Realpolitika e Ibrahim Rugovës

Si e survejonte zyra e LDK-së në Tiranë, veprimtarinë

“terroriste” të UÇK-së në Shqipëri?!


Ibrahim Rugova tashmë e ka ditur mirë se kush është Xhavit Haliti - Zeka, me çka merret ai në Zvicër dhe në Shqipëri, e ka ditur madje se në Shqipëri përfaqëson Lëvizjen Popullore të Kosovës dhe se është njëri nga njerëzit më përgjegjës për fuqizimin dhe armatosjen e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës etj. Ibrahim Rugova e ka ditur edhe kush është Avni Klinaku dhe cilës organizatë ilegale i takonte. Pra, Ibrahim Rugova i ka ditur të gjitha zhvillimet rreth përgatitjeve të UÇK-së për luftë të armatosur, i ka ditur sepse për këtë punë është përkujdesur Shërbimi Informativ i LDK-së (dorë e zgjatur e UDB-së) gjithandej nëpër Kosovë, ndërsa në Shqipëri çdo gjë e ka mësuar përmes zyrës së LDK-së në Tiranë, e cila më vonë u shndërrua në Përfaqësi të Kosovës për tu mbikqyruar edhe nga “kryeministri” në exzil Bujar Bukoshi. Fillimisht shefa të kësaj zyreje ishin Ali Aliu, Mehmet Kraja, Anton Kolaj etj.


Kjo përfaqësi e Kosovës përpos punëve rutinë, në qendër të aktivitetit të saj ka pasur edhe survejimin e veprimtarisë së atyre që e quanin veten UÇK. Për të argumentuar këtë gjë, me këtë rast po i referohemi një dokumenti sekret të Shërbimit Informativ të Shqipërisë (SHISH) i cili shpalon një bisedë të inspektorit A.K të SHISH-it me shefin e përfaqësisë së Kosovës në Tiranë, në periudhën kur Sali Berisha ishte president i Republikës së Shqipërisë (1996).


Në dokumentin e skeduar nën numrin AT 317/ b të datës 21 janar 1996, e të protokolluar tri ditë më vonë (24 janar ´96), lartë në cepin e majtë të tij, është vënë shënimi i zëvendësshefit të SHISH-it: “Të kalojë për informim në presidencë…” ( është fjala për presidencën në Shqipëri)


Në këtë dokument thuhet:

”Në një informacion që ka paraqitur një inspektor i Shërbimit Informativ të Shqipërisë, A.K, pas bisedës në përfaqësinë e Kosovës, në Tiranë, mes të tjerave, shefi i tij ka nënvizuar:

“Mendimi i zyrtarëve të Prishtinës (Lexo: Kreut të LDK-së me Ibrahim Rugovën në krye) është se kemi të bëjmë me njerëz të organizuar mirë dhe që kanë disa baza në Shqipëri, sidomos në Tiranë, Durrës – plazh, dhe në Tropojë. Veprimet e deritanishme të saj, që e quan veten UÇK, kanë qenë të përqëndruara në Drenicë dhe në rajonin e Dukagjinit, që mund të përkufizohej në vijat Prizren – Shtimje dhe në rrugën Pejë – Mitrovicë. Tash, me aksionet që janë zhvilluar para pakë ditësh, zyrtarët e Prishtinës mendojnë se ajo po vepron në një hapësirë krejt tjetër, që është më e gjerë. Gjithnjë sipas tyre, UÇK-ja është në tri zona, mirëpo nuk kanë dijeni të sakta se cilat janë shtrirjet e zonave, vetëm se, më parë, zoti A.A (Ali Aliu), u kishte thënë se zona e dytë është në Maçedoni. Në takimin që ka pasur njeriu i tyre, R.GJ (Rexhep Gjergji), me një përfaqësues të qeverisë serbe është pasur parasysh se aksione terroriste duhen pritur edhe në të ardhmen. Mendimi i tyre ëshët se fjala vjen për disa njerëz të veçantë, që mblidhen në organizata ilegale e që duhen survejuar, sidomos në Tiranë. Disa prej tyre nuk duhen lejuar të veprojnë në Shqipëri. Pas kërkesës sime, zyra e Kosovës do na paraqes një listë të emrave të njerëzve që dyshojnë se fshihen pas kësaj organizate terroriste”.

(Burimi: B.Islami “Enigma e një vrasje të trefishtë”, Focus, Prishtinë, 2007, faqe.129)


Çdo koment rreth këtij dokumenti duket se është i tepërt.

Disa ditë pas dhënies së këtij informacioni, zyra e përfaqësisë së Kosovës në Tiranë, SHISH-it ia ka dorëzuar një listë me emra të personave që mendohet se janë bartës të UÇK-së dhe që kryejnë veprimtari “ilegale subversive” në Shqipëri. Atë periudhë, disa nga të dhënat që i ishin dorëzuar SHISH-it, do të prezentoheshin edhe në një informacion të përgatitur nga ish - Shërbimi i Sigurimit ushtarak jugosllav me emrin e quajtur KOS, në të cilin janë shtuar edhe disa karakteristika të tjera, si gjendja shoqërore e atyre që e përbëjnë Grupin e Drenicës në krye me komandantin legjendar Adem Jashari, arsimi i tyre, vendndodhja, karakteristikat e zonës etj etj.


Këto argumente flasin qartë se njëshi i “institucioneve të Republikës së Kosovës” Ibrahim Rugova së bashku me “institucionet e Republikës së Serbisë”, e kanë përcjellur në vazhdimësi veprimtarinë e bartësve të UÇK-së në Kosovë, shqipëri dhe në vendet tjera perëndimore.


Prandaj, duke pas parasysh të gjitha këto arguente, natyrshëm mund të thuhet se Ibrahim Rugova me institucionet e tija ”fiktive”, me asnjë veprim konkret, nuk ka treguar gatishmëri se është për çlirimin e Kosovës nga Serbia. Kryetari i “Republikës së Kosovës” dhe i një vargë funksioneve të tjera, Ibrahim Rugova, madje ishte edhe kundër demonstratave paqësore që i organizonin studentët e Universitetit të Prishtinës, duke u arsyetuar tashmë me slloganin e shumëfamshëm, se “duhet të jemi të kujdesshëm e të mos e tensionojmë situatën pa nevojë, në mënyrë që të mos e prishim rendin e krijuar demokratik”. (!!!) Po, për cilin rend demokratik e kishte fjalën ky gajlegji i kujdesshëm se ?! Për atë rendin demokratik të krijuar nën sundimin klasik të Kosovës nga regjimi pushtues i Millosheviqit, ku mbretëronte vetëm frika, dhuna e përditshme, ku ndodhnin tmerrshëm burgosjet, persekutimet, vrasjet e shpërnguljet masovike të shqiptarëve nga Kosova etj, ndërkohë që atij personalisht por dhe elitës së tij politike (që rrethohej) s´i hynte asnjë therrë në këmbë, për më tepër ai me shpurën e tij dilte nga Kosova, shkonte kahmos nëpër botë dhe kthehej sërish në Kosovë (pas qëndrimit në Shqipëri të presidenti Sali Berisha) pa pasur pasoja nga regjimi pushtues serb!


