Vargje per dashurine

NUK MUNDEM...!

Kushtim

Nuk mund të them që nuk të dua !
Nuk mund të them, s'të dashuroj !
Nuk mund të them që nuk po vuaj,
Që të shoh me sy e të përqafoj !

Nuk mund të them që s'më merr malli !
Nuk mund të them se s'të kam ënderr !
Nuk mund te them që s'të kam Shpirt !
Nuk mundëm të them që s'më je Zëmer !

Ndaj mos mu dridh, mos u zemro
Pse unë nuk mundëm që të mos ti them...
Të gjitha cfare ka brenda kjo…
Kjo Zëmer, Shpirt që po më dhëmb...!

Nuk mundëm më të luftoj vetën,
Dhe ti them shpirtit: je gabim !
Pse ky i shkretë aq shumë të do,
Si Shpirt të sheh për shpirtin tim !

As udhën tënde nuk mund ta ndali,
Ëndrrën tënde, jo, s'dua ta prish !
Por veç të them, mos e harro,
Këtë Shpirt të largët që ty të grish !

Portat e shpirtit ti kam hapur,
Hyrë edhe dil, pa Kohë e Orë...
Çdo gjë është ytja, pra dije mire,
I yti është dhe ky Autor...!

MIDIS KOHEVE

Në këtë buzembramje mallesh jam ngujue…
Keta syte e mij qiejve shikojne pa nda,
Eh, ai loti yt si mjegull para me esht' leshue,
E hapsinave nuk po më len ma asgja me pa.

Deh Zanë, o shpresa n’dashni të madhe,
Që uzdajën shekujve ma mbajte gjallë,
Del heshtjes ksaj nate pashë të tuat valle,
E shpirtit mi jep qetsinë pa të lotueshmin vaj!

Ah, zemra e skamnorit mallesh dorzue,
E n’burgun e përjtshëm të t’njajtit kushtim,
Kaq herë më ka vra e kaq herë më ka tradhtue
Sa kurrë s’ma dha lirine si të vetmin shpëtim…

A thue mallkue më ke me ndonjë fjalë moj Zanë ?
E qitun më njëanë më len veç duke më pa…
Si bije kambadoras para kujtimit tand…
Ne çastet kur t'kujtoj dhe pse nuk të shoh ma.

Sa ngrihem para t’artës bukuri hyjnore,
Kur fjala zën vallen n’lendina t’shpirtit tim…
Papritmas ndër kujtime se si më vjen për goje…
E ballancat seç mi prish i vjetri mallëngjim.

Vëmëndjen dhe qëllimin e ksaj fjalës time,
Ma merrke sërish ti që ma "kurrkund nuk je",
Dhe shtigjeve të pa krye më len dhe sërish ik,
Pa shkak, pa fjalë dhe pa asnjë arsye mbi dhe!

E ti pra, pse m’vjen kujtimeve të mija,
O ”Laura” e frymzimeve e buzve trandafil ?
Me ata sytë e bukur që mbi gjoks të shpirtit,
Përlotshëm i pate çile e i pate mbydhë…

N’se ti nuk erdhe ma drejt meje,
As me atë ma të voglin tonin kujtim…
E pse mua më mban pëng me të gjatën heshtje,
Pa fjalë, pa za, pa yllin atje lart në qiellin që ti din ?!

Unë në burgun tand rri i lidhun,
Veç pres e pres ashtu më kot…
E dij se kurrë nuk ke për të më zgidhun,
Liri nuk më fal jo, ah ajo heshtja e ftohtë !

E si mundëm unë ma me dashurue,
Kur sa herë zë fjalë diçka të rese ti’ këndoj…?
Eh, më thotë e reja, kështu ke pasë këndue,
Dhe asaj të vjetrës dashni që ty të harroj !

E ftohtë më kthehet koha, fytyrës seç ma ngjesh,
Atë kujtimin tand si një shuplakë të re…
E dal si i perbuzur para kohës tjetër
Që heshturazi më thote: Fajin vetë e ke!

