Si ju duket pamja e re e forumit?

tregoni si ju duket forumi.tregoni sinqeritet

hahaha sinqerisht po flas te them te drejten sot nuk kam qa te them se esht dita e pare por me sa duket shum mire ja keni nisur
good luck

eshte fillimi po do ece mire

Besoj se do të keni sukses, prandaj, të dëshiroj çdo të mirë dhe punë të mbarë kolektive.

Eshte teper heret per te thene se ne c'nivel eshte ky forum. duhet te mbipopullohet pak, pastaj te shohim rezultatet. Per momentin, kendshem

[quote="kiss_today"]Eshte teper heret per te thene se ne c'nivel eshte ky forum. duhet te mbipopullohet pak, pastaj te shohim rezultatet. Per momentin, kendshem
Dielli i mire duket qe ne mengjes...Edhe megjithese eshte fillimi per ju, per mendimin tim keni fillu sh mire...vertet sh bukur...urimet me te perzemerta dhe vazhdoni keshtu se keni per te hecur...

Mund te me thoni si ju duket kjo pamje qe edhe ne te dime cfar ti shtojme e cfar ti heqim.Ju flm per mirkuptimin tuaj.

per momendin mire esht dhe shum ndyshime shpesh nuk para eshte mire

Super ,vetem se te ishte pak me vivace...me e celur si te ta them me ne jete, shpresoj te me kuptoni

ketu ndihesh sikur jeton ne pranvere.
Eshte vertet mire dhe sfondi te qeteson.ja vlen te punohet tek kjo faqe.

arla shume flm per komplimentin dhe te gjith flm kontriboni ne kete forum i cili eshte i te gjithve.

pamja dhe renditja duken mjaft bukur,lypset me shume kontribut nga anetaret.

I shpejte i bukur, koha e ben te veten !

Homazh veprës së shquar të Rilindasve

Shtatë këngë pikëllimi

Shqipëria ime,
as në gjumë, as e zgjuar
Ëndrrat ja trazojnë frikshëm
shkjau, andartët e djalli…
Evropa,
kurva plakë,
në pesë copa e ndau.
Fle Shqipëria,
vetëm dhimbja rri zgjuar
Nata një shekull e gjatë
Sa e zezë kjo natë!

Kollitet Atdheu,
përgjakur nën thika traktatesh
nga Parisi, Berlini e Londra
Përgjunjet diku,
e prapë si Anteu!
Rilindja,
ngulmon e rënkon nën peshë tradhtie!
Në shtigjet e shpresës
shikoj një yll të venitur…

Në vënd të Krishtit paska ardhur Juda,
frika në këmbë të Muhametit
Barktharët,
lëngojnë e presin,
të ndukin gjinjtë e shterur të shtetit…

II.
Në zjarrminë e etheve
Digjet Tirana
Është sëmurë, më besoni
Jo gropat e zeza, as betonet pa fund,
Dëshpërimin njerëzor lexoni

Është drobitur qyteti-si shteti
Kryeministri-jo, as ministrat
Asnjëherë i sëmurë Presidenti !


III.
Jemi skllevër të lirë,
pa pranga,
te këmbët pa zinxhirë
(S’mund të thoni:
është gjëndje mjerane!)
Panairet e botës bredhim,
si statuja pa krahë
Në xhep pasaportë evropiane !

IV.
Për lotët e nënave askush s’përgjigjet:
Pse kaq shumë rëndojnë ?
E ç’vlejnë:
Muzeu Prado, në Madrid
Tate Modern, në Londër
Piramida e qelqtë, në Louvre ?!
Se ç’kanë brenda lotët
muzeumet,
s’kanë forcë ta tregojnë.

Brenda tyre janë brengat e dheut
prej mishi e gjaku,
psherëtimat e brezave, gjysh pas gjyshi,
të pathënat e tyre;
nga kërthiu i njomë te plaku

Ç’të bëj me ta ?!
Do t’ua nis mërgimtarëve
Ylberin e dhimbjes shqiptare
T’ia përplasin në fytyrë:
Evropës shurdhane
Botës së akullt,
verbane…
T’ua tregojnë
Emisarëve-aktorë,
që bujari e nderim u jep Shqipëria
Ndërsa atyre,
më shumë se sa goja, u flet interesi:
Okej Albania !

V.
Mes qytetit-në zemër të shtetit
Kryevëndin ka zgjedhur një kryq
Tundet e s’di ç’mallkon
(S’flet shqip!)
Një korb kobëtar
‘lutjet’- lexon, në gjuhë të vet
Bien kambanat
Të gjithë nxitojnë e askush s’ndalon
(Edhe koha s’ka kohë të ndalojë!)
Gjysmëhëna
mes reve e fsheh pikëllimin

S’kam kë pyes:
Gjitonët,
ç’ditë kobi na ndjellin,
e ç’helm brënda ‘mjaltit’ na sjellin?!

Çudi!
As njërin, as tjetrin s’i ftuam
E harruam Diellin-Perëndi
Tomorrin me orakujt e shenjtë
Veten tonë e harruam

VI.
“Ushtar i panjohur”,s’është më vetmitar
Hijet rreth tij mërmërijnë:
A ke punë zotni…?
Sa shumë anonimë e lypsarë !
Me Atdhe, por pa shpresë,
shtëpitë pa çati e vatrat pa zjarr
si morti u qepet trishtimi…
Jemi në Lindjen pa lindje,
jemi larg
Sa larg Perëndimi !

Gjallojnë “nga mshira e pamshirve”
lëvizin ngadalë, si shtatore
nga qëndra-përballë Parlamentit
Zemërthyer ua shoh:
prangat dhe frikën
Brenda syve të tyre-
kamzhikët e urrejtjes
godasin
kolltukët e butë të pushtetit
Më kryqëzon shikimi i tyre
më shpon gjer në eshtër

VII.
Në Tiranë,
mirësi prej tiranëve kërkojmë,
që Tetori i nxjerr kohë pas kohe
(Ky muaj, ç’mallkim që mban brënda
Pse lulet të thahen,
e buqetat pertokë t’i rrëzojnë?!
Pas argjëndit të vjeshtës
pse dalin hithra e gjëmba…?!)

Na ropën një grusht me kusarë
Na thinjën bajraktarët,
pa gjak, e pa shpirt, e pa nder
Dhe ajrin, dhe fjalën, dhe jetën,
të gjitha i vënë në kandar
Kush vonon të paguaj
qefinin
e ka në defter.

Si thoni:
Të hesht e të lypi mëshirë?
Kam frikë
nga marazi mos plas
Ç’mendoni,
Të presim të biem martirë?
Kam frikë të flas
Nata është mbushur me xhinde
e xhindet, t’i lexojnë mendimet
dhe në heshtje ndëshkojnë…
Në ballin e tyre
s’hap brazda mjerimi
As Zoti s’pergjigjet, por hesht!
Nga viset e mia,
një qyqe do sjell
të këndojë këtë këngë trishtimi !