( Vijon )

Analiza politike - historike


Realpolitika e Ibrahim Rugovës

( 8 )


Babaxhani Ibrahim Rugova - kryetar i pesë organeve politike…dhe injoranca e tij!!!


Shkruan: Sheradin BERISHA / 14. 05. 2008


Sa funksione politike kishte Ibrahim Rugova


Siç kam vu në pah edhe një herë tjetër më lartë, Ibrahim Rugova ka ushtruar disa funksione politike.

Ka qenë:

- Kryetar i Lidhjes Demokratike të Kosovës;

- Kryetar i Këshillit të Përgjithshëm të Lidhjes Demokratike të Kosovës;

- Kryetar i Republikës së Kosovës;

- Kryetar i Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës;

- Kryetar i Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare në Kosovë;

- Kryetar i Këshillit Koordinues të Partive Politike Shqiptare në ish-Jugosllavi;

Pra, z. Ibrahim Rugova siç duket kudo ka qenë “koka” e piramidës politike ! “Një kumulim i tillë postesh njihet vetëm në sistemet diktatoriale, mirëpo z.Ibrahim Rugova nuk e ka as pamjen e diktatorit, as zemrën e diktatorit, as shpirtin e diktatorit. Ai është njeri i butë, më i butë se pambuku; ai deri më sot, askujt as “dreq” me gojë nuk i ka thënë! Ai është aq i butë sa që ka pranuar t´ia ngarkojnë të gjitha përgjegjësitë mbi shpatulla, si Krishtit kryqin dhe të gjitha ky i bart pa fjalë, duke mos pasur kohë as që të kujtohet se si pat pësuar Krishti në kohën e vet.” – ka thënë Adem Demaçi, në një intervistë “Mungesë serioziteti, apo vetmashtrim” Zëri Shqiptar, Nr. 11, 17 tetor 1995, fq.16.


Lidhur me këtë çështje edhe kryebashkiaku i Tiranës Edi Rama ka bërë një konstatim gjenial për Ibrahim Rugovën. Kur ishte në Prishtinë (pas luftës) e takoi edhe Rugovën, dhe më pas pat deklaruar: “Shyqyr Zotit që nuk jeton në Shqipëri, se do të ishte kryetar derisa të merrte frymë. Jo pse ky njeri di diçka, por është babaxhan ashtu si shqiptarët e donë. Ky do të vdes si kryetar.“ ( !!! )


Sa ishin funksionale, funksionet politike të “kokës” Ibram Rugova?!

Ibrahim Rugova ishte kryetar i shumë organeve, por, shtrohet pyetja sa kanë qenë funksionale këto organe të “Kokës” Ibrahim Rugova? Koha ka dëshmuar tashmë se nuk ishin qenë aspak funksionale.


Për të argumentuar këtë gjë, po i analizojmë dy funksionet e fundit të tij., që kishin karakterë gjithëpërfshirës.


Më 22 korrik 1991, u formua Këshilli Kordinues i Partive Politike shqiptare të Kosovës i përbërë nga:

- Lidhja Demokratike e Kosovës,

- Partia Parlamentare e Kosovës,

- Partia Fshatare e Kosovës,

- Partia Shqiptare Demokristiane e Kosovës,

- Partia Socialdemokrate e Kosovës dhe

- Partia Republikane e Kosovës dhe

kryetar i këtij këshilli u zgjodh Ibrahim Rugova.


Ndërkohë themelohet edhe Këshilli Koordinues i Partive Politike Shqiptare në ish- Jugosllavi, dhe përfshiheshin:


- Lidhja Demokratike e Kosovës,

- Partia e Prosperitetit Demokratik,

- Lidhja Demokratike në Mal te Zi,

- Partia për Veprim Demokratik,

- Partia Fshatare e Kosovës,

- Partia Shqiptare Demokristiane e Kosovës,

- Partia Parlamentare e Kosovës,

- Partia Socialdemokratike e Kosovës,

- Partia e Unitetit Kombëtar Shqiptar,

- Partia Popullore Shqiptare, dhe

- Partia Demokratike Shqiptare dhe

kryetar i këtij këshilli zgjidhet kush tjetër pos Ibrahim Rugovës.

Formimi i këtyre dy këshillave politikë gjithëshqiptarë u prit me entuziazëm në popull, sepse u mendua se tashmë do të punohet bashkarisht për ndërtimin e një platforme të qartë, për çlirim nga pushtuesit sllavë. Por, duket se ky entuziazëm nuk zgjati shumë kohë.


Injoranca e Ibrahim Rugovës!


Në fillim u mbajtën disa mbledhje, por, në ato mbledhje nuk u vendos asgjë, sepse kryetari Rugova as rregullore apo programe të punës nuk kishte hartuar dot. Me kalimin e kohës Rugova i rralloi takimet, madje edhe kur partit tjera kërkonin që të takoheshin, ai ju thoshte së shpejti do të mblidhemi dhe kështu i shtynte ose i sabotonte ato, pra, nuk shkonte fare në takim. Dhe, me kalimin e kohës vetevetiu këto dy këshilla, ndonëse ishin jofunksional gjatë gjithë kohës, u amortizuan, për të mos thënë u shuan plotësisht, sepse në letër ato vazhdonin të ekzistonin si organe mashtruese për popullin në duar të kokës „piramidale“ Ibrahim Rugova.


Një shembull: Në janar të vitit 1995 personalitete të ndryshme politike, së bashku me intelektualë të shquar patën shkuar te Ibrahim Rugova për t‘u takuar me të (në selinë e LDK-së), me qëllim të konsultimit dhe gjetjes së rrugëve të përbashkëta politike, në një kohë kur Kosova dhe populli shqiptarë po përjetonte ditët më të rënda nën pushtimin serbë. Mirëpo, për fat të keq „koka“ – Ibrahim Rugova nuk mori pjesë, i injoroi të gjithë…!


Po kështu edhe me rastin e organizimit të protestave paqësore nga ana e studentëve, një delegacion studentësh shkuan së bashku me rektorin e Universitetit të Prishtinës, dr. Ejup Statovci për tu takuar me Rugovën, por edhe kësaj radhe, Rugova nuk ishte i gatshëm t´i takonte ata, me arsyetimin se „nuk ka kohë“, ndërkohë që gjente kohë t´i takonte grupet joformale të studentëve në krye me të afërmin e tij Naser Rugova. Madje ai gjente kohë për tu takuar edhe me sportistë, këngëtarë etj., por nuk gjente dot kohë t´i takonte përfaqësuesit legjitimë të studentëve, udhëheqësit e Unionit të Pavarur të Studentëve të UP-së!

A e meriton selia - Baraka e LDK-së të jetë “shtëpi e pavarësisë”?!


