyllet, sperfundon si nje film Holliwoodian, happily ever after, por nje telefonate e shnderron nje lidhje kaq te bukur me shpejtesine e drites ne nje te shkuar. Ajo e shkuar akoma me ndjek pas si nje fantazme qe sgjen qetesi, duke me torturar ne lengimin tim dhe smund ta ngushelloj, nje perqafim ti afroj , se ajo jam une.
Jtea vazhdon dhe oret kalojne, dhe e di se rete do shkojne nje dite dhe dielli do ndricoj serish, por tek tuk ndonje pike shiu ne ajer do lag faqen time e do me sjell dhimbjen e nje dite vjeshte. Diten kur mu thye krenaria e bashke me te besimi tek njeriu....

Te duash eshte te vuash, por ska gje me te bukur sesa vuajtja per dashurine e paster e te sinqerte.......

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:18 am

PSE

Pse flasin per mua gjerat qe nuk jan
Pse ti beson ne diqka qe nuk egziston
Pse ne dashuron tin pat aq shum armiq
Pse aq fjal qe nuk qojn askund hiq
Pse shum nervoz pa arsy
Pse nuki lejom fjelt te rrjedhin pa rendesi per ne te dy
Pse te mos jemi te lumtur si deri tani
Pse se kupton se puthjet qe ti dhuroj ty nuk jan aktrim
Pse se kupton se dashuria ime per ty zgjat deri ne amshim
Pse se kupton se je gjithqka per mua
Pse se kupton se me se shumti ne ket bot ty te dua
Pse ta dua dike tjeter kur edhe jeten time e jap per ty
Pse te me puth dikush tjeter kur puthja jote me qmend
Pse te me ledhatoj dikush tjetr kur ne ledhatimet e tua harroj gjithqka
Pse te jem e dikujt tjetr kur zemera dhe gjithqka e imja ty te takon
Shprsoj qe me kto fjal do ta kuptosh
se vetem ti per mua egziston

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:18 am

Një Çast Malli...

Sa shumë mallë.. sa dëshpërim....sa vuajtje.. sa shumë dashuri ndjej për ty sonte.. në këtë natë i dashuri im... Sonte ëndërrat dhe kujtimet për ty i kam këtu grumbulluar në shpirtin tim në zemrën time të përlotur. Më beso ndihem e vetme në këtë botë të madhe e humbur si një e huaj, ku në errësirën e harruar dhe e hidhur në një qoshe pa skaj.Mes ëndrrash që dikur i pata, që jeta m'i ka afruar njëherë kur isha me ty, e ndjej vetën të dëshiruar për pak çaste, e për pak ngrotësi, e për shumë dashuri, tani në zemrën time mbretëron acari që më ngriu zemrën, e bëri akullë!

Sonte shoh një dorë që s'më bindet, shoh dy sy që të kërkojnë, i dashuri im dhe ndjej një zemër që ndoshta s'më përket mua, ndjej dashuri që më përbin krejt trupin dhe pastaj shpirtin, mendimin, gjakun, nervat dhe çdo qelizë të qenies time. Ti ndoshta imagjinon çdo të thotë të duash dikend në heshtje, në këtë largësi të mallkuar, të mendosh dhe të kalosh ditët përgjysëm.

Të jetosh çdo çast kur një pjesë e qenies tënde jeton larg dhe aq më keqë kur e di që s'të përket aspak. E ç'rëndësi ka për mua, veç ekzistencës tënde. Vetëm njëherë të jem me ty të qëndroja një minutë, atëherë e kisha lutur Zotin që të vjenë dhe le të më merr në atë botën tjetër, sepse asaj bote i takoj pa ty !!!

Eh, sa e sa orë e ditë më ikin duke të menduar ty, netëve përpilitem dhe ndjej shtërngimin në zemër, lotët më rrjedhin pa pushim deri sa bien rrezet e diellit mbi dritaret e dhomës sime, atëherë lotët teren nga ngrohtësia e rrezeve mbi fytyrën time. Fytyra jote trazon çdo gjë në shpirtin tim, më ngacmon fantazinë.

Ngado që po i hedhi sytë më duket se të shoh, shoh atë buzëqeshjen tënde magjepëse ato buzë të ëmbla, ata sy të shkruar. Ngado që e hedh dorën të parfytyroj se të prek. I prek ato flokë tua, atë trup të bukur mendoj se jam e ulur mbi prehërin tënd dhe ngadalë më perkëdhelë...

Vallë ç'ti bëj tani shpirtit që të do pranë dhe s'të ka... Ohhh... ZOT SI NUK ERDHE TË MA MARRËSH KËTË SHPIRT QË TË MOS VUAJ MË? Ç'ti bëj zemrës që brenda saj qëndron vetëm ti? Ti që je e vetmja rrënjë e mbijetesës së saj! Ç'ti bëj syve që ndjejnë mallë e duan të të shohin dhe derdhin vetëm lotë pa ndalë!

Ç'ti bëj vetes sime që është dashuruar marrëzisht pas teje? Jam unë që të thërras me zë te shurdhër dhe vuaj brenda vetës këtë dashuri. TË DUA me shpirt.

