Mashkujt shqiptare me femra shiptare

[color:39f0="Black"]Mashkujt shqiptare me femra shiptare xheloz agresiv e jo tolerant, me t'huajat gjithnje xhentelmena!

[b]Mendoi se mashkujt shqipatere kan nga dy karaktere, nje per te huaja dhe nje per shqiptare. Keto dy karaktere jan te kunderta. Kur eshte me nje femer te huaj eshte xhentelmen kurse me nje shqiptare eshte nje konzervativ i papermiresuar!
Natyrisht qe ne cdo rregull ka perjashtime, por edhe ne cdo perjashtim ka rregull!
Zotit shyqyr nuk jan te gjith te tille!!/b]

Plotësisht ke të drejtë! Po nuk është puna te dy karakteret e mashkullit shqiptar, por mendoj se me shqiptaren siellet ashtu se e mendon të sigurtë edhe lazdrohet gjoja po bën diçka burrërore dhe nuk e din se bën veprimin ma të ligë! Ndërsa me të huajat siellet xhentlemen sepse edhe ai është i huaj për atë dhe gjithmonë njerëzit e ligj ndryshojnë sipas situatës, kah frynë era, duke mos mbetur stabil në çfarëdo situate, ashtu sipas natyrës së tij! Është ma se e vërtetë, se sjelljet e tilla arrogante diskriminuese ndaj femres sonë janë të papranueshme, kur dihet natyra e femres shqiptare. Njeriu ma i ligë është ai që me të huajin/huajen, si për femër si për mashkull shqiptar - është ai/ajo që bëhet servile dhe gjoja respekton e nderon të huajen/huajin ma shumë, se sa të veten e kombit të vet. Kjo vlen edhe përfemren shqiptare, e cila siellet si pula me të huajt, thuase nuk ka asnjë pikë sherrit, gverrit, dinakërie e çfarë tjetër. Edhe ajo siellet melaqe me të huajt... Kjo pasqyrë nuk i takon vetëm mashkullit shqiptar. ka disa femra shqiptare, që me dhelpëritë e tyre që ua kalojnë edhe vet dhelpërave - provojnë të sfidojnë mashkujt shqiptarë, dri në atë shkallë sa mendojnë se vërtet janë dele apo desh, e kosnideron mashkullin si një dash me brirë edhe pa kumbonë! Mendojnë se mbase një mashkull nuk don a dëshiron, të bie në shkallë të saj, nuk ia vë veshin çka thotë e çfarë bën, ajo keqpërdorë dashurinë e sinqeritetin e tij edhe dikund fshehtazi e dikund hapur, e demaskon, çorton, shpifë, fyen në mënyrat ma të paskrupullta, gjoja se ai mashkull qenka qen me bisht dhe nuk ia din vlerën derisa të mbetet pa të. Shoh shumë raste të tilla përditë... E rënë, mashtron symësy gjoja ia ka fshirë edhe trurin e memorjen - ikën skutave e qyshqeve e nuk lë gjë pa bërë, gjoja nuk din askush, gjoja është sekret mbi sekrete... e nuk e din as kupton se në çfarëdo situate e vendi terr e dritë, nuk mund të shpëtoj askush pa u diktuar, në një formë e në një tjetër... Krejt esenca është: kur hyn krimbi në fryt - nuk ka shpëtim nga kalbja!

Mund të përfundoj: prore njerëzit e kombeve të ndryshme kanë respekt ma të madh mes tyre në marrëdhënie të ndryshme qoftë tregëtare, shoqërore, miqësore e dashurore apo martesore... sepse kanë disi ma turp në shprehje e veprime. nuk kanë thënë kot: i huaji ose të skuqet, turpërohet, marrohet, ose të tutet, frigohet - kurse i yti as nuk të skuqet - as nuk të tutet. Krejt këto vlejnë vetëm për njerëzit labil, të luhatshëm, servil, të korruptuar, e deri tek mashtruesit, horrat e pisat... Kurse një mashkull me karakter të fortë, mund tëveproj me secilen femër njësoj si të kombit tëtij, apo të tjetrit komb - apo edhe me secilin mashkull, pamarrparasyshë kush a çka është, as që dij kush është as më intereson a është njeri a thi - asnjë gradë a profesion i tij, apo i saj - sepse mashkulli-mashkull, nuk mërzitet t'i hyjë askujt në qejf a huj, a në bythë, vetëm servilët, idiotët, të poshtërit, kapadahinjt, huliganët, avanturierët bëjnë servilizma të tilla... me të huajen qingj, e me të veten ujk!