Eh, dashni e çmendur e kohës së kalueme,
Që shpirtin ma plogshtove deri në thellësi
Sa as emrin tand spo mundem me harrue,
E prap pëng më mban sot, ai syri yt i zi…

Modernja mi merr sytë me linjat femerore,
Ku shpesh lakuriqesinë aq thelle seç ma tregon…
Por prap ti më kujtohesh me atë bukuri hyjnore,
Me madhështinë e shpirtit që aq lart qëndron…

Shoh fytyra me ngjyra, llustra bukurie,
Që vezullojnë si yje nën dritat… Harem…
Por shpirtit më rrin thellë ajo skuqja e jote
Në faqet si purpuri kur fjala ish pa vend…

Por ti më ke humbur, e tash nuk je për mue,
Veç aq shpesh më çfaqesh me imazhin tënd,
E pëng ma mban fjalën nëpër këto kujtime,
Kur koha më përplaska vënd e pa vënd…

Sa herë jam betue se ma nuk do t’kujtoj…
Shum herë kam harrue betimet pa kriter,
E prap në çdo bisedë kur nisi me ligjërue…
Si shëmbull sec më vjen, nga ajo kohë e thellë…

Çudi, pse nostalgjia më vjen aq shpesh për ty ?
Edhe pse ti nuk dinje aq shumë në këte stil modern,
Por në skuqjen tande të të bukurës fytyrë…
Atje unë kam mbetur me këtë shpirt që dhëmb!

E tash skam pse betohem, jo ma për harrime,
Nuk mundem që vetite ty të ti harroj,
Atë buzëqeshjen tande me tandin virtyt,
As skuqejn e fytyrës as lotin që t’përshkoj!

Atë lotin tand të fundit përmbi gjoksin tim…
Ne çastin kur mu lute dikur sy ndër sy:
„Mos ik o shpirti im, o ylli plot me drite…
Mos ik, se do të vdes këtu një ditë pa ty…”

Si një shall gjith mallesh më mbështillet në fyt,
Ai mall për ty, për kohën që më dhëmb…
Nuk mundem të t’harroj jo moj bukuri…
Çdo kujt unë do tia them të bukurin emrin tend!

DASHURIA, MOSPERFILLJA DHE SHPRESA

Te rroka ne kraharor si nje pellumbeshe qe nje vajze e vogel
padashur ja ze frymen,
te rroka me tere bukurine tende
me te pasur se tere shtresat me ar te Kalifornise
ne kohen e dyndjes drejt arit.
lakmine time epshore e mbusha me buzeqeshjen tende.
me veshtrimet e tua, me fergellimat e tua.
edhe vete krenarine tende e pata ne dore,
kur te mbaja perkulur te pushtoja me sa fuqi qe kisha,
e te zoteroja.
kujtova se gjithe kesaj ja arrita , por kjo qe vetem nje mburrje,
dhe i ngjaj Iksionit pasi beri dashuri me fantazmen prej resha
e cila kish marre trajten e asaj qe quhej Hera
e Junona e padukshme.
po kush mund t'i shtjere ne dore, kush mund ti kape rete?
kush mund ta mbertheje nje mirazh? mashtrohet
ai qe beson se i mbush krahet me kalteri qiellore!
kujtova se rroka tere bukurine tende
dhe vetem trupin tend mbajta ne krahe
anjmé trupi nuk eshte i perjetshem
trupi mund te te jape kenaqesi por jo dashuri.
dhe tani me kot rrekem te perqafoj shpirtin tend
me iken ai me iken gjithkah si nje lemsh bollash
qe shpeshtillet.
dhe krahet e tu te bukur ne horizontin e larget
jane gjarperinj ngjyre agsholi,
qe mblidhen kutullaç ne shenje lamtumire.
jam i turbulluar e i trullosur e ndjej veten te lodhur,
nga kjo dashuri qe ti s'e perfill.
me vjen turp per kete dashuri qe ti e perbuz kaq shume,
trupi nuk ben pune pa shpirtin
e si mund te shpresoja te takoja trupin tend te pakmeparshem
kur shpirti yt ishte larg meje?
dhe trupi e takoi shpirtin ,
siç bejne te gjithe trupat e gjalle
o ti qe u bere e imja veç e vdekur!
.....
pavaresisht nga gjithe c'ndodhi , teksa here pas here
veshtroja larg a mos po vjen oficeri i porstes
teksa pres si nje endje te ladhe letren tende te perditshme
si kaproll me hidhet zemra kur shoh postierin qe vjen
dhe atehere perfytyroj gjera te pamundshme
meqe zemra jote nuk eshte prane meje,
dhe atehere perfytyroj se do hipim ne anije te dy,
krejt te vetem, ndoshta tre, dhe sa te jete jeta
askush s'do te marre vesh gje per udhetimin tone
te shume pritur, jo kah asgjeja,
por kah nje tjeter bote e pergjithmone.
ne ate det edhe me te kalter, me te kalter
se tere kalteria e botes.
ne ate det ku askurre s'do degjohej thirrja : " toke! "
Per bukurine tende qe me rri be sy kenget e mia
me te kulluara se fjalet
do te ngriheshin lart edhe me te lira se tallazet.
Amos eshte teper vone zemra ime
per kete udhetim te mistershem?
Na pret lundra, imagjinata jone
ne qofshin takuar shpirtrat
edhe realiteti do te na takoje nje dite....
...per kete shtegetari tejet te bukur...

