BAZA E GJUHES UNIKE SHQIPE MBI 500 VJECARE

Nezir Myrta / BAZA E GJUHES UNIKE SHQIPE OSHT MBI 500 VJECARE







Nuk ironizoj gjuhen time as dialektet, po secili ka vendin e vet aty ku flitet dhe te gjitha jane shqipe, por ironizoj nje standard (qe vet kjo fjale u be si sfide gjoja kushtezim nderrkombetar, qe as i perket shqipes kjo fjale) dhe edhe gomeret e dine se kjo gjuhe nuk eshte e njesuar por njedialektore e njeanshme, bile e atij dialekti qe as shkenca nuk mund te beje asgje me te keshtu si gjuhe e dredhur dhe e perdredhur, e paforme per studime as per mesime nga te huajt albanolog. E shihni si qeshet njeriu kur ndigjon nje te huaj kur flet shqipen aq me zor, aq veshtire anipse ka mesuar... Kuptoni kur njeriu meson nje gjuhe te huaj dhe e flet aq rrjedhshemm sa edhe vet vendasit, sepse pak ka gjuhe qe jane coroditur sa shqipja sot.

Kush nuk i gzohet nji gjuhe unike kombtare, kur shkruhet lirshem rrjedhshem, fjalshkurt e kuptimgjate, po ktu merren shembuj nga italishtja, qe qenka formuar nga grupi i toskanes e edhe shqipja poashtu? Nese atje u moren veprat e Alighierit, pse ktu nuk u moren veprat e Buzukut, Bogdanit, Budit (që kishte tingujt e dyfisht për zanoret e gjata: ii, uu, aa, që vet gjuhët e sotme botnore i moren poata shembuj EDHE PSE MOS TË JETË LASHTSIA MBI PESQINDBJEÇARE E SHQIPES NË GJUHËN UNIKE, POR TË MBETET KAQ E BRISHT. EDHE GOMERET E DINË SE AUTORËT TONË TË VJETËR ISHIN PRIFTA DHE NUK U RESPEKTUAN NGA NJI REGJIM AQ I EGËR TOTALITAR, QË ME PLOT GOJËN THOMË SE NUK KISHTE ASGJA TË MIRË, E MBASE NUK KISHTE ASGJA TË MIRË - AS KËT GJUHË TË NJËSUAR NUK E KA TË MIRË!!!

Popujt iu krenohen lashtësive të gjuhëve të tyne, e na i injorojmë vet shkrimtarët e SHQIPES SË VJETËR? Ky osht kulmi i marrzisë! KJO GJUHË LETRARE AS PËRSËAFËRMI NUK I PËRGJEGJET TË FOLMES MA MASIVE TË KOMBIT SHQIPTAR EDHE DONI TË TRUMPETONI ENDE SE KEMI GJUHË TË NJËSUAR, Q[ OSHT KREJT GJUHË E NJËANSHME NJIDIALEKTORE QË E DINË EDHE GOMERET (PËRSËRIS QËLLIMISHT)? TURP!

Na kemi gjuhë vet zonin e zotit, kaq e bukur osht gjuha shqipe - u thom (unë them), se u injorua edhe vet Arbanishtja e lashtë, që ishte gegnishte, vet burimi i dy dialekteve gege e toske - ku edhe sot thohet shtrëmbt turpshëm - arvan, arvanitas, arvanitët (sikur greqisht, arvanitas) kur osht fjala shqipe ARBANIT, ARBANITE, ARBANITJA, ARBANITËT - ARBANIA!!!

Po ky sindrom u përhap me propagandë edhe tek skipetarët nën Italinë, gjoja si arbëresh, kur ata janë arban, skipetar dhe fjala ma burrnore e tyne osht - skipetar (a je burrë skipetar...) sa që edhe ata mundohen e torturohen gjoja po flasin kët gjuhë të NJËSUAR, kur në fjalorin e tyne kanë fjalët ma të lashta shqipe arbanite!

A po kuptoni ju kët gjuhë që momentalisht po shkruj? Sigurisht se po, veç gomerët nuk duan as mund ta kuptojnë. Tu mendu e tu shkru ashtu siç flet vet kryemasa e kombit tonë, pa e tepruar përdorimin e tingullit ë,Ë, me fjalë të shkurta , me pasë qejf syni e mendja me shkru shqip, ashtu si vet zoni i zotit.

Letërsia e vjetër shqipe, ka plot thesare fjalësh e frazash, që janë për lakmi, kuptohet tu i nxierrë nga burimet antike, si: përemnin vetor - U (unë), foljen - osht (është), tu (duke), me msua (për të mësuar), zoni (zëri), nona (nëna), hona (hëna)...e shihni si shtrëmbohet goja duke theksuar tingullin ëëë - me i marr tingujt e dyfisht ii (flii, prii, pree, traa, druu, shum (shumë), shum-pak, zall (rërë), zallishte (rërishte), ernat (erëprat), shpirtat (shpirtërat), tu punuu (duke punuar), me shkruu (për të shkruar), gzim (gëzim), msim (mësim), msues-i (mësonjësi, mësuesi)... e sa tjera thesare të shkurta shqipe fliten mbrenda shqipes...

