Nezir Myrta SHQIPTARI I RI

Nezir Myrta SHQIPTARI I RI

Një ditar, që pretendon të mbetet platformë e ndërgjegjes kombëtare në Ardhmëri, Sprovë për Ardhmërinë.



Do ta titulloja këtë themë të re - shqiptari i ri. Ku është qëllimi i kësaj theme? - Krejt qëllimi kryesor shqiptar, e gjithshqiptar, sot është ma se e domosdoshme, kohë e moment akut, të formohet shqiptari i ri. Mund të formohet edhe nga ata, që ende nuk iu është pjekur theoria politike e luftës e punës e veprimit - për dje, për të shkuaren tonë politike dhe të ngriten e peshojnë vetveten, për çfarë na po punojmë e jetojmë - si mund të veprojmë për sot e nesër, si mund të çlirohemi nga ankthet e të djeshmes sonë historike dhe a mund të formojmë shqiptarin e ri - që lufton drejtë bashkimit e ardhmërisë sonë! A mund të çlirohemi nga ndasitë politike e ideologjike, të sëshkuares sonë historike dhe a mund ta përceptojmë, përcaktojmë vetveten, në rrjedhat e reja të historisë që po vie si faqe e re kombëtare - a mund ta shohim dritën e ardhmërisë së kombit - që njëherë e përgjithmonë të mendojm, jetojmë e veprojmë në një atdhe të lirë e të bashkuar - duke folur e vepruar vërtet - shqip! A duhet edhe më tepër, më gjatë historikisht, fëmijët tanë, e fëmijët e fëmijëve tanë, të mos jenë të lirë e të bashkuar, si një fuqi kombëtare, kompakte shqiptare ballkanike?!

Kush mund ta bëjë bashkimin tonë? Vetëm shqiptari i ri, i çliruar plotësisht nga dogmat politike, duke formuar e ngritur një vetëdije të mirëfilltë kombëtare, në mendjen e shpirtin e tij! Duke e lënë të kaluaren tonë të hidhur historike dhe duke marr të gjitha të mirat kombëtare, ato që na bashkojnë - e jo ato që na ndajnë e përçajnë, jo ato që vetëm siellin helme e vrere, jo ato që na bëjnë ujk në njeritjetrin, jo ato që hapur e fshehtazi na pengojnë, na shkatrrojnë, na tëhuajsojnë dashurinë ndaj kombit e atdheut! Po t'i marrim ato bukuri historike, ato dëshmi të dëshmorëve të të gjitha kohëve, ku sot flasin varret e tyre, e na thrrasin çdo ag e terr, duke na referuar prej tregimeve për fëmij - Shtat Thuprat, e deri tek Amanetet e Tyre me gjak në gojë ''O nuk po muj baclok me folë, se m'ka ra do gjak në gojë' kur thirri Hysen Bajri i Bjeshkëve të Nemuna, ku dashuroi atdheun si me vdekë - e vdiq si me luajt, e deri tek Elez Isufi e Çerçiz Topulli flakada i lirisë, duke vdekur ballëpërballë me armiqët këndoi tmerrshëm: '' Oooo do t'ju skuqë e do t'ju bëjë ore me bojëëë, se Çerçiz Topulli mua më thonëëë''!

Shqiptari i ri, të formohet duke e shkundur terrin e shpirtit ndarës e përçarës nga mendja e tij përgjithmonë, atë errësirë historike e ma shumë histerike, të kobshme vllavrasëse e vetvrasëse, të çlirohet nga inatet personale, nga ankthet egoiste, nga veprimet e njëanshme ideologjike, kulturore, e shkencore, - nga ethet e mashtrimeve symësy që na i bëjnë planet: kolonizuese, shfrytëzuese, përulëse, nënshtruese, shtypëse, ende me moton 'përçaj e sundo' që nga shprehjet më të hershme!

Vijon

Nezir Myrta / S H Q I P T A R I I R I


SPROVË PËR ARDHMËRINË


E Diele, 26. 10. 2008.


Ejani,këtu, këtu... o ju shqipet e të ardhmes!

Respket: feneri, katunariplak, sofra edhe të gjithë shqiptarëve, që me mendje e zemër janë vetëm shqiptarë!

Shqiptari i ri - shqiptar i lirë, shpirt i lirë, mendje e lirë, me liri mendimi e shprehjeje, mendim i lirë, i pastër ideologjikisht, vetëm me një ide e ideal - idealin kombëtar, i pangarkuar me rryma ideologjike e politike të shkuara, që çojnë në ndasi e përçarje kombëtare, që terrojnë të menduarit, vizionin, e mbyllin rrugën e krijimit, jo të lidhur për një figurë politike - ku:

artisti i ri - bën punën e tij artin kombëtar, artin e vërtetë origjinal, një krijues i ri i paanshëm, ashtu sikur thirret krijues, në emër të Krijuesit të Gjithësisë - jo të interpretojë artet e shkuara, por të tejkalojë artistët deri tek antikuiteti: piktorët, skulptorët, poetët, aktorët, oratorët, artet strategjike, luftarake, artet e lira, rrymat e arteve, shkollat e arteve, universitetet e arteve! Artisti i ri - të dihet në fill të pamjes vizuele e audio-viziele, a përmes fjalës së bukur artistike - të njihet që në fillim se ai është sëpari shqiptar!