Ku me ike ku humbe ku u trete
nje plage ne zemer me mbete
nje zjarr qe kurr nuk shuhet
nje emer qe perjete ruhet
Se di c'me ndodh kur jam me ty
Kur me shikon me ata sy
Kur me buzeqesh me ledhaton
Koke e kembe ti me pushton.
S'e di se c'ndjen kur me ke prane
Kur te dy vetem rrime menjane
Kur koken ve tek gjoksi im
S'e di a e ndjen shpirtin tim ?!
S'e di c'mendim ke ti per mua
Kur te shtrengoj dhe te them te dua
Kur them se vdes per buzet e tua
S'e di a me beson ti mua?
S'e di c'do te ndodhe me ne te dy
Sikur te mos jem me me ty
Sikur kjo ender te ndalet nje dite
S'e di a do te shoh me o drite?
S'e di pa ty cdo bej o yll
Pa ty kjo bote me duket nje pyll
Pa ty kjo bote s'do kete kuptim
S'e di o fiksim i trurit tim.
S'e di valle a do te duroj
Pa e puthur me ate goje
Pa e prekur me ate dore
S'e di a do ndjej me nxehte a bore.
S'e di sa gjate do te vazhdoje
Por edi sa shume te dashuroj
E di sa shume ti me gezon
Kur pak vemendje me kushton.
E ndjej se shume do te te dua
Sa kohe keto buze do me puthin mua
Sa kohe qe zemra do t'me punoje
Emrin tend do te kem ne goje.
S'e di sa shume do te zgjase kjo jete
S'di si do shkoje ne te vertete
Por dicka di me siguri :
Ai qe dua je vec... Ti.

Ai qe me shume me Merziti
me nxiu e me mundoi,
Ai njeri kurre nuk me"urreu"
e kurre nuk me "DASHURO"

Megjithese me lendove
deri ne qelizat me te thella te shpirtit,
nga zemra ime,
kurre ske per te dale.
Ti do te jetosh perjetesisht aty,
derisa ajo te dale.

Per ty

Te shkruaj leter ty smundem,
S'mundem qofte dhe nje fjale
Do te trishtoheshe nga lotet perzier me germa,
E di, do shkreheshe patjeter ne vaj.
Por une nuk dua te te trishtoj ty
Ndaj po e pertyp te cmendurin mall.
Lotet po i derdh diku
Dhe letren po e dergoje te bardhe.

Koha po kalon e vuajtjet e mia gjithnje e vin duke u shtuar.
mundohem t'i shkruaj disa fjal te bukura,
por ti prap hesht. Heshtja te duket menyra me e bukur ne jete!
Perse nuk lufton per dashurin tende te jetes?!
Lufto se afer e ke burimin. Gjykoje veten, mblidhe veten se
qka je duke bere dhe mos rri ne heshtje!
Thuaje te verteten,te miren a te keqen ne syte e mi.

TE PRES ME KURORE

cdo mengjes
e vej gishtin mbi daten e dites
i humbur

cdo mengjes
e vej giashtin ne mes te mendimit
si kujtim ia le vijat e identifikimit

cdo mengjes
mendoj
per mengjesin nen hije

cdo mengjes
ngritem me ankth mendimesh
per te kthjellur mjekulliren

cdo mengjes
i hapi syt per te mprehur shikimin
ne realitetin ngjyrndryshem

cdo mengjes
e vet gishtin mbi daten e dites
per te par fuqin e shpirtit
ne dridhjet e buzes se njome ne pritje
gjer ne bashkimin e enderres me realitet

cdo mengjes

copeza "Dashurie"

Te Shtune u martove
te Djele muajin e mjaltit mbarove
te Hene ne pune shkove
te Marte u baresove
te Merkure sec deshtove
te Enjte n'pazar u harrove
te Premten burrit syte c'i nxorre
po shyqyr nga gjumi u zgjove
dhe ketij ankthi i shpetove.


* * *
Syte e tu te bukur
e moren ne qafe,
teksa ecte e t'veshtronte
... me makine e shtypi nje plake.

* * *

Lule me lule shkonte
si bleta nektarin leshonte
por tek lulja Side
shpejt e lane fuqite...

* * *

O shpirt ,o yll, o drite
pse je kaq e mire?
Po .. c'e do,
jam i verber e s'shoh dot nga syte.