Ndër funksionet e lartëpërmendura të Ibrahim Rugovës radhitet edhe funksioni i Kryetarit të Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës. Ibrahim Rugova duke e shfrytëzuar këtë pozitë jopolitike (nga viti 1988), pasi zgjidhet Kryetar i LDK-së në Kuvendin themelues, më 23 dhjetor 1989, i cili u mbajt në ambientet e selisë së Shoqatës së Shkrimtarëve, shtëpinë e shkrimtarëve e shndërron në shtëpi të LDK-së. Dhe, për çudi pasardhësi i Ibrahim Rugovës, kryetari i Kosovës Fatmir Sejdiu, më 23 dhjetor 2007 me rastin e 18 vjetorit të themelimit të LDK-së, me një vendim të veçantë presidencial, këtë shtëpi të partisë e shpalli në “Shtëpi të Pavarësisë”.


Nuk e di se çfarë kriteresh ka përdorë z.Sejdiu kur e ka marrë këtë vendim „historik“, për ta shpallur selinë e LDK-së si „shtëpi të pavarësisë“ por, dihet mirëfilli , se nga kjo seli e LDK-së ka dalë:


- marrëveshja e famshme për arsim e nënshkruar në mes Rugovës dhe Millosheviqit,

- në këtë „shtëpi të pavarësisë“, vetëm shtatë ditë pas takimit Millosheviq-Rugova më 15 maj 1998 në Beograd, saktësisht më 22 maj 1998 është mbajtur takimi i negociatorëve shqiptaro-serbë për çështjen e arsimit etj., ku nga pala serbe ishin: Nikolla Shainoviq - nënkryetar i Qeverisë së RFJ-së, Ratko Markoviq - nënkryetari i qeverisë së Serbisë ( të cilët aktualisht po gjykohen në Hag për krime të kryera gjatë luftës në Kosovë), pastaj ishte Tomisllav Nikoliq, nënkryetar i Partisë Radikale të Sheshelit, i cili gjithashtu në Hag po gjykohet për krimet e kryera në Kosovë nga njësitë çetnike të kësaj partie etj.

- Në këtë „shtëpi të pavarësisë“, janë bojkotuar shumë takime që kishin për qëllim unifikimin e faktorit politik shqiptarë, madje janë bojkotuar edhe takimet konsultative të kërkuara nga Unioni i Studentëve të UP-së për organizimin e protestave paqësore kundër pushtimit klasik të objekteve shkollore-univerzitare etj,

- nga kjo barakë kanë marrë udhë qindra deklarata akuzuese në adresë të luftës së lavdishme të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe bartësve të kësaj lufte, madje

- në këtë „shtëpi pavarësie“ janë shkruar edhe vendime për kriminalizimin e UÇK-së, siç është vendimi i 19 nëntorit 1998 i nënshkruar nga Ibrahim Rugova, për formimin e “Komisionit për hulumtimin e krimeve të luftës”, etj etj.

Sa për ilustrim: lexoni e shikoni disa foto + dokumente:

· Dokumenti: Marrëveshja (Dogovori) Millosheviq-Rugova, për arsim!

· Dokumenti: Vendimi i Rugovës, për hulumtimin e krimeve të luftës

· Foto: Takimi i famshëm Rugova-Millosheviq në Beograd, më 15.05.98

· Foto: Takimi serbo-shqiptarë në selinë e LDK-së, më 22.05.1998

( Ndërkaq për të gjitha këto foto-dokumente më gjerësisht do të

shkruaj në kapitujt e mëposhtëm)


Se ka pasur deklarata akzuese në adresë të UÇK-së që kanë dalë nga kjo shtëpi, këtë fakt e pohon edhe Adnan Merovci, ish - shefi për protokoll dhe Siguri i Ibrahim Rugovës. “Pas intensifikimit të veprimeve të UÇK-së 1995 -1997”, - thotë z. Merovci “ Me prononcimet e shumta, me paraqitjet publike që kanë qenë nga ajo shtëpi aty, shpeshherë është thënë që nuk duhet përjashtuar mundësia e improvizimeve të rasteve nga shërbimet serbe, për shkak të krijimit të një alibie që të komprometohen shqiptarët dhe rruga e tyre paqësore…Më vonë kur filluan të dalin komunikatat e para (të UÇK-së), gjërat nisën të sqarohen”, por edhe atëhere ”politikanët e kohës mendoj se nuk ishin në nivel të detyrës për t´i

shpjeguar dhe për t´ia plasuar këto gjëra, si popullatës ashtu edhe diplomacisë ndërkombëtare” - përfundon Adnan Merovci

(Lexo librin “Pa protokoll”, Zëri, Prishtinë 2003 , fq.73)


Kjo është “shtëpia e pavarësisë” së shpallur nga pasardhësi i Ibrahim Rugovës, z.Fatmir Sejdiu.


( Vijon )

Analiza politike - historike


Realpolitika e Ibrahim Rugovës

( 9 )


Përmbajtja


- Cili ishte qëllimi i themelimit të LDK-së në shtetet perëndimore?

- Greva e 3 shtatorit 1990 dhe antigrevistët!

- Për ç´arsye LDK-ja zhvilloi fushatë të egër ndaj kryetarit të BSPK-së Prof.Dr.Hajrullah Goranit?!

- A kishte konflikte interesi midis binomit Rugova-Bukoshi ?!

- Bujar Bukoshi: Shkaku kryesor për dështimin e realizimit praktik të pavarësisë ishte dhe është Ibrahim Rugova!


* * *

Pse u themelua LDK në perëndim, si u shantazhua dr.Hajrullah Gorani nga kjo parti dhe cili ishte

konflikti midis binomit Rugova-Bukoshi!


Shkruan: Sheradin BERISHA /19. 05. 2008


Cili ishte qëllimi i themelimit të LDK-së në

shtetet perëndimore?

Në vitin 1990, pas shtrirjes dhe strukturimit të LDK-së me degë e nëndegëza gjithandej nëpër Kosovë, kryesia e LDK-së gjegjësisht kryetari “historik” i saj Ibrahim Rugova, merrë vendim që kjo parti të formohet edhe në shtetet perëndimore. Me këtë rast si përgjegjës për formimin e Degëve të LDK-së në Evropë, SHBA, Australi e gjetiu, është caktuar anëtari i kryesisë qëndrore të LDK-së Ali Aliu. Është ky Ali Aliu, ai i cili në vitin 1959 ishte njëri nga denoncuesit e Adem Demaçit në UDB dhe po i njejti që “falas” iu ka shitur shërbimit sekret serbë në kohën e udbashëve Xhevdet Hamza, Selim Brosha, Mehmet Maliqi, Rrahman Morina etj.


Adresa e parë e Ali Aliut në perëndim ishte Gjermania. Pas disa kontakteve dhe konsultimeve paraprake me mërgimtarët tanë në Gjermani, formon një këshillë nismëtarë për themlimin e LDK-së në Gjermani. Ky këshillë ndërkohë pasi i bënë përgatitjet e nevojshme, më 1 shtator 1990 në Frankfurt mban Kuvendin e parë të LDK-së për Gjermani, ku për kryetar do të zgjidhet Hafiz Gagica. Dega e LDK-së në Gjermani fillimisht ishte selia e LDK-së jashtë Kosovës, por, shumë shpejt ajo do të shndërrohet në epiqendër të LDK-së për të gjitha shtetet perëndimore. Dhe, prandaj Hafiz Gagica përveçse ishte kryetar i Degës për Gjermani, ai u zgjodh edhe kryetar i të ashtuquajturit „Kolegjium i degëve të LDK-së për Evropë, SHBA, Kanada e Australi”.


