ËNDËRR

Na e furen harten
marimangat
ne qdo dekade
ia brejne nga nje cope
ne biem e ngrysemi
me endrrat
per integrim
ne Europe.

Te etur per liri
qa aq shume luftuam
Te permallur per atdhe
qe tash s'na shef
Te uritur ne sofren
e plakes Evrope
Te vrare nga gjykimet
e atyre qe s'dine ceshte
te vdesesh, apo te rrosh?

Pergezime arla,per poezine tuaj,mua me pelqeu.

Rrodhi përrocka ujë loti
rrodhi kot së koti
kur ndryshoi moti
në katër anët eglobit
rri buzë trotuari
duke shikuar
ndërrimin engjyrërave
në semafor.

Kërcitën kockat nga reuma
kur filloi riga e shiut
të bjerë nga ai qiell
kuq e zi.

Në gjysmë u ngrit flamuri
flamur i kuq
i larë me gjak
për këtë jetë
të pa faj.

Buzë lumit Rajna
mbi syprinën e ujit
hijen e mallit e ndeza
tani jam pa hije
i lehtë si avulli
si një hije malli
që ka rënë mbi ujë.

Rrjedh gjak
te trungu plak.

Me gjarpërin kemi punë
në këtë furtunë.

Këto bjeshkë,këto male
mbajnë një emër fitimtare.

Nuk duruan
s´do të durojnë
as malet
as fusha.

Me bisht ndër këmbë
do të ikë bushtra.

Kosovç -zemra e Dardanisë
shumë pushtues të janë vardisë
saherë ata janë dalldisë
grusht të rëndë kanë marrë n´Drenicë.
edhe tash-një shekull pas
iu bë varri në Prekaz
në Prekaz u mund robëria
në Prekaz zë fill Liria
Jasharajt matën trimërinë
pa pushtues e bënë Shqipërinë.

Është ringjallje
sakrifica për atdhe
shpirti bëhet pishë
ndriçon e shkëlqen
malli ngjall kujtime
harresa s´ka vend.

Herë është flori
herë marrëzi.

Fjala pa mend
askund s´ka vend.

Fjala-mençuri
diell në çdo shtëpi.

Dikush qan
mos po qaj unë?

Me ninullat të bukura
mí ndizte nëna
dhe qirijtë qiellor mbi kokë.

Mbi kokë,
pleqëria se ç´mi shkundi
borërat e Sharrit
e duke bredhur meridianeve
ninullat e nënës s´mú ndanë.

Dikush qan
mos po qaj unë?

Shekuj me radhë
po lind
ëngjuj dhe tiran.

Rruga ku takohen
shtruar me të zeza
mbretëri e tyre
shtrihet në varreza.

E sotmja
qan të nesërmen,
të dyja në shpirtin tim ndeshen,
unë mes tyre përpiqem
të arrij triumfin.

Është bërë bota si laraska
krijon fytyra me dy maska
një dje,
tjetër sot,
nesër duket si robot.

Ado të kthehet ndonjëherë
si zog shtegëtar
ta marrë vezën e harruar
në pullazin tonë.

Si stalagmit mijëvjeçar
pres i shtangur
fluturimin e tij nga vendlindja
unë Ago Ymeri vetë.