parodi rapsodike

Spiunët vajtojnë në pleqëri :

KUR JAM KANË ME I VAKT I RI

(Parodi rapsodike)

Kur jam kanë me i vakt i ri ,

Veshë e mbathë sikur zotni ,

Me hyqmet zuna miqësi ,

Me UDB-ashë , me milici ,

Shkojsha natën , kishe po rri ,

Ju kallxojsha për kojshi ,

Për katun e krejt nahi ,

Kush ka pushkë, kush ka allti!...

Shpejt më shkruen për hafi ,

Më dhanë pushkë , më dhanë allti ,

M’ dukej vetja si kapedan ,

N’ krejt nahinë s’ ka kush çka m’ banë !

Ni ditë dola në pazar ,

Për me ble ni plis të bardhë,

Ni kuti, ni qelibar ,

Ni parë tirqi me xhurdi ,

Shokën dredhun lahori ,

Kundra t’ zeza për lakmi ,

Veshë e mbathë si kallomoqi ,

N’ krejt nahinë s’ më gjindej shoqi !

Në katun u bana i parë ,

M’ bajshin gjinja iftibarë ,

S’ bajshin dasma , as gazmend ,

Pa ma ba mue naj vend !

Kund pa mue s’ bahej konaku ,

Gjithkund m’ qitshin n’ ballë oxhaku !

Kriske pitja e kriske flija ,

Pula t’ pjekne e revania !...

Kur u nissha me shkue ndër shokë –

Bardh si bora plisin mbi kokë ,

Pushkën n’ krah e alltinë n’ shokë ,

Kryet n’ qiell - s’ preksha për tokë ,

Dy parë mustaqe kalavesh ,

Dredhë mi dredhë deri mbi vesh !

Fëmijët më thirrshin Katarosh ,

Gratë më thirrshin Aga Kokrrosh !



Isha i shpejt , ma i shpejt se struja ,

Qitsha pushkë në dasma t’ huja !

Kur këndojshin kangatarët –

Unë me shokë , qitshim ma t’ parët !

Përmas nesh, qitshin fukaraja –

Rritej nami e sevdaja !

T’ zotit t’ shpisë kurrë s’ ja kem përshosh –

Deri ja bajshim tavanin shoshë !

T’ nestret herët para sabahit –

Krejt ja u marrshim armët prej krahit !

Drejt në burg i shkokordhojshim ,

Me dënime i sakatojshim !

Der’ sa rrijshin n’ burg ata t’ ngratë –

Na te shpija ja u marrshim gratë !

Prej burgut kur bajshin me u lëshue –

Gratë e tyne ju kanë kallxue :

“Kokrrosh Aga, mos me t’ pas ndihmue –

Kurrë prej burgut nuk t’ kishin lëshue!

Natë për natë ardhke te shpija –

Mos t’ na i ngucin thminë kojshija !”

Grupe t’ forta rapsodike ,

Knojshin kangë patriotike ,

Me rafale automatike ,

Bahej dasma heroike !

Knojshin t’ shkretit der’ n’ orë t’ vona –

Incizojshim n’ magnetofona ,

I çojshim n’ UDB-e , shiritat falë ,

Ja u përkthejshim fjalë për fjalë !...

Fill mas dasmave , rapsodët e shkretë –

I priste burgu me shumë pendrekë !

Nëpër hotele , ku kish turista –

Unë përcillsha nacionalista ,

Veshun n’ tirq e plis të bardhë ,

Duhan pijsha n’ çehlibar ,

Si çoban , si katundar ,

Nga ni herë si rrogëtarë ...

Vijshin grupe dhe turista ,

Vijshin shumë nacionalista ...

Knojshin kangë patriotike –

Për me ba Shqipinë etnike !

Por pa marrë fund mirë banketi –

Për ta kriske i ziu kiameti !...

N’ vend se t’ kthehen nëpër shtëpia –

Përfundojshin nëpër çelija !...

Ditën gjumë bajsha në shpi ,

N’ mbramje n’ oda nëpër shoqni ,

Natën n’ UDB-e – “Bismilahi” ,

Me UDB-ashë m’ çelte sabahi !

Kur dilsha prej UDB-ës n’ sabah –

Krejt çarshinë i shtisha n’ gjynah :

“Kqyrni vllazën, çka jam ty hekë ,

M’ lypin armë , m’ lypin fishekë ,

M’ kanë ba llom ty m’ rrehë pendrekë ,

Gjithë natën s’ m’ kanë lanë me fjetë !”

Tash na erdh demokracia -

Iku UDB-ja , iku Serbia ,

Pobratimat e kumbaria ,

Më shkoi pushka e m’ shkoi alltia!...

Në pleqni vetun kam mbetë ,

Bash si qeni n’ kolibë t’ shkretë !

S’ po m’ do grueja, s’ po m’ donë thmija,

S’ po m’ do rrethi, as shoqnija ,

M’ kanë leqitë krejt miqasija ,

S’ po m’ do kisha, as xhamia ,

Haj medet për mentë e mia !

Zorrtë prej unje mu kanë prrekë ,

M’ asht afrue vadja me dekë ,

Kam me u kalbë qitu në shpi ,

S’ ka me ardhë kush n’ dhe me m’ shti !

Kokrrosh Aga, ni fjalë po e flet ,

Ja u len t’ rive ni amanet :

“Amanet, evladët e mi,

Nipa , mbesa e vëllazni ,

Amanet shokë e miqësi ,

Mos me ba mynafiki ,

Se nuk paska gja ma zi !

Kur t’ vinë deka , mos me t’ vorrue ,

Por me t’ qitë si qenin n’ përrue !

Tash po e shoh se jam kanë qorr ,

S’ kam lanë ven kund , as për vorr !

Se spiunat kund s’ kanë ven,

Dheu mrena nuk i len !

Gjilan, më 07 Qershor 2009. Demir KRASNIQI