Ndonëse qëllimi parësor për formimin e LDK-së në Gjermani ishte çështja financiare, pra, grumbullimi i parave nga mërgimtarët tanë atje, atëherë qysh në kuvendin nismëtar të Frankfurtit u hodhën bazat për hapjen e një fondi në qytetin Achen, që shumë shpejt do të njihet si ”Fond i Achenit”. Në të vërtet ky fond më 8 tetor 1990 u zyrtarizua edhe pranë autoriteteve gjermane si “Fond humanitar për Kosovën”, dhe përgjegjës të këtij fondi u caktuan kryetari Hafiz Gagica, Marjan Tunaj e të tjerë. Fondi i Achenit, edhe pse ishte themeluar për qëllime humanitare, (për t´i ndihmuar, punëtorët e larguar me dhunë nga puna si dhe një armatë të tërë nevojtarësh në Kosovë), drejtuesit e tij shumë shpejt e specifikuan destinimin e këtyre mjeteve, vetëm për nevojat financiare të kryetarit të LDK-së Ibrahim Rugova dhe të strukturave të partisë.

Greva e 3 shtatorit 1990 dhe antigrevistët!


Në fillim të viteve të 90-ta kur regjimi pushtues serbë i Millosheviqit, i largoi me dhunë qindra mijëra punëtorë shqiptarë nga vendet e tyre të punës, ishte imperativ i kohës themelimi i një organizate sindikale pa ngjyrime partiake, që do t´i mbronte interesat e punëtorëve shqiptar dhe kështu do t´i ndihmonte në aspektin financiar. Dhe, më 31 qershor 1990 pas shumë konsultimesh paraprake, në Gjakovë u mbajt Kongresi i parë i Bashkimit të Sindikatave të Pavarura të Kosovës, ku kryetar zgjidhet Dr.Hajrullah Gorani, një punëtor i shquar i shkencave ekonomike dhe ligjerues i lëndës „teoria dhe analiza e bilancit“ në Fakultetin Ekonomik të UP-së. Kryetari Dr.Hajrullah Gorani, pikërisht kur Kongresi po i fillonte punimet, merret nga policia( e cila e kishte bllokuar vendin ku mbahej kongresi) dhe ata kërkonin që ky tubim i madh i punëtorëve shqiptar të mos quhet kongres, por Dr.Gorani, nuk e pranoi këtë kërkesë, me arsyetim se nivelin dhe emërtimin e një tubimi nuk mund ta përcaktojë SPB-jë(sigurimi shtetëror serb). Përkundër presionit nga regjimi pushtues serb, Kongresi pas një shtyerje i zhvilloi punimet deri në fund.


BSPK-ja si organizatë sindikale që në fillim u zotua se do të punoi guximshëm në drejtim të realizimit të kërkesave të punëtorve shqiptarë, që ishin larguar me dhunë nga vendet e tyre të punës. Dhe, ky zotim u mbajt me organizimin e grevës një orëshe gjatë javës së fundit të gushtit, e cila kulmoi me grevën e përgjithshme më 3 shtator 1990 në gjithë Kosovën. Grevës së përgjithshme ju përgjigj në mënyrë plebishitare i gjithë populli, por jo edhe kreu i “alternativës kosovare” Ibrahim Rugova, i cili në forma të ndryshme u përpoq ta pengonte mbajtjen e kësaj greve, ashtu sikurse ka bërë në të gjitha rastet tjera kur organizonin protesta, studentët, punëtorët e arsimit etj.

Përkundër thirrjeve e veprimeve antigrevë të krye “alternativistit” Ibrahim Rugova, greva e përgjithshme u mbajt me sukses, ndërsa Dr.Hajrullah Gorani u burgos dhe me procedurë të shpejtë u denua me gjashtëdhjetë (60) ditë burg, nga gjyqtari për kundërvajtje Zoran Ristiq!


· Foto: Dr.Hajrullah Gorani, kryetar i BSPK-së


Për ç´arsye LDK-ja zhvilloi fushatë të egër, ndaj kryetarit

të BSPK-së Prof.Dr.Hajrullah Goranit?!


Pas daljes nga burgu dr. Hajrullah Gorani nuk ndejti duarkryq. Meqë punëtorët e larguar nga puna jetonin në gjendje të mjerueshme, BSPK-ja duke kërkuar rrugë për t´i ndihmuar ata, vendosi të organizohet edhe në shtetet perëndimore. Në nëntor 1990 Dr.Gorani vizitoi mërgimtarët tanë në Zvicër dhe më 17 nëntor 1990 (pas një sërë tubimesh) në Surse themeloi BSPK për Zvicër. Gjatë kësaj kohe ai bëri përpjekje që aktivitetin e BSPK-së ta shtrijë edhe në Gjermani.

Mirëpo, çka ndodhi?!

Që në nismë të këtij misioni humanitar e kombëtar, dr. Hajrullah Gorani me bashkëpunëtorët e tij u pengua në forma të ndryshme nga degët e Lidhjes Demokratike të Kosovës. Në të vërtet aktivistët e LDK-së për të shantazhuar punën e BSPK-së, në teren filluan të përhapin lloj-lloj shpifjesh me karakter denigrues në adresë të dr. Hajrullah Goranit. Madje nga 7 dhjetori i vitit 1990 në emër të Kryetarit të Lidhjes Demokratike të Kosovës z.Ibrahim Rugova, aktivistët e degëve të LDK-së në Gjermani e Zvicër kanë vu në qarkullim një Komunikatë, në të cilën kontestohet organizimi i BSPK-së në perëndim. Në komunikatë, kryetari i LDK-së Ibrahim Rugova, tërheq vërejtjen se formimi i degëve të BSPK-së në shtetet e Evropës ka shkaktuar „probleme dhe konfuzione“ dhe me këtë rast z. Gorani i përkujtohet se: „Organizimi i Sindikatave të Kosovës në formën e tillë në Perëndim është në kundërshtim me normat sindikale dhe ligjore të atyre shteteve dhe të konventave ndërkombëtare…“, ndërsa, „Për këtë është tërhequr vërejtja edhe nga disa unione sindikale të shteteve të Evropës Perëndimore, pasi që punëtorët shqiptarë ashtu vehen në pozitë të vështirë për realizirnin e të drejtave sindikale në vendet ku jetojnë.“(!!!) – thuhet ndër të tjera në komunikatën e kryetarit Ibrahim Rugova.