Kush nuk me don dhe nuk e shkruan shqipen e pastër, osht injorues i kombit!

Secili komb i gzohet gjuhës unike (por jo gjuhës së njëanshme)!

*

Po pra, te marrim thesaret e dy e ma shume dialekteve dhe ta shkrujme shqipen e bukur, ashtu sipas burimeve antike nga te folmet e te gjitha trevave tona, ashtu do te kemi ni gjuhe (jo nji as nje, por ni, dy, tre...) ashtu sikur flitet natyrshem, si gjuhe e natyres - kjo osht detyra jone!

Kuptohet se as dialekti gege nuk shkruhet ashtu drejt e mire si flitet natyrshem, qe duhet me ba ndryshime, te ofrohet sa ma afer gjuhes se folur. kemi grupet e tingujve: ng, nd, qe theksohen me ni tingull bashkdyzues, si ne fjalte: nga, me ngaa, vrapua / ngusht, ngat (afer), ngamje, gamje (pergamje, perngjarje), ndue, nderi, nderimi, ndoshta, ndija, perendia, mandej, ndashte (nese don, apo punemadhe, gjoja hiq), nandor, nande... e ktu osht theksimi, por qe nuk kemi shkrola, germa per kto grupe tinguj ng, nd...

Ni gja mund ta theksojme, pse nuk shkruhet emri arbania, arbanishtja, se gjuha ma e vjeter filli i dy dialekteve tona gege e toske, por na doli vetem si ni emer i krahines Çameria, etninomi apo nomi etnik emri etnik - çam, kur atje kemi ma shum se çam, kemi krejt Arbaninë e lashtë dhe u ndrruan në kto emertime - arbëresh, arbëreshët e Greqisë, e arbëreshët e Italisë, kur ktu kemi veç ni emën - arban, arbanit, kur duhet të thohet: arbanët nën Greqinë, arbanët nën Italinë edhe jo të Greqisë e Italisë...

Lidhur me gjuhen unike shqipe, po shihet hapun gjegjja indirekte në emen te unitetit të kombit se: ti n'daç shkruaje, o jo - kjo osht gjuha e njësuar, ani në emër të kombit seee dhe nuk kuptojnë se mund të shkruhen edhe vepra letrare pikrisht në gegnishte edhe mund të kenë suksese masive, as që lodhet kush a osht apo a ka gjuhë të njësuar apo jo! Kështu vetiu ndahen në dysh dhe krejt faji iu mbetet pikrisht atyne që ngulin kombë në lloç edhe dhunshëm ekzekutojnë vendime se - deshe apo nuk deshe kjo është gjuha e njësuar që bashkon kombin... Kjo osht e pafalshme dhe nesër del gjuha vërtet e nisuar, unisuar dhe çlirohet Gegnishtja nga prangat e koncertit politik, apo thjeshtë - atij kongresit të drejtëshkrimit, si gjuhë e njësuar letrare...

Sa ma shpejt që bahet gjuha unike e shkruar (se gjuha e folur nuk ndalet as lodhet për njësime të njëanshme), so të jetë mirë dhe shpëtim kombtar (jo kombëtar, anipse janë tre tinguj që unë i quaj toktingllore, bashkëtingllore) - aq ma mirë do të jetë për të gjithë, përndryshe, me ni bashkim kombtar të mundshëm, do të zgjidhet vetiu gjuha unike... që edhe ktë dikush as e don as e dëshiron, ashtu sikur nuk e ka dëshiruar as pasluftes dytë, ku dje u ndien zonat (zërat): nuk bashkohemi se do ta ngrehim karrocen...e dikush tjetër, karrocieri na grahë...

Mendimet e mia janë bashkim kombtar, unitet, gjuhë unike, e nëse dikujt i duket ndamje a përçamje (përçarje), pikrisht kjo gjuhë totalitare e njësuar osht ndarse e përçarse, deri ktu në zonat e disa trubadurve kongresist të 1972-shit - kur dihet mirfilli kjartë e kthjellt, se as u pyeten pjesmarrsit nga Kosova e vende tjera jasht Albanisë, si shqiptar të atij kongresi '72 - por kemi fakte të shkruara, që iu erdhen në tavolina si kërcnime hapur ndaj atyne që ngriten zonin për gjuhë unike ''ty të pret litari...''! Pse mos të dihen hapur? Dhe fill pas atij kongresit, disa moren mundin e dreqit, djallit dhe shkruan shpejteshpejt fjalorin e Shqipes së sotme, me mbi 40.000 fjalë, si mashtrim mkombtar, gjoja kemi fjalorin e ri, pa mbi 40 apo 400.000 fjaltë e Gegnishtes e dialekteve tjera tona, që mbeten soteasajdite nën prangat e atij kongresi famkeq për kombin tonë! Shtrohet pyetja: kush bani ndamje e përçamje kombtare - ai grup politik atëherë, apo na që duam unitet gjuhe e unitet kombi?

Edhepse ktu osht ni forum, mendoni fortmirë parase të shkruani!
__________________
HISTORIA NUK SHKRUHET ME SHKROLA E SHKOKLA!
__________________