* * *

Te putha, me puthe,
gjuhen ta kafshova
ti dhembet mi ngule,
te rashe me shpulle
ti me grusht ma fute.
Hmm... here tjeter
arbiter do marrim, patjeter.

* * *
Ai e qerasi, e cfare nuk i dha:
amaro, krem uiski
birre e shampanje,
kur llogaria erdhi
i tha asaj te paguaje kte rradhe.

* * *
Vjehrri nusen lavderonte
dhe me gishtat e dores
vetite ja numronte:
e mire ,puntore ,e ndershme
e thjeshte dhe e lezetshme....

* * *
Nje trendafil te kuq i solli
por pa gjethe ne kercell,
vajza e pa me habi
por djali shpejt ja perkthen:
"pa rroba ne trup ti me shum' shkelqen".

* * *
Asaj i propozoi,
i tha se do vetvritej
po nuk i pranoi.
Vajza, Jo- i tha,
dhe Ai vdiq,
por pas 60 vjetesh ama.

* * *
100 lek per te folur me ty
2000 per te chat-uar te dy
500 lek per te ardhur tek ti
... le qe s'po vij fare se po bika shi.

Ca pika shiu rane mbi qelq
dhe une per ty se c'ndjeva mall
hajde ti tek shpia ime
pastro xhamat per merak.

****
Ish i dashuruar,
me krahe ishte bere
shpirti lart i fluturoi
derisa ... dikush e qelloi,
nje gjahtar ne toke e rrezoi,
por pastaj falje i kerkoi
per zog te madh ai e kujtoi
dhe nje keshille i ofroi:
qe shume lart te mos shkonte
se mendja me s'do i punonte.

* * *
Vrapoi se mos e kapte
e me ze te larte therriste,
per nje cast mendoi se e arriti
por, i iku dhe nuk e priti.
U kthye mbrapsht se e dinte:
"autobuse" ka plot ,
nje tjeter do vinte.

* * *
Nje lule dele mori
dhe petalet nisi ti heqe
me do ,s'me do
thoshte per cdo njeren flete.
Kur hoqi te fundit shume u gezua:
me do, ajo me do mua-bertiti
dhe me vrap shkoi
Miss Europes qe ti propozoje.

* * *
Shume vjet bashke kishin
dhe sa mire shkonin
ajo priste diten kur do kurorzonin'.
Me ne fund djali i tha:
Te dua... vertet qe te dua
por ,jo per grua.
Vajza e merzitur pyet:
mire, po ne kush do na marr'?
Djali tha se nuk e dinte
dhe ai k'te frike kishte
e shtoi fjalet qe vijojne:
te tjere duam
te tjere na duam
me te tjere perfundojme.

Sa here ne shtepi i shkonte
ai asaj ne qafe ju leshonte
e perqafonte... dhe fort e shtrengonte,
por here te tjera i kujdesshem u tregua
kur i thane se si pa dashje
motren binjake kishte ngaterruar...

* * *

Nje grua e ve 10 femije kishte
te gjithe me nje emer i therriste,
por kur ndonjerin femi ne vecanti kerkonte
atehere, bashke me emrin
edhe mbiemrin e ndryshem i shtonte...

* * *

Me pare ,byzylyk e ore i kish vene ne dore
per fejese,varese floriri i dhuroi,
per martese,unaze diamanti i dha,
kur u ndane edhe tatuazhin mbi trup ja kerkoi.

* * *

Ajo ishte e ndare ,
Ai beqar i lindur,
Ajo vec burra donte ,
Ai merrte viagra nga shtrati per tu ngritur,
Ajo nuk e dinte se c'burre kishte gjetur
mendja i ish mbushur vetem per tu lidhur,
Ai ish gezuar per infermieren e shumpritur...

Dashuria e vonuar

Kurre nuk e pata dhe me erdhi
Nje gje te bukur dhe me perkedheli

Ma lere te lutem ma lere

Zemeres sime qe kurre s'gezoi
Gjdo gje te bukur i dhuroi

Ma lere te lutem ma lere

Syri im qe kurre s'pushoi
Ne lote dashurie e shenderroi

Ma lere te lutem ma lere

Keto vitet e tera qe jetova
Nje gje te tille kurre nuk shijova

Ma lere te lutem ma lere

Shpirtin tim qe shume lendoi
Me ngadale erdh e sheroi

Ma lere te lutem ma lere

Heshtja ...vetmia qe me shoqeroi
Te gjitha keto mi largoi

Ma lere te lutem ma lere

Dhimbjet qe pata...perjetova
Te gjitha ato i harrova

Malere te lutem ma lere

E vonuar por me dergove
Nje gje te shtrenjet qe me shpetove

Ma lere te lutem Zot... ma lere.