Ibrahim Rugova e kunërshton katërcipërisht organizimin e BSPK-së jashtë Kosovës, sepse sipas tij, ky organizim na qenka „në kundërshtim me normat sindikale dhe ligjore të atyre shteteve dhe të konventave ndërkombëtare…“(!!!) Si rrjedhim i këtij konstatimi, shtrohet pyetja: Poo, mbi cilat norma ligjore është themeluar partia e tij LDK, në të gjitha shtetet perëndimore, kur dihet mirëfilli se partit politike të një vendi janë të ndaluara të funksionojnë si të tilla në një vend tjetër?!


Më gjerësisht në këtë komunikatë kryetari Ibrahim Rugova shkruan:


LIDHJA DEMOKRATIKE E KOSOVË – PRISHTINË

K O M U N I K A T Ë


Sipas informatave të vërtetuara, formimi dhe veprimi i degëve të Sindikatës së Pavarur të Kosovës në disa shtete të Evropës Perërndimore ka shkaktuar probleme dhe konfuzione, për të cilat kemi tërhequr vërejtjen me kohë. Organizimi i Sindikatave të Kosovës në formën e tillë në Perëndim është në kundërshtim me normat sindikale dhe ligjore të atyre shteteve dhe të konventave ndërkombëtare. Për këtë është tërhequr vërejtja edhe nga disa unione sindikale të shteteve të Evropës Perëndimore, pasi që punëtorët shqiptarë ashtu vehen në pozitë të vështirë për realizirnin e të drejtave sindikale në vendet ku jetojnë.

Lidhur me manipulimet e ndryshme dhe me prezentimin nga njerëzit e painformuar të Hajrullah Goranit si anëtar i Kryesisë së Lidhjes Demokratke të Kosovës dhe si bashkëpunëtor i ngushtë i Ibrahim Rugovës, njoftojmë antarësinë dhe opinionin se Harjullah Gorani as ka qenë ndonjëherë dhe as nuk është anëtar i Kryesisë së LDK-së.

Në afatin më të shkurtër Kryesia e LDK-së do të bisedojë me përfaqësuesit e Sindikatës së Pavarur të Kosovës lidhur me sqarimin definitiv të paqartësive që po krijohen me organizimin sindikal të punëtorëve tanë në Perëndim.

Ftojmë anëtarësinë tonë që të mos përzihet në organizimet e tilla të Sindikatës së Pavarur të Kosovës, në mënyrë që të mos krijohen përçarje, të cilat nuk do të ishin në të mirë të LDK-së, të Sindikatës, të Kosovës dhe të mbarë popullit tonë.

Lidhur me emisarët e shumtë që pa kurrfarë autorizimesh të LDK-së veprojnë në mesin e mërgimtarëve tanë në Evropën Perëndimore, duke kërkuar ndihma, duke krijuar shpenzime të panevojshme, bëjmë me dije se të tillët këtë e bëjnë krye në vete dhe për levërdi personale. Kjo i bën dëm të madh autoritetit të Lidhjes Demokratike të Kosovës dhe të gjitha grupacioneve opozitare në Kosovë, që synojnë sigurimin e ndihmave në mënyrë të organizuar për familjet e rrezikuara. Emisarëve të tillë nuk duhet besuar dhe nuk duhet ofruar mikpritje.


Prishtinë, më 7 dhjetor 1990


KRYESIA E LIDHJES DEMOKRATIKE TË KOSOVËS

Kryetari,

Dr. Ibrahim RUGOVA


· Lexo këtu: Komunikatën e LDK-së të dt. 7 dhjetor 1990

Kjo komunikatë asokohe ka nxitur përçarje dhe indinjatë të thellë në mesin e mërgimtarëve tanë, për faktin se BSPK-ja dhe vetë dr.Hajrulla Gorani nuk e kishin nisur këtë aktivitet për të shkaktuar probleme dhe konfuzione në mesin e bashkëatdhetarëve tanë, apo për të fituar gjë personalisht.


Dihet mirëfilli se, plaku i urtë dr.Hajrullah Gorani, tërë jetën kishte punuar me nderë dhe si i tillë nuk i ka takuar asnjëherë klaneve të ndryshme apo elitës intelektuale shqiptare pro-titiste që ishte vënë prej kohësh në shërbim të regjimit komunist. Përkundrazi, Prof.Gorani i takonte radhëve të intelektualëve të persekutuar po nga ky regjim antishqiptar. Prof.Hajrullah Gorani, qysh në moshën rinore (19 vjeç) u rreshtua në radhët e organizatës patriotike „Bashkimi Shqiptar“ dhe pas aktivitetit një vjeçar, më 19 shkurt 1950 arrestohet dhe për shtatë muaj rresht torturohet mizorisht në kthinat e errëta të UDB-së famëkeqe titiste-rankoviçiste.


Më 18 shtator 1950, në Gjykatën e Qarkut në Prishtinë filloi procesi gjyqësor kundër organizatës “Bashkimi Kombëtar”, nga trupi gjykues: Arif Korapi si kryetar i kolegjit dhe gjyqtarët porotë: Ali Abdullahu e Ismail Xhemaili ( si anëtarë të kolegjit), e me pjesëmarrjen edhe të procesmbajtësit Abdyl Doda. Pas pesë seancave gjyqësore, më 3 nëntor 1950, trupi gjykues në bazë të aktgjykimit K.149/50 në “emër të popullit” Hajrullah Goranin e dënoi me 6 vjet burg të rëndë.


Duke u nisur nga këto fakte historike, mund të thuhet se, derisa komunisti Ibrahim Rugova i gëzonte të gjitha privilegjet nga regjimi i Titos, Hajrullah Gorani dergjej nëpër burgjet e po këtij regjimi antishqiptar, derisa Hajrullah Gorani ishte rreshtuar në radhët e klasës intelektuale – patriotike shqiptare, Ibrahim Rugova ishte rreshtuar në radhët e elitës intelektuale që ishte vënë në çdo aspekt në shërbim të regjimit komunist jugosllavë!


A kishte konflikte interesi midis binomit

Rugova-Bukoshi ?!

Më 19 tetor 1991, u themelua „Qeveria e Republikës së Kosovës“ dhe kryetari i LDK-së Ibrahim Rugova, për kryetar të saj emroi mjekun Bujar Bukoshi. Kjo “qeveri” në vend se të veprojë në Kosovë, ajo mori ikën dhe u përqëndrua në Gjermani e Zvicër. Kryeministri i ekziluar Bujar Bukoshi, pas vendosjes në qytetin Ulm të Gjermanisë nis punën për themelimin e të ashtuquajturit ”Fondi i Republikës së Kosovës”, që shpesh herë quhej si “Fondi i 3 %”, apo edhe si ”Fondi i Bukoshit”. Xhirollogaria e parë e këtij fondi do të hapet më 26 nëntor 1991 në Gjenevë nga z.Xhafer Shatri ish-ministër për informim në qeverinë Bukoshi, për të vazhduar pastaj në Gjermani – Ulm e në vendet tjera të Evropës, në SHBA e gjetiu.


· Foto: Tagrambledhësi i 3 % - shit Bujar Bukoshi!