Poeti i ri shqiptar, artisti i ri - krijuesi mbi krijuesit, me emër Krijuesin e plotëfuqishëm, të tronditet fort, të shpërthej si shqiponja në lartësi hapësirave të paskajshme shprehë shpirtin e lirë krijues origjinal, jo sipas ndikimeve të tallazeve të krijuesve të majave botërore, por si shqiptar, ta verifikoj emrin e shqipes, zogj mbi të gjithë tjerët, jo i mbytur në pesimizëm destruktiv, jo i ndikuar indirekt nga krijuesit e mëdhenj, qënesër të dali rrena me bishta, jo artpërartizëm, larg masave të popullit - po me thjeshtësi të modrnizuar, që kemi burime tona origjinale nga e folura popullore shqiptare, me të cilën mund të krijojmë edhe kryevepra botërore - jo sipas direktivave politike, e hegjemonive e kolonizimeve!

- Politikani i ri shqiptar - prore në shërbim të kombit, jo të bëj politikë me popullin e tij, po me tjerët e me botën, e jo me ndikime të politikave së ditës, që nuk i përket kombit - të jetë njohës i thellë i diplomacisë regjionale, kontinentale e botërore, jo një imitues politikajsh tjerë, por politikan origjinal shqiptar, duke nxierrë maturinë, mënçurinë, guximin e vet shqiptarit gjenetik, që përmban geni i tij gjenealogjik - me mjeshtri të fjalës, diplomaci të shprehjes, gjeturi e shkathtësi veprimi oratorik, gjeste e fizionomi tipike shqiptare - jo të bëj diplomaci me popullin e vet, por të flasi hapur, si një fëmij që kërkon ndihmë qoftë edhe me klithje nga nëna popull! Të ketë mjeshtri dialogu, oratorie, të njeh shkencat universale, të pretendon bile të mbetet burrë shqiptar, kudo në të gjitha shtigjet politike të kohës, jo imitator nga tjerët, po origjinal dhe të mos bie pree e viktimë e mashtrimeve të huaja, po parase të hetoj (pa u bërë puna), të hyj në gjiun e popullit, të ia sqaroj të vërtetat historike e politike të huaja dhe t'i kërkoj falje popullit botërish edhe të mbetet burrë edhe pas rënies! Po si mund ta bëjë një gjëtëtillë ai politikan, që ishte masha e bishti i vigajve politik, mu i atyre që ishin e janë armiq tëpërbetuar të kombit shqiptar, as e kanë kund në shpatullë të pulës çështjen shqiptare!

Historiani i ri shqiptar, i pavarur, jo i njëanshëm, me thema disertacioni politikën a historinë politike të kohes e regjimit - por mjeshtër i paanshëm kur e ka e s'e ka shtetin, tëtregoj mjeshtri historike vizionare, që nesër të dallohet historia e tij
origjinale kombëtare, kur shkunden regjimet politike të shkuara, nga egërsirat e errësirat hegjemoniste mbi popullin!
Historiani ta shkruaj Historinë e Vërtetë Kombëtare, duke i ofruar figurat e njëmendëta që populli i njohu dhe i njeh si reale - pa ndikime politike - jo histori politike, po histori kombëtare!
vijon

- Shkenctari i ri shqiptar, të hulumtoj e gjurmoj guximshëm të gjitha arkivat botërore dhe të lidhë hallkat historike shqiptare të këputura ndër shekuj, të shkruaj e korrigjojë historinë, jo sipas direktivave politike, jo sipas theorive politike të rrymave të shkuara - por ashtu si ishte e vërteta historiografike e hartografike antike, e përsosur, brumosur me elemente e fakte të reja - sepse kemi varre të rrafshuara edhe që nuk iu dihen as varret dëshmorëve e heronjve kombëtarë të vërtetë dhe për shkaqe politike të kohës, jo që mbeten vetëm të harruar, por as guxuam t'i përmendim, se lere më të iu bëjmë permendore! Shkenctari shqiptar, duhet të ia kthej borxhin kombit, ta shkrij jetën, të sakrifikoj shumë derisa të dali me vepra origjinale kombëtare, e jo si muça pas dahinjve tjerë e të huaj, vetëm çka thanë ata e çka shkruan për definimet shkencore, të gjuhës amtare shqipe, sipas direktivave ballkanike e më gjerë, e jo të mbeten pseudo-shkenctarë, e shkenctarë të rrejshëm, e plagiatorë, e puthadorë të sistemeve politike, e sistemeve shkencore anti-shqiptare! Shkenctari, si shqiptar i ri, duhet ta drejtojë rregullat e gjuhës, shkrim-leximin e gjuhës së vërtetë të popullit, të korrigjoj e plotësoj, përmirësoj e ngriti gjuhën kombëtare - atë gjuhën origjinale të kombit, që then kataklizmat e hulumtimeve shkencore me fakte, argumente shkencore - sidomos në Linguistikën ballkanike, Ballkanistikën dhe Hindo-europianistikën dhe të hulumtoj, se pikërisht ai ''burimi i të gjitha gjuhëve i.e. si burim i përbashkët'' ishte shqipja illiro-pellgazgjike, vet gjuha homerike, si vepra e parë europiane, e më gjërë! Linguisti shqiptar, të jetë luftëtar i vërtetë dhe i paepur, i pathyeshëm, i armatosur deri në dhëmb me dituri, shkathtësi, gjeturi, diapazon të gjërë njohurishë botërore, të ngritet në majat e Linguistikes Gjenetike dhe asaj Gjenerale! Linguisti shqiptar, ka burim të pashterrshëm gjenetik e hyjnor universalen, që vetëm shqiptari mund të shkoj aq larg në parahistorinë botërore, guximshëm të gjurmoj arkivat historike europiane, Akropolin antik pellgazgjik, që vet ''pellgasët hyjnorë'' e ndërtuan, e Farin e Aleksandrisë, të Lekës së Madh, Babiloninë, Asyrinë, arkivat fetare, ku gjindet thesari origjinal illirian, arkivat e libraritë, bibliotekat amerikane, ku është një botë e tërë në vete! Shkenctari shqiptar i ri, të mos jetë i ndikuar nga asnjë rrymë politike, as as sistem politik botëror, as të mos mashtrohet nga fama eventuale, as nga lavdia e veset e liga - po të jetë një gjurmues, shpues i botës antike e moderne dhe ta gjejëtë vërteten historike për kombin e botën - ta drejtoj historinëe botës, siç thoshte Lahmbrehtzi. Linguisti duhet të jetë sa origjinal, po aq universal, përderisa ka kryer universitete, me diapazon të gjërë njohurishë, diturishë, njohës i thellë i gjuhëve botërore, i gjuhëve antike, deri tek gjuha e Parë e Njeriut - Homosapiens!