Krejt mvarët nga temperamenti i njeriut mashkull e femër shqiptare. Ai/ajo qëështëpajisur me ide të forta e njohuri universale, nuk ka nevojë të bëhet i mirëpër të huajen dhe i keq për të veten, sepse është i armatosur deri në dhëmb me njohuri e methoda klasike e moderne, përballë çfarëdo situate e çfarëdo njeriut!

*Alba* shkruajti:[b]Kam dhe kete mendim  nese e kam kuptuar pyetjen si duhet, mendoj se mashkujt shqiptar me femra shqiptare jan xheloze per shkak se e duan me gjith zemer, dhe nga friga se do ta humb eshte xhelozia agresiviteti dhe jo toleranca, kurse me femra te huaja jan xhentellmena arsyeja sipas mendimit tim eshte se nuk mendojn seriozisht me femra te huaja andaj jan xhentellmen .

Plotësisht e saktë dhe mendimi ma i drejtë e ma i mirë realisht!


DASHURIA ËSHTË GJELOZIA

DUKE GJELOZUAR DASHUROJMË DHE DUKA DASHURUAR GJELOZOJMË

Dashuria e GJelozia janë motra të ngushta, bile mund të thoja se është e njejta fjalë me kuptim të njejtë, sepse pa xhelozi nuk ka as dashuri të pastër e të sinqertë edhe pa dashuri nuk ka gjelozi. Gjelozinë e urrejnë ata që nuk kanë dëshirë të zbulohen sekretet e tyre dhe pikërisht gjelozia e zbulon dashurinë e vërtetë, gjelozia është vet mbrojtja ma e sigurtë e dashurisë - ama e dashurisë dhe do të thoja se vet gjelozia e siellë dhe krijon dashurinë, sepse dashuria është krijesë e gjallë e gjallesës, sepse duke gjelozuar dashurojmë dhe e ruajmë dashurinë, kur dy persona janë të lidhur vërtet shpirtërisht e fizikisht dhe dashuria si lidhje psiko-fizike, nuk ekziston pa gjelozinë! Ti e don dikend kur je gjeloz/e në karakteret e vyrtytet e personalitetit, në fillim të lind gjelozia ndaj njeriut, lakmia që ta keshë dhe pikërisht gjelozia shndërrohet në dashuri. Pa pasë gjelozi, ti nuk ke as dashuri, ashtu sikunder nuk mund të keshë as vet jetë - sepse vet jeta përbëhet nga gjelozia, si nxitje për të qendruar e jetuar e lëvizur e gjalluar, tëjeshë gjallë të bën vet gjelozia. Nuk e duan gjelozinë ata që nuk e duan dashurinë e vërtetë!

Pse është e rrezikshme gjelozia në dashuri, për dashurinë?

Shumë femra thonë: ouu ai është gjeloz - sepse atypëraty ato kanë një lidhje ma të hershme indirekte me dikend tjetër, apo kanë një admirim ndaj dikujt tjetër, e presin një dashuri të re - ndërsa shumë mashkujt thonë: ouu ajo është gjeloze, sepse ata kanë një lidhje indirekte me dikend tjetër, apo kanë admirim ndaj dikujt tjetër që presin një dashuri të re. Kështuqë gjelozia nuk e shkatrron dashurinë e vërtetë, por përkundrazi e mbron dhe nuk peshon aspak, e nuk ka vlerë gjelozia tek dashuria e vërtetë, është vetëm një zbukurim i dashurisë dhe duhet të merret armë për mbrojtjen e dashurisë së vërtetë!

Kur e shkatrron gjelozia dashurinë?

E shkatrron atëherë, kur dy persona të dashuruar ftohin marrëdhëniet e tyre, përmes zenkave, dyshimeve, e krijohen probleme në dashuri e në martesë, deri edhe tek konfliktet psikike e fizike si ndëshkime deri tek edhe ato tragjike! Se të gjelozosh do të thotë të dashurosh dhe anasjelltas. Dashnori i vërtetë apo burri i vërtetë, gjelozinë e merr si një buzëqeshje krejt të thjeshtë dhe nuk çon peshë aspak në shpirtin e mendjen e tij, pse dashnorja apo gruaja i bëhet gjeloze - poashtu kjo vlenë edhe për femren, në të njetjat gjendje. Ai/ajo që dashuron me të vërtetë, nuk ndjehet i/e ofenduar pse i thonë gjeloz/e, atëe merr krejt të natyrshme dhe vetëm duhet të buzëqeshi dhe të gëzohet për dashurinë besnike të partnerit/partneres - sepse e din mirëfilli se është i/e pastër dhe e don besnikërisht vetëm atë qëështënë lidhje dashurie apo martesore.

Gjelozia është krejtsisht e natyrshme dhe pa të nuk ka dashuri të vërtetë!