Fillimisht kontribut të veçantë në formimin dhe forcimin e këtij fondi dhanë degët e LDK-së në Gjermani, Zvicër, Austri, shtetet e Beneluksit etj, mirëpo nga viti 1995 kur plasi konflikti për shkaqe interesi politik e financiar në mes Rugovës dhe Bukoshit, shumica e degëve të LDK-së të prirë nga dega e Gjermanisë, filluan ta bojkotojnë këtë fond. Deri sa mbretëronte kjo gjendje konfliktuoze (kjo zgjati deri 1998), Dega e LDK-së në Gjermani, do t´ju bëj thirrje mërgimtarëve që mjetet e grumbulluara me destinim për Fondin e Qeverisë së Kosovës, të derdhen në “Fondin e Achenit“, i cili administrohej plotësisht nga LDK-ja.


Bujar Bukoshi: Shkaku kryesor për dështimin e realizimit praktik

të pavarësisë ishte dhe është Ibrahim Rugova!


Qeveria e Kosovës në exil edhe pse ishte formuar nga „presidenti historik“ i Republikës së Kosovës Ibrahim Rugova, ky i fundit shpeshherë nuk hezitonte të thoshte se kjo qeveri “është një qeveri sa për sy e faqe”. Gjatë viteve 1995-1997 marrëdhëniet ndërmjet „presidentit“ Rugova në Prishtinë dhe „kryeministrit“ Bukoshi në Ulm të Gjermanisë (aty e kishte selinë Bukoshi) u acaruan në përmasa shqetësuese, për shkak të mosrespektimit dhe injorimit të Qeverisë nga ana e Rugovës dhe degëve të LDK-së në Gjermani etj. Në të vërtet epiqendra e konfliktit Rugova-Bukoshi ishte çëshjta e parave (financave). Bujar Bukoshi duke qenë i injoruar nga Prishtina, një kohë ia bllokoi të gjitha mjetet financiare „presidentit“ Rugova dhe tarafit të tij politikë, i cili abuzonte tmerrshëm me paratë e mërgimtarëve, që i grumbullonin tagrambledhësit e Bukoshit në perëndim.

· Foto: Bartësit e institucioneve fiktive: I.Rugova dhe Bujar Bukoshi


Në këtë periudhë konflikti në realcionin: „president“ – „kryeministër“, Bujar Bukoshi i zemruar, shfaq edhe publikisht qëndrimet e tij kundër Ibrahim Rugovës, për monopolin e krijuar politik…, dhe dëmet që po ia shkaktonte jetësimit praktik të pavarësisë së Kosovës etj, në një komunikim të hapur me lexuesit e revistës javore „Zëri shqiptar“.

- Në pyetjen e lexuesit I.S nga Gjilani:

”Sa e ndien veten fajtor kryeministri Bukoshi dhe qeveria të cilin ai e drejton për gjendjen e krijuar në Kosovë?”

- Bujar Bukoshi përgjigjet (citoi):

“Ndihem fajtor se shumë më herët do të duhej të kisha deklaruar se shkaku kryesor për dështimin e realizimit praktik të pavarësisë ishte dhe është Ibrahim Rugova. Ndihem fajtor se shumë më herët do të duhej të isha shumë më kritik ndaj monopolizimit total të jetës sonë politike dhe kombëtare nga ana e një personi; të isha kritik edhe për efektet negative, ndoshta katastrofale të një dukurie të tillë. Por, duke qenë koshient për mungesën e traditës demokratike, kam hezituar ta bëjë këtë, me qëllim që kjo të mos interpretohet si krijim i një tereni për përçarje. Tashmë shihet çartë se përçarjet ekzistojnë vetëm midis atyre që në Kosovë të vazhdojë sundimi serb dhe atyre që luftojnë për Kosovën e lirë.”- përfundon citati.

- Në pyetjen e I.M me qëndrim në Zvicër:

”Duke e ditur rëndësinë e institucioneve shtetërore dhe duke qenë i bindur për angazhimin tuaj, ju pyes se kush janë ata që pengojnë forcimin e këtyre institucioneve?”

- Bukoshi pa hezitim përgjigjet:

“IBRAHIM RUGOVA, me disa servilë rreth tij. Nuk është gabim shtypi: Ibrahim Rugova me disa servilë rreth tij. Ai ka refuzuar dhe refuzon të institucionalizojë Kosovën dhe në këtë mënyrë është njëri nga shkaktarët kryesorë të kësaj gjendjeje në të cilën jemi. Ai në mënyrë të çuditshme shkatërroi komunikimin me Qeverinë dhe jo vetëm me të: ai nuk komunikon as në Prishtinë si duhet me të tjerët. Në interpretimin tim janë disa faktorë dhe veti të Rugovës që sollën një gjendje të këtillë:

- deliri i tij i madhështisë që ndeshet me inkompetencën e tij, me deficitin intelektual dhe moral, me frikën e tij;

- mungesa e koordinimit të politikës dhe moskokëçarja ndaj zhvillimeve;

- dyshimi mbi njerëzit që sinqerisht kanë menduar dhe mendojnë të angazhohen për çështjen tonë, por edhe dyshimi edhe mbi vet çështjen;

- aventurat politike për të hyrë në marrëveshje diletante si ajo e arsimit;

- papërgjegjësia për të mbrojtur qytetarët e Kosovës të cilët, ndryshe nga ai angazhohen dhe flijohen për pavarësi të saj. Kështu mund të vazhdohet gjatë dhe shumë prej këtyre aspekteve janë të njohura fare mirë.” –përfundon citati


- Ndërkaq në një pyetje të V.A – në Zvicër:

“A mendoni se me qëndrimet tuaja karshi presidentit Rugova e keni dëmtuar çështjen kombëtare?”

- Bujar Bukoshi do të përgjigjet:

“Jo, aspak nuk mendoj ashtu, bile mendoj të kundërtën. Mos bëni gabim të identifikoni presidentin Rugova me çështjen kombëtare, sepse këto janë dy gjëra të ndryshme. E kundërta është e vërtetë: qëndrimi injorues i z.Rugova ndaj Qeverisë së Republikës së Kosovës e ka dëmtuar çështjen.” - përfundon citati.

· Burimi: Revista avore “Zëri shqiptar“ Nr. 5 – 6 Viti 53/22 qershor 1997.



( Vijon )

Analiza politike - historike


Realpolitika e Ibrahim Rugovës ( 10 )


Përmbajtja


- Ibrahim Rugova në vazhdimësi ka refuzuar të pranojë UÇK-në;

- Fajtor për mungesën e unifikimit ka qenë gjithnjë Ibrahim Rugova;

- Ibrahim Rugova njeriu që minoi formimin e qeverisë së përbashkët;

- LDK-ja, parti private e Rugovës, e cila punon me programin e vitit 1990!

- Smirëziu Ibrahim Rugova!

- Rugova nuk njeh këshillë që i vjen në gjuhën shqipe!