Shkenctari i ri shqiptar (linguist, historian, filolog, hartograf, astronom, fizicient, kimist, mathematicient, filozof, pedagog...), si linguist, të njeh me themel Shqipen, historikun e vërtetë të shqipes, të njeh thellë me themele dialektet e Shqipes, origjinën e tyre, fonomorfologjinë e filleve të dialekteve, sidomos dy dialektet kryesore: gegënishte e toskërishte, t'i njeh, t'i dojë e dashuroj shpirtërisht si dy motra të veta të një Ame Shqipe, e jo njerën motër ma tepër
e të hidhërohet tjetra, porsi vlla besnik i dy motrave, që kujdeset me shpirt në rritjen e zvillimin e bashkimin e tyre - ngase gjuha u formua nga dialektet, ato janë baza themeli, origjina e gjuhës! Të njeh me themel Onomasiologjinë ballkanike, europiane e botërore - Antroponominë e Toponomistiken, historikisht e origjinalisht, prej kah vijnë rrenjet antike, e kah shkojnë lumenjt e mëdhenj e deri tek prrockat e rrjedhat historike, të studjuara në shkollat botërore, të të gjitha sistemeve politike!
Vijon

Nezir Myrta SHQIPTARI I RI


Nuk ka fuqi që mund ta çliroj një popull, përveç fuqisë së vet popullit (Gete)



Shqiptari i ri, ushtar i atdheut etnik, me uniformë formë unike, nuk ka harta kosmopolite, por e ka prioritet veç hartën e atdheut etnik, krejt kah flitet shqip, në Ballkanin illirik, është i betuar, në zonin e zotit, në gjuhën e tij – gjuhën e Shqipes, se do t’i bashkojë të gjitha trojet tona, në një atdhe shqiptar, ashtu sikurse ishte betimi i ushtarit të lirisë nëpër shekuj, saherë që rroku armën e lirisë, kundër armës së robërisë, e kundër armës së tradhtisë, ku tradhtia na mbiu prore si kopurdha pas shiut nën pragdere brënda trojeve tona, e ku bashkë jetuan vllau e shkau tradhtorë, nën një kulm, që fliste e flet ende me zor shqip,sepse interesat personale i ka mbi ato kombëtare, inatet personale i ka mbi ato interesat kombëtare (le ta sundoj edhe vet dreqi këtë vend – veç ti jo), sepse gjaku i huaj fliste e flet ende shqip me zor, as pa u skuqë as pa u zbehë edhepse e dijmë, e njohim ag e terr, plot sherr e gverr - çdo mëngjes, ku në vend të përshëndetjes – ia gjuan shikimin e vrënjtur helm – vllaut tim – ai shkau i gjakut të huaj! A ka gjë ma të tmerrshme, se kur të bëhet vllau - gjaku yt – shkau!? Të flet shqip me zor, një shqipe zori nëpër dhëmbë – e kush i flet me dhëmb vllaut – veç gjaku i shkaut! As din, as don, as mundet! - Vllau i flet me zëmër – e shkau i flet me dhëmb! Vllau ia hap derën – shkau ia kthen pushkën! Vllau ia kthen sofrën – shkau ia kallë votrën! Vllau ia ep krahun – shkau ia ep shkelmin! Vllau e shikon në sy – shkau i mrrolet kryanash! Vllau ia ep dorën – shkau ia ep majat e gishtave! Vllau i flet me zemër – shkau e shkel me thembër! E hanë bukë në një sofër – vllau e gjaku i huaj shkau! Vllau shkau, ndoshta mu për këtë edhe paska mbetë kjo shprehje, si koncept i neveritshëm – vllau - shkau! A nuk kemi dëshmi historike, bile nga koha e Skendërbeut, ku secili atdhetar, e pati vlla, a të gjakut, një tradhtarë: Skendërbeu pati Hamzanë, Isa Boletini pati Paiazitin, mos të shkojmë matutje se turbullohet barku, e bëhen zorrët guzhma me dalë përgoje, nëse iu shkojmë cipullëpër cipullë kohërave historike deri në ditët tona! Kemi shembuj dite prej antarësive të partive politike të një kombi gjuhe e gjaku çfarë veprojnë mes tyre, prej liderve të tyre mesveti, Bile edhe deri tek forumet tona, si media elektronike! Tash, mund të mendoj dikush, pse them e shprehem kështu, kaq vrazhdë e ashpër, dikujt mund edhe t’i lëkundet vneri, nëse ka vnerë, dikush mund t’i quaj të kobshme këto shprehje, dikush mund edhe të shpërthej qelb e gjak përgoje e përhundesh, e edhe mund t’i shpërthej edhe gjaku në tru!
vijon

