poezi nga ALMA PAPAMIHALI

Alma Papamihali u lind në qershor të vitit 1974 në Tiranë.Aty kreu gjimnazin Ismail Qemajli më pas studjoi Gjuhë dhe letërsi.E rritur në një familje artdashëse mori nxitje dhe përkrahje.Bota letrare veqanarisht poezia ia rrëmbeu shpirtin nga fëmijëria.Almaka lexuar shumë libra nga fëmijëria,ajo kishte edhe shkrimtarët dhe poetët e vet të preferuar si:Migjenin,Naimin;Mjedën,Poradecin, Kadarenë,Agollin,Spahiun,Bardhyl London etj…..

Nga letërsia e huaj Alma preferonte:Pushkinin,Heinrich Heine,Pablo Neruda etj…….

Alma në vitet shkollore ,ka bashkëpunuar me gazetat dhe revistat e qytetit,si:”RINIA”;”INTERVISTA”;”PASQYRA”etj…

Aktualisht znj.Alma jeton me familje në Gjermani,mallin e shuan për Atdheun me një hallkë të fortë lidhje,kjo është poezia.Alma këtë vit ka botuar përmbledhjen poetike me 100 poezi-”NËN TINGUJT E NATËS” ,poezi mjaft me vlerë mes të cilave pasqyron mallin,dashurinë dhe nostalgjinë. Shkrimet në vijim do të na njohin me rrugëtimin e saj poetik.

MORALI

Mbeta një njeri
i moralshëm në jetë,
përderisa s´jetova,
ashtu siç desha vetë…

KOHA IME
Së fundi kuptova,
që s´është e thënë
të dashurosh sytë,
apo buzëqeshjen…

Ka dhe të tillë
njerëz në botë,
që dashurojnë kohën,
më shumë se prekjen.
3. shaban cakolli thotë:

NËNË

Çdo të thotë nënë vallë?
Të duash me zemër jo me fjalë.

Çdo të thotë nënë të jesh?
Në mbrëmje e fundit të biesh të flesh.

Çdo të thotë nënë të quhesh?
Asnjë lodhjeje mos i druhesh.

Çdo të thotë nënë të thërrasin?

Lumturinë e botës ndërduar të zgjasin.

MEGJITHATË…JETOJMË

Një natë pa gjumë,
lind një ditë të vdekur…
megjithatë jetojmë
dhe ditën pa e prekur…

VLERA E KOHËS

Qameti bëhet në sekondë,
thonë…
të presish minutin,
është tepër vonë…

Alma Papamihali

Nga jam...

Nga je o i huaj, që botës vjen vërdallë,
I vdekur me frymë, ballit shkruar mallë,
I vrenjtur fytyrës, me shpirt buzëndritur,
Pa ngrënë ndër vite, lirisë uritur,
Me krahët shqiponjë, me këmbë gjakosur,
Nga je o i huaj, pas malesh marrosur...

Gjer mbrëmjeve vonë, të hekurtat duar,
Zbutur mbi fëmijën, ditës i vetmuar,
Zgjuar natës akull, gjumi pa e zënë,
Nga je o i huaj, cilin vend ke nënë...

Jam nga atje larg, nga det i kulluar,
Ku burimet s´shterin, muzika rri zgjuar,
Ku s´kamja s´gjen vend, sofrën ta pushtojë
Ku miku s´lajmëron, por vjen kur të dojë,
Ku zemrat janë hapur dhe dyert çelsa s´kanë
Nga Kosova bijë dhe Shqipëria nanë!