* * *

Ibrahim Rugova minues i unifikimit të shqiptarëve

në kohë të vështira


Shkruan: Sheradin BERISHA / 21. 05. 2008


Ibrahim Rugova në vazhdimësi ka refuzuar të

pranojë UÇK-në


Milazim Krasniqi, shkrimtar dhe publicist i shquar, dhe njëri nga themeluesit e LDK-së, i pakënaqur me politikën diletante të Ibrahim Rugovës, në qershor 2000 largohet nga LDK-ja. Shkaqet e tërheqjes nga LDK-ja z. Krasniqi i bën të njohura në një konferencë me gazetarë më 16 qershor 2000. Ai para gazetarëve vuri në pah se “njëra nga çështjet, e cila ka filluar dhe po përfundon kontestin ndërmjet nesh, është çështja e vlerësimit të UÇK-së, kontributet e saj për çlirimin e Kosovës, për dimensionin dhe rolin historik që ka pasur UÇK-ja për çlirimin e vendit dhe për historinë më të re të Kosovës” - ka thënë Milazim Krasniqi.


· Foto: - Shkrimtari dhe publicisti Milazim Krasniqi

“Siç e dini, Ibrahim Rugova në vazhdimësi ka refuzuar të pranojë edhe ekzistencën e kësaj Ushtrie, madje edhe pasi që është transformuar dhe demilitarizuar ajo, ai nuk ka pranuar t'ia shqiptojë as emrin e plotë, por ka vazhduar në mënyrë fanatike t‘i quajë grupe të armatosura ose grupe të frustruara”. – thekson bindshëm Milazim Krasniqi. Sipas tij, ky qëndrim fanatik i Ibrahim Rugovës, është edhe njëri nga shkaqet kryesore të tensionimeve të tashme në skenën politike të Kosovës.


· Foto: Pamje nga stërvitjet e luftëtarëve të UÇK-së


“Nëse një parti, e cila për dhjetë vjet ka qenë partia më e madhe, e cila ka pasur edhe mandatin që të udhëheqë popullin, nuk pranon se në Kosovë kanë rënë mijëra dëshmorë në mbrojtje të atdheut, atëherë shtrohet dimensioni moral se a ia vlen të angazhohesh dhe të punosh në një parti të tillë siç është LDK-ja”, thotë z. Krasniqi.


Fajtor për mungesën e unifikimit ka qenë gjithnjë

Ibrahim Rugova


Sipas Milazimit, mospajtimet e tij me Rugovën, kishin filluar, atëherë kur ai ishte përpjekur të ndikoi në ndryshimin e qëndrimit të mbrapshtë të Ibrahim Rugovës për UÇK-në. “Gjatë kohës së luftës, unë kam marrë njëherë një gjysmë miratimi për të kontaktuar me Shtabin e Përgjithshëm të UÇK-së. Kam qenë i vetmi zyrtar i LDK-së që kam shkuar në Shtabin e Përgjithshëm dhe jam përpjekur për të vënë një kontakt, që të bëjmë një proces unifikimi dhe e them me përgjegjësi se fajtor për mungesën e unifikimit ka qenë gjithnjë Ibrahim Rugova. Këtë e them jo se e kam dëgjuar, por e them se kam qenë palë në mes”, thotë para gazetarëve z. Krasniqi. Milazim Krasniqi theksoi po ashtu se ka qenë i vetmi zyrtar i LDK-së që ka reaguar ndaj takimit të Rugovës me Millosheviqin pa prani ndërkombëtare më 15 maj të vitit 1998.


Ibrahim Rugova njeriu që minoi formimin e

qeverisë së përbashkët

Në konferencën me gazetarë Krasniqi shpërfaq edhe veprimet e dëmshme të Rugovës gjatë vitit 1998, kur improvizonte lloj-lloj grupe negociatorësh për dialog me Serbinë duke shpërfillur kështu rolin e Ushtrinë Çlirimtare të Kosovës. Me kët rast z. Krasniqi iu drejtohet gazetarëve, si vijon: “E dini se çfarë përpjekjesh janë bërë nga faktorët ndërkombëtarë veçanërisht nga diplomacia amerikane, për të formuar një grup negociatorësh të shqiptarëve. E dini se çfarë improvizimesh banale bënte Ibrahim Rugova me lloj-lloj grupesh në kohën kur faktori që determinonte jetën dhe realitetin në Kosovë ishte UÇK-ja. Fatmirësisht u arrit me presione politike të faktorëve ndërkombëtarë të aleatëve, tani që të formohet një delegacion shqiptar dhe aty u arrit edhe një marrëveshje për formimin e një qeverie të përbashkët (në krye me Mehmet Hajrizin - Sh.B), e cila do të ishte shpëtimi i vetëm i Kosovës në kohën e luftës dhe pas saj, mirëpo përsëri ishte Ibrahim Rugova njeriu që minoi formimin e asaj qeverie”.

LDK-ja, parti private e Rugovës, e cila punon me

programin e vitit 1990!


Milazim Krasniqi, më pastaj pasqyroj me argumente edhe gabimet e Ibrahim Rugovës në planin partiak: “Në planin e brendshëm partiak z. Rugova ka bërë privatizimin e plotë të Partisë deri në masën sa sinqerisht po ju them, ajo mund të quhet parti private e Rugovës”. Sipas Krasniqit, Ibrahim Rugova nuk është duke lejuar që të bëhen ndryshime në program dhe statut të partisë, duke rikujtuar se “statuti i vjetër i Partisë, neni 24, kryetarit të Partisë i jep të drejtën të propozojë 55 kandidatë për Këshill të Përgjithshëm, ndërsa Kuvendit, i cili është organi më i lartë i Partisë, i jep të drejtën që t’i propozojë vetëm 20 kandidatë. Kjo, vlerësoi Krasniqi, e vë kryetarin e LDK-së mbi Partinë”.


· Foto: Milazim Krasniqi, kur ishte akoma në oborrin e Rugovës


Ai po ashtu tërhoqi vërejtjen para gazetarëve duke e bërë të ditur “se LDK-ja ende punon me programin e vitit 1990”, nga i cili program citoi një fjali, “LDK-ja angazhohet për Jugosllavi federative, ose konfederative dhe për reformën e këtij sistemi politik në këtë drejtim”, dhe më pastaj theksoi “se ky është programi zyrtar i LDK-së”.

Po ashtu në këtë rast ai shprehu edhe pakënaqësinë e tij me politikën e kuadrove në parti, anëtar i së cilës ishte edhe vetë. “Ekziston vetëm një klan rreth zotëri Rugovës, i cili harton lista, dërgon njerëz nëpër departamente, krijon borde dhe asnjë zgjidhje nuk bëhet në organet drejtuese të Partisë, të cilat kanë mandat statutor për të marrë vendime”.

Smirëziu Ibrahim Rugova!