Po, a nuk është betuar shqiptari gjithmonë ta thotë të vërteten e vetëm të vërteten?! A nuk dihet e trashëgohet brezpasbrezi, se vetëm e vërteta është drejtësia e drejtësia – perëndia?! A nuk ishin prore shqiptarët të betuar, që kurdoherë ta thonë - vetëm të vërteten edhe kur janë shlirë edhe kur janë ngusht - ngusht edhe me krye nën satër e shpatë edhe nëpër banga të të akuzuarve nga pushtuesit edhe nëpërgrilla të hekurta çelijave armike edhe deri në Çanakalatë, doli nganjë Sadriazem?! A nuk thanë prore burrat, se një burrë që nuk e flet të vërtetën edhe kur vet e din e kupton, se bash vet atij i bie keq edhe sikur vendosë për vetveten edhe kur vendosë për tjetrin edhe për mikun edhe për armikun edhe kur shtrihet për qejfi nën hije edhe kur shtrihet prej zorit nën shpatë – ai nuk asht burrë! A thanë prore burrat, se parase ta pleqërojsh dikend – duhet ta keshë pleqëruar vetveten?! A nuk thanë burrat shqiptarë, se duhet me folë me dorë në zemër!? A nuk thanë udhëzuesit e drejtësisë e të zotit, se parase të shkojsh ta pastrojsh dikend nga mëkatët – duhet vet të jeshë pastruar!? A nuk thanë udhëzuesit, se parase të falesh, duhet të keshë abdes, të jeshë vet i pastruar, sepse në çdo lutje e falje kudo është faltore!? A nuk shkruan shkrimtarët e dietarët e mëdhenj e edhe të atyre të majave të pëndes botërore – se secili komb duhet ta pastrojë sëpari vetveten kombëtare, ashtu sikurse pleqtë tanë që u thonin grave kur fshinin oborret – a e keni fshirë sëpari shtëpinë!? A nuk shkroi edhe Bertolt Brehti fillin e majes së poezisë së tij me titull Gjermania, ku e fillon veprën me hymnin e tij ‘’të gjithë le ta shfaqin turpin e tyre – e unë timin’’!? A nuk shkroi Dostojevski për krimin e denimin, për të poshtëruarit e të fyerit e tij, për idiotin, për shenimet nga nëntoka e tij, për shtëpinë e tij të vdekur për shtëpinë ruse - burg!? A nuk shkroi Lorka i madh, për krimet e Andaluzisë edhe vet krimi ndodhi në Granadë!? O more njeri - po a nuk e mallkoi vet zoti, mikun e shokun e tij ma të ngushtë, ma të çmuashmin, ma të lavduashmin e tij dhe e gjuajti gur në ballë dhe ia vërboi syrin duke e emruar – djall, dreq, a nuk është dreqi, djalli vetëm me një sy në ballë – vetëmpse e kundërshtoi zotin, krijuesin e tij!? A nuk ishte Abeli i uruari edhe Kain – i mallkuari i zotit edhe vllazërit e parë të njerëzimit?! Ç’po bëhet?! E shkruar qenka, apo e kruar?! E shkruar apo e kruar?! Unë them: njëherë kruhet, e tevona shkruhet!
Vijon

Shqiptari i ri, ushtari i atdheut ishte dhe është në mes shumë zjarreve, në mes shumë flakëve, në mes shumë krismash të kobshme, në mes shumë tytash të drejtuara nga të gjitha anët kah ai, e ai qendron në rreth tytash, ndër ma të ndryshmet, secila me kajde e forma e methoda të ndryshme, ndër ma të ndryshmet edhe duke e akuzuar – në vend të përkrahjes e dhënies së krahut e forcës gjenetike edhe duke e injoruar – në vend të hapjes së zemres e mendjes hyjnore edhe duke e nënçmuar – në vend të ngritjes së authoritetit të tij atdhetar edhe duke e përbuzur – në vend të përqafimit vllazëror edhe duke e poshtëruar e fyer – në vend të lavdatës e krenarisë që e kemi një atdhetar edhe duke e shtypur e mbytur përsëgjallit – në vend se ta ngritim në qiell kombëtar edhe duke ia mbyllur sytë e deren e punës e veprimit kombëtar, deren universitare – në vend se të ia hapim hapekrah të gjitha dyert e gjurmimeve e historike kombëtare edhe duke e vrarë në shpirt e zemër e mendje – në vend se t’i japim kurajo, forcë ndërgjegjeje kombëtare edhe edhe... mos ta zgjati ma shumëse dikujt mund t’i lëkundet vneri, nëse ka ndonjë pikë në trupin e trurin e tij! Si iu ndërpre puna, vepra e jeta e atdhetarëve tanë, siç janë: Hasan Prishtina, Luigj Gurakuqi, Isa Boletini, Bajram Curri, Idriz Seferi, Prekë Cali, Mehmet Shpendi, Mufailët, Elez Isufi, e sa e sa tjerë në historinëtonë të dhimbshme, ma shum nga na vet, se sa nga armiqtë shekullorë! Krejt atë që as nuk mundi, as nuk dijti, as nuk guxofti ta bënë armiku i kohës – e bëri i yti i kohës, pa fije turpi, pa fije mëshire, pa fije diturie - kafshë e gjallë, që veç nuk pllet si kau i Peshterit, thonin moti! E krejt – për një grusht lek turpi edhe nga familje të përmendura se!? Pse thanë moti: varra e qenit të huaj mshilet (sherohet) me një pasulë (me një kokërr fasulje të zier), kurse varra e qenit tënd, nuk ka ilaç askund!? Pse thanë moti: prej të mirit, del i keqi – prej tërodit – del i parodi, e edhe sa mahmurë – aq batall!? Rrenjet e këtyre karaktereve, rrinë mbi kokë edhe sotekësajdite edhe kur fillon diç tëmirë e të drejtë e të fortë kombëtare – shumëkushi injorojnë, dikush aprovon veç me kokë, dikush e luan kokën në mendime, dikush xhelozon, dikush lehë si qeni në zinxhirë të huaj, dikush gjuan gurin e fshehë dorën, dikush ndërsehet si bishë e çartur valeve elektronike, dikush rrudhet e struket gjoja s’pava asgjë, e dikush as që interesohet për asgjë të mirë kombëtare, vetëm për zuzen e vet, dikush vegël e huaj armike, spijunazhi, me dije e pa pikë dije, veç të gjuhet në qafë as pa folë me të, - dikush bën biznese edhe me shkije e armiq tjerë, në dëm e rrezik të kombit !
Vijon