E dashuruar si sot do të mbetem pas teje përgjithmonë. Dhe nëse kam lënë diçka tek ti, një ndjenjë të vogël dashurie apo rrespekti, të lutem mbroje, mos e fshij nga kujtesa jote! Unë do të dua deri në përjetësi vetëm ty dhe këtë fjalë do e mbylli brenda në shpirtin tim dhe kurrë s'do ta tradhëtoj veten time. Nësë do të më marrë malli për ty do ta gjej, ta shuaj në skutat e kujtimeve të mia që i ruaj të pastra. Ty, për ty dhe vetëm ty....!!!

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:19 am

DUA

Jam e vetmuar por se di cka te bej.
Jam e lodhur e se di nga cka
Ndjej dhembje e se di pse.
Dua te harroj por se di si.
Dua te kerkoj por se di ku.
Dua te jetoj po se di per ke.
Dua te largohem,te ik po se di ku te shkoj.
Dua te te urrej por zemra sme lejon.
Dua te shoh por se di ku je.
Dua per ty te luftoj por se di forcen ku ta gjej.
Dua te enderroj por skam kohe per gjum.
Dua te them te dua se di pse heshte.
Dua te puth por se di pse kam frike.
Dua lotet e vuajtjes,dua te me behen
Lot gezimi por si duket ne jeten time
Do te mbretroj vetem hidherimi
Se njeriu qe e desha dhe e dua kurr sdo t’jet i imi.
Do te doja te mos dashuroja me ty
Do te doja te thoja lamtumir.
Do te doja qe shpirti me mos t’kerkoj ty.
Do te doja qe ne kete qytet mos te takoj ty.
Por jo kete smundem t’a bej
Edhe pse nuk do jem me ty une
Dua te te dua vetem ty.
e shkruar nga Loca

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:19 am

Fjalët nuk mjaftojnë, për atë që vërtet mungon. Nuk di, thonë se me kohën kalojnë edhe kujtimet, por jo, ato shtohen dhe disi nuk më lënë të qetë. Kam dashur dhe kam luftuar të t’harroj, por jo nuk ndodhi ashtu siq desha une. Vite të tëra më vie në ëndërr m’u atëherë kur mendoja se vërtet je zhduk nga jeta ime, më shqetësojë dhe më nervozojë, por me kalimin e kohes ardhjet tua në ëndrrat e mia janë shpeshtuar dhe më shkaktojnë dhimbje dhe më bëjnë të ndjehem E humbur.
Pse????

*Illira* Thu Feb 17, 2011 5:21 am

As e imja, as e tija...!
Një histori e bukur por me një përfundim të hidhur

Jam T. lindur në një qytet të zonës së veriut. Kur isha 8 muajsh familja ime zbriti në durrës se babi kishte punën në këtë qytet. Në mbarim të shkollës 8-vjeçare mora rrugët e kurbetit. Isha vetëm 14 vjeç kur mbërrita në greqi. Në kurbet mësova shumë gjëra nga jeta. U bëra një njeri që gëzoja rrespekt, kjo falë prindërve që më dhanë kulturë, por edhe falë vetes, pasi i vura në praktikë ato që prindërit më mësuan.

Megjithatë një sëmundje që e ka emrin °° Dashuri °° ma ka bërë zemrën copë-copë. Në vitin 2005, me datë 25 qershorë, isha në Tiranë dhe po pija kafenë te lokali im i preferuar. Në atë kohë më morën në telefon dhe më njoh=ftuan që dy miqtë e mi kishin bërë aksident me makinë dhe më thanë se ishin në spital.

Gjatë rrugës për në spital, fillova të njoftoja gjithë miqtë për këtë që kishte ndodhur. Disa numrave që nuk i kisha në celolar i rashë përmendësh. Ndër të tjera i rashë dhe një numri që mendoja se ishte i një mikut timë, por nga ana tjetër nuk po përgjigjej njeri. kur mbërrita në spital, doktorrët më thanë që njërin do ta dërgonin në Tiranë, ndërsa tjetri ishte jashtë rrezikut për jetën. U qetësova disi dhe po pija një kafe, kur më erdhi një zile.

E mora dhe mu përgjigjë një zë femre, e cila më pyeti se kush isha.
- Kush je ti që më bën zile.. - i thashë unë.
- Në fakt ai që më ka bërë zile je ti, - u përgjigjë ajo.

I thashë që nuk kisha nerva për shaka dhe i tregova se çmë kishte ndodhur. Ajo më tha që unë i kisha rënë telefonin të saj. I kërkova falje që e kisha shqetësuar dhe i shpjegova që numrit duhet ti kisha rënë nga nxitimi. E mbyllëm bisedën, por diçka më rrahu fortë në zemër. Pas dy orësh e mora sërisht në telefon. Folëm gjatë saqë kur pashë orën ishte 2 e gjysëm e natës. Rashë në gjumë.