Në vazhdim z. Krasniqi pa hamendje vuri në pah edhe faktin se në ditën e çlirimit të Prishtinës, Ibrahim Rugova u ka dhënë urdhër aktivistëve të LDK-së, që të mos dalin në qytet as për ta përshëndetur marshimin e TMK-së dhe as për të marrë pjesë në gëzimin për ditën e çlirimit të vendit, vetëm për shkak të faktit se këto manifestime ishin organizuar nga faktorë të tjerë, sipas tij. Ndërsa përpjekjen e dështuar të LDK-së, për të organizuar një kremte të 12 qershorit në Prishtinë, e quajti disfatë totale. Milazim Krasniqi, gjithashtu fajëson z. Rugova edhe për një deklaratë të papërgjegjshme të tij, ku thotë se “ka informata të sigurta se të burgosurit shqiptarë do ta kremtojnë ditën e çlirimit në burgjet e Serbisë. Për një njeri normal kjo është një deklaratë e pakuptueshme dhe e pamoralshme, sepse sipas kësaj deklarate të z. Rugova del se burgjet serbe janë aq humane sa lejojnë edhe kremtimin e ditës kur ata kanë kapitulluar”- përfundon Milazim Krasniqi, njëri nga ish-themeluesit e Lidhjes Demokratike të Kosovës.


Rugova nuk njeh këshillë që i vjen në gjuhën shqipe!


· “Sekreti i parë për të ditur me folë në shoqëri, qëndron në të diturit për të dëgjuar” - thotë H.G. Watson.

Duke u bazuar në këtë thënie, për temën që po shtjelloj, shtrohet pyetja:

- A ka ditur, dhe a ka dashur Ibrahim Rugova t´i dëgjoi deri në fund, kur i flisnin njerëzit e oborrit të tij?!

Bashkëpunëtorët e tij të brendshëm thonë JO, katërcipërisht JO! Për të argumentuar këtë JO, po marrë një shembull konkret.

Regjisori i njohur Fadil Hysaj, njëri nga bashkëpunëtorët shumëvjeçarë i „presidentit historik“ Ibrahim Rugova, në një intervistë dhënë revistës “Kombi“, flet shumanshëm për politikbërjen e Rugovës, gjatë viteve kur ishte pjesë e oborrit të tij politikë.


· Foto: Fadil Hysaj, ish-bashkëpunëtor i Ibrahim Rugovës

Në pyetjen e gazetarit :

- “Kuluareve politike flitet se Rugova në fakt nuk ka këshilltarë të mirë dhe se as që di çfarë ndodh rreth tij. A mendoni se është e vërtetë kjo?”


Fadil Hysaj përgjigjet (citoi):

“Rugova nuk njeh këshillë që i vjen në gjuhën shqipe. Ai nuk njeh këshillë që i flitet në shqip. Është kjo një sindromë e çuditshme. Ai të njëjtën këshillë mbase mund të dëgjojë nga dikush i cili nuk i flet shqip, por shqip jo. Ai nuk ka sens, nuk ka nerv dhe nuk mund të të dëgjojë që t´ia thuash mendimin deri në fund nëse i flet shqip. Unë e kam këtë përvojë të komunikimit me të. Ai bëhet nervoz kur të dëgjon sepse i flet shqip. Në të njëjtën kohë e kam dëgjuar se kur t´i vijë një administrator i huaj dhe ky ka pasur durim që ta dëgjojë me orë të tëra, edhe pse nuk ka thënë asgjë, ka folur bosh. Ndërsa nga ana tjetër edhe sikur Robert Doll t´i fliste shqip, Rugova kurrë nuk do ta dëgjonte. Unë pandeh se këtu ekziston një kompleks historik. Ai nuk e beson se ekziston shqiptar në rruzull që do të dinte këtij t´i jepte këshilla. Sepse ai mendon se është i vetmi shqiptar që di. Por, për të qenë fatkeqësia më e madhe, ka edhe mjaft shqiptarë që mendojnë se ky është shqiptari që di ndërsa shqiptarët tjerë nuk dinë asgjë. Kjo do të thotë se ne jemi viktimë e një koncepti injorant në politikë, të një mazohizmi në këtë plan, sepse ne mendojmë se jemi të mjerë dhe dikush tjetër duhet të na lëkundë e të na rrisë si jetimë. Pra, është ky kompleksi i jetimit”. - përfundon citati. (Burimi: revista “Kombi”, Viti IV Nr. 29, datë 05. 08. 2000, faqe 30). Mos t´ju vjen çudi, ky është Ibrahim Rugova i vërtet, sipas bashkëpunëtorëve të tij më të afërt !


( Vijon )

Analiza politike - historike


Realpolitika e Ibrahim Rugovës

( 11 )


Përmbajtja


- Cila ishte aftësia e panjohur e Ibrahim Rugovës në komunikim më të huajt ?!

- “Edhe kur Rugova heshtte, heshtja e tij fliste...!”thonë kasnecët e LDK-së!


* * *

Cilat ishin cilësitë e komunikimit të Rugovës me shqiptarët dhe të huajt!


Shkruan: Sheradin BERISHA / 23. 05. 2008


Cila ishte aftësia e panjohur e Ibrahim Rugovës në

komunikim më të huajt ?!


Kryetari “historik” i Kosovës Ibrahim Rugova do të mbahet në mend si politikan, që ka folur relativisht pak, shumë pak në karrierën e tij politike. Po t´i radhisim, (pa i ripërsëritur) të thënat e tij në intervista, kumtesa, deklarata…apo edhe në konferencat e të premteve me gazetarë, ato do të mund të përmblidheshin jo në më shumë se tri faqe gazete.


Ibrahim Rugova edhe në takimet me përfaqësues dhe zyrtarë të huaj, ishte fjalë pakë, i paqartë e si i tillë reprodukues i fjalëve të njejta. Këtë sens politikë të z.Rugova, më së miri e sipërfaqëson Shkëlzen Maliqi, një mik i hershëm i tij, gjatë një turneje politike nëpër disa shtete perëndimore.


· Foto: - Shkëlzen Maliqi


Sh.Maliqi për herë të parë (gjatë këtij itinerari politik) ka zbuluar disa aftësi të panjohura të Ibrahim Rugovës. Gjatë takimeve thotë Maliqi: ” Ajo që më ka befasuar më së shumti në profilin e politikanit që përfaqësonte Rugova, të cilin e njihja mirë, ishte një aftësi e tij deri atëherë e panjohur për mua e përsëritjes deri në përpikëri të „tregimit“ të njëjtë politik. Në çdo takim që mbajtëm, e ne i kishim rreth 60 (takime) ato ditë, ai i fliste gjërat e njëjta, me të dhëna, konstatime e kërkesa të njëjta, madje krijohej bindja se edhe akcentet gjenerale dhe intonimet brenda fjalive i kishte të njëjta. Dhe e gjithë kjo përsëritje, që mua më duket pak e bezdisshme, kishte diçka prej përsëritjes automatike të gramafonit në të cilin sillet vazhdimisht e njëjta pllakë, ku mekanizmi kujdeset që pllaka, sapo të përfundojë një takim, të rikurdisej nga filllimi për takimin tjetër. Ndodhte shpesh që Rugova as që i dëgjonte me vëmendje pyetjet, por ia niste aty ku ishte i kurdisur...”, konstaton Maliqi. (Për më tepër lexo te revista „Zëri shqiptar“ nr. 5-6 Viti 53, 22 qershor 1997, faqe 5).