Nezir Myrta / SHQIPTARI I RI



E Marte, 04. 11. 2008.



Shqiptari i ri, që është i lindur me mendje e zëmër e gjak - shqiptar
(se çdo jeri i lindur prej shqiptarësh është shqiptar), pra shqiptari i
ri me gjak shqiptari, me emrin e shqiponjes, kudo e gjithkah gjindet në
atdhe e në tretdhe, e persosë gjuhën shqipe, e vetëdijen kombëtare,
secilën ditë mëson diçka të re, pasuron fjalorin e tij, atë fjalorin e
pastër kombëtar edhe nëse i përket nocionit popull. si njeri krejt i
thjeshtë, edhepse i pashkolluar në mungesë kushtesh ekonomike, e
politike nën pushtuesit - kudo gjurmon ta gjejë një tingull shqip, një
fjalë shqipe, një libër shqip, një bisedë shqipe - hulumton me shpirt,
ashtu sikurse i eturi për vdekje, për një pikë uji, sikur i urituri për
vdekje, një copë bukë, përnjë kafshatë buke, për një trohë buke - e
mëson një tingull shqip, një fjalë të shkruar bukur shqip edhe e
përforcon gjuhën shqipe, kudo ndodhet! Unë njoh shumë shqiptarë, bij
shqiptarësh, poashtu edhetë huaj të martuar me shqiptarë, që në fillim
nuk dijshin asnjë fjalë shqipe, as shkrim-lexim edhe me përpjekjet e
tyre sistematike, sikurse i eturi a i urituri, mesonin germat shqipe,
fjalët shqipe, e të shprehurit shqip - që sot flasin e shkruajnë bukur
shqip, bile edhe ma mirë ndoshta, se disa shqipfolës, që as për një
vit,duke shkruar nëpër forume, letra, mesazhe (ta çojnë vnerin, kur i
lexon), aspak nuk kanë përparuar në të shprehurit e shkrim-leximin
shqip! Thuase jaë po ata të njejtit, e vitit të kaluar, apo ata tëpara
disa viteve e dekadave kohore!
Vijon

Nezir Myrta / SHQIPTARI I RI DHE VETËDIJA KOMBËTARE


E Merkurë, 05. 11. 2008.



Shqiptari i ri, pikësynimin kryesor, ta ketë në formimin e forcimin, përsosjen e vetëdijes kombëtare, e cila është arma numër një, për një personalitet sa ma komplet. Shqiptari i ri dhe vetëdija kombëtare, janë një thelb i veprimit, ku pa prezencën e vetëdijes kombëtare, nuk ka as shqiptar të ri as shqiptar të vërtetë! Le ta zbërthejmë pak konceptin - vetëdija kombëtare. Çka kuptojmë me konceptin - vetëdije kombëtare dhe çka duhet të kuptojmë dhe veprojmë në realitet?

Vetëdija, është dija, dituria e formuar në personalitetin e njeriut, e krijuar përmes studimit, gjykimit, hulumtimit, gjurmimit, thithjes, absorbimit të njohurive të reja, thithjes së të bukures nga e njohura duke i mishëruar me njohuritë universale të njeriut - duke krijuar një unitet të fortë të mendimit të shprehur, të mirëfilltë, origjinal të pakontestueshëm - ku origjinaliteti vepron duke krijuar personalitetin sa ma komplet! Pra, vetëdija është dija jote brënda personalitetit tënd, unit tënd, egos sate, që mos të mashtrohesh,e tëbëhesh një alter ego, një un tjetër, i tjetërsuar, i përshtatur sipas erës, frymës së jashtme, jasht unit tënd. Ka shumë njerëz, që janë të ditur, me dije, por edhe pa vetëdije, aty në psikën e njeriut, mungon promotori i mendimit personal, i mendimit luftarak pozitiv, për tu ballafaquar direkt me mendimin negativ të shoqërisë - ku ai thotë e flet edhe tregon, rrëfen dituri ndër ma lartat, si imitatorë, apo edhe si origjinalitet vetiak - por që nuk e bën fjalën shpatë, për ndarjen e drejtësisë në moment të caktuar, delikat, të vështirë e flijues e vetflijues - duke kurorëzuar veprimin me sukses e fitore të plotë! Shpesh, kur vie pika kritike e vetvendosjes, thonë: hoxha thot: bëj çka them unë, e mos bëj çka bëj unë - duke ia lënë këmbët e harushës në dorë publikut, turmës së popullit. Në secilin moment kritik të veprimit: oratorik, strategjik, filosofik, psikologjik, patriotik etj., duhet të vihet përfundimi, ndarja e të drejtës, sepse ka veç një të vërtetë, e kurrë dy dhe poqëse nuk bihet një rezolutë, vendim koherent i plotfuqishëm nga gjykatësi - popull, në çdo turmë, a tubim deri edhe tek tubimi kombëtar - vetkuptohet se mungon vetëdija kombëtare - ku nuk i vëhet kapak vorbës në zjarr, e kur nuk e lejon avullimin e tepërt të dali jasht - sepse vorba derdhet në prush. Vëri kapak fjalës, e mendimit të fortë
që jep përfundim të pakontestueshëm!