Kue u zgjova e pashë në sms: °° Mirmëngjesi! Të urojë një ditë të mbarë. Më ke pëlqyer nga e folura, por mos u trego kaq i hapur °°

Kështu kalonin ditët. Mbas pak kohësh ajo erdhi me shkollë në Tiranë. U takuam. Unë i shpreha dashurinë. Ajo qante dhe më thoshte: °° T. ti je shumë më lart se unë °°. Ajo ishte 22 vjeçe dhe vazhdonte shkollën për mjekësi dhe në të njëjtën kohë punonte në Tiranë jashtë orarit të mësimeve. Një vëlla e kishte në burg, babi i njihte vetëm shihsen e alkolit.

Unë e doja dhe u ktheva në ëngjëll mbrojtës për të. I kërkova të shikonte shkollën se për të tjerat më kishte mua. Unë ikja dhe vija shpesh për Greqi, por flisnim shumë në telefon. Shkurt fare fillova të jetoja për të. Në mars të 2007-s më mori në telefon dhe më tha se duhej ta harroja.

Po qante. Fola dhe më tha lamtumirë. Mbylli telefonin. Pas shumë përpjekjesh fola me shoqen e sajë. Ajo po qante. E pyeta ku ishte, por më tha se ajo ishte në spital pasi kishte tentuar të vriste veten. Më ra telefoni në tokë. U nisa menjëherë për në spital. Kur po afrohesha te dera e dhomës së sajë, dëgjova nënën e sajë që bërtiste me të madhe °° Ma mori në qafë vajzën, ma fejoi pa dëshirën e sajë, i shkatërroi jetën, që Zoti ia marrtë shpirtin °°

Nuk ju besova veshëve dhe për një çastë thashë se më pushoi zemra. Më ranë lulet në tokë dhe kavanozi u thye. Ata që ishin aty kthyen kokën. Aty gjendej dhe shoqa e sajë e cila erdhi pranë dhe më tha: °° Më vjen keq por nuk mund tia tregoja të vërtetën °°

U futa në dhomë, u afrova te shtrati dhe iu ula në gjunjë te koka. Ajo ngriti dorën dhe më tha °° Më Fa, por nuk meritoj të jetoj se jetën time e mbylli babi °° I vura dorën në buzë që mos të fliste, vetëm qaja me lotë. Dhoma kishte dhe njerëz të tjerë. Ra heshtja. Kur u dëgjua zëri i shoqes së sajë që thoshte °° Po i vjen babi me atë të mallkuarin °°

Unë bëra dy hapa më tutje. Ato hynë brënda dhe shkuan tek ajo. Babi i vetë i vuri dorën tek koka, e puthi dhe i dëlën lotë. Ndërsa i fejuari i tha °° O shpirtë, të kaluara dhe të shkuara, të harruara °° Uli kokën ta puthte, por ajo e largoi kokën.

- Të lutem largohu, - i tha ajo, - po më vjen për të vjellë nga era e alkolit dhe cigares.
Ai pa pikë turpi qeshi dhe tha: °° Shpirtë, cigarja dhe pijet për burrat janë °°

Mua po më sillej dynjaja vërdadhë, sidomos kur dëgjova fjalët që ajo i tha.
- Po ta them publikisht me trupë më bëre tënden, por me zemër kurrë sdo të jemë e jotja.

Aty më luajti mëndja. I fola atij dhe i shashë që të mbante qetësi se kishte njerëz të tjerë të sëmurë aty.
- Kush je ti? - Pyeti me fodullëk.

Mu sos durimi dhe nuk e di se çfarë kam bërë në trupin e atij njeriu. Vetëm më kujtohen njerzit që më thoshin ta lëshoja. E lëshova dhe ika të laja duar se i kisha me gjakë. Kur po dilja nga banjot pashë dy policë. Më morën dhe më dërguar te rajoni numër 3. Falë miqësisë ia hodha, dola që atë natë.

Vajta në lokal, bleva alkol, u ula në banak dhe nisa të dëgjoja disa këngë greke. Pija dhe qaja. Kështu i kaloja netë të tëra. Alkoli, cigarja dhe muzika më bënin shoqëri. Dilja natën nganjëherë në breg të detit dhe bërtisja me të madhe °° Përse o Zot më zgjodhe mua °°

Me kalimin e ditëve ajo filloi të më shkruante sms, më merrte në celular, por nuk ma bënte zemra ta hapja. Më uronte që të vazhdoja jetën dhe ta falja. Po ç'ta falja? Ajo kishte qenë e fejuar katër ditë dhe kishte dalë me të. Kishte bërë dashuri me të dhe ngaqë si bënte zemra të më tregonte mua, deshi ta mbyllte jetën e sajë.

Unë u ktheva në Greqi dhe falë shokëve dhe familjes sime u largova nga ajo rrugë ku isha futur. Pak nga pak iu ktheva jetës së qetë. Ajo tani ka një djalë i cili ka emrin timë. Është ndarë me burrin dhe jeton jetën e sajë e qetë. Publikisht i themë: °° Jeto se edhe unë do të jetoj. Zoti na ndau, por kemi një të mirë që nuk e mallkojmë njëri-tjetrin. Gjithmonë Zoti qoftë me ty! °°

Sponsored content