Vetëdija, nuk formohet vetëm duke lexuar e shkruar, e folur e mbajtur oratori fallse, por ajo formohet atëherë kur ti e ke nën kontroll shumë të rrebtë vetveten tënde, din e udhëheqë me vetveten, bëhesh zot i fjalës e mendimit tënd - bëhesh zot i vetvetes edhe bëhesh i zoti i botës! Vetëdija është aftësia profesionale universale, me njohuritë nga të gjitha shkencat, si personalitet sa ma komplet, duke dhënë fakte e argumente të rralla, e deri tek ato të panjohurat për opinionin - risi novatorizëm ekzekutiv të fuqisë së fjalës e mendimit. Shpesh thonë: x njeriu, të pret e të dieg me mendime, të shkrumon, të bën shkrumb e hi, apo ai e ka fjalën në majegjuhe, reagon shpejt e me vend edhe shpëton edhe turma të tëra, jo veç një person, në raste delikate në jetë - ai e ka fjalën shpatë, e ka fjalën pushkë! Po fjala thuhet sot, e krisma i ndihet nesër, e shumë e tepër vonë, nëse nuk hetohet e kuptohet dhe aprovohet, aplikohet në praktikë jetësore! Për atë shumë popuj vuajnë n[ terr shfrytëzimi e robërie - mu nga mungesa e zbatimit praktik të fuqisësë fjalës (lexojmë me andje poetët, filozofët, shkrimtarët, historianët - po ajo ështëvetëm një dituri, një dije e fituar - e jo vetëdije, qëtë arrinë shkallën kombëtare! Mjeti që nuk hyn në punë, veprim, sado i mirë e i vlefshëm të jetë - ai mjet sikur mjet diturie, nuk vlen as ndihmon, as lehtëson veprimit jetësor, shoqëror, atdhetar e politik! Përatë thonë: ti din të numërosh deri në nëndë, po kurrë në dhjetë, në numër dyshifror!

Kemi raste, kur mu njerëzit e ditur, intelektualët e atdhetarët injorohen mu nga bashkëkombasit e tyre, çvlerësohen, intrigohen, degradohen, rrahen e edhe vriten, mu nga dora e bashkëkombasit të paguar, a të çmendur, i yti mercenar i huaj, me e pa vetëdije, ku kemi qindra raste, ku as armiqtë ma tëegjërnuk munden të fitojnë mbi intelektualët e atdhetarët shqiptarë edhe mu dora vrastare jona - i zhduku, sipas planifikimeve armike! Motoja armike është: herrja kopshtin e intelektualve e atdhetarëve një popullit - tevona luan me të si macja me miun! Kur nuk shungullon zëri e duhama e burrit në shtëpi e kullë - aty ulurojnë zërat kobëzeza të çakajve, duke kafshuar bishtat e njeritjetrit - bjeritjetrit! Ashtu është me atdheun edhe me vet luftën çlirimtare, ku duhet ta nxierr një përfundim final, me një kryesi finaliste, e jo të degëzohet në konceptimet politike, si një gjallesë me shumë koka - eçka i thohet asaj veç kuçedër, që han klyshtë e vet!

Ai shqiptar, që nxierri, apo nxierr zërin nënçmues, iritues, xhelozues, ofendues ndaj intelektualit shqiptar (që sot lirisht mund të thomë se asnjë intelektual e atdhetar nuk mbeti pa njollosje, me fjalorët ma primitiv) - ai zë nënçmues, kushdoqoftë ai shpejt eshpejt ta bëjë DNA, se nuk është gjak shqiptari, por veç një shqipfolës shkatrrues i kombit e atdheut!
Mund të thotë dkush: po ka disa, apo shumë - atëherë gjegjja është rri e pajtohu me regjimin e qeveritë edhe me pushtuesit, derisa të formohet në nivel të duhur vetëdija kombëtare! Një popull i ngritur me vetëdije kombëtare - nuk e shikon si lopa viçin duke pallur - e duke ia kafshuar ujku, ashtu si ngjau e ngjet në shumë raste, të flijimeve atdhetare të patriotëve shqiptarë - ku policia nxinte e nxirrte nga masa, nga rruga, sheshi atdhetarët dhe në sy të popullit i rrihte, i prangoste, i burgoste me dekada nëpër çelia të hekurta armike - prej mijëra rasteve ndërma tëthjeshtat e deri tek rastet e marrjes, e zhdukjes së intelektualëve nga maja e kombit, sikurse është Ukshin Hoti, Bardhyl Çaushi e mijëra intelektual tjerë, të ndjekur e vrarë, mu në sy të popullit, e anëmbanë botës!

Vetëdija kombëtare është fuqia vepruese dhe përfunduese e kombit!

E kush është shqiptari i ri?![b]

Nezir Myrta / SHQIPTARI I RI


E Diell, 09.11.2008.


11.

Shqiptari i ri, duhet ta dij e të jetë i gatitur me energji të reja e pregatitur prore në çdo moment, se ka shumë sfida para vetes, ndër ma të ndryshmet, ndër ma provokueset, ndër ma të shenjestruarat nga të gjitha anët që s'i pret as kujton, ndër ma të befasishmet, që mund t'i kthehet bumerang në çdo kohë e moment, ndërma lajkataret, ndër ma servilet edhe ndër sfidat ma atakuese si në stil e methoda të thjesta apo të egra, e ndër ma të sofistikuarat, na përvojat e tjerëve, që paten me shekuj përpara (aty ku iu shkon kungulli mbi ujë kundërshtarëve), e ndër ma të padukshmet në forma moderne diplomatike - nga ma të rrezikshmet... Po, mbi të gjitha nuk ka vend përdyshim, as mos thuani tash, se duhet drojë, frigë a pendim, pse i ke hyrë njëudhe të tillë plot rreziqe, të brëndshme e të jashtme! Jo, jo, kjo nuk është një frigë, a ftigim, të zbrapsesh, por është një kurajo, një sy kritik në ekstrem, një vizion, largpamësi jotja, një syçeltësi shqiponje, ashtu sikur shqiponja që vëren e heton secilen lëvizje edhe nga kilometrat në lartësi! Gjithmonë, para sfidave duhet ta dijsh krejt çfarë mund të të ndodhi, në çdo reflektim eventual të sakrificës! Të armatosesh deri në dhëmb me armë diturie e guximi, që të iu prejsh orën, parase të ofrohen, kundërshtimet eventuale dhe kur ndeshen - le të ndeshen në shkëmb të pathyeshem, sikur tallaze deti dhe të mbesin të shkumbëzuara, e të shuara!

- Shqiptari i ri, duhet ta dij se secila sfidë është e pafuqishme, kundër dashurisë ndaj atdheut e kombit. Duhet ta kuptojë funksionalisht, se çdo sfidë ndër ma të egrat, e ndër ma të tmerrshmet - është një asgjë, asgjasoje me themel edhe mos të kalojë askush për të gjallë mbi idealin tënd të gjallë - jo as mbi trupin tënd të vdekur - sepse fuqia e dashurisë për atdhe, është fuqi Perëndie, që kundërshtarët e armiqtë i tmerron fjala jote, fuqia shprehëse, duhama e idealit tënd, e mu në momente kritike, do të dali një hero yti, që do të personifikon edhe në formën ma sfiduese, që as nuk e kujton ti as armiqtë tuaj dhe do ta vijojë udhën tënde, duke ia përciellur tjetrit e tjetrit ideator, për ta çuar amanetin deri në fund!

Shqiptari i ri, është ushtar i paepur i atdheut, ai është ushtari i plumbtë, të gjindet psiko-fizikisht në çdo kënd atdheu e në botë, kudo mes turmave edhe të molisura në vaje edhe të zhgrehura naivisht në gaz - kudo merr në thumb skenat e frustruara të shantazheve politike, e mashtrimet, skenat mashtruese që i bëhen popullit, në emër të rendit e paqjes, që i bëhen popullit, për tu sakrifikuar për interesa të errta të tjerëve shfrytëzues, mbi interesat vitale të popullit, kudo turmave të hutuara, e politikave çorre dublere, kudo labirintheve të mizantropisë sado hermetike, të vizioneve armike, që coptuan e coptojnë përditë trojet tona - ku në vend se të jemi të lirë, na duhen pasaporta të reja, për tu parë mesveti vllazërisht edhe ma strikt e dhunshëm, se sa në sistemet e shkuara! Sot, preshevarit i duhet pasaportë të vij në Prishtinë, e prishtinasit i duhet pasaportë, të shkojë në Shkup, e në Ulkin, Hot e Grudë, Pllavë e Guci, e Tiranë... Kufinj të rinj ndërshqiptarë, mu për mbrojtjen e rendit ballkanik - shqiptarët vetsakrifikohen, vetndahen e ricoptohen edhe ma tmerrshëm se në sistemet feudaliste e komuniste! Shqiptarit i cungohet e drejta edhe qoftë për një thirrje bashkimi kombëtar, me methoda prefide mashtruese, se nuk bën - nuk guxon - nuk të lënë tjerët, fuqitë... Po cila fuqi mund të ma ndalojë thirrjen time për bashkimin e kombit? Cila fuqi mund të ma ndalojë bashkimin e gjakut shqiptar, bashkimin e këngës shqipe, bashkimin e gjuhës e kulturës, e vlerave kombëtare, bashkimin e territoreve shqiptare të coptuara e ricoptuara përditë, e për çdo koncert politik të ri, duke nënshkruar miopët politik, e duke referuar e deklaruar botërisht se 'nuk bëhet as fjalë për bashkim shqiptarësht'! Kush mund të ia ndalojë bashmikin - popullit të një gjuhe e gjaku, kulture e historiografie - popullit shqiptar, që i vetmi mbeti me çështje të pazgjidhur politike e kombëtare në Ballkan!
A vetëm shqiptarët po u dashka të vetsakrifikohen, për liritë e tjerëve përrreth, kur vet shtetet përrreth u formuan edhe u riformuan edhe po riformohen përditë me troje e popullësi shqiptare, për tu bërë ura kurrizore pikërisht mes poatyre barbarëve, që derisot dogjën e poçen troje e djepa shqiptar!?

Pse kjo drojë e ndrydhje e vullnetit të popullit shqiptar, në mënyrë sistematike, gjoja përnjë modalitet politik ndërkombëtar, gjoja me rrena e mashtrime, se as duhen kufinj shtetëror për në BE,gjoja se Ballkani po me këto copëra trojesh shqiptare, po shkojka në bashkimin europian!? Krejt kjo amulli politiko-diplomatike, bëhet për tu përulur shqiptari, përtu bërë gjoja i mirë e paqëdashës, për tambyllur gojën me grusht e sytënë ballë -se nuk bën as të flitet për ndopnjë ribashkim shqiptar eventual!?


Shqiptari i ri - ushtari i plumbët i atdheut, duhet të gjindet kudo edhe valeve elektronike edhe valeve të detrave edhe stepave të trojeve - edhe sfidave kibernetike edhe laboratorëve eksperimental politik e diplomatik, që hutohen para realizimeve, të vullnetit të popullit ndër ma të lashtit ballkanik e europian - popullit shqiptar! Mund të thotë dikush: pse unë kaq gjatë, e kaq rrëmbyeshëm - ç'është kjo ngritje a kryengritje e panevojshme sot? E unë i gjegjem: më fal, që po ua prishi komoditetin e jetës suaj, nostalgjinë për korrupcion e tradhëti kolltuqesh turpi, për modernitetin e civilizimin tuaj në re të zeza - e populli im ende po vuan, në përmasa katastrofike robërie e kolonizimi, copëtimi e ricopëtime të reja të trojeve tona - më fal për injorancën tënde miope, po sot në fill të mijvjeçarit të Tretë, gjoja në shekullin kibernetik, pse ndodh krimi mbi shqiptar, si krim i organizuar diplomatik, për ta shtruar shpirtin shqiptar përtoke, përdhee -as pa tëdrejtat themelore për jetë të lirë edhe në emër të pavarësive bile!
Katër luftëra u bënë në ish-jugosllavinë fallse, duke iu dhënë nënshtetësi jugosllave edhe shqiptarëve të coptuar e ricoptuar në katër ish-republika ish-rsfj edhe shqiptarët si kombi i Tretë përkah madhësia nën ish-rsfj edhe tre lufta shqiptare: UÇK, UÇPMB, UÇKombëtare edhe demilitarizime me methoda prefide mashtruese edhe formime tështeteve multietnike, duke shuar me penicilin asimilues shqiptarin mu në trojet e veta,e ku mu në Djepine Dardhanisë antike - një krahinë politike titiste - një shtet multietnik - duke i rruar e kruar fallangat në emër theoligjishë e sintagmave barbare - mu atyre që dje bënë krime kundër njerëzimit, mu atyre që duart i kanëme gjak - mu atyre që nuk njohin shtet as zot! Decentralizim e eksterritorialitet pordha politike nëarrëveshtje të fshehta - mu me ata që kallën flakë luftërash ballkanin! Edhe duke u munduar të justifikohen: krime, e krime në masë, e masakra masive, e katastrofa humanitare mbi popullin shqiptar me lak në fyt kotareve politike në trojet tona - dke justifikuar makabritetin barbar servo-rus - vetëm me disa ekzekutime të një a dy liderve barbarë! Kujtoni ju se justifikoni krimet në Kosovë e Shqiptari - me vetëm një burgosje në Hagë, të disa personave: Millosheviq, Mlladiq, Karaxhiq etj., kur u kryen vrasje shtetterroriste e masakra masive, mbi afro gjysëm njëmilioni: shqiptarë, boshnjak, kroat etj., të viktimizuar në rrethanat ma barbare që ka njohur historia botërore? Kujtoni, se do ta asimiloni pjesën ma vitale të kombit shqiptar, me pezhishka çorre diplomatike - duka na lënë këmbët e harushës në dorë edhe tevona të bindemi, se nuk jemi shqiptar?

Kjoështë veç nisma, pse duhet shqiptari i ri - ushtari i plumbtë i atdheut! A nuk po dktohen mashtrimet politike symësy, deri tek sinjalet e fundit të politikës europiane mbi shqiptarët, që duan të jetojnëtë lirë e të bashkuar, qëduan të jenë zotër të atdheut shqiptar? A nuk po vërehen, dyshimet e gabimet e vet nënshkruesve të marrëveshtjeve të fshehta e të hapta, të grupeve inisiatore, e konservatore - vegla e mjete pune, shytër e krampa miope, që sapo po iu del duçi!A nuk po diktohen trikat diplomatik europian, herë me planin ahtisaarian, e tash kundër tij, mu nga eprorët europian e ballkanik? A nuk po shihet konfuzion, kaos negociatash...?

Ku je shqiptari i ri, ushtari i plumbtë i atdheut, që dukesh anëve rretheqark mashtrimeve të reja, e shtin vesht në lesh - apo je dhunuar nga mashtrimet, nga interesat personale, partiake, grupive, apo je lidhur në kurtha politike, si Muça pas Dahinjve edhe nuk guxon ta ngritish as zërin, sepse je një vegële atyre, që të mbajnë përlaku e përveshi, apo je lodhur e molisur nga urdhërat e padronëve tuaj: qe dollari - eja pas meje - i mvarur deri në shpirt e ideal kombëtar, apo çfarë tjetër?

Shqiptari i ri, ushtari i plumbtë i atdheut, duhet të jetë sçpari vetvetiu i pavarur, e ta ketë pavarësinë në shpirtin e mendjen e tij, të jetë i pavarur, kur don pavarësi, sepse ti i mvarur e atdheu gjoja i pavarur - është vetmashtrim edhe ma keq se sa rob, që askush nuk ta din dertin - sepse bile rob - dikur mendon se bëhesh zotëri - ah zotërinjt e mij, me plotgojën zot e zotëri e demokraci - e plot shpindën pesha të hidhura që ta thejnë kurrizin përditë me forma të reja moderne! - prek dy pulla - e dy thasë gur mbi shpindë edhe mendon se ke xhepin plot?

Shqiptari i ri - pavarësohu personalisht, kur don pavarësi e bashkim kombëtar!